RPG - The House in the mountains [speeltopic] [11] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:48 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

John Hunter Bell
Ik hoorde haar lachen bij mijn woorden. Oops, verkeerd gegokt. ach, kon gebeuren. Misschien moest ik minder gaan spelen als normaal en meer alsof ik een kopie van mezelf tegenover me had, want dat begon steeds duidelijker te worden. "Ow, denk je dat dit smeken is, popje? Dan heb jij nog nooit iemand echt horen smeken." zei ik speels. Nee, ze moest nog veel harder haar best doen om me te laten smeken. Zeker nu. Ik liet mijn ene hand weer rustig in haar broek zakken en draaide met mijn duim weer rustig rondjes rond haar clitoris. Ze kon wel zo mooi praten, maar we wisten allebei even goed dat ik niet de enige was die graag sex had. Zij kon er ook wat van. Dat had ze gister ook wel bewezen en het was nou ook niet dat ze compleet droog was. In tegendeel. Ik grijnsde naar haar. "Maar is praten echt wat je wil, popje? Praten gaat me namelijk niet laten smeken. Echt niet." Ik wreef iets harder over haar clitje en liet mijn andere hand onder haar shirtje glijden. Dat ze mij probeerde te laten smeken betekende toch niet dat ik niet mocht spelen?

Bowties were never Cooler

Laurinda Pearl
Pete verteld me dat hij niet eens weet in welke kamer hij ligt waarna ik begin te grinniken. Hij vervolgd zijn zin door te vertellen dat zijn broek niet zo vies is als de rest... Dus? Hij bedoeld dat hij... O god. "Wat wil je daar mee zeggen?" vraag ik hem grinnikend waarna ik richting mijn tas loop en er een schone broek en shirt uit haal. "Neem jij eerst de badkamer of ik?"

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

John Hunter Bell
Binnen no-time zag ik weer dat ze het moeilijk kreeg door mijn handelingen. Toch was ik echt niet van plan te stoppen. Tergend langzaam ging ik door. Bij haar woorden stopte ik even, maar toen ze haar zin afmaakte ging ik weer langzaam verder met een scheve grijns op mijn gezicht. "Volgens mij kon ik dat toch al vergeten, popje, maar jij ook." Ik zou haar tot het randje drijven, maar niet erover. Na haar woorden gaf ze me verrassend genoeg compleze controle. Met een snelle beweging maakte ik haar BH los, maar mijn duim bleef even sloom over haar clitoris rondjes wrijven. Ik schoof mijn hand van achter haar shirt naar voren en onder haar BH door. Daar vond ik haar tepel en rolde die zacht tussen mijn vingers door op hetzelfde tempo als dat ik rondjes wreef over haar slipje. Het was jammer dat ik waarschijnlijk geen actie zou krijgen vandaag, maar dit was ook geen onaardige bezigheid.

Bowties were never Cooler

Dena Fields
Omdat ik me volledig had overgeven aan Hunter hoorde ik zijn woorden maar half. 'Volgens mij kon ik dat toch al vergeten, popje, maar jij ook.' Het duurde even voordat de woorden tot mij doordrongen. Hij maakte ondertussen mijn beha los terwijl zijn duim rondjes bleven draaien rond mijn clitoris. Zijn vinger rolde zich langs mijn tepel. Ik zou zo op het moment komen waarop kreunen en kronkelen alleen nog maar een reflex waren en ik moest nu actie ondernemen. Nog even, hield ik mezelf vol. Dit voelde veel te goed om nu te stoppen. Een kreun verliet mijn lippen en dat was voor mij de druppel. Ik maakte dit straks wel af, maar eerst moest ik Hunter pakken. Met Hunters hand nog in mijn broek draaide ik me om en plaatste mijn knie hard zijn schaambeen (=vlak boven het geslacht). Ik bleef zo zitten en keek hem kwaad aan. 'Denk jij nu werkelijk dat jij mij kunt krijgen?' Ik kneep mijn ogen tot gemene spleten. 'Oh Hunter, dan ken jij mij nog lang niet.' Ik boog mij naar voren, tot vlak bij zijn oren, terwijl mijn knie nog steeds op zijn schaambeen stond. 'Little boys who play with fire get their fingers burnt'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

John Hunter Bell
Ik ging rustig door. Toen ik uiteindelijk een kreun over haar lippen rolde rollen grijnsde ik triomphantelijk. De triomph was alleen niet voor lang. Voor ik het wist had ze haar knie tegen mijn schaambeen. Ik vertrok van de pijn en een zacht gepiep rolde over mijn lippen. De lol was er nu wel vanaf. Toen ik mijn ogen weer open deed zag ik haar ogen tot gevaarlijke spleetjes getrokken. "Eigenlijk wel, net als gister." rolde met een pijnlijke zucht over mijn lippen. Dat was volgens mij het verkeerde antwoord. Toen ze voorover boog beet ik had op mijn lip om de de pijn te verbijten. Ik schoof mijn handen uit haar kleren en duwde haar van me af. Nee, ik had nu echt geen zin meer. In elk geval niet met haar. Er waren vast genoeg anderen in dit huis om mee te rotzooien. Ik stond op en bleef zo recht mogelijk staan. Mijn broek hees ik omhoog en draaide me naar haar terwijl ik mijn gulp en riem dichtmaakte. "Ik dacht dat je wel op was voor een pleziertje, maar dan zoek ik wel een ander vogeltje, popje. Er zijn vast genoeg anderen in dit huis die ik ervoor kan strikken." Ik grijnsde scheef en liep toen lichtelijk mank richting de deur. John zou me vermoorden, maar daar trok ik me eerlijk gezegt nu even niets van aan.

Bowties were never Cooler

Dena Fields
'Weet je het zeker dat je iemand gaat kunnen vinden?' Ik liep naar hem toe. 'Wat nu als we geen spellen meer spelen en puur voor de seks gaan?' stelde ik voor. Hunter had gelijk. Ook ik had af en toe mijn pleziertje nodig, maar dat was niets vergeleken met de schuld die ik tegenover John had. Oh nee. Verre van. 'Maar als je er zeker van bent dat je iemand vindt die je net zo goed kan bevredigen als ik, dan loop maar naar buiten. Maar weet wel, zodra John erachter komt dat jij het voor hem verpest hebt, sta ik aan John's kant en krijg jij het hard te voorduren.' Ik draaide me toen om om Hunter wat ruimte te geven en ging op mijn bed liggen. Mijn beha zat nog los en mijn slipje was vies geworden, maar dat deerde me nu even niet. Ik had een hele grote kans genomen door hem een vrijbrief te geven. Hopelijk had hij geleerd van net en wist hij dat een vrijbrief hem parten zou spelen, maar misschien nam hij juist wel die kans. Ik sloot mijn ogen en zette mijn benen in een comfortabele driehoek. 'Hunter?' vroeg ik toen als controle of hij nog in de kamer was of al naar buiten was.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

John Hunter Bell
Ik trok een wenkbrauw op toen ze me nu weer probeerde te paaien. Nu snapte ik waarom ik het altijd bij one night stands hield en nooit een tweede keer met een chick naar bed ging. Hierom dus. Ze had me net een hard knietje gegeven en nu wilde ze seks? Wat the hell! Ze had gelijk. Als John erachter kwam had ik een heel groot probleem en nu blijkbaar ook niet alleen met hem. Ik keek hoe ze op haar bed ging liggen en deed een stap richting de deur. Ik zag nog hoe ze haar ogen sloot en mijn naam zei. Hmmm. ik kon nu weggaan, mijn vrijbrief verspelen en straks op mijn flikker krijgen of nog een nacht met haar het bed in duiken en dat hopelijk onzijlen. Ik sloop naar haar toe en drukte mijn lippen in haar nek om er een zuigzoen van te maken. "Dus, popje. Wilde jij nou nog spelen, of wil je me weg hebben?" fluisterde ik zacht en gevaarlijk in haar oor toen er een mooi rood plekje in haar nek stond.

Bowties were never Cooler

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 13:13 ]

Dena Fields
'Dus, popje. Wilde jij nou nog spelen, of wil je me weg hebben?' fluisterde Hunter in mijn oor. De rollen waren omgedraaid, want ik herkende dezelfde ondertoon in zijn gefluister. Het was een speelse, maar zeer serieuze toon. Het was menens aan Hunter's kant en ik moest dit goed spelen om hem niet weer kwijt te raken. Ik had een groot risico genomen om hem die vrijbrief te geven en ik zou dat niet meer doen. In dat ene kleine moment waarop Hunter zijn keuze moest maken tussen weggaan en blijven, had ik me iets gerealiseerd. Ik was gek op Hunter. Niet op een verliefde manier, maar op een manier zoals.. ik wist het niet. Ik had eindelijk iemand gevonden die hetzelfde dacht als mij en dat wilde iets zeggen. 'Doe dat nooit weer,' was mijn antwoord. Ik opende mijn ogen en ging half rechtop zitten. 'Ik zweer het Hunter,' antwoordde ik serieus. 'Het spijt me van net.' Ik gaf hem een kusje op zijn lippen en keek hem toen afwachtend aan. 'Doet het nog pijn?' vroeg ik voorzichtig.

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 13:52 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

*pakt popcorn*

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Appelboompje schreef:
*pakt popcorn*

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||