[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic] - Speeltopics

Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.

Rollen
Vrouwen
×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
×June Mercendes - Vivir 4
×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
×Lily Amanda Hale - Verityy 12
×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
×Aiden Luca Millefois - Descent 18
×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
×Rose Sophia Cole - Verityy 20

Mannen
×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
×Lewis Mercendes - Vivir 10
×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
×Robin McAdair - xBooBear 15
×Max Veran Phubar - Rosea 15

Leraren

×Cevelle Appoline Delacour - Charms - Rosea 4
×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
× Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
×Christian Andersson -Anciens Runes 19
×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
×Amanda Sprouse -Herbology 19
×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
×Stefan Hägg -Astronomy 19
×Erik Olsson -Arithmancy 19

Regels

×-OOC graag in het praattopic
×Minimaal 200 woorden per post
×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
×Het Uniform voor de dames
×Het Uniform voor de heren.
×Kamerindeling

Topics

×Rollenstory / info story
×Praattopic
×Praattopic 2
×Rollentopic

Zaterdag 9:30
Het is Ochtend, de eerste week is net voorbij. Leraren hebben het rustig gehouden voor de leerlingen en vooral voor de eerste jaars. Na een lange zomervakantie vol rust zullen de lessen langzaam weer opgebouwt worden. Pas aankomende maandag zullen de leerlingen weer écht aan het werk moeten. Dit is dus hun laatste weekend rust, zonder huiswerk. Want komende week gaat alles beginnen.
Het is half 10, het ontbijt word langzaam afgesloten en de leerlingen zullen hun plekken in en om het kasteel zoeken. Tijd om te doen wat iedereen wil, echter is er geen goedkeuring om het tovenaarsdorp te bezoeken. De weg ernaartoe is dan ook afgezet dit weekend.
Het bestuur van Oxford acadamy is streng, gelukkig voor de leerlingen niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.

Roosters
Maandag T/M Woensdag
Donderdag & Vrijdag

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 20:11 ]

---

Little do you know

Hoe erg ik het ook probeer te negeren, het is tijd om op te staan. Mijn liefde voor het weekend bestaat in het algemeen uit het uitslapen. Echter, hier bestaat uitslapen uit het magere uurtje extra. Maar het is het waard. Na een veel te lange zomer van iedereen missen, maken die uurtjes minder slaap me minder uit.
Ik draai me op mijn rug en leg mijn handen onder mijn hoofd. Het eeuwige dilemma: net iets langer blijven liggen, geen tijd hebben om mijn uniform degelijk aan te trekken en gezeur krijgen of braaf er nu uitgaan en ervoor zorgen dat de leraren doorkrijgen dat ik wel in staat ben om mijn stropdas te strikken.
Een licht gespin laat me opkijken en glimlachen, mijn gelijknamige kat - Tommy - is ook alweer wakker. Hij springt op mijn bed en ik zucht even.
"Aandachtsgeil mormel." Ik geef hem een korte aai en sta dan op. Ik moet maar gewend raken aan op tijd zijn. Even kijk ik naar Nathaniel, maar hij lijkt nog in een winterslaap. Ik graai mijn uniform bijeen en slenter naar de badkamer. De laatste week was ik - zoals altijd - steeds te laat geweest, dus kwam ik steeds aanrennen met een half-aangetrokken uniform en een stropdas in mijn hand. Die verdomde stropdas is mijn aartsvijand. Je zou denken dat het makkelijk is om zo'n ding te knopen, maar na al die jaren kan ik het nog steeds nauwelijks. Zuchtend trek ik de rest van mijn uniform aan, hopend dat vandaan rustig zou worden. Ondanks dat we een rustige eerste week hadden, was het vroege opstaan en het opletten al erg genoeg.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Een tijd lang zit ik op mijn bed te kijken hoe de klok de minuten wegtikt. Uiteindelijk besluit ik toch maar dat het tijd is om me aan te kleden. Geruisloos pak ik mijn setje kleding bij elkaar. Na de veters van mijn schoenen te hebben gestrikt pak ik een kam die ik door mijn haar heen haal. Zodra het een beetje zit op de manier die ik wil berg ik ook de kam weer op. Een paar minuten lang staar ik naar mezelf in de spiegel. Gewoon, bij gebrek aan iets anders om te doen. Langzamerhand merk ik dat ik een beetje honger krijg. Mijn buik zit absoluut te wachten op iets te eten. Aan de tijd te zien is het ontbijt nog niet begonnen, dus laat ik me nog even een paar minuten op bed zakken om me nog niet te hoeven mengen in de drukte van mijn medeleerlingen. Het liefste ben ik dan ook gewoon op mezelf zonder me ergens zorgen over te hoeven maken. Helaas is dat hier op school niet het geval. Helaas heb ik hier niet eens een eigen kamer waar ik gewoon kan doen wat ik zelf wil. Nee, dit is totaal niet wat ik wil, maar wel waar ik het mee moet doen.

"Heb je lekker geslapen?" Vraagt Lily een beetje lacherig. Ik heb allang geaccepteerd dat ik een best grappige vertoning ben als ik net wakker ben, of in dit geval juist nog niet helemaal wakker. Ik moet toegeven dat ik mezelf het liefste weer begraaf onder de dekens, dus moet ik mezelf een paar keer in mijn hoofd zeggen dat dat echt niet kan. Anders mis ik het ontbijt met het gevolg dat ik over een uurtje enorme honger heb. Die fout heb ik al te vaak gemaakt om er nog een keer in te kunnen trappen.
"Ja, heerlijk." Beantwoord ik haar vraag. "Volgens mij slaap ik nu nog steeds half." Ik moet moeite doen mijn ogen open te houden en keer op keer vallen ze dicht. Mijn hand rust nog steeds steunzoekend op de muur, waar ik een beetje tegenaan leun. Anders zou ik misschien zelfs omvallen of iets dergelijks. Zonder dat mijn ogen echt iets in zich opnemen kijk ik de kamer rond, op zoek naar mijn kleren, zonder succes. Niet dat ik momenteel echt in staat ben om een speurtocht te houden.
"Ik denk dat we zo maar moeten gaan" Ik knik een beetje afwezig na het horen van Lily's woorden. Toch moet ik echt eerst mijn kleren vinden. "Je kleren liggen op de grond naast de kast" Mijn ogen flitsen naar de kast en inderdaad, een hoopje kleding ligt daar op de grond, precies waar ik ze gisteren heb neergegooit. Opgelucht loop ik erheen en pak het hoopje op.
"Bedankt, ik denk niet dat ik ze anders had kunnen vinden voordat ik goed en wel wakker was." Ik ben Lily best dankbaar. Het is maar goed dat ik een kamergenoot heb, anders zou ik helemaal in de problemen zitten en nog erger, ik zou elke ochtend het ontbijt missen. Ik verwissel mijn kleren zo snel mogelijk als ik kan, al weet ik ergens wel dat dat op mijn half slapende tempo nog steeds hartstikke langzaam is. Nog even snel haal ik daarna een borstel door mijn haar heen, zodat het niet lijkt alsof mijn haar recht overeind staat en daarna kijk ik Lily weer aan.
"Ik ben nu wel klaar denk ik." Zeg ik, nog steeds half gapend.

---

She was always looking for more..

"Ik ben nu wel klaar denk ik" ze gaapt nog een keer en ik schiet in de lach.
"Weet je dat zeker?" zeg ik hikkend tussen het lachen. Ze kijkt me aan alsof ze water ziet branden, ik knik richting haar benen maar nog steeds kijkt ze me aan alsof ik gek ben geworden.
"Je hebt geen broek aan" zeg ik tussen het lachen door. June is typisch een persoon die dit soort hints niet opvalt, of in ieder geval niet in de ochtend. De helft van de dingen vergeet ze dan. Snel kijkt ze naar haar benen en begint dan ook zacht te lachen. Ze pakt haar broek op en trekt hem snel aan. Dit is een van de dingen die ik leuk vind aan June. Ze neemt de meeste dingen niet zo heel serieus en ik kan uren lang de slappe lach met haar hebben. Ze is eigenlijk gewoon een zonnetje wat iedereen om haar heen een blij gevoel geeft.
"Nu ben je geloof ik wel klaar. Zullen we dan maar gaan?" ze knikt en we slenteren de gang op. Ik kijk naar de deur van de kamer van Silena en America.
"Zullen we kijken of Silena en Mer nog op hun kamer zijn?"

---

-

June Mercendes

"Weet je dat zeker?" Lily kijkt me lachend aan, waarna ik één wenkbrauw optrek.
"Ben ik nou echt zo grappig?" Vraag ik ongelovig en sarcastisch tegelijk. Ik ben er wel aan gewend dat mensen soms om mij lachen, maar hier zie ik niet echt een reden voor.
"Je hebt geen broek aan" Tijdens dat ze die woorden zegt lijkt het een beetje alsof ze stikt, waardoor ik nog net geen water voor haar ga halen. Pas na een paar seconden dringen die woorden echt tot me door. Langzaam krullen ook mijn mondhoeken om en staar ik even naar mijn benen, waar enkel mijn roze onderbroek te zien is. Nu is Lily niet de enige die bijna stikt van het lachen. Mijn broek hangt over het bed heen en snel trek ik die aan. "Nu ben je geloof ik wel klaar. Zullen we dan maar gaan?" Nog steeds lachend stem ik met haar in. Achter mij sluit ik de deur. Soms heb ik echt het gevoel dat Lily mijn oppas is. Zonder haar zou de kans erg groot zijn dat ik zonder broek naar het ontbijt zou lopen. Ik zie dat dan ook al echt helemaal gebeuren. "Zullen we kijken of Silena en Mer nog op hun kamer zijn?" Vraagt ze zodra we een beetje zijn bijgekomen van het lachen. Ondertussen krijg ik in elk geval gelukkig al wel het idee dat ik een beetje wakker wordt, voor zover dat in elk geval mogelijk is in de ochtend.
"Ja, is goed." Zeg ik terug. Ik loop met haar mee naar hun kamer, waar ik de deur nogal abrupt opengooi. We zijn dan ook vriendinnen, dus waar zou kloppen goed voor zijn?

---

She was always looking for more..

Een zachte kreun verliet mijn mond, doordat ik een gewichtje op mij voelde. Het gewicht kwam me bekend voor en toen ik mijn ogen, half knipperend, opende - keek me de donkergrijze rat Salazar aan. Een kleine glimlach sierde mijn lippen, toen de kleine rat zich in de deken tot een bolletje nestelde. Soms vroeg ik me echt af of het geen kat was die veranderd is in een rat.
Voorzichtig sloeg ik de deken van me af, die mijn lichaam verwarmd had - waardoor er nu koude rillingen over mijn ruggengraat liepen. Mijn voeten raakten de houten vloer, wat me een tintelend gevoel bezorgde.
Deze school was zo ander vergeleken met Hogwarts. Ik moest gewoon aan het idee wennen mijn welgeliefde uniform niet meer te dragen en mijn vrienden niet meer te zien. Volgens mijn biologische klok was ik ongeveer 48 uur geleden hier aangekomen en de gezichten die me aankeken kwamen me helemaal niet bekend voor.
Ik vervolgde mijn dagelijkse routine met de weg naar de kledingkoffer. Het is vandaag zaterdag dus de stomme kledingvoorschriften konden zo aan mijn oren voorbij vliegen. Mijn hand ging vlug door mijn haar, toen ik de inhoud bekeek. De meest voorkomende kleuren waren zwart en zwart en.. zwart. Ik besloot een zwarte broek en een zwart shirt aan te doen. Ik was één keer met mijn moeder mee, naar de dreuzel wereld en had daar dat shirtje gezien. Het was versierd met de naam `Nirvana.` Volgens mijn moeder was het een erg beroemde band.
Toen ik me snel in de kleding gewurmd had en de schoenen had aangedaan, haalde ik nog snel een borstel door mijn witblonde haren - om ze daarna wat door elkaar te halen met mijn hand. Mijn voorkeur ging toch echt naar los, slordig haar - al zag het er niet onfatsoenlijk uit.
Zonder om te kijken, of mijn kamergenootje nog lag te slapen of niet - liep ik de kamer uit, met hard de deur erachter dicht te laten vallen. Mijn blik gleed door de lange gang. Verdomme. Ik was zo slecht in oriëntatie.
Wat verward haalde ik mijn schouders op, om daarna de rechte kant op te gaan - want aan het einde was een trap te zien. Ik had geen idee of het tijd was voor ontbijt, maar een eigen rondleiding was wel een goed idee.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ik word half wakker door Silena die tegen mijn bed aanstoot.
Ietwat geïriteerd dat ik niet meer slaap draai ik me om.
Na een paar minuten hoor ik haar terug komen en richting mijn bed lopen.
Net op dat moment draai ik me gapend om. "Hai Silena", mompel ik dan slaapdronken.
Ik val uit mijn bed, erg pijnlijk, en wrijf even in mijn ogen.
Ik sta op en loop richting de badkamer. Na een snelle douche ben ik echt wakker en snel trek ik een simple spijkerbroek en een t-shirt aan.
Ik haalde een borstel door mijn haren en maakte een slordige knot.
Daarna keek ik Silena aan. "Zullen we naar beneden gaan?"
De woorden hadden mijn lippen nog niet verlaten of de deur vloog open.
In de deuropening stonden June en Lily, beide lachend.
"Hoi", zei ik even en ik liep naar mijn hutkoffer.
Snel pakte ik een boek en daarna stelde ik mijn vraag opnieuw;"Zullen we naar beneden gaan?"

---

be gay do crimes

Silena Zoë Paetrix

De deur van once kamer vliegt open en ik die June met Lily in de opening staan. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Al sinds dag een zijn we vriendinnen en ondanks dat Mer twee jaar jonger is, past ze erg goed bij. Slaapdronken trekt Mer een broek en shirt aan, met een boek in haar handen vraagt ze of we naar beneden gaan. "Sure." Ik tackel de twee voor me bijna als ik door de deur ren, en lachend ren ik een stukje verder. Lily en June lachen wanneer ik terug komt. "Nou zeg. Komen jullie nog. Lachende circus apen met ochtendhumeuren." zoals altijd vliegt die laatste zin mijn mond uit voor ik er erg in heb. Ik haak mijn armen door die van Lily en door die van Mer en neem overdreven grote stappen als we weglopen. "Goed geslapen?" vraag ik belangstellend aan alle drie. Ondertussen vraag ik me af waar Max is. We zijn nu al bijna in de hal en ik heb hem vandaag nog niet gezien. Ik zucht en loop met een grijns verder. Deze keer met normale passen. Op mijn gezicht is een mengeling tussen een glimlach en een grijns te zien. Dit weekend hebben we gelukkig nog een huiswerk opgekregen, zodat we nu nog lekker wat vrije tijd hebben. Heerlijk dat, vrije tijd.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 14:02 ]

---

take me back to the basics and the simple life

June gooit de deur van de kamer onbeschaamd open en loopt naar binnen. Ik grinnik, June is het type die gewoon naar binnen gaat zonder een waarschuwing te geven en in de kamer gaat zitten. Zo is ze een keer twintig minuten te laat gekomen in een les en liep ze gewoon naar binnen en ging op haar vaste plek zitten, zonder een smoes of reden waarom ze te laat was. Ik loop ook naar binnen en zie dat Mer en Silena allebei al wakker zijn.
"Hoi" zegt Mer gelijk terwijl ze naar de andere kant van de kamer loopt. Selina's en America's kamer is echt het tegenovergestelde van onze kamer. Waar bij ons alles op de grond ligt, ligt bij hen alles keurig op de goede plek. Dit komt door America want Selina is bijna even slordig als dat ik ben.
"Zullen we naar beneden gaan?" vraagt Mer met een boek in haar hand.
"Sure" zegt Selina en ze rent naar de deur waardoor ze June en mij bijna omver loopt en de gang op rent. Een glimlach verschijnt om mijn gezicht.
"Nou zeg. Komen jullie nog. Lachende circus apen met ochtendhumeuren" ze kijkt alsof ze iets heeft gezegd wat ze niet mocht zeggen en ik schiet in de lach. Ze haakt haar arm door die van mij en van Mer en loopt met overdreven grote stappen weg waardoor ik mijn pas moet versnellen om haar bij te houden.
"Goed geslapen?" vraagt Selina belangstellend.
"Ja hoor" grijns ik. Ik weet nog dat Selina een keer vertelde dat ze de manier waarop ik sliep niet echt slapen vond omdat ik zo vroeg op stond. Ondertussen zijn we al bijna bij de hal en ik kijk rond of ik Lewis, de broer van June, ergens zie. Ik weet niet waarom ik het doe maar ik heb automatisch de gewoonte om te kijken waar hij is. Niet dat ik hem leuk vind, dat zou toch wel heel raar zijn? Het is tenslotte het broertje van June.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 14:16 ]

---

-

Na een paar minuten van klooien met mijn stropdas, geef ik het op. Ik hang de stropdas gewoon om mijn nek, zonder te strikken. Even kijk ik in de spiegel. Normaliter zouden mijn wallen een stuk groter zijn, maar blijkbaar valt het nu nog mee. Ach, het is bovendien ook pas het begin van het jaar. Er kan nog van alles gebeuren. Even wrijf ik in mijn gezicht en haal ik mijn handen door mijn haar, waarna ik de badkamer uitloop. Tommy staat alweer te mauwen voor aandacht. Als hij me ziet, wilt hij perse dat ik hem blijf vasthouden en aaien. Zuchtend pak ik het beest op en loop ik mijn kamer uit. In de algemene jongensruimte zie ik niemand zitten en fronsend kijk ik om me heen. Ben ik serieus de enige die wakker is?
"Jongens, is er iemand wakker?" roep ik in het algemeen, hopend dat er een vermakelijk persoon wakker is om de tijd tot het ontbijt mee door te brengen. Inmiddels heeft Tommy zich comfortabel gemaakt en ligt hij half over mijn schouder te spinnen. Gek beest. "Iemand?" Even grijns ik, wetend dat ze hoogstwaarschijnlijk chagrijnig worden. Maar iemand moet de ochtend introduceren.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Phoebe Dana Jacksons

Met een glimlach kijk ik naar buiten. Het is nog best vroeg en er is nog niemand de Dorm binnen gekomen om naar beneden te gaan eten of gewoon hier te zitten. Zacht gespin klinkt naast me, Saffier is met me mee gegaan hier naartoe. Dat doet ze altijd, als ik wakker ben gaat ze mee. Vervolgens gaat ze verder slapen waar ik ben gaan zitten. De ochtendzon is altijd het mooiste vind ik. Dat is wanneer de wereld langzaam wakker word en langzaam weer tot leven komt. Bloemen gaan open, de diertjes komen hun holletjes uit en de vogeltjes zingen hun lied. Mijn favoriete moment van de dag. Vandaar dat ik altijd vroeg mijn bed uit ben. Het is jammer dat de poorten van de school pas om negen uur open gaan in het weekend en door de week om kwart over acht. Dan kan ik nooit buiten genieten van deze tijd.
Al zou het in deze tijd van het jaar niet bepaald vijn zijn om nu buiten te zitten, nog een maand of twee en de strenge winter komt er aan. De bomen zijn nu al bijna hun bladeren kwijt dus het zit er alweer aan te komen.
Ik kijk op de klok en zie dat het kwart voor negen is. Bijna tijd voor het ontbijt. Ik vraag me af of June en de rest al wakker zijn..

---

Little do you know

Het is kwart voor negen in de ochtend, de huiselfen zullen het ontbijt over een kwartier op de tafels laten verschijnen. Inmiddels ben ik al een kleine drie kwartier wakker, heb ik mezelf in een zwarte jurk geheist en ben ik al onderweg naar de Grote Hal. Aangezien er verder vast nog geen leraren zullen zijn neem ik de taak maar op me om de bende weer eens netjes te houden. Het is weer weekend dus weet je maar nooit wat de leerlingen aan hebben en doen. Er zijn tegenwoordig genoeg leerlingen hier, vooral meiden, met ongepaste kleding. Gelukkig ken ik genoeg on-omkeerbare spreuken die daar tegen helpen, waardoor een hoop shirtjes van de leerlingen alweer verpest of veranderd zijn.
Eenmaal in de hal voor de Grote hal zie ik een groepje meiden van de trap komen, Silena Paetrix, June Mercendes, Lily Hale en America Lazar. Als ik het shirtje van Silena zie kijk ik met opgetrokken wenkbrauwen naar haar buik.
"Mag ik je erop wijzen, Juffrouw Paetrix, dat er zelfs in het weekend kledingvoorschriften gelden waarin staat dat er geen buik getoond mag worden?" vraag ik de leerlinge waarna ik, zonder op antwoord te wachten,mijn wand erbij pak en een nonverbale, zelf gemaakte, spreuk uitspreek. Het volgende moment is haar shirtje aan het groeien van een Crop Top naar een T-Shirt dat nog net niet over haar kont valt.
Vervolgens loop ik tevreden de Grote Hal binnen en ga ik aan de leraren tafel zitten. Het eten begint al tevoorschijn te komen en ik schenk een glas jus de Orange in voor mezelf.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 14:35 ]

---

Little do you know

Ik kreun zachtjes als het felle licht gelijk in mijn ogen schijnt en knijp mijn ogen weer even dicht. Dat ze dit nog weekend durven noemen.. Weekend betekent voor mij uitslapen, een slap extra uurtje telt voor mij niet. Ugh.. Tja, een ochtendmens ben ik niet. Ik voel me pas helemaal goed in de avond en nacht, maar daar heb ik vooral doordeweeks niks aan. Ik slinger mijn benen over het bed en zonder iets te zeggen loop ik naar de badkamer.
Daar neem ik een snelle douche en vervolgens doe ik mijn natte lokken in een snelle knot. Ik knoop snel mijn blouse dicht en schiet dan in de zwarte jeans en schoenen die ik als eerst zag in mijn kast. Ik loop weer naar de badkamer en doe snel een laagje mascara op mijn wimpers, gevolgd door mijn eyeliner en een streepje onder mijn ogen. Ik knik even met een kleine grijns en haal dan mijn lokken uit de knot die vervolgens met golven over mijn rug hangen. Bijna droog, goed genoeg. Ik haal snel een paar keer de kam erdoorheen en laat het dan voor wat het is. Ik kijk nog even naar mijn kamergenoot en loop dan snel uit de kamer voor ik haar wakker maak. Even later loop ik ik door de gangen en verveeld zucht ik. Wie zal ik eens tegenkomen....

---

El Diablo.

Silena Zoë Paetrix

Als we van de trap af lopen zie ik proffesor Kjellberg onderaan wachten."Damnit!" floept er uit mijn mond en mijn glimlach veranderd in een brutale grijns. zie gifje "Hallo professor." het komt mierzoet uit mijn keel. De vorm waarin ik mensen uitdaag en ze tegelijkertijd alsnog brutaal aanspreek. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt ze naar mijn buik, die door mijn top zichtbaar is. "En nu? Heeft u alweer iets op te merken aan mijn kleding?" zeg ik brutaal, maar verveeld. Dit lijkt haar alleen maar nog bozer te maken, wat mijn grijns juist groter maakt. Ik heb altijd al een hekel gehad aan die vrouw en het uitdagen van haar is gewoon zo leuk. "Mag ik je erop wijzen, Juffrouw Paetrix, dat er zelfs in het weekend kledingvoorschriften gelden waarin staat dat er geen buik getoond mag worden?" Je kan een woedende ondertoon horen in haar stem, waardoor ik me in moet houden om niet te lachen. Ze zwiept met haar wand en mijn Crop Top groeit tot een lang topje. "Bitch." sis ik, ik weet niet of ze het gehoord heeft, aangezien ze zich alweer om heeft gedraaid en naar de lerarentafel loop. "Wacht even meiden, ik moet even iets anders aandoen." zeg ik tegen mijn vriendinnen en ik sprint de trap weer op, naar mijn kamer. De bitch. Mijn kleding een beetje verpesten. Boos gooi ik mijn kastdeur open en pak ik er een ander topje uit en doe ik hem aan. Ook dit topje is redelijk gewaagd maar net op het randje, waardoor ze hem nog goed moet keuren. dit soort topjes wordt sterk afgekeurd maar er staat niet in de regels dat het niet mag. Ik leg mijn Crop Top op mijn bed en ren terug naar beneden. Waar mijn vriendinnen nog op dezelve plek als net staan. Kjellberg zal boeten voor het vernielen van mijn zoveelste topje.

---

take me back to the basics and the simple life

Langzaam loop ik de trap af, ik heb altijd al een hekel aan traplopen gehad. In tegenstelling tot Hogwarts veranderen hier de trappen gelukkig niet. Voor mij lopen Silena Paetrix, June Mercendes, Lily Hale en America Lazar. Je ziet ze bijna nooit los van elkaar en iedereen weet dat ze vriendinnen zijn. Plotseling stoppen ze met lopen. Pernilla staat met een chagrijnig gezicht voor ze en ik weet dat dit niet veel goeds zou kunnen betekenen. Ik weet dat je niet kwaad mag spreken over je collega's maar Pernilla en ik klikken niet erg goed samen.
"Mag ik je erop wijzen, Juffrouw Paetrix, dat er zelfs in het weekend kledingvoorschriften gelden waarin staat dat er geen buik getoond mag worden?" zegt ze zo te zien erg in de nopjes met zichzelf. Ze trekt haar toverstok en onwillekeurig verschijnt er een kleine glimlach op mijn gezicht. De crop top van Silena groeit tot haar heupen en Pernilla loopt zelfvoldaan weg. Ik zie Silena verontwaardigd kijken en Pernilla voor alles wat mogelijk is vervloeken. Je zou kunnen zeggen dat Silena met haar brutale karakter en grote mond de leider van het groepje is, maar naarmate je ze beter leert kennen merk je dat er geen leider is. Silena kan soms hondsbrutaal zijn en de les erg verstoren, maar ze heeft ook haar goede kanten.

[ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 7:37 ]

---

-

"Wacht even meiden, ik moet even iets anders aandoen" zegt Silena en ze loopt snel de trap op. Typisch Silena, ze wilt altijd haar gelijk krijgen en verzet zich altijd tegen leraren.
"Zag je Kjellbergs gezicht, ik geloof dat ze nog nooit zo zelfvoldaan heeft gekeken" lach ik. Het is natuurlijk wel vervelend dat Silena altijd op haar kop moet krijgen van leraren maar ze maakt je ook wel weer aan het lachen. Een paar minuten later komt Silena weer de trap af naar beneden rennen. Ik moet lachen wanneer ik zie dat ze weer een topje aanheeft waar professor Kjellberg het waarschijnlijk niet mee eens is.
"Wat een bitch" fluister ik. Ik weet dat weinig leraren Silena niet mogen maar dat moet je toch niet op deze manier laten blijken. Als alle tijdschriften gelijk hebben is het beter om erover te praten. June en America mompelen instemmend en ik zie dat Silena alweer een lach op haar gezicht heeft.
"Dus, wat is je wraakplan?" lach ik terwijl we de eetzaal binnenlopen en een plekje zoeken. Er zijn al best veel leerlingen aan het eten van het ontbijt wat over de tafels staat uitgespreid.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 15:19 ]

---

-