[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic Twee. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Atalay.)
- Zayn Javadd Malik. (Hodor.)
- Liam James Payne. (Garde.)
- Niall James Horan. (GEZOCHT.)
- Harry Edward Styles. (Memorias.)
- Kit Owen Davies. (HelloSweety.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Daddario.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (HaIcyon.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Honeymoons.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Brashares.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Cicero.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Bonjourx.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Garde of Atalay maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:33 ]

---

Reality's overrated.

Kit Owen Davies
Gelukkig werkte Zayn snel, want deze mormels waren echt heel vervelend. Ze bleven in de handschoen bijten en klauwen en probeerden hem de hele tijd te pakken. Het was heel vreemd, beschamend zelfs dat mijn haat en drang om hem wat aan te doen zo snel konden omslaan. Ik keek toen hij vroeg of het goed was en knikte. "Prima. Haal je handen maar weg." Nog geen dag geleden zou ik hem met alle liefde levend hebben laten opeten door deze lelijke kuikens, maar nu niet meer. In mijn hoofd leek een knop om te zijn gegaan. Ik vond het helemaal niets, maar kon er niets aan doen. Misschien kwam het ook wel door het feit dat ik zo lang droogstond, maar daar leek het niet op. Toch konden we hrt misschien proberen. Hem overhalen zou nog het lastivst zijn, maar zolang hij me niet neerstak was het geen probleem. Daarbij had hij ook tegen dicht op elkaar werken geen nee gezegt enleek hij best op zijn gemak. Waarom zou dat bij sex dan niet zo zijn? Veel mensen deden er zomoeilijk over en zagen het ook als deel van de liefde. Nou, dan wisten die niet wat echt goede sex was. Dat was gewoon een ssport, een spel. Tuurlijk kon het met een partner, maar dat kon ook met tennis. Ik schudde de gedachten aan sex weg voor ik tijdens mijn werk echt hem mee zou nemen naar de werknemerswc. Ik sloot de kooi toen al onze handen eruit waren. "De pups en kittens nog en dan is alles schoon." zei ik opgelucht.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson.

Liam knikte, waarna hij begon met lopen en ik volgde al snel zijn voorbeeld. Een paar seconde laten waren we al uit het beeld voor Liv en merkte ik hoe Liam mijn hand vastpakte en onze vingers verstrengelde. Ik voelde hoe mijn lichaam iets verstrakte, maar het voelde niet raar of iets. Ik zag hoe Liam ernaar keek en glimlachte. "Beter," zei hij blij en ik slaakte een, zacht, instemmend geluidje. Na een paar minuten komen we aan bij een bloemenperkje, waar het nu vlak in de ochtend nog reuze stil is. Overdag is het altijd goed 'bekeken'. Ik stopte langzaam met lopen en maakte dat Liam ook stopte, voordat ik me naar hem toe draaide. "Dussss, waar wilde je me over spreken?" Ik liet de 's' iets langers over mijn tong rollen, voordat ik het woord uitsprak en Liam aankeek.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[sorry, ik heb een paar dagen geleden een ongelukje gehad met de snijmachine op mijn werk en kon zonder rechter duimtopje nogal moeilijk typen op mijn mobiel. En aangezien mijn pc om de 5 minuten uitvalt, kon ik nogal moeilijk reageren. ;( ]

Zayn Malik
Ik voelde mijn hart ergens in mijn keek zitten. Ik wist niet of ik het nou prettig of onprettig vond om zo heel dicht bij Kit te staan. Ik trok meteen mijn handen terug toen hij me erop wees en mijn arm scheurde gevaarlijk langs die van Kit. Bij elke aanraking of alleen al
Oogcontact, had ik nog altijd het gevoel of hij elk moment op me af kon komen vliegen en me een stoot te verkopen. Al had ik deze neiging zelf niet echt meer gehad zins vanochtend. Ik kauwde op mijn onderlip en keek nog eventjes naar de lelijke vogels terwijl kit de kooi weer sloot. Ik sloeg mijn ogen naar hem op toen hij over de puppies en kitten begon en ik knikte langzaam. Honden vond ik wel leuk. Net als katten. Ookal liet ik liever een hond uit dan dat ik zo'n kattenbak verschoonden. Volgens mij konden die beesten behoorlijk stinken als ze wilden. 'Prima,' mompelde ik terwijl ik snel mijn blik weer afwenden.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Auw. Beterschap. Ik begrijp wat je bedoelt. Typen op de computer is niet echt prettig als je jezelf diep in je wijsvinger hebt gestoken met een mes.]

[ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 23:49 ]

---

Bowties were never Cooler

Kit Owen Davies
Zijn arm ging langs de mijne toen hij zijn arm terugtrok. Ik voelde me er wat opgelaten door, maar niet woest ofzo. Toch kreeg ik er nou nog geen hoogte van wat er allemaal in Zayn rond ging. Dat we elkaar nog niet hadden afgeslacht zag ik maar als een goed ding. Ik sloot de kooi en zei dat alleen de pups en kittens nog moesten. Hij leek er vrij opgelucht door. Dat was ik eigenlijk ook wel, want dat was niet erg lastig of vies werk. Ik keek hem even recht in zijn verrassend warme chocolade bruine ogen aan voor hij weg keek. Hij stemde in en ik trok de container mee terwijl ik naar de twee grote hokken ging. In een zaten een stuk of 10 puppies, in de andere ongeveer 15 kittens. Allemaal verschillende rassen, maar eigenlijk allemaal wel lief. "Kan jij de puppies aanlijnen?" voeg ik aan hem terwijl ik de sloten van de deuren haalde. Bijde kittens hoefde alleen het oude grind in de vuilbak en nieuw in de kattenbak, maar 10 puppies aanlijnen was nog best een hele klus. Gelukkig hadden ze niets gedaan in hun hok zo te zien, dus hoefden we niet te dwijlen. Dat was geluk hebben.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik liep zwijgend achter kit aan en probeerde op totaal iets anders dan hem, mijn focus te leggen. Maar niets hier was echt interessant. Ik wist niet waarom ik hem een beetje probeerde te ontwijken. Ik had gewoon een raar gevoel in mijn buik. Maar zodra kit weer begon te praten schoten mijn ogen naar de jongen. Ik knikte langzaam en pakten snel de riemen die naast het hok hingen. De puppies leiden me gelukkig wel af. Deze hadden ook wel al mijn aandacht nodig, want ze waren niet zo makkelijk om aan te lijnen. Wel waren ze super schattig en had ik de neiging ze allemaal mee naar huis te nemen. Helaas voor mij had ik geen huis meer en geen geld voor ook maar een puppy. Met heel wat gestoei had ik uiteindelijk alle tien de puppies aangelijnd, die nu allemaal rond mijn benen dwarrelde. Ik tuiten mijn lippen terwijl ik de lijnen uit elkaar probeerde te houden. 'Ben je al klaar?' Piepten ik uiteindelijk, omdat het zo'n beetje onmogelijk werd om niet verstrikt te raken in alle riemen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik zag hem knikken en de riemen pakken voor ik het hok met de katten in ging. de kittens vlogen alle kanten op, maar de meesten kwamen gewoon even kijken, circelden rond mijn benen en gingen toen weer weg of sliepen gewoon verder. Ik leegde de twee bakken al snel en net toen hij vroeg of ik klaar was deed ik er nieuw grind in. "Een momentje." zei ik rustig. Ik vulde de twee bakken helemaal en liep toen weer het hok uit. Ik keek even naar Zayn en hoe hij er vrij hopeloos uit zag verstrikt in alle riemen. Ik kon een glimlach niet onderdrukken, hoe vreemd ook. "Ik pak onze jassen wel. Ga maar vast rustig. ik haal je zo in." zei ik vriendschappelijk voor ik alle spullen weer snel opborg en naar achter snelde om mijn jas en mijn vader's vest die Zayn aan had gehad te pakken. De chinchilla's en vissen hoefde vandaag niet dus hierna was het gewoon vakken vullen en wat ronddollen in de rustige winkel. Misschien kon ik nog wel wat met Zayn dollen in het personeelshok... Nee Kit, dat kan je niet. Doe niet zo belachelijk. Ik trok de container met me mee naar buiten op mijn weg naar de deur met de twee jassen in mijn arm. Het was nou niet echt weer om zonder jas naar buiten te gaan en ik had toch best medeleiden met Zayn dat hij neits meer had dan een dun t-shirtje en een spijkerbroek.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Oke ik nam het terug. Ik hoefde geen tien puppies. En ik zou ook nooit een uitkaardende beginnen, want er was geen beginnen aan. Ik keek Kit hopeloos aan, die glimlachend naar achter liep. Ik draaide mezelf uit de riemen en zodra ik ook maar een stap zetten richting de deur, waren alle kopjes die kant op gericht en begonnen ze dezelfde richting op te waggelen. Dat scheelde al. Niet dat de helft naar link ging en de andere helft naar recht. Ik duwde de deur open en de keffende puppies wisten niet hoe snel ze naar buiten moeten rennen. Was ik even blij dat ze nog niet zo sterk waren. Meteen zodra ik buiten stond, ontstond kippenvel op mijn huid en rilde ik even. Hopelijk schoot kit een beetje op. De eerste de beste boom werd meteen ondergeplast en ongeduldig wiebelde ik heen er weer. Het was veelte koud om zo buiten te lopen en met tien pups die van alles van je wilde, werd het er niet beter op.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik haalde snel onze jassen en liep toen met de container naar buiten. Buiten was het heel koud en ik rilde. Ik trok mijn jas snel aan en ritste hem dicht. Ik zag Zayn rillend staan bij een boom met alle puppies. Ik liep snel naar hem toe. "Alsjeblieft." zei ik tegen hem terwijl ik hem mijn vaders vest over zijn schouder legde. Ik nam 5 puppies van hem over. Ik wist hoe vervelend het kon zijn om met alle 10 te lopen. Een van de hondjes, een jonge grijze pitbull, sprong tegen mijn been op. Ik aaide even over zijn koppie. "Hey manneke." zei ik zacht tegen het hondje. Het was een heel leuk beestje. Daarna ging hij naar Zayn en bleef rustig naast hem staan. "Zullen we een rondje park maken?" vroeg ik aan Zayn terwijl ik mijn handen iets dieper in mijn zakken stopte met de riemen losjes vast. Het was vrij koud en ik zou het niet erg vinden om dicht tegen Zayn aan te lopen. Ik was wel bang dat hij me zou slaan. Misschien dat ik het straks in het park zou doen als er niemand in de buurt was, maar zo midden op straat moest ik het maar met mijn jas doen.

[ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 11:22 ]

---

Bowties were never Cooler

[KiliOfDurin -> HelloSweety]

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Iets geschrokken keek ik op toen Kit, zijn vaders vest over mijn schouders drapeerde. 'Dankje' Ik zond hem een dankbare glimlach en stak omstebuurt mijn armen erom heen, omdat ik de riemen nog altijd vast had. Al overhandigde ik graag de helft aan Kit. Iets waardoor ik ook makkelijker het vest kon dichtritsen. Een kleine grijns verscheen op mijn gezicht toen ik kit met een van de puppies bezig zag en kon me nog net inhouden, voordat ik een vertederend geluidje zou maken. Zo kon je maar zien dat zelfs deze jongen, waarvan ik dacht dat hij alles behalve een hard had, toch ook lief en zorgzaam kon zijn. Of misschien was dat wel alleen tegenover dieren. Al had hij mij ook niets meer aangedaan zins vanochtend en liet hij me wel mooi in zijn huis slapen. Dat noemde ik nu niet echt harteloos. Ik knikte langzaam op zijn vraag en grinnikte zachtjes. Wie had ooit gedacht dat ik en kit samen nog eens een wandeling door het park zouden maken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Zayn schrok toen ik het vest over zijn schouder legde. Toch trok hij het ding snel aan. Ik nam de helft van de hondjes van hem over en speelde wat met een van de hondjes die ook meeliep, maar Zayn had zijn riem vast. Niet veel later had Zayn het vest aan en stelde ik voor naar het park te gaan. De honden hielden van het park en daar was het rustig. Zayn was in mijn ogen misschien wel het toppunt van harteloosheid en egoisme, maar hij hielp nu wel zonder te klagen en hoe hij met Josie deed, met de hondjes en het feit dat we al sinds vanochtend niet hadden gevochten bewezen dat ik het fout had. Ik floot even tussen mijn tanden door en begon rustig richting het park te lopen. Het was niet ver, maar we moesten stoppen bij elke boom en lantarenpaal. Ik ging er gewoon van uit dat Zayn zou volgen. Veel anders kon hij toch niet. In de pauze kon hij straks naar huis om zijn spullen te pakken, maar nu moesten we eerst de puppies uitlaten. Ik liep rustig het park in en bleef bij een bankje staan. In het park was het doodstil, op een aantal vogels na. Het was echt koud vandaan. Ugh.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Het voelde al iets beter aan met het vest aan, maar echt warm was het nog niet. Ik dook diep weg in de kraag en stak mijn handen diep weg in mijn zakken. Ik slenterde langzaam mee met Kit, maar het duurde wel even voordat we werkelijk in het park waren. Bij elke boom en lantarenpaal moest er wel geplast worden. En zo niet was het wel in de goot van een stoeprand. Dat zou nog een leuk worden in het park. Of eerder konden ze het, het paradijs ter openbaartoilet voor honden noemen. Ik jouwde ondertussen op mijn onderlip. Ik moest daar echt een mee stoppen, voordat ik echt heel mijn lippen kapot zou bijten. We liepen rustig het park in en Kit bleef staan bij een bankje. Ik voelde me best ongemakkelijk door de stilten, maar had nou niet echt gesprekstof voor tegen deze jongen. En ik dacht niet dat een leuk gestrekje het minder awkward zou maken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
In het park wachtte ik bij een bankje op Zayn. Hij was net als ik in de kraag van zijn jas weggedoken. Ik zag ook dat hij op zijn lip kauwde. Het was echt heel sexy, al stopte ik hem liever om zijn lippen op een andere manier aan het werk te zetten. Toen hij eenmaal bij me stond ging ik wat dichterbij hem staan en opende het hek naar de losloopplaats. De hondjes begonnen te blaffen. Ik bukte en maakte de riemen allemaal los en ze renden naar binnen. Ik sloot de deur en ging weer staan. "Kom je zitten?" vroeg ik zacht. Ik wist niet wat hij zou vinden. Het ging al lang goed, maar het kon vast zo omslaan als ik iets mis deed. Ja, ik was ook best opvliegerig. Maar ik voelde me nu anders nerveus en gespannen dan normaal. Nerveus als je zou zijn als je zou worden als je aan het dansen was met hele knappe jongen of meisje in de club, nog lang niet bezopen bent, en je niet weet of je ze nou moet zoenen of niet. Zo voelde ik me. En laat ik je wel vertellen dat ik me er niet echt gemakkelijk bij voelde. Zeker omdat hij Zayn was, een jongen die ik hoorde te haten, in plaats van een hunk uit een of andere club.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
De hondjes werden steeds drukker en de riemen waren ondertussen hellemaal verwikkeld. Maar ik nam geen moeite ze nu uit elkaar te gaan halen, omdat ze toch alleen maar door elkaar heen bleven lopen. Kit stond plots wel heel dichtbij en even hield ik mijn adem in. Ik verwachte op de een of andere manier nog steeds dat hij me uit het niets te pakken zou nemen. Maar het enige wat hij deed was het hek van het losloopplaatsje, om vervolgens de de riemen los te laten, zodat de puppies even lekker los konden rennen. Ik rolde de vijf riemen op in mijn handen en keek even op naar kit toen hij vroeg of ik kwam zitten. Ik werd enorm nerveus van zijn gedrag en kon het ook totaal niet plaatsen. Maar mijn eigen gedrag had ik ook nog niet ontrafeld. Waarom ik opeens de drang niet meer voelde om Kit met mijn blote handen kapot te maken. Toch nam ik plaats op het bankje en stak ik automatisch een sigaret op. 'Tot nu toe valt et nog best mee.' Gaf ik zachtjes toe. Niet wetend wat ik anders moest zeggen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''