MSV - We're going home! - Speeltopic - Speeltopics

Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...

Jongeren;
- Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
- Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
- Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
- Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
- Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
- Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
- Meisje - Estera - ? - AsamiSato
- Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
- Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
- Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
- Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
- Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
- Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit


Regels
- Maximaal 3 personages
- Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
-We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
- Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
- Respect voor elkaar
- Ruzies mogen alleen in het speeltopic
- Plezier hebben!

Topics;
Rollentopic 1
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 20:27 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Bird.

Ze lachte zachtjes, waarna ze haar hoofd schudde en de bes tussen haar lippen liet verdwijnen. ‘Het is geen plant, maar een vrucht. Sappig, zoet, hongerstillend.’ Ze tuitte haar lippen kort. ‘Niet slechter dan die smakeloze troep.’ Ze streek een losgeraakte pluk achter haar oor vooraleer ze zich opnieuw over gevallen voorraden boog. Ze had een dolk zien liggen, en iets wat doorging voor een veldvles. Ze zou hem zelf wel vullen, maar eerst moest ze op zoek naar een warmer kledingstuk voor de nacht.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Sasha

"Als ik het goed te horen heb gekregen hoeven jullie niet terug. Zolang jullie je maar gedragen." Zei Sasha tegen Cain en keek naar hem. "Ik hoef mijn vader niet meer te zien, maar zou graag veel mensen terug willen zien die boven zitten." zei hij eerlijk. Hij rechte zijn rug.
"We moeten vuur maken. Kun je mee hout gaan zoeken?" vroeg hij aan Cain.

Rune

Hij liep de shuttle binnen en trof daar Bird en Spike-E.
"Cain en Sasha willen mensen winnen. Ze zijn erover uit dat die banden niet af moeten," hij keek naar Bird. "Wat denk jij, zullen zij mensen sneller naar hun kant krijgen of wij?"

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Het komt in elk geval van een plant,' vond Spike-E, die best trots op zichzelf was dat hij dat had onthouden. 'Misschien is het wel giftig.'
Hij keek naar haar terwijl ze zich bukte om spullen bijeen te rapen. Dat had hij als eerste gedaan, maar er lag nog genoeg. Velen waren blijkbaar niet eens op dat idee gekomen of dachten ze straks alles met elkaar zouden gaan delen.
Hij keek op toen er iemand binnenkwam en begon te praten over de banden. Het kon hem niet zoveel schelen wat de mensen deden met hun banden. Ze waren hier nog steeds marionetten, al vond hij het een bevrijdend gevoel dat de band van zijn arm was. Maar het loste het probleem niet op dat ze hier nu in een verwoeste wereld vastzaten.

-
'Best,' antwoordde Cain. 'Wat doe je hier eigenlijk?'

Every villain is a hero in his own mind.

Sasha

"Ik wilde weg van daarboven. Ik werd het gevoel van geen kant op kunnen zat. Ik heb mezelf gewoon in de shuttle verstopt en gewacht tot we op de grond waren. Kijk, ik weet dat mijn vader nu helemaal in stress is dat ik niet meer boven ben, maar ik was het een beetje zat om aan het lijntje gehouden te worden." Gaf hij eerlijk toe en keek Cain aan. "En, waarom zat jij vast?" Vroeg hij toen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cain vond het niet nodig om aan iedereen te vertellen waarom hij vast zat. In plaats van iets over zichzelf kwijt te willen, merkte hij op: 'Zal pappie je straks dan niet komen halen?'

Every villain is a hero in his own mind.

Sasha

Sasha keek Cain aan.
"Dat is onmogelijk. Onze shuttle is ook al gecrashed. Hij zal nooit meer terug naar de ruimte kunnen. En, ze hebben geen capsule meer als ik het goed begrepen heb," zei hij toen en glimlachte. "Dus pappie komt mij niet halen."

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Ze bouwen vanzelf wel weer een nieuwe,' antwoordde Cain schouderophalend. 'Ze laten het voortbestaan van ons volk heus niet enkel van een paar jeugdige criminelen afhangen, hoor. Ze hebben vast nog wel wat achter de hand.'

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.

‘Wat een kennis,’ ze glimlachte hoofdschuddend. Ze mocht Spike-E ergens wel. Hij was in ieder geval niet bang. Dat kon ze wel waarderen. Zij was ook vrij onverschrokken, al handelde ze vaak wel uit principes.
Ze keek naar Rune nadat ze een stuk stof rond haar rechteronderarm had gebonden: op die manier zou ze de toch al blauwe huid wat minder prikkelen als ze buiten was.
‘Ik geef ze één avond voor er complete chaos uitbreekt. We hebben slaapplaatsen nodig, een waterbron. Vlees en kennis over de omgeving. Ik ben niet van plan te wachten tot de regels in elkaar tuimelen en we elkaar gaan afslachten.’ Ze keek beiden aan voor ze de shuttle verliet. Dat was wat er ongetwijfeld zou gebeuren: zo zat de mens in elkaar.

Feel the fire, but do not succumb to it.

'We hoeven ook niet bij elkaar te blijven,' vond Spike-E. Hij wist dat hij andere mensen nodig had om te overleven. Al was het alleen maar om hen op te eten als hij dreigde om te komen van de honger. Hij had daar echter lang niet iedereen voor nodig. Als ze met zo'n man of zes weggingen en de rest achterlieten, vond hij het best.

Every villain is a hero in his own mind.

Nimf

De hele discussie over die armbanden was Nimf te snel gegaan. Ze vond het stom van Bird dat ze haar armband had afgedaan. Volgens Nimf konden ze daar beter nog een tijdje over nadenken, zekerder zijn van dingen. Het zou de groep goed doen als ze er gewoon even rustig over praten als volwassen mensen. Nu leken ze meer op een stel kleuters. Als er nu al ruzie uitbrak, zou dat alleen maar meer worden. Zo te zien zouden er twee kampen ontstaan. Tegen en voor de armbanden. De meesten leken erg goed te weten welke kant ze zouden moeten kiezen. Nimf daarintegen had geen idee. Ze vond het moeilijk om nu al een keuze te moeten maken. Ze wilde eerst precies weten wat die armbanden deden voordat ze de hare afbrak, maar aan de andere kant wilde ze wel helemaal vrij zijn. Nimf wist ook niet goed waar ze heen moest gaan of wat ze moest doen. Ze had nu niet echt de behoefte om het nog langer over die armbanden te hebben.

Pearl

Pearl had de hele discussie in stilte gevolgd, met een klein lachje op haar gezicht. Het was tot nu toe precies gegaan zoals ze had voorspeld. Er kwam ruzie, die volgens haar de komende tijd nog alleen maar erger zou worden als niemand hier een beetje verstand zou krijgen. Tot nu toe leek zij ongeveer de enige die zich volwassen kon gedragen. Hoewel Keagen misschien wel geschat zou worden als tien jaar. De rest deed zich volgens haar niet eens ouder voor dan twee.
'Nou, dat ging in elk geval helemaal super.' Zei ze zwaar sarcastisch tegen zichzelf. Ze praatte wel vaker in zichzelf, dan had ze iets meer orde in haar hoofd.

She was always looking for more..

Marguerite blikte even op een meisje dat vlak bij haar stond en tegen zichzelf mompelde en zich net als zij niet in de discussie gemengd had. Het zag ernaar uit dat ze niet als volwassenen met elkaar konden praten. Vanuit haar ooghoeken hield ze een paar jongens in de gaten die geweren hadden weten te bemachtigen. Ze vond het maar niets dat ze gewapend waren. Wie weet hadden ze al eerder iemand vermoord. Ze vond het ook niet fijn dat zulke wapens niet in overleg waren verdeeld, maar ze begreep heus wel dat hier geen samenhorigheid was. Het was ieder voor zich.

Every villain is a hero in his own mind.

Rune

"Spike-E, mag ik het mes even?" vroeg Rune, wijzend naar de band om zijn arm. "Ik zou er graag ook vanaf willen."

Sasha

Sasha keek hem aan. "Ze wachten een aantal maanden, ja. Ze willen zien of het hier leefbaar is, dan pas sturen ze een aantal mensen achter ons aan om te kijken of het daadwerkelijk zo is. Dan, als alles goed gegaan is, komt de rest van de Ark naar beneden." Legde hij uit. "Maar we zullen niet meer terug kunnen naar de Ark."

[ bericht aangepast op 10 nov 2014 - 19:02 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Bird.

‘Nee.’ Ze legde haar hand kort op Rune's armband. Ze was er van overtuigd dat één van hen de armband nog eventjes zou moeten dragen: al was het maar om de praktische reden dat ze dacht dat ze er later nog baat bij konden hebben. ‘Dit is de enige technologie die we hebben. Ik heb een kapotte, jij een werkende. We moeten ze allebei bewaren,’ vond ze. Maar, als Rune echt tegen het idee was, mocht hij hem van haar part afnemen. Zij dacht gewoonweg aan de voordelen.
‘We hoeven niets.’ Liet ze Spike-E weten. ‘Dat is het leuke aan de aarde: er is niemand die mij zal vertellen wat ik moet doen. Ik zal niemand vertellen wat ze moeten doen. Sterker nog: ik vertrek. Als wij hier overleven, wie zegt dan dat er niet meer overlevenden zijn?’ Het was slechts een theorie, maar ze was bereid er in te geloven. ‘Wat zeggen jullie ervan? Ik heb mensen nodig die ik kan vertrouwen.’

Feel the fire, but do not succumb to it.

Rune


Hij keek naar de band om zijn arm en keek naar Bird. Naar haar zou hij luisteren.
"Goed," zei hij toen. "En ik ga mee, ik hoef niet in dat zooitje ongeregeld hier te blijven." Hij blikte even naar Spike-E en keek toen weer naar Bird.
"In elk geval niet waar Sasha is."

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Woooww. Dit gaat hard.. S:

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes