• Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

    Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
    Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
    Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...


    Jongeren;
    - Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
    - Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
    - Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
    - Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
    - Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
    - Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
    - Meisje - Estera - ? - AsamiSato
    - Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
    - Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
    - Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
    - Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
    - Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
    - Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit


    Regels
    - Maximaal 3 personages
    - Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
    -We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
    - Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
    - Respect voor elkaar
    - Ruzies mogen alleen in het speeltopic
    - Plezier hebben!

    Topics;
    Rollentopic 1
    Speeltopic 2

    [ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 20:27 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    'Ik ga ook mee. Je bent de enige die ik tot nu toe verstandige dingen heb zien doen,' bromde Spike-E. Hij had de band inmiddels losgewrikt. Het viel tussen zijn voeten op de grond en schopte het weg met zijn voet. Hij wist nog niet of hij die jongen nuttig vond, maar hij vond het niet verkeerd om bij Bird in de buurt te blijven.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'We zien het wel,' vond Cain. 'Misschien besluiten ze dat we beter af zijn in de Ark dan hier.'
    Hij zag Sasha als een troef. De misdadigers zouden ze hier misschien laten omkomen, maar hij geloofde niet dat dat ook voor de zoon van een raadslid gold. Die zouden ze uiteindelijk wel komen ophalen als de situatie hier uitzichtloos bleek.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Bird.

    Ze glimlachte kort om zijn compliment, aangezien het haar zo in de oren klonk, vooraleer ze nogmaals haar ogen door de shuttle liet dwalen. In een uithoek vond ze een enigszins geschaafde tas, maar hij voldeed. Ze liet er met tegenzin twee voedselpaketten in glijden, haar veldfles en een zaklamp die ze in het EHBO kastje had gevonden. Het leek haar een gedoe om het hele kistje mee te nemen, dus mikte ze enkel de meest voorkomende spullen in ze zijvakjes.
    Ze was niet barbaars: ze zou hen echt niet zonder achterlaten. Bird dacht echter ook aan zichzelf.
    ‘Goed. Tijd om de aarde te verkennen.’ Er kroop een lichtelijk ondeugend glimlachje rond haar lippen terwijl ze naar buiten liep. De lucht voelde goed in haar longen: echt. Ze liep Sasha en Cain zo voorbij: haar tijd hadden ze al genoeg verspilt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Sasha

    "Je begrijpt me niet volgens mij," zei hij ietwat bot. "We kunnen niet terug. Eenmaal op Aarde is er geen weg terug." Zei hij toen wat luid en keek hem aan. "Die shuttle is gemaakt om alleen naar beneden te kunnen. De volgende dingen zullen ook gemaakt zijn om alleen naar beneden te komen, en niet terug naar boven te gaan." legde hij toen uit.


    Ich liebe dich 27.12.23

    'Joh, ze vinden er heus wel wat op. Ze zijn daarboven pienter genoeg.' Cain sloeg de jongen hard tegen zijn schouder, maar begon hem eigenlijk een beetje irritant te vinden. Hij begreep ook nog steeds niet wat hij hier deed, als hij toch niet terug kon naar het ruimtestation.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rune

    "En bedankt," bromde hij op Spike-E z'n opmerking. Hij negeerde de gozer en liep achter Bird aan. Moest die gozer echt mee? Hij zuchtte en keek kort naar Cain en Sasha, voor hij verder liep. Rune had nog snel een ijzeren buis, die los was gegaan tijdens de landing, gepakt als wapen. Later zou hij wel wat wapens maken als hij er tijd voor had.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Force wreef over zijn pols. Hij was over iets onzichtbaars gestruikeld en had zijn had uitgestoken om zijn val te breken. Dat was niet goed uitgepakt en hij was languit op de grond terechtgekomen. Zijn wapen lag een paar meter verderop, maar hij kon er niet bij wanneer hij zijn arm strekte en toen hij er heen kroop, werd hij verrast door het geluid waar hij enkel in zijn verbeelding van gehoord had. Hij had nooit geloofd dat er iets was dat zo'n geluid zou kunnen voortbrengen, maar toch was het zo. Zijn oren bedrogen hem niet en zijn ogen al helemaal niet toen er een - voor Force - onbekend wezen uit het struikgewas stapte en zijn gele ogen op hem gericht hield.
    Met de toppen van zijn vingers wist Force het geweer weer naar zich toe te trekken en klemde het tegen zijn brost terwijl hij langzaam overeind kwam en zo veel mogelijk oogcontact met het tweekoppige monster probeerde te vermijden. Het was niet boos, maar zeker wel geïntrigeerd door Force' aanwezigheid.
    Het beest had een vacht en klauwachtige poten waarmee hij over de groene aardbodem streek. Hij zwaaide wat met zijn kop en brieste luid, waardoor Force het als vanzelf warm kreeg; het zweet wat hem uitgebroken en de adem van het dier was warm.
    Hij wilde zich langzaam omdraaien om stilletjes weer weg te sluipen, want dit was overduidelijk geen dino. Hij hoorde achter zich echter weer dat lage, diepe geluid achterin de keel van het beest. Zijn poten schraapten weer over de grond en hij zette het op een lopen.
    Force begon ook te rennen en hing het geweer weer om zijn schouder, zodat hij het beter kon vasthouden en het wapen ook daadwerkelijk kon hanteren. Hij rende halsoverkop terug naar de shuttle, de enige plek die hij tot nu toe kende. Hij wilde immers niet verdwalen en nog zo'n wezen tegenkomen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Sasha

    "Well, let's hope." Hij keek naar de voorbijkomende drie maar besloot ze te negeren. "We moeten nu echt hout gaan vinden," lachte hij kort omdat ze hier nu nog stonden te praten. Hij liep, in tegengestelde richting van de andere drie, naar het bos. Het was ergens midden op de dag, dus ze hadden nog wel wat tijd. Maar beter vonden ze het nu, dan dat ze in de avond zouden stressen.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Nimf

    Nog even was Nimf verbaast over de gehele situatie. Dit ging helemaal de verkeerde kant op. De groep zou nooit een eenheid worden, hoe graag Nimf dat ook wilde. Op dat moment zag ze Bird naar buiten lopen. Zonder eigenlijk nog te weten wat ze ging zeggen, stapte Nimf op haar af.
    'Bird was het toch?' Vroeg ze even voor de zekerheid. 'Mag ik vragen waarom je die armband hebt gebroken? Niet dat ik daar tegen ben of zo, momenteel ben ik nergens tegen. Het is alleen.... hadden we niet beter eerst met elkaar rustig kunnen overleggen, geen overhaaste beslissingen maken.' Nimf was helemaal niet boos, maar ze vond niet dat Bird de juiste keuze had gemaakt op dat moment.


    She was always looking for more..

    Bird.

    Even schoten haar wenkbrauwen de hoogte in toen ze halt werd gehouden door een meisje. Ze kende haar niet, wat het enkel vreemd maakte dat ze haar voornaam kende. ‘Forsyth,’ verbeterde ze voor ze haar armen over elkaar sloeg.
    ‘Ik heb mijn redenen. Luister, meid, ik ben niet van de nieuwe orde. Daarvoor moet je bij Sasha zijn.’ Het probleem met de meeste van deze jongeren was dat ze zo mak waren als een stel schapen. Natuurlijk scholden ze dat ze dit en dat zouden doen: maar puntje bij paaltje drentelden ze gewoon met de kudde mee. Zij niet: Bird zou nooit een schaap zijn.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Rune

    "Hij ging daar het bos in," zei Rune terwijl hij Sasha achterna wees. Hij keek Nimf even aan. Toen keek hij naar Bird en knikte naar het bos, dat ze gewoon door moest lopen. Rune liep langzaam door, half wachtend op Bird en Spike-E, maar toch meer op Bird.

    [ bericht aangepast op 10 nov 2014 - 20:21 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Nimf

    Nimf beet op haar lip bij de woorden van het meisje. Ze had niet de bedoelingen gehad om wie dan ook kwaad te maken. Ze kon het altijd maar moeilijk verdragen als iemand een boze toon tegen haar aansloeg. Ze keek even een beetje afwezig naar de grond, maar wist haar ogen toch weer te richtten op Bird Forsyth, waarvan diegene zelf het laatste gedeelte van haar naam nog net even fijntjes had benadrukt.
    'Het enige wat ik wil zeggen is dat we samen sterker staan dan alleen. En denk dan niet dat ik alleen jouw bedoel. Ik doel op iedereen, ook Sasha. En vinden jullie het erg als ik met jullie mee loop.' Nimf besloot dat ze maar beter met eigen ogen kon zien wat er gebeurd met degenen die elkaar nu al leken te haten.


    She was always looking for more..

    En er is niemand die opmerkt dat er een mutant op de shuttle afraast? :'p


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Bird.

    Ze werd ongeduldig van het meisje, en dat was geen goed teken in Birds geval. Ze knikte kort naar Rune, voor ze haar aandacht op het meisje richtte. ‘Vergeet het.’ Ze bekeek haar van top tot teen, waarna ze haar hoofd schudde. ‘Jij blijft hier.’ Alsof drie al niet genoeg was, was zij ook niet direct het bruikbare type. Rune leek betrouwbaar en kon luisteren, Spike-E had kracht en intuïtie. En zij was het kwetsbare popje. Ik zou niet verantwoordelijk zijn voor één van hen, laat staan voor haar. ‘Blijf hier.’ Verduidelijkte ze, op zo'n toon dat ze het liet menen, voor ze doorliep.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Lorem_Ipsum schreef:
    En er is niemand die opmerkt dat er een mutant op de shuttle afraast? :'p


    Blijkbaar niet. :')


    Every villain is a hero in his own mind.