• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.

    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geer Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".


    Rol:
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion 1,3
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion 1,3
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning 1,3
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Mily 1,4
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - 20 - Herinneringen veranderen - Incedunt 1,9
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Mily 1,14
    Connor Marten McGary - 21 - Genezing - Creaturi 1,14

    Josephine Eve "Josy" Valo - 19 - Telekinese - Hatsumomo 1,2
    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - Fortunatis 1,4
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness 1,8
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - Annickemiek 1,10
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness 1,10
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion 1,13
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning 1,13
    Vrouwelijke hybride gerserveerd voor Goldwing

    Onderzoekers:
    Caine Douglas Wayn - 32 - Miserere 1,3
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - Fortunatis 1,9
    Emile William Jack Starlek - 30 - Annickemiek 1,10

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion 1,13

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir 1,15




    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Het rollentopic
    Meedoen kan altijd. c:

    [ bericht aangepast op 1 okt 2013 - 21:15 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Eres Elena Slowayk. - Hyrbide

    "Natuurlijk vallen ze je niet aan, ze zijn net als jou. Je kan ze ook in de recreatiezaal zelf lezen? De andere zijn best aardig." Zeg ik dan en haal een verdwaalde pluk haar uit mijn gezicht. De lange bruine plukken - welke ik dus van mijn moeder had geërfd - hingen als een waterval over mijn schouders en rug. "Het komt wel goed Raffaël, ik breek ze toch wel als ze me iets doen." Verzekerde ik hem en stond op,
    Gebaarde dat hij mee moest komen, en liep richting de recreatiezaal, waar waarschijnlijk wel iemand zat.


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    [Pwettyness? Myrcella zit al een paar uur stil op een bank, nadat ze uitgescholden is, er een boek naar haar hoofd werd gegooid, er bijna drie mensen op haar vielen en er een gevecht uitbrak. Zonder enige reactie...
    Klinkt ernstig?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [ Ik heb niet echt High inspiration voor Mycrella, zal proberen wat te schrijven.]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Raffaël Seager-Hybride
    Gezamenlijk lopen we naar de reactiezaal. Ondertussen blijf ik alle deuren en hoekjes in de gaten houden. Niets ontgaat me.
    Voordat we bij de zaal zijn zie ik twee jongens staan. Een van de jongens staat mijn kant opgedraaid, hij kijkt geïrriteerd. De andere jongen staat met zijn rug naar me toe gedraaid. Zonder dat ik het door had ben ik zijn kant op gaan lopen, weg van Eres. Weg van veiligheid.
    Mijn hand strekt zich uit, mijn vingers spreiden zich. Mijn mond valt een beetje open. Mijn ogen worden groter.
    Ik draai de jongen om, zodat hij me recht aan moet kijken.
    Als eerste zie ik zijn ogen, twee prachtige ijsblauwe ogen. Ik verdwaal er in. Mijn ogen kijken verder, zijn lippen, zijn gezicht. Zijn haar. Niets blijft ongezien aan zijn gezicht. We zijn bijna even lang. Ik kan hem goed bekijken. Twee ringetjes steken door elk een kant van zijn lippen. Hoe heten die dingen ookal weer? Maakt niet uit. Ik steek mijn hand uit en raak ze aan. Ze ontsieren het gezicht niet, ze versterken het.
    Ik trek mijn hand terug en omhels de jongen voor me. Ik druk mijn gezicht in zijn hals en snuif zijn geur naar binnen. Heerlijk, zoet.
    Ik laat deze jongen nooit meer gaan.

    [ bericht aangepast op 14 sep 2013 - 22:29 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Lol! Omg XD
    Er is echt iets mis met dat hoekje.
    Maar Myrthje, Lavina is niet daar, die wordt onderzocht. Alleen Alex en Elliott stonden er.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Oops, weggehaald!
    Zo goed? C:]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Uhu c: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    -never mind-

    [ bericht aangepast op 14 sep 2013 - 22:41 ]


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    [Nee, ze staan op de gang buiten de recreatiezaal. p;
    Post je snel? *puppyeyes* *hangt aan been* ^.^]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Oh XD]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Het is echt zoon kut stukje, maar goed..

    Daniel Michael Gabriel DiRosilia
    En opeens hoor ik hoe hij zijn gave weer gebruikt deze keer niet om me pijn te doen maar om iets raars uit te kramen. Wacht, wacht, wacht, kerel. Dat is niet jouw gave. Dit hoor jij niet te kunnen. Wat doe je in mijn hoofd? Hoor ik door mijn hoofd schallen. Ik kijk hem even raar aan, wat is er mis met die gast? Hij maakt handig gebruik van mijn verwarring en stormt op me af waarna ik hard met mijn rug op de vloer kom. Voor de tweede keer, ik hoop dat we hier geen gewoonte van maken. Ik heb geen tijd om op te staan, want Nathan neemt me vrijwel direct in de houtgreep neemt.
    'Als je me niet snel antwoord geeft breek ik die lelijke neus van je.' De woorden komen woedend uit zijn mond. Gek genoeg voel ik hoe zijn greep op me hierna zich een beetje verslapt, waardoor ik mijn armen los kan wringen. En tijd heb om even snel de kamer rond te kijken, als het me opvalt dat de mensen raar naar Nathan kijken omdat zij de woorden in mijn hoofd natuurlijk niet gehoord hebben. Op het zelfde moment klinkt er een vogelkreet, eerst denk ik dat hij van buiten komt maar dat is natuurlijk onmogelijk door de dikke muren heen en nu ik er over na denk klinkt hij net zoals de woorden van Nathan in mijn hoofd. Raar.
    Ik besluit dat ik me daar later wel zorgen over kan gaan maken eerst uit deze houtgreep komen. 'Weetje dude, als je stemmen hoort moet je misschien maar even overwegen of je niet gek aan het worden bent. Je hoeft niet al je problemen op mijn aftenschuiven.' Zeg ik voordat ik hem van me af duw, om een of andere reden wou ik hem niet meer in zijn gezicht slaan tegen zijn nog steeds bloedende neus. Ergens mocht ik hem, maar dat slaat natuurlijk nergens op.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    [volgens mij is dat hoekje heel awkward aan het worden nu. Elliott staat er al voor minstens 2 dagen realistisch gezien met Alex ongemakkelijk te wezen en nu is Rafael er ook bij gekomen XD]

    [Even een vraagje, hoe snel gaat de tijd nu?]


    Your make-up is terrible

    [Geeeen idee. Laten we zeggen dat hettt... 3 à 4 uur 's middags is?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.