RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 11 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Overdrijf niet zo! Ze gaat niet met tig mannen en dat weet je! Misschien wilde Athiabbe wel wachten tot ze getrouwd is, of wat dan ook. Jullie zijn niet meer samen dus Athi heeft alle recht om te gaan met wie ze wil.'
Het was misschien wat snel, maar het was niet aan hen om daar verder over te oordelen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt snoof.
'Als het aan haar lag zou het nooit gebeuren en je kent mij! Ik vond dat vreselijk, maar ik heb gewacht. Ik heb serieus met haar gepraat en gewacht. Al die tijd, maar trouwen moest ze ook niet.' Godzijdank. 'Ze stelt zich gewoon aan, want ik heb haar nauwelijks aangeraakt. Ze wilde gewoon op me staan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik weet ook niet waarom ze het niet wilde, Wyatt,' zuchtte Cordelia. 'Maar het is niet eerlijk als je haar nu zo behandeld. Jullie hebben ook een fijne tijd gehad samen. Het heeft geen zin om elkaar nu te haten en elkaar pijn te doen. Verbaal en fysiek,' voegde ze eraan toe.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Prima, moeder.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Satyr had geen flauw idee wie Yati was maar dat maakte niet zo heel erg vee uit. 'En?' vroeg hij. 'Wil je dat?'
Hij zou het leuk vinden als ze een vriend kreeg en hij vroeg zich af wat voor wezen dat was. Iets in hem probeerde hem ervan te overtuigen dat hij dat helemaal niet zo leuk vond, maar daar schonk hij geen aandacht aan. Tussen Ahti en hem zou het toch niet werken. Hij vond haar veel te aardig.

Every villain is a hero in his own mind.

'Doe normaal,' zei Cordelia, een beetje gekwetst. 'Je doet echt heel kinderachtig.' Ze sloeg haar armen over elkaar. Ze was kwaad, maar ze wilde ook niet weg. Wyatt was haar beste vriend en ze wilde er voor hem zijn.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nee. Iedereen verwijt me dingen, omdat wij hebben gezoend op het feest.'
Ze keek hem in de ogen, bang voor zijn reactie, maar ze wilde het weten.
'Ik weet dat mijn familie wil dat onze soort blijft voortbestaan, maar...' Ze slikte die laatste woorden toch maar in en keek weg. Haar hart bonsde in haar keel en ze wenste dat ze niets gezegd had. Misschien wist hij toch wel van haar gevoelens af, maar het voelde toch nirt goed om het daar nu over te hebben.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Vnou, jij behandelt me zo!' antwoordde hij verwijtend.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Helemaal niet!' zei Cordelia. 'Ik zeg alleen dat het geen zin heeft om elkaar nu alleen maar pijn te doen! Je houdt van haar!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je doet net alsof ik niet voor mezelf kan denken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Satyr begreep er niet veel van, al kwam dat waarschijnlijk doordat alles sowieso een beetje langs hem heenging. Hij had absoluut geen flauw benul wat ze met de laatste twee zinnen bedoelde en hij zette zijn glas maar weg, voordat hij straks helemaal niets meer kon begrijpen.
'Hij is dus ook een halfwolf,' constateerde Satyr, hopend dat hij dat wel juist had.

Every villain is a hero in his own mind.

Athiabbe knikte en schonk haar glas toch mAr weer bij, waarbij ze merkte dat de fles bijna leeg was.
'Maar wat miet ik daarmee als ik niet van hem houd, hè?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Satyr haalde zijn schouders op. 'Sommigen vinden hun nageslacht belangrijker, anderen liefde.' Hij blikte haar even aan. 'Jij dat laatste, blijkbaar.'
Hij kon er niet echt uit opmaken of ze verliefd op hem was, maar dat kon hij zich niet voorstellen. Tot gisteren had hij daar niks van gemerkt.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is niet waar. Ik zeg alleen hoe ik er over denk. Het heeft toch ook geen zin om elkaar pijn te doen? Wat schiet je daar mee op? Je gedraagt je nooit zo als je dronken bent.' Cordelia kwam overeind van haar stoel en pakte voorzichtig Wyatts hand vast. 'Ik maak me zorgen om je, en het spijt me.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Athiabbe dacht aan haar broers. Die hadden ook voor liefde gekozen. Dat wilde zij ook, maar met wie...
'Best wel, ja. Mijn broer is niet voor niets getrouwd met een zeemeermin..

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes