• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.

    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geer Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".


    Rol:
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion 1,3
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion 1,3
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning 1,3
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Mily 1,4
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - 20 - Herinneringen veranderen - Incedunt 1,9
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Mily 1,14
    Connor Marten McGary - 21 - Genezing - Creaturi 1,14

    Josephine Eve "Josy" Valo - 19 - Telekinese - Hatsumomo 1,2
    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - Fortunatis 1,4
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness 1,8
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - Annickemiek 1,10
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness 1,10
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion 1,13
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning 1,13
    Vrouwelijke hybride gerserveerd voor Goldwing

    Onderzoekers:
    Caine Douglas Wayn - 32 - Miserere 1,3
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - Fortunatis 1,9
    Emile William Jack Starlek - 30 - Annickemiek 1,10

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion 1,13

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir 1,15




    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Het rollentopic
    Meedoen kan altijd. c:

    [ bericht aangepast op 1 okt 2013 - 21:15 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Oh oké, het geeft niet.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Moeten we niet nog iets doen met Nathan en Daniel en dat soulmate gebeuren of komt dat later pas.]

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 20:30 ]


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    [Kan het niet allebei? c: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Omglol, we hebben wel meteen de ergste twee gesoulmate. XD Misschien moeten ze botsen als Nathan naar buiten en Daniel naar binnen loopt en dan op de vuist gaan, en dan helemaal spacen omdat ze mentaal met elkaar blijken te kunnen praten.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Omg ik hou van je! Ben je begonnen aan de manga?]

    Blane-Hybride
    Ik wankel achter Daniels rug om naar het rustigere deel van de reactiezaal, rond de bank en de kast met poëzie boeken. Ik probeer mensen te ontwijken, en dat lukt eigenlijk nog best wel goed. Eigenlijk hebben ze me het ook wel makkelijk gemaakt. In plaats van verspreid door de reactiekamer te gaan zitten hebben ze allemaal wel een maatje. Ik ontwijk een wit-blond meisje wat verbaast een eindje van de bank af sta, raak haar net niet aan en loop moeizaam naar de bank, terwijl ik me concentreer op de vloer. 4 stappen en dan ben ik bij de bank. Even een pauze, ik heb het immers prima gedaan. Ik ben vandaag nog tegen niemand opgelopen, natuurlijk wel tegen een paar muren, maar anders ben ik niet gewend.
    Vlak voordat ik de bank kan bereik bots ik tegen iemand aan. Door de klap vallen we samen op de bank, ik val letterlijk boven op de persoon.
    'Sorry!' Piep ik, 'Ik had je niet gezien!' Ik zet mijn handen naast de persoon neer en probeer overeind te komen, maar omdat ik een van mijn handen perrongelijk op de borst van de persoon heb neergezet duw ik hem juist nog wat dieper de bank in.
    Nu pas kijk ik verontschuldigend omhoog en zie tot mijn grote schrik dat het Nathan is.
    'Nathan! Sorry!


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Kan niet, Blane houd Nathan gevangen op dit moment. Laat de hel maar uitbarsten!]

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 20:41 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Ja, ik was een tijdje geleden al begonnen, maar heb vandaag pas verder gelezen. @Fb voor tekening.
    Ik ga nu even alle posts van daarnet lezen en dan zal ik zelf even wat terug schrijven.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Ik ga schrijven, there's gonna be a fight.]

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 21:07 ]


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Incedunt schreef:
    (...)

    I'm gonna write (:


    [Yay!]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Muuuh, ik moet nog voor drie mensen schrijven, maar ik kan niet kiezen welke eerst.
    Hoewel.. Voor Nathan gaat Daniel geloof ik eerst iets doen.
    Dan houden we Val en Alex over. Ik denk Alex.. Of nee, Val. Want Alex gaat schrikken van vechtende mensen, en die zijn er nog niet. Zo! Descision made.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Raffaël Seager - Hybride
    Ik hoor iemand iets zeggen voor mijn deur en probeer overeind te komen, waarbij ik vergeet dat ik onder een bed lig. De stoot die mijn hoofd te verduren krijgt is gelukkig niet al te hard. Bang dat ik moet vechten om de onderzoekers van mijn lichaam en vleugels af te houden. Pas dan besef ik wat de persoon voor mijn deur heeft gezegd.
    'Raffaël? Ben je oke?' De stem klink vrouwelijk en zacht. Lief. Maar toch vertrouw ik hem niet. Er zijn meer dan genoeg vrouwelijke onderzoekers. Niemand is te vertrouwen.
    'Ga weg!' Piep ik, 'Ik wil niet, laat me met rust! Ik wil terug naar huis!' Zonder dat ik het door had ben ik zachtjes gaan huilen. Ik probeer mijn pruilende mond in bedwang te houden zodat ik er geen verdrietige huilende (of ergere) geluiden uit kan gooien.
    Ik wrijf over mijn hoofd en tuur naar de deur, geen beweging. Deze keer is anders dan de vorige keren dat ze me kwamen halen, toen vielen ze gewoon letterlijk binnen. Die ene onderzoeker... die met die dodelijke blik... die had hem sadistisch aangekeken terwijl hij onder zijn bed vanuit getrokken werd. Eigenlijk waren ze allemaal eng geweest, maar deze... het kan hem niet zijn voor zijn deur, wat de stem die hij net gehoord had was vrouwelijk geweest.
    'Wie ben je?' Piep ik dan toch maar dapper.


    Eres Elena Slowayk.

    'Ga weg!' Piep ik, 'Ik wil niet, laat me met rust! Ik wil terug naar huis!' Hij was begonnen met huilen. "Raffaël, ik ben geen onderzoekfreak." Ik blijf in de deur leunen en kijk naar de jongen die nog banger is als enig ander van ons. Ik zucht diep, en kijk naar mijn scherpe nagels. " Ik zou een soortgenoot niks aandoen." Zeg ik zacht, en keek naar Raffaël. 'Wie ben je?' piept hij dan dapper. Voorzichtig ga ik op een van de nog lege bedden tegenover hem zitten. " Eres, Eres Slowayk. Ja ik ben pools." Zeg ik zacht en steek mijn hand naar hem uit. Niet om zijn vleugels aan te raken, maar om hem een hand te geven omdat ik me voorstelde. "Doe maar rustig, geen van ons gaat vandaag naar een van de onderzoekers. Niemand, deal?" Zeg ik zacht, en glimlach voorzichtig naar hem.


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    [Ik ging er van uit dat Nathan woedend was als dat niet zo is pas ik het wel aan ;)]

    Daniel Michael Gabriel DiRosilia
    Langzaam met een zelfverzekerde blik in mijn ogen loop ik de kamer in. Voetje voor voetje, terwijl mensen mij verbaasde blikken toe werpen. Ik echter kijk de ruimte rond op zoek naar een zit plaats, het liefst eentje zo ver mogelijk van die loser af. Ik glimlach als ik in de hoek een gekleurde stoel zie staan. Net als ik me wil neerzetten in een gemakkelijk uitziende stoel knallen dat Nathan joch en een meisje waarvan ik de naam niet ken tegen elkaar aan, waarbij ze allebei op de bank vallen beide in een ongemakkelijke positie belande. Ik barst uit in lachen bij het aanzicht van het verschrikte meisje dat 'Sorry Nathan' Mompelt. En Nathans gezichtsuitdrukking, geniaal gewoon.
    Ik heb me net in de stoel laten vallen als er een plan in me op komt, ik laat de stoel voor wat het is en loop op de bank waar het meisje van Nathan af probeert te kruipen. En net als het haar bijna gelukt is om van de woedende Nathan af te gaan kom ik in actie en spring boven op de bank in een liggende positie. Waarbij ik languit op de mensen op te bank kom te liggen en vooral op het meisje en Nathan. Dan draai ik mijn hoofd om naar hem en vraag met een zo'n vriendelijk mogelijke toon 'Is er iets?'

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 21:22 ]


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    -Never Mind-

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 21:29 ]


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    [Als Nathan Blane aanvalt hebben we een gevecht? Oh wacht, zag die vorige post nog niet, (,: ehmm... Je weet dat Blane een jongen is? Sorry, misschien ligt het aan de foto die ik koos...

    Yaaay! Ik kan weer wat posten met Raffaël!]

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 21:31 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Mily schreef:
    [Als Nathan Blane aanvalt hebben we een gevecht? 
    Yaaay! Ik kan weer wat posten met Raffaël!]


    Wel als Nathan Daniel aanvalt.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''