"Help!" - Celebrities | Topic één - Speeltopics

Zes beroemdheden worden op ieder een verschillende manier meegenomen door twee ontvoerders. Ze worden tegen hun wil in naar een huis vervoerd waarvan iedereen denkt dat het er spookt. Dit is echter allemaal onzin, wel is het vervallen huis omgetoverd tot in één groot martelgebouw. De ontvoerders vragen voor elk beroemdheid een gelijk hoeveelheid miljoen dollar. Maar het is onmogelijk te betalen dus zullen de mensen nog wel een tijdje gevangen blijven, maar of dat nou zo leuk is. Als iemand de ontvoerders tegenwerkt of als iets hun niet zint wordt die beroemdheid gemarteld op een gruwelijke wijze. Zo moeten ze het proberen vol te houden, met ruzies, liefdes en een hoop pijn.

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 21:07 ]

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

-dank je-
Selena semper

Ik was nog steeds in paniek toen opeens de deur openging. Ik was helemaal gek geworden. Ik bedankte liam met een knuffel. Ik was zo opgelucht niet meer alleen in een donkere mini ruimte. Ik keek liam aan en zei nu minder gestoort dankjewel liam. Ik vroeg hoe het ging met de rest. Ik keek even om hem heen. En zag niall met nog steeds een hevend bloedende lulu. Ik rende naar lulu toe en keek met tranen in mijn ogen naar haar wond. Ikbgraaide wat in mijn zakken en vond een soort van doekje die wonden schoonmaakt. Ik zeindat het even kon prikken. En maakte toen haar wond schoon. Daarna scheurde ik een stukje van mijn rokje af en begon met het verbinden van lulu's wond.

-btw het spijt me dat ik even niet aan de vijf regels heb gehouden, ging film kijken en moest er snel van af van mijn pa. Daardoor kon ik ook niet verder schrijven-

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

Haar blik gleed naar de jongen (Niall) ze keek hem aan met nauwe ogen. Ze hoorde dat hij iets tegen haar zei. Ze liep lanzaam op hem af -als een jager die zijn prooi besloop-. Eenmaal rechtvoor hem keek ze hem aan met emotieloze ogen. 'Je krijgt pas te eten wanneer wij dat zeggen, de wc? Nou kom maar mee' zei ze met een emotieloze klank. Ze greep de arm van de jongen stevig en zeulde hem mee naar de wc, nou ja! Een echte wc zou je niet noemen. Het was meer een klein bakje waar je in moest doen en het doortrekken wil er moeilijk. Sommige viezigheid zouden nog in het bakje kunnen blijven plakken omdat dat beetje niet doorgespoeld kan worden. Eigenlijk kon je niet prive je behoeften doen, was gewoon in een klein openruimte.
Ze liet de jongen los. 'Ga je gang'

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Kaya Scodelario

Nadat ik flink mishandeld werd door die gestoorde psychopaat en daarna teruggesleurd werd naar de gezamenlijke kamer bleef ik als een hoopje op de grond liggen en begon ik te huilen. Werkelijk alles deed me pijn. Mijn benen. Mijn armen, maar vooral mijn hoofd had het erg te verduren. Ik zag in mijn ooghoeken hoe een jongen naar mij toe liep. Hij knielde naast me neer. 'Hey, ik ben Liam. Hoe gaat het?' vroeg hij toen. Ik trilde even en probeerde hem toen ook aan te kijken. 'Ik heb het koud en overal pijn' zeg ik zachtjes. Ik kon niet eens meer normaal omdraaien. Ik moest in deze houding blijven liggen. Hij keek op mijn arm waar "I'm a whore" was ingekerfd met een mes. 'Heeft die creep dit gedaan?' vroeg hij aan mij. Ik knikte. 'Maar ga niet tegen hem in. Jou mag niet hetzelfde gebeuren' zeg ik zachtjes.

That is a perfect copy of reality.

Liam Payne.

Ze trilde en probeerde me aan te kijken, maar het leek wel of ze zich van de pijn bijna niet kon bewegen. 'Ik heb het koud en overal pijn' Ik knikte, en ging naar de andere kamer om zo'n dun dekentje te pakken. Het is beter dan niets. Daarna liep ik weer naar haar toe, en legde het dekentje over haar heen. 'Het is niet veel, maar misschien helpt het een beetje.' zei ik. Ze knikte toen ik vroeg of die creep dat in haar arm had gekerfd. 'Maar ga niet tegen hem in. Jou mag niet hetzelfde gebeuren' zei ze zacht. 'Hij mag hier niet zomaar mee weg komen.' zei ik. Dit ging ik hem zowieso betaald zetten. Alleen wist ik nog niet hoe, maar daar kwam ik nog wel achter.

How far is far

[Oh als ik jou was zou ik dat maar niet doen anders krijg je net als Bianca twee keer een bijl in je ^^.]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Troubletime schreef:
[Oh als ik jou was zou ik dat maar niet doen anders krijg je net als Bianca twee keer een bijl in je ^^.]

How far is far

Kendizzzzle schreef:
(...)
[Wat doen? xd]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Troubletime schreef:
(...)

[Tate iets betaald zetten XDD.]

How far is far

Lauren "Lulu" Elizabeth-Marie Antariksa

Liam had Selena bevrijdt uit een kast, waarna het meisje met tranen in haar ogen op me afrende. 'Niet huilen.' zei ik, hoewel ik zelf ook nog wat waterlanders over mijn gezicht had lopen. Selena vond in een van haar zakken een doekje waarmee ze de wond kon schoonmaken. Ze zei dat het kon prikken, maar dat maakte mij niks uit. Als ik maar niet doodbloedde. Toen Selena het had schoongemaakt verbond ze de wond met een stukje van haar rok. 'Als we hieruit zijn koop ik een nieuwe voor je.' lachte ik naar haar toe. Opeens waren Niall en Liam weg, Joost mag weten waarheen. Opeens benam angst me. Ik begon hard te gillen, alsof ik levend werd gevild. Scheldwoorden verlieten mijn mond. 'Jullie fucking klootzakken wat doen jullie ons aan!' krijste ik. 'Jullei zijn eenzaam en alleen en daarom ontvoeren jullie ons. Dat is echt fucking triest!' Ik schrok van mijn eigen woorden, maar besefte tegelijkertijd dat ik ze ook niet meer terug kon nemen.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Kaya Scodelario

De jongen knikte nadat ik zei dat ik het koud had en pijn had en hij ging naar de andere kamer om iets te pakken. Daarna liep hij weer naar me toe en legde het dekentje over me heen. 'Het is niet veel, maar misschien helpt het een beetje' zei hij. Het hielp wel een beetje, gelukkig. Ik zei zachtjes bedankt tegen hem en ik ging proberen iets anders te liggen. Helaas lukte dat niet echt. Ik knikte toen hij vroeg of die creep dat in mijn arm had gekerfd. 'Maar ga niet tegen hem in. Jou mag niet hetzelfde gebeuren' zei ik zacht. 'Hij mag hier niet zomaar mee weg komen' zei hij toen. 'Nee, alsjeblieft niet. Je weet niet tot waar hij instaat is. Beloof me dat je niets qua wraakacties en dergelijke bedenkt oké?' vroeg ik zachtjes aan hem.

That is a perfect copy of reality.

Liam Payne.

Ze zei zacht bedankt toen ik het dekentje over haar heen legde. Ik knikte. 'Nee, alsjeblieft niet. Je weet niet tot waar hij instaat is. Beloof me dat je niets qua wraakacties en dergelijke bedenkt oké?' vroeg ze zacht aan me. 'Ik kan je niets beloven. Kijk dan wat hij allemaal al heeft aangericht, jij zit al onder de wonden, en Lulu heeft ook al een snee in haar arm, en Selena is in haar gezicht geslagen door die klootzak. Zat reden om hem terug te pakken lijkt me zo.' zei ik. O ja, en hij had mij ook nog eens een harde klap tegen mijn neus aan gegeven, die nu waarschijnlijk harstikke scheef stond. 'Ik liep naar die creep toe. Ik wist dat ik mijn mond moest houden, maar ik kon het nu gewoon niet voor me houden. 'Jij denkt dus dat je stoer bent als je meisjes gaat bewerken met een mes?' vroeg ik snauwend. 'Ze hebben je niets aan gedaan. Alleen maar je ego geschonden door je een paar keer "klootzak" te noemen.' zei ik. Ik snapte niet dat dat voor hem al een rede was om een mes in iemand te zetten.

How far is far

Tate Langdon

Ik keek naar het meisje dat stond te gillen. 'Go away, Tate' zei ze langzaam en met tranen over haar wangen. Dit kon ze me niet aan doen. Echt niet. 'You're all I want,' huilde ik 'you're all I have!' Het was geschreeuwd, het mocht gewoon niet. 'Go away!' Krijste Violet. Huilend kneep ik mijn ogen dicht. En weg was ik. Wat verbluft keek ik haar aan. Het was nog waar ook. Met mijn handen gebald stond ik op, duwde de jongen aan de kant en liep naar haar toe. Met de tranen die in mijn ogen stonden trok ik het meisje naar me toe. Hard gaf ik een ruk aan haar - haar. En met nog een ruk - dit keer omhoog - hield ik haar oor voor mijn mond. 'Houd je kop dicht!' Schreeuwde ik hard in haar oor. Als Violet in beeld kwam zou niemand mogen gillen. 'You're a bad boy!' Schreeuwde Constance. Ze sloeg me meerdere keren en ik zakte neer tegen de muur. 'Don't tell her, please!' Smeekte ik huilend. Hysterisch was Constance ook aan het huilen. Alweer begon ze me te slaan, natuurlijk niet hard. Prachtige moeder-zoon tijden. Niets liever dan dat je moeder je slaat omdat jij iets vreselijks hebt gedaan en je haar moet smeken om het niet aan je vriendin te vertellen. 'Je bent zelf zielig! Zie je nou zitten huilen, hopend dat je onnozele familie je komt halen wat nooit zou gebeuren. Je zit hier vast!' Schreeuwde ik in het meisje haar oor. Daarna duwde ik haar ruw op de bank en begon met mijn vuist tegen haar hoofd en in haar gezicht te slaan. Trappen deed ik er ook nog bij, heel mijn energie stopte ik in de woede aanvallen. Het was spontaan maar het was niet gebeurd als ze het niet had gegild. Ik begon steeds harder haar te slaan. Ze kwam hier zeker niet mee weg, niet voordat ze niet eens maar kon kruipen.

[ bericht aangepast op 12 jan 2014 - 0:58 ]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

| Wie is dat meisje? o-o |

That is a perfect copy of reality.

[Lulu.]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

| Gelukkig, whahah. |

That is a perfect copy of reality.