RPG ~ And they lived happily ever after ~ 001 - Speeltopics

Lang geleden in een land hier ver vandaan... Zo beginnen al die "Sprookjes".
Er is er een school die in The Mystery mountains ligt. De leerlingen van deze school zijn alles behalve standaard, het is namelijk een school voor: heksen, drakenrijders, hybriden, vampieren, weerwolven, nymfen, elfen en tovenaars. Als de mytsische wezens komen samen op deze school Ad infinitum. Omdat The Mystery mountains een angstaanjagende plek is voor buitenstaanders zullen deze hier ook niet komen.

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 11:19 ]

Ab imo pectore

Brianna Hedwig Morgans || 3de jaars Weerwolf

Hé, Sam en ik (vooral ik) hebben misschien wat ravage achtergelaten, we hebben de bus wel mooi gehaald! Ik neem plaats naast Sam, die zijn beanie beter op zijn hoofd zet en muziek begint te luisteren.
Ikzelf ben eigenlijk een beetje moe, na skaten door het café, gillen en Sam meetrekken naar de bus. Maar als ik slaap glimlach ik heel dom, dus dat ga ik echt niet doen in bijzijn van Sam, April, etc.
Om de tijd te doden pak ik een balletje en gooi het omhoog, om het daarna weer te vangen. Omhoog, omlaag, omhoog, omlaag, omh…
Maar toch viel ik langzaam maar zeker in slaap…

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Maxwell Thomas Goldberg ||6dejaars Drakenrijder

Moria grinnikte 'Tja, Parva is nou eenmaal stekelig. Het is moeilijk om niet geprikt te worden.' grijnsde ze. 'Awh, wat een schatje.' had ze dan gezegd toen ik Ignis toonde. Nou draken waren niet zo heel schattig en vooral eigenwijs en koppig. Ondanks dat deze nog klein is heeft hij al wel veel problemen veroorzaakt. Op mijn vraag haalde ze haar schouders op 'Ging wel.' begon ze met vertellen 'We zijn vooral thuis gebleven, maar we zijn wel een weekje naar mijn oom geweest. Hij fokt draken, we hebben Parva en Morva ook van hem. Zoiets lijkt me eigenlijk wel wat, een drakenfokkerij.' Ik knikte even. Ja hel leek me wel leuk, maar vast ook wel lastig. Eos was een tijdje stil en had zich in kleermakerszit neergezet bij het vuur. Het verbaasde me eigenlijk had haar strakke broek dat aankon. 'Dat lijkt me geweldig,' zei ze op een dromerige manier. 'En dan tem ik de meest ontembare draken die er zijn. Dan moeten er alleen kopers zijn die mijn manier van werken waarderen.' vervolgde ze en ik grinnikte even. "Alsof er iemand überhaupt op jouw draken zou willen zitten" zei ik met een grijns. De ene keer op Fuoco was ook de laatste keer voor mij geweest. Ik had er best wel lang op gezeten, maar zonder zadel was best wel onhandig en zeker toen hij me zonder pardon van zijn rug wierp toen hij eenmaal in de lucht was. Dat was volgens mij 2 jaar terug ofzoiets. Ik had mijn ribben zwaar gekneusd en mijn lievelingsbroek was aan flarden gescheurd. 'Misschien moet ik ook gewoon een drakenracer worden en voor het kampioenschap gaan. Ik heb in ieder geval meer kans.' zei ze dan en ik lachte even. "Ja vast , je vermorzeld ze vast allemaal."zeg ik met een grijns en haal dan mijn schouders op. "Ik weet het nog niet wat ik later wil doen. Ik denk meer gewoon op mijn dooiegemak een manier te vinden om werk te vinden waar je niets moet voor doen." zei ik dan serieus. "Miscchien gewoon het onderzoeken van draken over de wereld ofzo. " zei ik dan met een glimlach. Het was best wel bijzonder om te zien hoe wilde draken in Afrika leefden. Veel rustiger dan in Amerika allesinds. Ik keek even op mijn schouder naar Ignis. Ik was best wel benieuwd hoe groot hij later zou worden en of hij even erg zou zijn als Fuoco of Parva het waren beiden prikkelige draken, maar toch met zo'n verschillend karakter.

Samuel Oliver Skyes || 4dejaars weerwolf

Brianna nam een balletje uit haar zak en begon die op te gooien. Zonder dat ik het zelf echt wilde keek ik toe hoe het balletje telkens in de lucht gegooid werd. Dat was nu eenmaal een van mijn trekjes dan ik moest afleren. Toen ze langzaamaan in slaap viel en het balletje stopte was ik uit mijn trance en keek ik uit het raam. Het mooie berglandschap waar we ons nu dor baanden was bedekt met een klein laagje sneeuw. Het deed me denken aan de bossen, waar we vroeger woonden. Sinds de dood van mijn vader was mijn moeder naar de mensen wereld verhuisd omdat ze in het wild moeilijk voor ons kon zorgen. Ergens vond ik dat maar zever. Ze was een weerwolf en de jagersinstikten horen daar nu eemaal in te zitten. Ik keek weer naar mijn Ipod en verztte het liedje zodat hij nu stond op A Team van Ed Sheeran. Ik weet niet waarom, maar ik was dol op de muziek van de roodharige brit. Na een paar liedjes geluisterd te hebben kwamen we toe op school. Ik nam mijn rugzak en stak alles weg ,waarna ik vervolgens Brianna wakker schud . Ik had gelukkig genoeg plaats om te passeren en daarna stapte ik de bus uit en wachtte ik tot ze ook naar buiten kwam zodat ik niet alleen het schoolgebouw binnen moest.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Brianna Hedwig Morgans || 3de jaars Weerwolf

Sam schudde me wakker uit mijn droomloze slaap en ik was vrijwel meteen klaarwakker en stuiterde weer vrolijk rond. De bus stroomde zo'n beetje leeg toen hij afremde en stopte bij de school. Het leek zo… anders? Nee, niet anders, de pilaren stonden nog precies hetzelfde en ook de poorten waren geen millimeter veranderd. Het was… nieuw. Ik voelde me ouder.
Sprakeloos bleef ik voor Ad Infinitum staan, toekijkend hoe de school zijn deuren openden. Toch had ik geen zin om naar binnen te gaan, bang om af te gaan voor de hele school. Niet als faalangst, maar ik vond het best gênant als ik (nu al) een blunder zou begaan, en daar had ik niet zo veel zin in.
Als bescherming tegen bloopers, riep ik maar; 'Sam, kom je mee?'

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 19:07 ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 12:25 ]

I like my choices. I hope she likes hers.

Luke Adam Chamberlain // 6e jaars tovernaar
'Snap het.. En hier is altijd wel wat aan de hand dus..' lacht Kath. Ik knik. 'Precies.' Hier is gewoon altijd wel wat te doen. Het is ook facinerend, al die verschillende wezens die hier rond lopen.
'Weetje... Ik mag jou wel... Heb ik nooit gezegd maargoed.' zegt Kath dan waarna ze weer glimlacht. Dat was nogal... opeens. 'Uhm, dankje.' zeg ik, een beetje overdondert door dit plotse bericht. 'Ik mag jou ook wel.' glimlach ik dan. Ik had Kath verkeerd ingeschat. Ze is echt heel aardig, als je haar een beetje leert kennen.
'De bussen zijn laat.' mompel ik dan. Vlak nadat ik dat heb gezegd komen er opeens hordes leerlingen door de deur gelopen. Dat was een goeie timing.
'Oh, daar zijn ze.' zeg ik droog. Er zijn dit jaar geen tovernaars bijgekomen voor zover ik kan zien. Daar zijn er meestal niet zo veel van, wat wel jammer is.

Moira Olivia Moore // 5e jaars drakenrijder
'Dat lijkt me geweldig,' zegt Eos. 'En dan tem ik de meest ontembare draken die er zijn. Dan moeten er alleen kopers zijn die mijn manier van werken waarderen.' Max grinnikt even. 'Alsof er iemand überhaupt op jouw draken zou willen zitten.' zegt Max met een grijns en nu grinnik ik even. Die arme Max heeft er natuurlijk een trauma aan over gehouden door op Fuoco te gaan zitten.
'Misschien moet ik ook gewoon een drakenracer worden en voor het kampioenschap gaan. Ik heb in ieder geval meer kans.' zegt Eos dan en ik grinnik opnieuw.
'Ja vast , je vermorzeld ze vast allemaal.' zegt Max met een grijns, waarna hij zijn schouders ophaalt. 'Ik weet het nog niet wat ik later wil doen. Ik denk meer gewoon op mijn dooiegemak een manier te vinden om werk te vinden waar je niets moet voor doen.' zegt Max. 'Gewoon het onderzoeken van draken over de wereld ofzo.'
'Anders word ik drakenfluisteraar en begin ik mijn eigen televisieprogramma.' grijns ik. Dat lijkt me nog niet eens zo'n slecht plan.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Eos Jinx Frequentatore ~ 7ejaars drakenrijdster

Ik knik toestemmend 'Dat zou ook gaaf zijn!'. Ik haal uit het zakje van mijn riem een pakje aardbeienkauwgom omdat ik die van mij tijdens het vliegen perongeluk had doorgedlikt. Ik pakte er een en stopte hem in mijn mond. Na een paar keer kauwen was mijn mond gevuld met een chemische zoete smaak die in eigenlijk niks op aardbei leek. Ik liet het pakje rondgaan. 'Of ik word gewoon net als Neth leraar hier op deze school.' Er werd weer gelachen. Een heel leven op school, het leek me een ramp. Toch was dat papiertje nodig om verder te komen.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Meggie Evana Twaine ~ Heks 1e jaars

Toen ik bijna bij mijn nieuwe school was stopte ik. Gewoon om het even te bewonderen. Tenminste, dat probeerde ik mezelf wijs te maken. Eigenlijk was ik gewoon hartstikke zenuwachtig - Ik zat te trillen op mijn bezem - en durfde ik niet. Straks was het net zoals voorgaande jaren. Misschien zou ik weer gepest worden of mocht niemand me, of misschien was ik wel heel dom, in vergelijking met anderen, die wel familie hadden die hier naar school waren geweest. Of misschien was ik juist wel een buitenstaander omdat ik geen magische familie had. Oké Meggie, nou moet je echt even ophouden met je gepieker. Sprak ik mezelf toe. Ik vloog naar het schoolplein en landde nogal sukkelig (is dat een woord?), thuis mocht ik namelijk nooit met een bezem vliegen. Er was nog niemand, ik was vroeg. Zoals altijd, zodat ik me kon verstoppen voor de pesters of snel het lokaal in kon vluchten. Oké, ik moest nu echt ophouden met dit gedoe. Ik pakte mijn bezem, zuchtte diep en beklom de witte trap van het enorme gebouw.

You will always remember this day as the day that you almost caught Captain Jack Sparrow! ~ Captain Jack Sparrow

Maxwell Thomas Goldberg ||6dejaars Drakenrijder

'Anders word ik drakenfluisteraar en begin ik mijn eigen televisieprogramma.' grinnikte Moria en ik lach zacht. Zou wel grappig zijn om haar op tv te zien. 'Dat zou ook gaaf zijn!Zei Eos dan enthousiast. Ze nam een kauwgom en gaf deze door. Ik nam er eentje uit het zakje en stak die dan in mijn mond. De zoete smaak van suiker met een aardbeientoets voelde mijn mond. 'Of ik word gewoon net als Neth leraar hier op deze school.' zei ze en ik begon te lachen. Dat zou echt vreselijk zijn. Stel je voor Eos voor de klas met haar veel te strakke leren broeken. Volgens mij zou de klas zich eerder focussen op de broek die van ieder moment zou kunnen openknakken dan dat ze zouden opletten. "Ja vast ,jou toetsen zullen vast over de raarste dingen ooit gaan." grinnik ik. Ik keek even naar het dansende vuur en stak mijn handen dan weer in mijn zakken. Ik ga gewoon genieten van het leven. Het maakt me niet echt uit dat ik werkloos zou worden. De natuur had me al veel te bieden.En ik kon het misschien ook nog maken met mijn muziek. Of misschien zoals mijn moeder vroeger altijd zij modellewerk ,maar dat zag ik minder zitten. Altijd maar nep zijn en poseren leek me niet echt iets voor mij. "Ah ja. Nu nog gewoon genieten zo lang het kan."grijns ik dan in de hoop een ander onderwerp te vinden. "Hoe is het trouwens met Parva en Fuoco. Ik heb al veel over hun gehoord, maar nog niets over hoe het met hun gaat." vroeg ik hun dan met een glimlachje.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Moira Olivia Moore // 5e jaars drakenrijder
'Dat zou ook gaaf zijn!' reageert Eos enthousiast. Ze geeft kauwgom door en ik stop er een in mijn mond. 'Dankje.' glimlach ik. Ook Max neemt kauwgom.
'Of ik word gewoon net als Neth leraar hier op deze school.' zegt Eos dan. Ik proest het uit. 'Dan ben je net klaar met school en dan mag je lekker terug komen voor de rest van je leven.' grinnik ik.
'Ja vast, jou toetsen zullen vast over de raarste dingen ooit gaan.' grinnikt Max. 'Hoe is het trouwens met Parva en Fuoco? Ik heb al veel over hun gehoord, maar nog niets over hoe het met hun gaat.' 'Het gaat goed met Parva.' zeg ik. 'Tja, zijn kijkvermogen word er niet beter op, maar ach.' Ik haal mijn hand even door mijn haar.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Eos Jinx Frequentatore

'Parva is geweldig, ondanks zijn handicap kan hij nog zoveel!' reageer ik op Moira. 'En Fuoco is nog even levendig als altijd,' zeg ik met een grijns. 'Van bosbranden tot maagomdraaiende kurkentrekkers. Maar hij reageert nog sneller dan eerst,' vertel ik trots, 'en hij kan nu ook vuurspuwen op commando.' Hierbij voel ik mijn mondhoeken omhoog kruipen omdat ik daar nog wel wat lessen mee kon beëindigen. 'En bij jou Max, dat duveltje op je schouder zie ik wel. Maar hoe gaat het met de rest?'

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Maxwell Thomas Goldberg ||6dejaars Drakenrijder

'Het gaat goed met Parva.' zeg Moira. 'Tja, zijn kijkvermogen word er niet beter op, maar ach.' zei ze terwijl ze een hand door haar bruine lokken haalde. 'Parva is geweldig, ondanks zijn handicap kan hij nog zoveel!' zei Eos dan weer enthousiast. 'En Fuoco is nog even levendig als altijd,' zei ze dan met een grijns rond haar roze lippen. 'Van bosbranden tot maagomdraaiende kurkentrekkers. Maar hij reageert nog sneller dan eerst,' zei ze trots, 'en hij kan nu ook vuurspuwen op commando.' zei ze met een glimlach en ik grijns even. 'En bij jou Max, dat duveltje op je schouder zie ik wel. Maar hoe gaat het met de rest?' vroeg ze dan en ik keek even naar Ignis. "Nou een koppig kereltje en hij houd van kousen branden." begon ik lachend. "Hij is wel nieuwsgierig en kan al zonder mijn vingers erbij mee te nemen uit je hand eten, dus hij is al redelijk tam. Ook zit hij liever op mijn schouders dan rond te vlieger, maar dat zal vast niet lang duren." zei ik dan lachend ,waarna ik hem over zijn ruwe koppie aai. Ik haalde hem van mijn schouder en zette hem zo op mijn arm dat de andere hem beter kunnen bekijken. "Hij kan redelijk goed op gaan met vreemde."zei ik dan met een glimlachje

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Neth Salvano
Even begonnen de gesprekken me te vervelen en ik was toch wel benieuwd naar de nieuwelingen, dus ik liep weer voor de zoveelste keer de zaal uit de gang door naar de grote hal waar de studenten bij elkaar zouden zijn om elkaar weer na vele weken te spreken. Rustig bekeek ik een aantal drakenrijders die ik vorig jaar nog les had gegeven of juist nog les gaf. Ik zag ook een aantal nieuwkomers die smachtte naar een draak om te verzorgen.
Ik opende zachtjes de deur als ik op de trap een totaal nieuw gezicht voor me zie. Het ging om een meisje dat waarschijnlijk een heks moest zijn. Ik liep rustig op haar af. 'Leuk om nieuwe gezichten te zien, vooral jonge heksen,' zei ik tegen het meisje. Ik bleef bovenaan de trap staan en bleef het meise strak aankijken in de hoop dat ze wat zou gaan zeggen.

Vampire + Servant = Servamp

Windlesss schreef:

Aurorae Rosalie Rae ~ 6e jaars heks

Ik strompelde het perron op; mijn hutkoffer was dit jaar nóg zwaarder. Ik had ook de bagage van mijn zusje moeten meenemen, ze ging te voet (of beter gezegd te poot). Ik trok de koffer naar binnen en zocht een plekje. Zuchtend legde ik hem naast me neer, ik had veel op school kunnen zijn. Met mijn bezemsteel hoog boven de wolken, maar er was laatst iemand in de lucht gespot wat voor veel onrust had gezorgd. Dus voor mijn eigen veiligheid had ik voor de langzame manier gekozen. Ik schrok op uit mijn gedachten door de conducteur die om mijn kaartje vroeg. Ik rommelde in mijn handtas en vond het kaartje. "Parijs hé?" "Oui, merci" ik griste het kaartje weer uit z'n handen en hoopte dat hij niet gezien had dat het een doodnormaal papiertje was die met een spreuk op een treinkaartje leek. Eenmaal aangekomen in Parijs snelde ik de trein uit om de bus van 11 uur te kunnen halen. Toen ik bij het café aankwam stond zoals ik hoopte de bus er nog. "Hey Raph, Ca va?" vroeg ik aan de vampier die onze chauffeur was "Ca va bien, madame" antwoordde hij. Ik stapte de bus in een besloot dat ik vanaf nu zo min mogelijk Frans zou praten.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Katherine "Kath" Roselia Romano

'Uhm, dankje.' zegt hij en ik knik even. 'Ik mag jou ook wel.' glimlacht hij vervolgens en ik glimlach terug. 'De bussen zijn laat.' mompelt hij en ik knik. 'Nu je het zegt.. Ben ik even blij dat ik niet met de bus ga.' lach ik. Nog geen halve minuut later stroomt de school binnen en ik bijt kort op mijn lip.
'Oh, daar zijn ze.' zegt Luke droog en ik knik weer. 'Yes... Veel weerwolven zeg.' merk ik op en haal vervolgens mijn schouders even op. 'Met wie zit jij eigenlijk op de kamer?' vraag ik aan Luke en ik kijk hem nieuwsgierig aan.

El Diablo.

Brianna Hedwig Morgans || 3de jaars Weerwolf

Ik kreeg geen antwoord van Sam. Dan niet, dacht ik maar. Nogmaals nam ik de school in me op. GROOT. Ik was het wel gewend, was ik had er natuurlijk in de afgelopen twee jaren gewoond, maar toch was ik telkens onder de indruk van het gebouw. Ik verheugde me op het hele jaar en op alle mensen die ik opnieuw zou zien of die hier voor het eerst waren. Maar waar ik me nog het meest op verheugde was transformatie. Er gierde altijd zo'n lekkere adrenalineboost door me heen als mijn karakter en uiterlijk veranderen tot een krachtige wolf.
Vroeger op de basisschool vonden mensen het maar raar dat er af en toe wat haren op mijn neus groeide, maar hier is het allemaal heel normaal.
Ik keek om en zag een hoge berg, die me eigenlijk nog nooit eerder was opgevallen. Bovenop het stukje groen stond een meisje die ik herkende als Annabeth Rae, mijn klasgenoot. Zij is ook een Weerwolf en dat maakte het dat ik me erg op mijn gemak voelde bij haar. Het meisje stormde met een vaart van de berg af. 'Hoi Annabeth!' riep ik naar haar.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa