RPG - The House in the mountains [speeltopic] [11] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

27 okt 2013 - 15:13

Patholoog 13766

In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'

Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.

Alle regels:

Regels RPG:
-OOC plaats je tussen haakjes of iets.
-16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
-een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
-Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
-Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
-Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
-Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
-Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
-Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
-Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

Regels binnen het huis:
(-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
-het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
-Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
-Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.

Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

Personages: (0/20 vrij)

Docenten:
-Gregor McEwan - MissAlice
-Anna Sharp - Patholoog

Jongens (10)
-John Hunter Bell - KiliOfDurin
-Ethan Brooks - Patholoog
-Jeremy Devoné - Appelboompje
-Tyler Jason Devoné - Roww
-Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
-Pete David Mikaelson - Roww
-XXXX
-XXXX
-XXXX
-James Yaser - MissCastle

Meisjes (10)
-Melody Black - MissCastle
-Rose Black - Patholoog
-Dena Fields - Patholoog
-Lizzy Franklyn - MissCastle
-Delilah Gerson - MissAlice
-XXXX
-Denise Kate Parks - Roww
-Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
-Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
-XXXX

De groepen

Groep 1:
-Denise Parks
-John Hunter Bell
-Tyler Devoné
-Dena Fields
-XXXX

Groep 2:
-Ethan Brooks
-Jeremy Devoné
-Thomas 'Loki' Laufreyson
-XXXX
-Rose Black

Groep 3:
-XXXX
-Abigail Pierce
-XXXX
-Delilah Gerson
-Lizzy Franklyn

Groep 4:
-James Yaser
-Melody Black
-Pete Mikaelson
-Laurinda Pearl
-XXXX

De kamerindeling:

Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
Kamer 3: Abigail Pierce, XXXX
Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, XXXX
Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
Kamer 7: Melody Black, XXXX
Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..

Het huis:

Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
*
Tweede verdieping rechts:
-slaapkamer (2) 7
-slaapkamer (2) 6:
-badkamer
Tweede verdieping links:
-slaapkamer (4) met badkamer 5
-slaapkamer (4) met badkamer 4.
*
Eerste verdieping rechts:
-slaapkamer (2) 3
-slaapkamer (2) 2.
-badkamer
Eerste verdieping links:
-slaapkamer (4) met badkamer 1
-bovenste deel bibliotheek
*
Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
Begane grond links: Bibliotheek en keuken
*
Kelder: zwembad.

Praattopic [4]
De story

Veel plezier
Vragen kunnen altijd gesteld worden.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:48 ]
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

11 nov 2013 - 16:28

Eunomia 2284

(Iemand voor Melody?)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

11 nov 2013 - 16:40

Patholoog 13766

Ethan zit nog in de woonkamer

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

11 nov 2013 - 16:57

KIaus 21035

Loki Laufeyson
Ik glimlachte een beetje bij haar woorden en sloeg mijn armen weer om haar heen. Toen ze over Sharp begon fronste ik een beetje en werden mijn ogen heel gevaarlijk en donker. Die mocht ik echt niet. Als ik er geen straf voor zou krijgen zou ze nu ergens diep onder de grond liggen met een mes door haar hart. Maar ik moest me inhouden. Daarbij had Abby gelijk. We moesten er iets op verzinnen. "Ik kan altijd nog bij jou op de kamer komen liggen. Volgens mij had ze dat niet expliciet verboden. Daarbij heb ik toch al genoeg problemen, dus het maakt zoizo niet uit." Ik duwde een plukje haar achter haar oor. Sharp kon me nu echt wat. Zolang Abby in de buurt was kom ik alles aan en konden we samen lol trappen. Sharp of geen Sharp.

Bowties were never Cooler

11 nov 2013 - 16:58

Eunomia 2284

Patholoog schreef:
Ethan zit nog in de woonkamer

(Is goed)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

11 nov 2013 - 17:03

Eunomia 2284

Melody Black
De jongen liep weg en werd kwaad. Ik ging naar de keuken, ten minste wat ik dacht wat de keuken was. Ik doorzocht de keukenkastjes voor iets sterkers te drinken, wat ik helaas niet vond. Toen zag ik de pot met koffie staan. Ik had eigenlijk best wel zien op Wiener Melange. Ik schenkte de koffie in een mok die ik vond en goot er een flinke scheut warme chocolademelk bij. Het lekkerste was als er ook nog wat cayennepeper in zat. .Het recept wat ik ooit een keer had geleerd van de ene of de andere. Ik ging op zoek naar de cayennepeper, wat ik vond in een van de kastjes en gooide er flink wat in. Ik roerde en pakte de mok in twee handen op. Ik liep ermee de woonkamer in en zag dat er nog een plaatsje op de bank voor het haardvuur was. Ik liep er na toe, ging naast de jongen zitten wat er al zat en vroeg: "Jij bent toch Ethan? Ik ben Melody. Aangenaam kennis te maken. Ik zag dat je al had kennis gemaakt met mijn kleine nichtje Rose?"

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

11 nov 2013 - 19:31

Exile 2658

Abigail Pierce
Ik dacht na, "Het was mij inderdaad verboden om van kamer te wisselen... Jou niet, dus in feite zou dat kunnen, MAAR ik blijk straks ook nog iemand als kamergenoot te hebben .. what about that?" en ik laat me achterover vallen op zijn bed. "En we hebben klikspaan James" en zucht een keer "en heks Sharp... zou die zo'n heksenketel op der kamer hebben ofzo waar ze ons levend in koken gaat?" en ik kijk Loki aan. "Wij hebben het zwaar...."

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

11 nov 2013 - 20:14

Andria 9753

[Ik deed eerst mee maar ben toen gestopt. Ik spring nu weer in. In de spoiler staat mijn personage.]

Geslacht: Man
Naam: Sam Davis
Leeftijd: 17
Uiterlijk (evt met foto):

Sam is ongeveer 1.75 en hij heeft bruine ogen met een groen/grijsachtige gloed. Hij heeft een normaal postuur. Meestal heeft hij zijn armen bedekt, omdat die helemaal onder de littekens zitten. Ook heeft hij op zijn rechterbeen een grote brandwond.
Innerlijk
Sam heeft een heel laag zelfbeeld en sindsdat hij weet dat hij op jongens valt, is dat nog erger. Hij is het liefst alleen, maar hij heeft een paar vriendinnen met wie hij best goed op kan schieten. Het liefst zou hij ook wat mannelijke vrienden hebben die hem accepteren zoals hij is. Hij is stil maar totaal niet verlegen, hij is eerder bang om iets verkeerds te zeggen. Sam kan heel goed luisteren en dat doet hij ook het liefste, omdat hij zelf nooit weet wat hij moet antwoorden. Hij is heel aardig en kan eigenlijk met de meeste mensen goed opschieten, zolang ze hem maar normaal behandelen.
Historie
Op zijn vijftiende is Sam uit de kast gekomen, en sindsdien is hij gepest. Hij is al drie keer van school veranderd, maar het is nooit beter geworden. Zijn ouders zeggen dat ze hebben geaccepteerd dat hij op jongens valt, maar vaak krijgt hij er toch commentaar op zoals 'waarom ben jij niet zoals je broer?'. Thuis kijkt er niemand naar hem om, dat hebben ze nooit gedaan, vanwege zijn broer die dé perfecte leerling, zanger en versierder is. Zijn broer kijkt ook enorm op Sam neer.
Hij wordt al heel lang gepest, maar dat is nu alleen maar erger geworden. Hij is vaak genoeg in elkaar geslagen en als anderen hem geen pijn deden, dan deed hij dat zelf wel.
Voorkeur voor kamer?: Het liefst bij een meisje.
Extra: Sam wordt bijna nooit boos, maar als hij zijn woede te lang opgekropt heeft kan hij zomaar uitbarsten.

Sam Davis
Het was weer even sinds ik hier geweest ben. Ik was weggegaan toen mijn opa met spoed naar het ziekenhuis moest en het is nu enkele maanden later. Toen het met mijn opa weer bergopwaarts ging besloot ik om ook weer bergopwaarts te gaan, en wel hierheen. Het huis waar ik het leuk had, ook al was het niet voor lang. Ik ben via de skilift naar boven gekomen en gelukkig wist ik de weg nog naar het huis. Ik merkte dat ik nerveuzer werd naarmate ik dichter bij het huis kwam. Ik was benieuwd wie er nog waren, wie er weggegaan zijn en wie erbij gekomen zijn. Ook was ik weer benieuwd wat ze van mij zouden vinden. Zouden ze mij nog kennen? Zouden de anderen me accepteren? Zou iedereen mij vergeven omdat ik al snel weggegaan was? Het huis kwam steeds dichterbij en mijn hart begon sneller te kloppen. Ik liep nu richting de voordeur van het grote huis en toen ik op de kleine veranda stond, stopte ik even. Ik moest even op adem komen van de tocht van de skilift naar het huis, want mijn conditie is zo vreselijk slecht. Ook moest ik me even realiseren dat ik dadelijk sinds een lange tijd het huis weer binnen zou gaan. Waarschijnlijk ga ik huilen als ik sommige mensen zie, al zou ik de helft misschien alleen maar vaag herkennen. Van de meesten wist ik de namen niet eens meer. Ik pakte het handvat van mijn koffers weer en zwaaide hem open. De deur zat niet op slot, zoals ik gewend was. 'Hallo!' riep ik heel hard toen ik het huis binnenstapte en ik gooide mijn koffers meteen neer. 'Ik ben het, Sam. Ik ben weer terug!'

11 nov 2013 - 20:40

Patholoog 13766

John Hunter Bell
Ik luisterde onverschillig naar haar woorden, tot ze over pleziertjes begon. Een kleine grijns verscheen op mijn gezicht. Door een windvlaag kroop ze dichter tegen me aan. Ik sloeg mijn armen om haar heen en schoof mijn handen onder haar shirt. "Dus als ik John zijn pleziertjes overdag laat hebben, krijg ik van jou pleziertjes 's nachts? Dat lijkt me een eerlijke verdeling, popje." zei ik met een grijns. Mijn vingers trippelden over de huid van haar onderrug. Ja, die verdeling zou ik wel aan kunnen wennen. Dan kon Johnny overdag achter zijn kontjes aanlopen en had ik 's avonds wat plezier met een meid die me aan kon.

Melody Black
De jongen liep weg en werd kwaad. Ik ging naar de keuken, ten minste wat ik dacht wat de keuken was. Ik doorzocht de keukenkastjes voor iets sterkers te drinken, wat ik helaas niet vond. Toen zag ik de pot met koffie staan. Ik had eigenlijk best wel zien op Wiener Melange. Ik schenkte de koffie in een mok die ik vond en goot er een flinke scheut warme chocolademelk bij. Het lekkerste was als er ook nog wat cayennepeper in zat. .Het recept wat ik ooit een keer had geleerd van de ene of de andere. Ik ging op zoek naar de cayennepeper, wat ik vond in een van de kastjes en gooide er flink wat in. Ik roerde en pakte de mok in twee handen op. Ik liep ermee de woonkamer in en zag dat er nog een plaatsje op de bank voor het haardvuur was. Ik liep er na toe, ging naast de jongen zitten wat er al zat en vroeg: "Jij bent toch Ethan? Ik ben Melody. Aangenaam kennis te maken. Ik zag dat je al had kennis gemaakt met mijn kleine nichtje Rose?"

Dena Fields
Zijn vingers tippelden over mijn onderrug en een rilling ging onwillig over mijn rug heen. Ik sloot mijn ogen en ik was weer terug bij de avond ervoor. Wat had ik genoten. Zo iets goed had ik al in een hele lang tijd niet meer gehad, en vanavond zou dat weer kunnen gebeuren. 'Beloof het me,' fluisterde ik. 'Of anders laat ik je smeken zoals je nog nooit gedaan hebt en geloof me, je wilt dat niet meemaken.' Ik verplaatste mijn hand naar zijn wang en legde hem er kort op, waarna ik hem door zijn haren liet gaan. Zijn haren voelden lekker zacht aan en ik bleef er even mee spelen. Een rommelend geluid verstoorde mijn rust en ik opende mijn ogen. 'Ik heb honger,' mompelde ik. 'Blijkbaar.'

Ethan Brooks
'Jij bent toch Ethan? Ik ben Melody. Aangenaam kennis te maken. Ik zag dat je al had kennis gemaakt met mijn kleine nichtje Rose?' vroeg een meisje dat plots naast mij kwam zitten. "Was jij niet diegene die haar verrot sloeg?" wilde ik vragen. Ik plaats daarvan wist ik er een kleine "Ja" uit te persen. Dat geldde vrijwel voor alle vragen, dus dat maakte niet zoveel uit. De sfeer die om haar heen hing was niet geweldig bemoedigend om een gesprek met haar te beginnen, in tegenstelling tot haar nicht Rose. Alhoewel ik ook eerst huiverig was voor Rose. Maar Rose deed dan ook aardig tegen mij.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

12 nov 2013 - 0:24

KIaus 21035

Loki Laufeyson
Ik grijnsde bij haar woorden. Dat was niet moeilijk. "Die hier en ik in dat bed." zei ik simpel toen ze van me af kroop. Ik sprong op en duwde de ramen dicht. Direct was het een stuk warmer in de kamer. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen. "Die klikspaan heeft geen idee over driekwart wat er hier gebeurt en ik wil Sharp dat nog wel eens zien proberen. Mij lijkt mezelf in elk geval heel taai, botterig en bitter. Niemand wil dat eten, zelfs zij niet." Ik liet me naast haar op mijn bed vallen, waardoor alleen mijn voeten nog buiten het bed bungelden, en ik trok haar weer bovenop me. Het gevoel van haar ademhaling en hartslag tegen mijn borst voelde wel heel erg fijn. "Dus, verhuizen? Of blijven we nog even liggen?" Ik trok een wenkbrauw oo en wachtte geduldig haar oordeel af. Mij maakte het allemaal niets uit. Hier nu liggen en zo verhuizen of nu verhuizen en dan daar gaan liggen waren allebei even prettig in mijn ogen. Ik was normaal niet de jongen van het vele fysieke contact, maar met Abby was het gewoon fijn en naturlijk oo een apparte manier.

John Hunter Bell
Ik voelde Dena rillen onder mijn vingers. De master strikes again. Na zoveel meiden wist je welke knoppen je moest indrukken, al was zij wel een dame die ook wist hoe ze mij moest bespelen, wat het heel interessant maakte. Bij haar woorden grijnsde ik en ik dacht even na over haar voorstel terwijl ze door mijn zwarte krulken ging. Aan de ene kant zou een herhaling van gister echt geweldig zijn, aan de andere kant wilde ik wel eens zien wat ze in huis had. "En wat als ik je wel eens wil zien proberen om mij aan het smeken te krijgen, popje?" vroeg ik met een wenkbrauwwiebel. "Dat lijkt me namelijk wel erg interessant. Dat is namelijk nog nooit iemand gelukt." Nee, meestal smeekten de meiden, ofwel om meer ofwel om het rustiger aan te doen. Maar toch vaak het eerste en het tweede ging ook vaak over in het eerste als je wist hoe een dame te bespelen. Ja, meiden waren net muziekinstrumenten. Als je ze wist hoe ze te bespelen kon je er alles mee wat je wilde, zoals ik, maar als je je er geen raad mee wist kwam je nergens, zoals kleine Johnny boy. Maar aangezien die ergens anders achteraan ging maakte dat nu ook niet zo veel meer uit. Bij haar rommelende buik grijnsde ik. "Waar ben je dan hongerig naar, popje?" Hele slechte pick-up line, ik wist het, maar ik kon het gewoon niet laten.

[ bericht aangepast op 12 nov 2013 - 0:30 ]
Bowties were never Cooler

12 nov 2013 - 6:42

BOOKWURM 1066

( wahaha hunter en Dena)

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

12 nov 2013 - 8:40

Eunomia 2284

Melody Black
"Ja." zei Ethan niet op zijn gemak. Waarom waren de jongens hier niet zoals alle andere jongens in de rest van de wereld? Waarom konden deze jongens niet goed tegen vrouwelijke aandacht?
"Was het leuk bij Rose in de groep? Ik kan me voorstellen dat ze je de oren van het hoofd heeft gekletst. Daar kan ik me soms nodeloos aan vervelen. Maar ja, te stoppen is ze niet. Vind jij het vervelend als mensen blijven praten en praten, zonder dat je er tussen komt? Of ben je iemand die dat nauwelijks interesseert? Maar nou moet je niet gaan denken dat ik Rose niet mag, hoor. We zijn net als zusjes voor elkaar, al hebben we soms wel wat ruzie. Maar ik kon me geen betere nicht als haar bedenken, hoor."
Over Rose praten was een makkelijke weg om een gesprek te beginnen. Ik nam nog een slok van mijn drinken. Ik voelde het hete spul langs mijn keel glijden. Misschien moest ik hem vragen of hij een slokje wilde. Nee, dat zou ik het zielige kuikentje nog niet aan doen.

[ bericht aangepast op 12 nov 2013 - 19:47 ]
~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

12 nov 2013 - 8:50

Eunomia 2284

Lizzy Franklyn (aangezien Ella er niet meer is.)
Ik lag nog op mijn kamer gitaar te spelen toen de honger begon op te spelen. Ik wist dat ik het niet lang zou vol kunnen houden, dus ik kleedde me om. Ik deed een legerbroek en een vest met een ruime capuchon aan. Ik trok de capuchon ver over mijn hoofd zodat ik niet op zou vallen en begaf me naar de weg naar onderen. Toen ik de gang in sloop, deed iemand de voordeur open en een jongen kwam naar binnen en zei: "Ik ben het, Sam. Ik ben weer terug!" Ik schrok me dood, want ik had hem niet gezien. Van schrik drukte ik me angstig tegen de muur, afwachtend wat de jongen zou doen. Ik hoop dat hij me niet gezien had en dat ik gewoon door kon sluipen naar de keuken voor iets te eten.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

12 nov 2013 - 19:32

Exile 2658

KiliOfDurin schreef:
Loki Laufeyson
Ik grijnsde bij haar woorden. Dat was niet moeilijk. "Die hier en ik in dat bed." zei ik simpel toen ze van me af kroop. Ik sprong op en duwde de ramen dicht. Direct was het een stuk warmer in de kamer. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen. "Die klikspaan heeft geen idee over driekwart wat er hier gebeurt en ik wil Sharp dat nog wel eens zien proberen. Mij lijkt mezelf in elk geval heel taai, botterig en bitter. Niemand wil dat eten, zelfs zij niet." Ik liet me naast haar op mijn bed vallen, waardoor alleen mijn voeten nog buiten het bed bungelden, en ik trok haar weer bovenop me. Het gevoel van haar ademhaling en hartslag tegen mijn borst voelde wel heel erg fijn. "Dus, verhuizen? Of blijven we nog even liggen?" Ik trok een wenkbrauw oo en wachtte geduldig haar oordeel af. Mij maakte het allemaal niets uit. Hier nu liggen en zo verhuizen of nu verhuizen en dan daar gaan liggen waren allebei even prettig in mijn ogen. Ik was normaal niet de jongen van het vele fysieke contact, maar met Abby was het gewoon fijn en naturlijk oo een apparte manier.
.

Abigail Pierre

Ik begin zachtjes te lachen, en voel Loki me opnieuw op hem trekken waardoor ik weer half bovenop hem lag "misschien wil ik dat wel eten". Grinnik ik. " Ik denk dat die kamergenpot bij voorbaat denkt wat the fuck zodra wij even gaan mededelen dat ze een kamer deelt met James inplaats van dit lieve meisje hier. " mijn schouders haal ik op, wat gedaan was was gedaan niet waar? " verkassen... dan is dat ook weer klaar ''
En ik kruip opnieuw van hem af.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

12 nov 2013 - 19:52

KIaus 21035

Loki Laufeyson
Ik grijnsde bij haar woorden en hield mijn arm voor haar mond. Na haar volgende woorden keek ik gewoon wat onverschillig. Haar kamergenoot kon me eerlijk gezegd niets schelen. Je was voor me, of tegen me en de rest ertussen waren allemaal peasants. Die konden me dan ook niets schelen. Gelukkig leek Abby er hetzelfde over te denken. Ik ging rechtop zitten toen ze eenmaal van me af was en schoof onder mijn bed om daar al mijn spulletjes bij elkaar te scharrelen. Mijn kelren gingen in mijn plunjebaal en de rest van mijn spulletjes in mijn rugzak. Mijn toilettas kon gewoon op de badkamer blijven staan, want die deelde onze kamers toch. Al snel had ik alles en kwam ik weer onder het bed uit met mijn rugzak en baal kleren. "Zo. Gelukkig heb ik maar weinig kleren." zei ik vrolijk toen ik weer naast haar kwam staan.

Bowties were never Cooler

12 nov 2013 - 19:58

Exile 2658

Abigail Pierce
Ik kijk rustig toe hoe Loki zijn spullen bij elkaar pakt, o mijn god... Na zijn opmerking knik ik "hihih.... die kan niet op tegen mijn spulletjes inderdaad..."Ik had zelf een behoorlijke tas meegenomen en nog een handtas die ik ook maar volgepropt had... "Verhuizen verhuizen verhuizen" en ik begon op een vrolijk tempo richting mijn kamer te huppelen waarbij ik de deur bijna miste, ik deed hem open en huppelde vrolijk verder mijn kamer in waar ik nog niemand zag en ook stonden er nog geen spullen van een eventuele kamergenoot. Alleen mijn stukje was bezaait.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Index RPG Actieve Topics Zoek