MSV - We're going home! - Speeltopic - Speeltopics

Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...

Jongeren;
- Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
- Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
- Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
- Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
- Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
- Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
- Meisje - Estera - ? - AsamiSato
- Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
- Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
- Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
- Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
- Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
- Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit


Regels
- Maximaal 3 personages
- Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
-We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
- Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
- Respect voor elkaar
- Ruzies mogen alleen in het speeltopic
- Plezier hebben!

Topics;
Rollentopic 1
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 20:27 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Mijn topics. *O*

Every villain is a hero in his own mind.

Force greep een stuk of vijf voedselpakketten en propte die in een tas waarna hij deze over zijn schouder gooide en het groene landschap betrad.
'Iemand klaar om op dino's te jagen?' riep hij over zijn schouder en hij stapte een bosje in. Hij dacht niet dat ze hier echt zouden overleven. Waarschijnlijk was dit gewoon een nieuwe manier om hen te straffen. Een nieuwe doodstraf. Force vertrouwde er in ieder geval niet op dat het de bedoeling was dat ze ooit nog herenigd zouden worden met de rest van het menselijk ras en daarom wilde hij zijn laatste uren of dagen of weken spenderen et zoveel mogelijk lol. Dat betekende dat hij een dino wilde vinden - als die er al waren - van die paddenstoelen wilde eten waar je gek van werd en zwemmen in een waterval.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Pearl

'Als het je niet uitmaakt had je het niet moeten vragen.' Zei Pearl verwijtend tegen Keagen. 'En waarom wil jij niet overblijven? Wil jij niet winnen?' Dat was ook precies hoe Pearl het zag. Ze zat in een levensecht spel en ze wilde winnen. Het was erop of eronder. Ze besloot dat onderwerp voor nu maar even met rust te laten en maakte zelf ook haar voedselpakket open. Ook zij pakkte een flesje water en hield die tegen die van Keagen aan. 'Proost.' Riep ze zacht maar verstaanbaar. 'Op deze hel. Moge hij nog lang bestaan.' Haar toon klonk bij de laatste zin een beetje sarcastisch, en dat terwijl Pearl ook echt nooit sarcastisch was.

She was always looking for more..

'Proost,' herhaalde Keagan, 'op een mooiere toekomst.'
Hij nam een slok van het water en draaide zich toen om, iedereen nauwlettend in de gaten houdend.

Pearl

'Wat is er? Bang dat iemand rennend jouw kant op komt met een mes in zijn hand?' Zei Pearl toen ze hem achterom zag kijken. 'Ik beloof je dat ik je dan zou waarschuwen, hoewel je beter niet op mijn beloftes kan vertrouwen. Dat zeg ik je alvast.' Beloftes betekende niets voor haar. Ze kon ze zo weer verwerpen, voordat je het doorhebt.

She was always looking for more..

'Als je je beloftes niet nakomt moet je ze ook niet maken,' vond Keagan, die zich weer terugdraaide.
'En enige zorgvuldigheid lijkt mij wel belangrijk, aangezien iedereen hier feitelijk een gevangene is.'

Pearl

'Ik kan zoveel beloftes maken als ik zelf wil. Sommige houdt ik wel, andere breek ik. Ik doe net hetgene wat je niet verwacht. En als jij je een gevangene voelt, mag je daar zo zeker over denken, al waan ik me liever een vrije vrouw. Eén van de weinige op aarde. Dat klinkt mij een stuk beter in de oren dan gevangene. Je bent wat je wilt wat je bent Keagan.' Zei ze zacht. Ze praatte meestal op een zachtte toon, die meestal toch wel goed te verstaan was. Als ze zacht praatte zorgde ze ervoor dat anderen beter zouden luisteren, wat Keagen nog goed zou moeten leren, vond ze.

She was always looking for more..

'Ík ben vrij,' vertelde Keagan haar, 'maar jullie zijn gevangenen. '
Hij keek even omhoog, naar de hemel en de zon die hem bijna verblindde.
'Hier krijgen ook jullie echt een kans om vrij te zijn.'

Pearl

Pearl lachtje een beetje.
'En mag ik dan vragen waarom ik wel gevangen zou zijn en jij niet? Het lijkt mij nogal dom om jezelf hoger dan de rest te plaatsen.' Ze snapte helemaal niets van zijn woorden. Zij was niet zo vrij als hij, wie weet zelfs vrijer. Zijn woorden konden daar geen verandering in brengen. Haar vingers vlechtten zich om het gras op de grond. Het voelde wonderbaarlijk aan. Zoiets had ze nog nooit eerder gevoeld.

[ bericht aangepast op 9 nov 2014 - 23:25 ]

She was always looking for more..

Keagan haalde wederom zijn schouders op.
'Het geeft af,' meldde hij toen Pearl haar vingers om het glas vlechtte, en hij wees op zijn schoenen.
'Ik blijf liever schoon.'

Pearl

Zo langzamerhand begon Pearl een beetje boos te worden op Keagan.
'Hier zullen we toch snel genoeg vies worden, of zie jij hier toevallig om de hoek ergens een douche staan? En wat was dat nou weer voor antwoord? Ik vroeg iets, of ben je dat alweer vergeten?' In haar stem was haar boosheid nu wel te horen. Kon hij niet eens normaal antwoord geven?

She was always looking for more..

Hij grinnikte weer.
'Ik heb nog niet om de hoek gekeken,' bekende Keagan, 'al verwacht ik er inderdaad geen douche te zien, geen werkende althans.'
'Het was fijn om even kennis met je te maken, Pearl.'

Pearl

Pearl zuchtte even, wetende dat ze het antwoord echt niet uit hem zou krijgen. Ze zou woorden verspillen als ze daar nog verder over door zou gaan. Vergeten zou ze het echter niet. Pearl vergat nooit iets, geen woord. Het was dan ook maar beter om geen fouten te maken met haar in de buurt.
'Dat is in elk geval wederzijds.' Zei ze uiteindelijk, zonder verder nog door te vragen.

She was always looking for more..

Cain ervoer geen haast om naar binnen te gaan. Hij doorzocht eerst de shuttle, want hij wist dat ze wapens hadden meegekregen. Het maakte de bevelhebbers niet uit of ze elkaar overhoop schoten, maar ze waren blijkbaar van mening dat ze het zonder wapens in ieder geval niet lang zouden volhouden.
Hij trok een deur open en vond daar een aantal automatische geweren. Hij borg zoveel mogelijk munitie op. Hij zag dat er nog zeven andere geweren hingen, maar eentje werd algauw opgeëist door Spike-E, iemand die door iedereen gekend werd. Cain wist niet of hij graag een wapen in zijn handen zag, maar hij zou er in ieder geval mee kunnen omspringen. Hij stapte door de smalle gang naar buiten en ademde de lucht in. Het was een vreemde gewaarwording, maar dat was eigenlijk alles. Het voelde alsof er een paar kilo lood aan zijn voeten bungelde. De zwaartekracht was iets dat hij gevreesd had. Iets vreemds dat een effect op zijn lichaam zou hebben dat hij niet onder controle kon krijgen. Hij merkte dat het hem enigszins uitputte en besloot daarom zijn energie te bewaren en geen verkenningstocht te houden, zoals sommige anderen deden.

Every villain is a hero in his own mind.

Sasha

"Weg van wie?" Hij keek haar aan en besefte zich dat hij zelf ook gestopt was in zijn zin. "Maakt niet uit, ga even rustig aan doen." Hij keek Nimf aan met een klein glimlachje.

Rune

Rune herkende de weg terug en versnelde iets om voor Bird te komen. Hij draaide zich voor haar om.
"Niets over het eten, verberg het dan ook," zei hij zacht terwijl hij zijn duim zacht langs haar mondhoek haalde omdat er wat sap van de besjes op zat. Hij glimlachte.

[ bericht aangepast op 10 nov 2014 - 9:55 ]

Ich liebe dich 27.12.23