• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.

    [ bericht aangepast op 4 april 2014 - 22:03 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emma wist zich even niet hoe te gedragen. Ze had eerst een andere persoon op die plaats zien zitten en nu zat er een jongeman genaamd Hielke naast haar. Ze herstelde zich snel en glimlachte vriendelijk naar hem. Zijn naam was er een die ze nog niet gehoord had, maar ze vond het wel een bijzondere naam en het bleek een nederlandse naam te zijn.
    'Aahn oke, ken jij hier al iemand?' vroeg Emma. Emma kende hier helaas niemand, wat ze ergens wel spijtig vond. Maar ze ging de moed niet laten zakken en probeerde om met mensen contact te leggen, voor zover dat kon in een vliegtuig.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Hielke schudde zijn hoofd toen ze vroeg of hij nog mensen kende.
    'Ik herken wel mensen uit het vliegtuig hier na toe vanuit Nederland maar ik ken ze persoonlijk niet.' Gaf hij toe. 'Wat maakte het dat jij gekozen hebt voor deze trip?' Vroeg hij om het gesprek op gang te houden.

    [Mijn examens zijn voorbij. Waar kan ik inspringen?]


    help

    Tolkien schreef:
    [Mijn examens zijn voorbij. Waar kan ik inspringen?]


    Het vliegtuig gaat nu landen op het ombewoonde eiland.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    (Okay, dan wacht ik even tot hij volledig geland is. :3)


    help

    Tolkien schreef:
    [Mijn examens zijn voorbij. Waar kan ik inspringen?]


    [Wie zijn je personage's? Want laat ze anders slapen tijdens de reis en als het vliegtuig neerstort worden ze wakker.]

    Daniel was blij dat zijn co-piloot vertrouwen in zichzelf had en vloog heel rustig en beheerst. Daniel ging even koffie halen, hij snakte naar een sigaret maar kon het niet maken om nu te gaan roken. Hij kwam terug met zijn koffie en deed zijn zonnebril op.
    Daniel bekeek op het apparatuur de vlucht route, er was alleen maar water te zien. Daniel probeerde zijn niezen te onderdrukken, maar wat er gebeurde was dat zijn koffie over het besturingspaneel kwam.
    'Shit!' Killian keek verschrikt op, gezien er allemaal lampjes begonnen te branden en te piepen. 'Fuck,' Daniel kreeg lichte paniek in zijn ogen. Dit had hij niet zien aankomen.



    [WE GAAN NEERSTORTEN!!!, als iedereen er zin in heeft (a) ]

    Emma dacht even na, want het was eigenlijk geen gemakkelijke vraag die Hielke stelde.
    'Ik maak momenteel een wereldreis. Ik heb grotendeels van Europa, Amerika en Azie gezien. Ik wou daarna richting Afrika en Zuid Amerika gaan.' legde Emma hem uit. Emma wist zelf dat er nog een andere reden achter zat, maar die deelde ze liever niet mee. Emma zag een van de piloten langs zich passeerde en kort daarna terug keerde met een kop koffie in de handen. Het vliegtuig ging nog goed, dus wist Emma dat ze met twee waren.
    'En jij, waarom heb jij deze reis gekozen?' vroeg Emma aan hem, terwijl Killian nog eens door haar hoofd spookte. Was hij nu maar hier, ze miste hem erg veel. Tranen probeerden zich op te wellen in haar ogen, maar Emma verdrong ze snel.


    'Wat doen we nu? De bedieningspaneel is deels onbestuurbaar.' zei Killian met een bange stem. Hij vreesde niet voor zijn eigen leven want hij hechtte daar niet erg veel belang aan, maar wel voor die van Emma. Zij mocht niet dood, dus deed hij alles wat hij kon zodat ze toch veilig aan land konden geraken. Op de landkaart die langs de zijmuur ophangde, kon hij zien dat het nog lang geen land in zicht was. Maar Killian gaf de strijd niet zomaar op, Emma moest veilig zijn.

    [ bericht aangepast op 1 april 2014 - 14:22 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Daniel bleef maar vloeken en een stewardess kwam de cockpit binnen.
    'Wat is er in hemelsnaam aan de hand?'
    'Brittaney, oprotte we hebben een probleem. Killian, probeer lager te vliegen onder het wolken dek.' Instrueerde Daniel hem, 'maar doe het rustig.' Hij wist dat de passagiers het wel zouden merken.
    'Daniel wat moet ik doen met de passagiers?'
    'Stel ze gerust, dat er een klein technisch probleempje is ik zal het doorspreken.' Daniel deed zijn koptelefoon op en zette de microfoon aan. 'Dames en heren, hier spreekt u gezagsvoerder Daniel Harlem, wegens een technische storing zullen we iets lager vliegen. Verder is er niet aan de hand, blijf rustig op u plek zitten tot dat alles geregeld is.' Daniel wist dat zijn stem niet helemaal rustig had geklonken omdat hij wel in paniek was. De stewardess was boos de cockpit uit gelopen.

    Guuuys het vliegtuig zou niet gaan neerstorten, maar gewoon op het eiland landen en daar zou het dan onklaar raken doordat er een dino opging staan of doordat de bliksem erin sloeg, ofzo. :'D


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Neem je even over? Dan bekijk ik de mechaniek vanbinnen in het besturingspaneel.' zei Killian, waarbij Daniel raar naar hem keek.
    'Ik heb eerst ingenieur gestudeerd voor ik mijn vliegbewijs heb behaald.' zei Killian simpel en begon eraan te werken. Na een vijftal minuten had hij gevonden wat er was en het opgelost.

    [ bericht aangepast op 1 april 2014 - 14:37 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Maeghan zuchtte opgelucht toen het vliegtuig weer stabiel in de lucht hing en zich langzaamaan weer wat beter voelde.
    _

    Neil glimlachte even naar Maeve die tegen zijn schouder aan leunde.
    _

    Jade grijnsde breed om Mitchell die nog steeds zat de vloeken na de turbulentie.
    'Jou neem ik dus nooit mee naar een attractiepark.'

    Alex was nog steeds niet in staat om goed te praten. Hij voelde zich kotsmisselijk en duizelig en sloot zijn ogen, in de hoop weer in slaap te vallen en pas wakker te worden als ze veilig en wel geland waren.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Hielke pakte uit schrik de hand vast van Emma.
    'Sorry mompelde hij snel met een rood hoofd.

    -

    Rebakah schrok wakker, het meisje naast haar ook. Ze keken elkaar geschrokken aan.

    -

    Daniel was blij dat het goed was gekomen, maar ze moesten straks wel gaan landen. Hij had van de jongens begrepen dat het eiland moeilijk te zien was op de apparatuur en dat het apparatuur ook raar kon doen vanwege slechte verbinding. Hij was niet gelovig maar wou wel een kruisje slaan, straks zou de landing een landing zijn om nooit te vergeten.
    'Hier spreekt u gezagsvoerder weer, we zullen langzaam aan gaan dalen en een ronde maken zodat we makkelijker kunnen landen.' Daniel was blij dat Killian het verholpen had anders konden ze niet meer terug vliegen. Brittaney was langs gekomen om nog een klacht door te geven van iemand die nu was gaan overgeven. 'Had ie niet moeten mee gaan,' mompelde Daniel geïrriteerd.
    'Is er iets mis met de spullen?' Vroeg Killian na vijf minuten.
    'Dat kan, het is hier net de Bermuda driehoek. Daar is niets aan te doen jongen, maar meestal komt alles goed.'
    'Meestal?' Klonk het onzeker van de stoel naast hem, Daniel negeerde het.

    Killian begon zich minder op zijn gemak te voelen, waar had hij Emma mee laten gaan? Hij wist wel dat het een plek was waar ze iedereen gingen achter laten en wist dat hij bij Emma zou blijven, ook al betekende dat hij niet mee naar huis kon gaan. Zij was diegene die er altijd voor hem was geweest en hij zou net hetzelfde gaan doen voor haar. Hij begon spijt te krijgen van zijn eerdere beslissing, hij had gewoon op haar moeten afstappen en haar dwingen een volgende vlucht te nemen. Hij wist dat ook al zou Emma het hem ooit vergeven, hij zou het zichzelf nooit vergeven en zeker niet als er haar iets overkwam. En nu zou hij haar naar een erg gevaarlijke plek brengen waar ze het hoogstwaarschijnlijk niet zou overleven. Killian's hart deed er pijn van en als hij niet zo gevoelloos was geworden, had hij waarschijnlijk geweend.
    'Kijk, daar moeten we zijn.' Daniel wees een eilandje aan, ergens ten midden van de bermuda driehoek. De besturingssysteem deed nog steeds raar, maar Killian keek toe hoe Daniel hun naar het eiland bracht om daar te kunnen landen.



    Emma was geschrokken van de gebeurtenissen dat ze niet eens doorhad dat Hielke haar hand had vastgenomen.
    'Is niets.' zei Emma, waarna ze haar hand terug uit de zijne haalde en even door haar haren streek. Toen de gezagvoerder zei dat ze gingen landen, zuchtte Emma van opluchting. Ze hadden het gehaald en ze wist dat ze de komende drie weken op geen vliegtuig meer ging zitten. Ze zou over met de huurfiets of taxi naartoe gaan, de metro nemen of lekker lang in bed luieren. Met een kleine glimlach op haar gezicht, zag ze door het kleine raampje een eiland. Ze dacht er even niet bij na, zolang ze maar uit het vliegtuig kon was ze blij.


    Maeve moest even bekomen van de schokken, maar ze bleef er redelijk rustig onder.
    'Klik.' hoorde ze opeens, het was een teken dat de zuurstoftank bijna leeg was. Nog tweemaal zou het klikken en dan zou er geen zuurstof meer doorkomen. Ze zette zich recht en begon wat aan de tank te prutsen, maar de tweede klik volgde al snel. Neil nam haar arm vast, als teken dat ze er niet aan mocht prutsen.
    'Het is bijna leeg.' zei ze tegen hem met een zielige ondertoon, maar liet de tank dan toch met rust. Ze besefte dat ze zich beter kon rustig houden, anders zou de tank nog sneller leeg geraken. Ze zou het wel even zonder kunnen redden, aangezien de gezagsvoerder net had omgeroepen dat ze gingen landen. Het zou dus niet erg lang meer duren.
    'Klik.' hoorde ze de laatste klik van de fles komen en ze deed haar zuurstofmasker af en de fles deed ze dicht.

    [ bericht aangepast op 2 april 2014 - 13:33 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    'Rustig maar,' zei Neil zacht, terwijl hij even bemoedigend in haar hand kneep. 'Hoe lang kan je zonder?'
    _

    Maeghan keek bezorgd Alex' kant op. 'Gaat het wel?' vroeg ze bezorgd. Hij zag hartstikke bleek. 'Moet je wat water?'

    [ bericht aangepast op 1 april 2014 - 16:09 ]