[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

May StarClan light your path.

Calder Alistair Gold ~ 24 ~ Witch ~ in het bos

Nive verschoof een beetje op mijn arm terwijl ik me lichtjes afzette van de boom terwijl de reactie van de jonge vrouw tegenover me in me opnam, ze zag er alles behalve gemakkelijk uit.
Mijn ijsblauwe ogen gleden nog even over haar gelaat heen, maar nog steeds kwam ze me niet bekend voor.
Het zonlicht dat door het bladerdek boven ons heen scheen op haar blonde haren maakte het zo alsof er een aureool boven haar hoofd hing en aan haar toch redelijke jonge gezicht kon ik nog net zien dat ze wel van rond mijn leeftijd moest zijn.
Maar waarom kwam ze me dan niet bekend voor ?
Niet dat ik iedereen kent die hier ook maar rondloopt, door mijn werk krijg ik niet met velen te maken, maar met mijn streken zo af en toe leerde ik steeds maar weer meer mensen kennen.
Alleen de heksen aan de andere kant van het bos waren me geheel onbekend, kwam ze daar vandaan ?
Dan zou ze wel heel ver van huis zijn, dus nee, dat zou het ook wel niet zijn.
Maar ik kon alleen maar gissen naar de waarheid, vragen ging veel sneller, maar ze leek alleen al zo ongemakkelijk en aan haar gezicht kon ik zien dat ze aan het overwegen was wat ze moest antwoorden en uiteindelijk leek ze tot een besluit te komen.
"Ik voelde niets, maar misschien dat je vriend er meer van weet..?" Haar stem klonk bar en een tikkeltje afstandelijk, maar het deed me niets.
Iets wat teleurgesteld met zo'n antwoord haalde ik even nonchalant mijn hand door mijn haar heen en stopte die vervolgens weer in één van mijn zakken.
Ze wist echt niets te reageren, want ze wist wel dat Nive hier nog niet was toen ze het windje gecreëerd had en Nive is alles behalve magisch, dat kan zelf een heksenbaby al aanvoelen.
Vanuit mijn ooghoeken zie ik haar der armen over elkaar slaan, goh, zij voelt zich echt niet op der gemak bij me.
Wat me enig sinds verbaasde, normaal voelde iedereen zich toch wel redelijk snel op diens gemak in mijn nabijheid, die uitwerking had ik nou eenmaal vaak op mensen, ondanks mijn ijsblauwe ogen.
Ondanks alles grinnikte ik eventjes en streelde Nive over diens veren dek. "Ga naar huis makker, daar ligt nog wel een lekkere muis voor je klaar en ga wachten tot Oylevin thuis is." Nive keek me nu met diens grote grauwige ogen aan in reactie op mijn fluistering. "En is hij thuis, kom dan maar weer naar me toe."
En met die woorden vloog hij weg, zigzaggend tussen de bomen door.
Ik wende me weer tot de jonge vrouw, ik moest deze situatie veranderen zodat zij zich tenminste al meer op der gemak voelde.
Mijn handen zochten de grond onder me op en tussen mijn vingers vond ik een eikeltje die ik tussen mijn vingers wreef.
Het nootje rimpelde en vervormde al snel onder mijn magie, tot het een kleine replica van Nive was geworden.
"Ik zag je naar hem kijken." lachte ik.
"Laat ik mezelf voorstellen, mijn naam is Calder Alistair Gold, heks van het noordelijke gedeelte, zo nu en dan een joker en nog zo veel meer." En al theatraal maakte ik in mijn geamuseerdheid een soort buiging, in afwachting van haar reactie, hopend op een betere dan de vorige, ten minste een glimlach.
Een glimlach moet toch wel gelukt zijn ?

Credendo Vides

Vera Hepburn - Witch

Nadat hij een beeldje heeft gemaakt dat precies op zijn uil lijkt van een klein eikeltje, stelt hij zich voor op een manier die ik niet verwacht had. De mate waarin hij zelfspot gebruikt... En eigenlijk zit daar wel wat humor in. Ik kan het niet helpen dat mijn mondhoeken zich een beetje naar boven bewegen.
"Joker? Dat is wel heel apart voor een heks." En nu ik hem voor me zie met de buiging die hij net maakte en met een jokerpak, kan ik het niet helpen. Er ontstaat een heuse glimlach. "Ik ben Vera Hepburn, ik kom uit het westelijke gebied." Hij gaat echt niet te weten komen dat ik het kneusje onder de heksen ben, althans, niet nu, dus ik vertel hem liever niet waar ik me mee bezig houd, tenzij hij het vraagt. Zo veel eigenwaarde heb ik nog wel.
"Leuk trouwens dat je die muizen liet bewegen, maar was dat wel zo verstandig bij die mensen?" vraag ik om het onderwerp te veranderen voor hij me ernaar kan vragen. Ik weet niet waarom, misschien is het vanwege zijn grappen en humor, of door de manier waarop hij beweegt, praat of kijkt, maar ik ontspan toch een klein beetje. Dat ik me kan ontspannen wanneer ik iemand net ontmoet heb, is iets wat me niet vaak overkomt. Ik kan het ook niet helpen me af te vragen waarom ik in godsnaam in eerste instantie al zijn aandacht wilde hebben.

Does the mirror see the same as the heart?

Calder Alistair Gold ~ 24 ~ Witch ~ In het bos

Vanuit mijn ooghoeken zie ik haar al glimlachen, doel één van gehaald en met vlag en wimpel geslaagd.
"Joker ? Dat is wel heel apart voor een heks." Haar woorden klonken lichtelijk geamuseerd en ook ik moest weer glimlachen dat ze die woorden in diens breedte van de zin had opgepakt.
Wel, joker, grappenmaker, kwajongen zoals ik soms ook wel genoemd werd en met mate de oudere heksen in de gemeenschap, precies de categorie waar mijn muizengrap onder zou vallen en sommige mensen noemden me met opzet Charlatan, wat helemaal niet op me van toepassing is, ik ben een eerlijk man, met eerlijke prijzen voor diens artikelen.
Die mensen moeten gewoon niet vergeten dat ze magisch zijn, zo moeilijk is het dan toch niet om diens echte waarde in te schatten ?
"Ik ben Vera Hepburn, ik kom uit het westelijke gebied."
Hhmm, Westelijk, dat zou ook nog wel een hoop verklaren, ik kwam amper in het westen, waarom precies weet ik niet, misschien door iets wat in mijn jeugd was gebeurd, misschien moest ik maar weer eens mijn wandelgebied uitbreiden.
Vreemd eigenlijk, ik kon soms in een grot rondhangen aan de andere kant van de wereld, maar het bos van mijn soort was voor mij soms nog onbekend gebied.
"Aangenaam kennis met je te maken Vera."
Me even bewegend van mijn ene op mijn andere voet zodat ze niet allebei tegelijkertijd zouden gaan slapen door het te lang stilstaan op dezelfde plek gooide ik het eikeltje naar haar toe in een perfecte boog waardoor die haast niet te missen was met vangen.
"Leuk trouwens dat je die muizen liet bewegen, maar was dat wel zo verstandig bij die mensen?"
Ik keek haar weer aan en het eerste wat me opviel was haar houding, het grootste gedeelte van de spanning was eraf.
Kijk, dat zag ik graag en ook weer niets anders dan dat ik gewend ben.
Nonchalant haalde ik mijn schouders op. "Mensen zullen het waarschijnlijk afschrijven als technologie, vreemd eigenlijk, ze zijn op zoek naar magie en toch geloven ze er nog niet in als het centimeters onder hun neus bevind en manifesteert."
Mijn benen begonnen te tintelen, wat betekende dat ik alweer te lang had stilgestaan, maar ik kon ook niet zomaar weg lopen.
De knoop was snel doorgehakt.
Met een kleine draai waarbij ik mijn beenspieren weer even rekte en strekte wende ik me weer tot de jonge vrouw met de naam Vera en geen acht slaand op hoe vaag het wel niet zou klinken deed ik mijn mond open en werden mijn witte tanden bloot in een brede glimlach.
"Heb je zin om een stukje met me door het bos te lopen ?"

Credendo Vides

{ Eehm... people... laat hem nou niet zo snel al doodbloeden ! }

Credendo Vides

( ja idd! Kom op, ik kan niet posten als jullie niet posten, en als ik niet kan posten en jullie niet posten gaat dit topic helemaal verlaten worden enuiteindelijk klikt er nooit iemand meer op en is ie vergeten! )

May StarClan light your path.

(ik zou wel willen reageren , maar kan nergens op)

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

MBAV4ever schreef:
(ik zou wel willen reageren , maar kan nergens op)

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

(oke,wel jammer)

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

MBAV4ever schreef:
(oke,wel jammer)

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Danny Jake Davids~Tovernaar
We komen bij Aurora's huis. Eigenlijk weet ik niet echt of ik wel wil.
Naar huis gaan lijkt me ook geen slim idee. Eerlijk gezegt weet ik niet eens meer of ik nu wel een huis heb.
Het liefst zou ik nu gewoon rustig ergens alleen gaan zitten en uit mijn SpellBook leren. Het idee om bij andere wezens te zijn vind ik ook niet prettig. Eerlijk gezegt ben ik mijn hele leven alleen maar onder de mens geweest.
Mijn moeder wist zelfs niet wat ik was. Ze dacht altijd dat ik te veel fantasie had of dat ik gek was. Dat doet er nu niet toe.
Toch blijf ik met een vraag in mijn hoofd zitten.
''Als jij een Fighter bent waarom help je ons dan?''

Jennifer Woods~Vampier
Ik voel tranen in mijn ogen komen, maar veeg ze snel weer weg.
Ik merk dat Maya niet reageerd.
''Ik wou dit gewoon even zeggen.'' Zeg ik.
''Dat is alles. Niks bijzonders dus. Ik wou je gewoon even duidelijk maken dat ik anders ben.''
Met die worden loop ik weg.
Weer terug naar mijn huis.

[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 15:04 ]

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Ember Green - Witch

Nog steeds staan we buiten koud, en het zal al snel weer ochtend worden als Aurora niet de deur open deed met de sleutel. Dan plotseling vraagt Danny iets.
'Als je een Fighter bent waarom help je ons dan?' Omdat ze niet veel tegen heksen heeft? Dat had ze toch gezegt? Duhh! Blij dat die twee geen vampieren zijn, dan had ik nu spijt van m'n gedachte. Gelukkig hoorde ik al snel een deur: eindelijk die kou uit!

May StarClan light your path.

(ff topic weer omhoog gooie anders vergeten we het ._.)

Rain Thunder - Werecat

Ik wacht nog steeds op de reactie van de jongen die stil blijft. Uiteindelijk verveel ik me. 'Ik ga weer eens.' sprak ik nog tegen hem voordat ik weg liep. Ook al werdt het al bijna ochtend slapen kon ik niet meer. Ik wandelde door het bos maar er gebeurde niks intresants, geen andere wezens, ik voelde me eenzaam en het was zo saai! Ik loop langzaam weer richting mijn huis en besluit maar gewoon wakker te blijven, ook al is het.. rond 2 uur. Als ik de deur open ga ik gelijk binnen en hoor hem achter me dicht gaan. Ik ging naar de keuken en pakte een broodje en deed er kaas op. Niet erg lekker voor een werecat, maar ik was ook half mens. Ik zette het op een bord op tafel en deed er melk bij. Snel at ik m'n eten en dronk ik m'n melk op, en toen ik klaar was ging ik in de woonkamer zitten. Ik pakte een willekeurig boek uit mijn boekenkast van de plank, en ging zitten op de bank. Ik opende het boek en ik begon te lezen, het ging over een mens dat een hond had en ze waren vrienden, en de jongen had heel vaak ruzie ik las verder bij hoofdstuk 3.. dit is wat er stond.

'Oké, ik ben weg!,' schreeuwde roy en liep weg. 'Kom mee, golds, we zijn weg.' Golds keek hem even aan van, waar heen dan, maar liep toch met het baasje mee. Roy rende heel hard weg..

Later kwam ik bij hoofdstuk 30 waarin ze beste vrienden waren en de wereld hadden gered, dan kijk ik op de klok.
Het is nog maar 4 uur. Ik deed m'n jas aan het boek weg en maakte me klaar om naar buiten te gaan en mensen te ontmoeten, maar na een tijdje besefde ik het..

Ik verveel me!

May StarClan light your path.

[sorry voor de late reactie!! Ik reageer vandaag nog. I promise!]

"Rebellion's are build on hope"

{ Ik wacht dus nog op een reactie.. maar ben net aan een stukje van mijn andere personage begonnen...}

Credendo Vides

Aurora Trel

Ik zie hoe mensen naar buiten lopen uit mijn huisje. Ik snuif even. Dan draait Danny zich plots naar me toe.
'Als je een Fighter bent waarom help je ons dan?' vraagt hij. Even zit ik hem vol verbazing aan te kijken.
'Omdat,' zeg ik. 'Ik niks tegen heksen heb. Tenzij jullie mensen gaan vermoorden. Want dan heb ik wel iets tegen jullie.'
Ik zie dat de deur openstaat. Ik loop erheen en leg mijn hand op de deurkruk.
'Nou opschieten,' mompel ik. 'Anders wordt het koud hierbinnen.'
Ik laat mijn hand even over mijn dolk gaan. Ik had aan die dolk goede herinneringen. Het was een oude dolk, dat wel, maar het was een dolk die me nog nooit in de steek had gelaten.
Altijd had hij doel getroffen en hij zou dat hopelijk voor de aankomende vijf jaar nog even blijven doen. Ik haal de boog van mijn rug.
'Gaan jullie anders alvast naar binnen,' zeg ik. 'Dan ga ik voedsel halen.'
Met die woorden loop ik nog even naar Danny. Ik druk hem een iets nieuwere dolk in zijn handen.
'Ik weet dat je een tovenaar bent,' zeg ik. 'Maar just in case je toverkrachten niet werken als er gevaar dreigt.'
Ik loop dan snel het bospad op. Ik sla een hertenpaadje in en begin dan te rennen. De aarde barst los als mijn voeten er op landen. Ik geniet hier altijd van. Ik hoor ergens een vogel. Gelijk leg ik een pijl aan, sta stokstijf en schiet waar ik geluid hoor. Een krijs dat onmogelijk van een mens kan zijn komt mijn oren tegemoet. Ik ren naar de vogel die ik had geraakt. Vlug bind ik het aan een touwtje vast aan mijn riem en loop dan weer rustig terug.

[ bericht aangepast op 23 mei 2013 - 17:43 ]

"Rebellion's are build on hope"