• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, XXXX
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, XXXX
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:48 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Roww schreef:
    Denise Kate Parks || Groep 1
    Na een lange tocht lopen tikt Dena me op mijn schouder om vervolgens een kant op te wijzen. Ik volg haar vinger met mijn ogen en zie door de bomen heen een huisje staan.
    "Eindelijk" zucht ik opgelucht "Ik heb zeker zin in thee.." mompel ik vervolgens met een glimlachje. Vrolijk volg ik Dena haar voorbeeld om wat sneller te lopen en het lijkt erop alsof ik huppel, dat is altijd zo als ik vrolijk ben.. dan ga ik een beetje huppelen.. vreselijke gewoonte vind ik zelf. Aangezien ik totaal niet zó meisjesachtig ben, oké, ik zie er meisjesachtig uit met mijn make-up en kleren.. maar dat is gewoon mijn stijl.. gek genoeg past mijn stijl echter niet bij mijn karakter, maar ach. Ik ben gewoon een geval apart..
    Als we dan het huis in lopen hang ik mijn jas ook op, mijn sjaal houd ik echter wel om want ik heb het nog steeds enorm koud. Mijn combat-boots doe ik uit aangezien die helemaal nat zijn van de sneeuw, en ook ben ik gewend thuis nóoit op schoenen te mogen lopen. Dus dan doe ik dat hier ook niet.
    Ik volg Dena de keuken in, aangezien ik niet bij de jongens in de woonkamer wil zitten.
    "Waar staan de mokken? Ik heb zin in thee" vraag ik Dena met een zelfverzekerde glimlach. Het feit dat mijn gedrag en houding steeds afwisselen van zelfverzekerd naar verlegen en teruggetrokken zullen ze vast uiteindelijk ook wel merken.. ik hoop alleen niet dat iemand met vragen komt over waarom ik zo bang en verlegen doe bij jongens in de buurt..

    Tyler Jason Devoné || Groep 1
    "Oh god, zijn we er eindelijk?" mompel ik opgelucht met een vleugje ergenis als we dan eindelijk in de hal van mijn nieuwe verblijfplaats staan. Ik hang mijn jas op de kapstok en zie de twee meiden ergens anders heen lopen dan de jongen waarmee ik in de groep zit. Ik besluit uiteindelijk maar met de jongen mee te lopen, John volgens mij. Hij gaat in de woonkamer voor de haard zitten en ik installeer me op de bank die daar staat.
    "Eindelijk warmte" mompel ik tevreden. Ik ben niet zo'n koude-mens. Ik hou van de zomer, van de zon, de zee en het strand. Vooral de meiden die op het strand lopen zijn de reden dat ik van zomer houd.. en al helemaal omdat die dames ook altijd naar mij toe komen, alsof ik honing aan mijn kont heb zitten.. geweldig gewoon.


    Zow c;


    Patholoog schreef:
    Dena Fields

    'Waar staan de mokken? Ik heb zin in thee,' vroeg Denise. Ik opende een kastje en liet haar de mokken zien. 'Hier. Waarom kijk je niet gewoon even in alle kastjes en laatjes, dan weet je direct ook waar de rest ligt.' Ik glimlachte naar haar. 'Maar wacht nog even met thee maken, dan zal ik dat allemaal maken voor de hele groep. Ik liep naar de kamer. 'John, Kian en Tyler, willen jullie misschien iets te drinken?' Geduldig wachtte ik totdat de jongens eindelijk hun keuze hadden gemaakt. Ik had wel zin in warme chocomelk.

    Rose Black en Ethan Brooks

    Zwijgzaam gingen we op pad. De vorige groepen hadden een spoor nagelaten en ik hoopte dat het naar het huis zou leiden. Het sneeuwde weliswaar een klein beetje, maar niet genoeg om het spoor te bedekken. Ethan keek even opzij. Rose liep schuin voor hem en hij vond haar intimiderend. Niet op een slechte manier, maar ze dwingde respect af van hem, iets wat hij niet zo prettig vond. Zij was alles wat hij wilde zijn: niet bang om haar mening te uiten. Hij wilde haar bedanken om hem bij te staan maar hij durfde niet. Plotseling ging Rose wat langzamer lopen zodat ze naast hem kwam lopen. 'Goed gedaan,' zei ze met een glimlach. 'Ik weet dat je erg verlegen bent, maar je hebt je mening uitgesproken.' Ethan voelde dat hij rood werd. 'Dank je,' stamelde hij. Rose stootte hem aan met haar elleboog. 'Hee, je hoeft echt niet verlegen te zijn bij mij. Denk je nu werkelijk dat ik je na dit de grond in ga boren?' Ethan glimlachte terug naar haar. 'Nee, weet je wie ik de grond in ga boren? 'Die Loki gast. Hij is echt eigenwijs.' 'Ik zou dat niet doen,' zei Ethan stilletjes. Rose keek hem verbaasd aan. 'Waarom dan niet, professor?' 'Zie,' begon hij. 'Hij zou niet zo reageren als hij geen geschiedenis had. Misschien kun je hem beter met rust laten.' Rose knikte bedenkelijk. Daar had hij wel gelijk in.
    'Hee Brooks, heb je zin om vrienden te maken?' vroeg Rose na een kort moment van stilte. Ze liep naar voren en sloeg haar arm om de arm van een andere jongen heen en wenkte mij naar voren. 'Hallo jongen, ik ben Rose en dit is Ethan. Jij bent?' Naar Jeremy.

    [Viola, ik heb voor een flink aantal mensen een open deur gegeven. Ik hoop dat dit goed genoeg is voor jullie om te reageren.]


    KiliOfDurin schreef:
    Loki Laufreyson - Groep 2
    Ik luisterde ongeintereseert. Ik was hier inderdaad naartoe gekomen zonder pistool tegen mijn hoofd, maar alleen voor mijn moeder. Na lang smeken had ze me overtuigd dat dit het beste was, dat ik hier kon leren minder een buitenbeentje te zijn en hoe ik beter met anderen om kon gaan. Ik deed dit voor haar. Ik wilde net een stap in haar richting zetten toen ze over Abby begon. Dat was laag, heel erg laag. Eerst scheurde ze ons uit elkaar en nu zei ze dat ik voor haar moest blijven. Ik wilde haar aanvliegen en van kant maken. De heks. Ik keek even naar de man. "Ik loop wel." zei ik kort. Ik hoefde echt niet met die lift, zeker niet met die twee erin, daarbij moest je van bovenaf toch nog een stuk omlaag lopen. Tijdens het lopen kon ik ook even mooi alles op een rijtje zetten, dingen tegen elkaar afwegen en misschien mijn moeder bellen zonder dat er iemand bij was. Ik gunde de twee geen blik meer waardig en begon rustig door de sneeuw de heuvel op richting het huis te banjeren. Het landschap was prachtig, maar ik voelde me extreem rot. Allemaal door die bitch, en dan leek ze het ook nog eens leuk te vinden. Dat was nog wel het ergste.

    John Hunter Bell - Groep 1
    Ik liep stil zwijgend met de groep mee. Mijn hoofd hing nogsteeds bij de jongen van net. Hij was echt heel erg leuk. Mijn wangen kleurden al lichtelijk rood bij de gedachte aan hem. Maar hij zal vast niet hetzelfde over mij denken. Er was echt geen kans dat zo'n knappe jongen homo was. Toen ik Dena hoorde roepen dat we er bijna waren begon ik als vanzelf sneller door te lopen. Al snel waren we er en deed ze de deur open. Ik deed mijn laarzen uit en oiok mijn jas voor ik naar de zitkamer liep en me voor het vuur liet zakken. eigenlijk wilde ik gewoon even alleen zijn om te denken en wat met Hunter of Dena door te spreken, maar dat ging vast niet. Daarbij was ik erg geintereseert in het feit wie er bij ons op de kamer zouden komen liggen. Aan de ene kant hoopte ik dat het die jongen was, aan de andere kant ook weer neit, want als Hunter en Dena dan weer eens gezellig zouden doen zou ik echt geen kans meer hebben.


    KLAINEISBACK schreef:
    Dankje Patholoog
    Gregory McEwan
    Ik keek Anna aan, en beet op mijn lip.
    "Ik mis Dede zo. " fluisterde ik.
    Dede was het koosnaampje voor Demi, mijn kleine zusje, ze was nog helemaal niet zo oud toen onze ouders stierven, ze zat nog altijd in een weeshuis en ik zou haar er graag uithalen, maar hoe moest ik voor haar zorgen? Ik was zelf amper volwassen.
    ( tum tum tuuuum, sorry kon eff niks ansers verzinnen)


    Patholoog schreef:
    Anna Sharp

    'Ik mis Dede zo,' fluisterde Gregor uiteindelijk. Het brak mijn hart te horen over Demi. Ik wist dat het Gregor kilde dat Demi in een weehuis zat, maar ze paste niet in ons huis. Ik had er al vaker over nagedacht, maar het paste gewoon niet. 'Je kunt Dede toch een keertje in het weekend opzoeken?' antwoordde ik terwijl ik nog steeds met mijn duim over zijn hand ging. Ik wist dat het hem wat rustiger liet worden en ik hoopte dat hij zich gauw beter zou voelen. 'Of je belt even.' Ik gaf hem zijn mobiel. 'Waarom zou dat niet kunnen?'


    [Laatste posts.]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    [mt]


    Bowties were never Cooler

    [Mt]

    Gregory McEwan
    Mijn gezicht klaarde op bij de gedachte hieraan.
    "Je bent de beste Anna!" Grijnsde ik met een knipoog, terwijl ik haar mobieltje aanpakte, na even ging de telefoon over.
    "Weeshuis het Hemelpand." klonk het zakelijk.
    "Hallo, met Gregory McEwan, zou ik Demi McEwan mogen spreken?"
    "Wat fijn dat U belt! Demi heeft net een griepje, uw telefoontje zal haar vast opvrolijken."
    "Greggy?" klonk het zwakjes na enkele minuutjes.
    "Dede!" riep ik vrolijk, ik was blij haar nog eens te horen.
    Misschien moest ik het toch maar met Anna overleggen, Demi werd acht deze maand, misschien kon ze toch naar mij komen??

    [ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 18:01 ]


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    John Hunter Bell
    Ik hoorde een andere jongen mompelen, maar negeerde hem. Mijn hoofd zat nogsteeds bij de jongen van buiten met de puppy. Ik keek in het vuur en dagdroomde rustig verder tot Dena's stem mijn dagdroom verstoorde. Ik keek richting de keuken. "Koffie als je dat hebt." riep ik haar kant op. Ik had echt zin in iets warms, maar niet echt in iets zoets. Koffie zou dus prima werken. ook zou me dat weer wat energie geven om door te gaan. Ik leunde wat naar achter en zakte weer weg in mijn dagdroom over de jongen met het hondje. Pete heette hij volgens mij. Hunter kwam af en toe wat verstoren, maar gelukkig niet veel. Daar waren mijn gevoelens nu iets te sterk voor en was ik nog iets te wakker voor. Vanavond kreeg ik zeker een hele overhoring van hem, al dan neit met de hulp van Dena, als we alleen waren. Nu dacht ik daar maar niet aan om dit momentje niet te verpesten.


    Bowties were never Cooler

    KiliOfDurin schreef:
    [mt]


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    James Yaser Groep 4
    Er kwamen nog twee mensjes aan lopen, een jongen en een meisje, we stapten in de skilift. Ik zei tegen ze allebei: "Heey. Ik ben James. En jullie zijn?"
    Tegen het meisje zei ik: "Jij bent toch al langer in het huis, net zoals ik? Want ik had jou toen gezien bij het avondeten. Wat was je naam ook al weer?"
    Zachtjes fluisterde ik erachteraan: "Volgens mij heeft die hier een slecht humeur." En ik wees naar het bijzonder knappe meisje.

    Melody Black groep 4
    Die ene gay en nerd kwamen ook eindelijk aan lopen en we konden eindelijk de lift binnen. Die ene jongen wat 'hoi' tegen mij had gezegd probeerde een gesprek met de andere aan te komen en hij fluisterde iets en hij wees naar mij. Ik schonk het een woedende blik en ik richtte mijn ogen naar buiten. De witte natuur boeide mij geen ene reet, zolang ik maar niet naar Gay, Nerd en Jongen hoef te kijken en te luisteren.

    [ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 18:50 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||


    Ella Eve Montgomery.

    Ik lag al een tijdje wakker in mijn bed, maar ik wou er gewoon niet uitkomen. Ik had nergens echt zin in eigenlijk. Een zucht rolde over mijn lippen en voor de zoveelste keer in het voorbije uur draaide ik me om. Ik bedacht me dat mijn tekenblok onaangeroerd in mijn koffer zat, met al het nodige tekenmateriaal dat ik nodig had en voor 1 of andere onbekende reden kreeg ik ineens de dringende nood om te tekenen. Om het gene dat ik altijd al graag deed en mijn ziel inlegde terug op te pakken omdat ik het veel te lang langs de kant had laten liggen. Ik stapte uit mijn bed, deed wat kleren aan, die om de een of andere reden altijd perfect wisten te vertellen of mensen nu wel of niet tegen me mochten praten en haalde mijn tekenblok en potloden boven. Met potloden bedoelde ik al het tekenmateriaal dat ik meegenomen had, waaronder ook een slijper, schaduwpotloden, een gom, houtskool en al die andere dingen die niemand echt interesseerden. Ik liep naar beneden met al het materiaal en keek rond in het huis. Ik had het gevoel dat er nieuwe mensen waren aangekomen, maar dat zou ik nog wel achter komen. Ik ging op de trap zitten omdat dat gewoon de perfecte plaats was om te gaan zitten en om mensen te irriteren en begon met tekenen.

    [Als iemand wil, Ella zit op de trap (:]

    (Mag Delilah proberen vrienden te worden?)


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    [Ik snap het niet, is er dan al een groep bij het huis aangekomen ofzo?]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    ( Blijkbaar wel dan?)


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Lizzy Franklyn groep 3
    Ik hoorde mensen roepen naar mij. Ze dachten dat ik kwijt was. Ik kon het niet opbrengen om te roepen waar ik was. Ik durfde en kon het gewoon niet. Daardoor begon ik des te harder te huilen, ik wilde eigenlijk niet alleen achterblijven. Ik wilde nog niet dood gaan. Het begon steeds harder te sneeuwen en ik begon het ijs en ijskoud te krijgen. Waarom vonden ze me gewoon niet?


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    KLAINEISBACK schreef:
    ( Blijkbaar wel dan?)


    [Welke groepen dan?]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    (Sorry, ik heb het al gezien...)


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    (Jaa ik wist niet meer waar we gebleven waren, sorry .. Ehhh hoe verder nu ?)


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing