{RPG} The Walking Dead: Boat of Doom ~ 3 - Speeltopics

De Opheilia torende trots boven alle boten in de haven uit. Alle mensen hadden zich rond haar verzameld, klaar om te vertrekken voor een reis naar de Caraïben. De reis duurde een paar weken en toen alle passagiers terug aan wal komen, was de wereld helemaal veranderd.
Het grootste deel van de populatie bestaat uit zombies - ook wel Walkers genoemd. Alles is chaotisch en mensen vertonen zich zelden. Bijna niemand gaat alleen over straat, vooral 's nachts niet.

De passagiers van de Opheilia besluiten aan boord te blijven van het grote cruiseschip. Hoewel het schip niet meer uit kan varen - er is geen benzine meer - lijkt dat de veiligste plek. De voedselvoorraad slinkt snel en de groep wordt steeds kleiner door mensen die ouder worden en sterven, zelfmoord plegen of verhongeren. Op het schip zwerven hier en daar zombies rond: vergeten mensen die nooit teruggevonden zijn toen ze stierven. Het is uiterst gevaarlijk om alleen aan wal te gaan, dus dat gebeurt ook enkel wanneer nodig.
Daarbij komt ook nog eens dat er steeds meer ruzie ontstaat binnen de groep.
Zal de groep uit elkaar vallen door ruzies? Of zullen ze allemaal in leven te blijven als ze samenwerken?

Groepsleden (houdt mannen en vrouwen een beetje gelijk):
- Rebecca Morgan ~ Morrowind
- Rowan Ava Carter ~ Assassin
- Daryl Dixon ~ Apocalyptic
- Xari Jarrett ~ LexLover
- Quentin Alfredo Burenti ~ RabidKiller
- Elizabeth Destiny Harkness ~ Ianto
- Tyler Grey ~ ForbesBrooks
- Nathan Morgan ~ Swizzle
- Jessalyn Hope ~ Assassin
- Ryan Dawnstar ~ Morrowind

Personage:
Naam:
Leeftijd: (Alle leeftijden zijn toegelaten)
Uiterlijk:
Innerlijk:
Wapen:
Extra's:
Familieleden: (mag onderling besproken worden)

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Liefde tussen mensen mag, maar houdt het realistisch.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ en schelden mag, maar niet OOC
- Geen personages van anderen besturen.
- Geen personage's doden zonder toestemming van die persoon
- Alleen Ortelius maakt topics aan
- Melden als je je nickname veranderd

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 10:17 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[iemand voor Tyler ?]

ForbesBrooks schreef:
[iemand voor Tyler ?]

[Rebecca? (:]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Neuh, er is niet echt iets gebeurd. Daryl en Jess hebben het gewoon op een zuipen gezet en dat is het enige. Rowan heb ik nog vrij, als iemand wilt?]

---

Your make-up is terrible

Daryl Dixon
"Whoa," zegt ze sexy als ik mijn hand op haar onderrug leg. Ik kijk haar aan en moet toch weer licht grijnzen om het feit dat ze gewoon echt lekker is en hier in mijn armen staat. Ze begint soepel te bewegen terwijl ik wat hum. Erg muzikaal ben ik nooit geweest, maar ik geloof niet dat dat een probleem is. Jess daarentegen beweegt, ondanks het gebrek aan echte muziek, helemaal vrij mee op de tonen. Dat was dan wel weer zo; zwarten waren meestal ontzettend muzikaal. Ik voel me een beetje houterig als ik wat met haar mee probeer te doen en schiet dan ook kort in de lach. Ze begint zachtjes maar zuiver mee te hummen en aansluitend nog sexier te bewegen dan ze al deed. Haar onderlichaam gaat sensueel heen en weer en ze grijpt me vast bij mijn nek zodat ze nog dichter tegen me aan staat. Haar onderlichaam duwt op deze manier tegen het mijne. Haar hand glijdt naar achteren en duwt de mijne wat naar beneden, zodat ze op het achterwerk liggen waar ik enkele minuten eerder nog naar zat te kijken. Ik vergeet een moment door te gaan met het neuriën en hoor meteen dat het een stuk beter klinkt als alleen zij zachtjes humt. Ik laat mijn andere hand ook verder naar beneden zakken en beweeg zelf ook wat mee. Zij neemt de leiding. Haar lichaam lijkt een eigen leven te leiden en duwt zich nog wat dichter tegen me aan. Jess' hoofd kijkt nu over mijn schouder en haar krullen kriebelen op een prettige manier in mijn gezicht. Toch is dat niet het geen waar ik nu op let. Deze vrouw probeert me op te geilen, en als ze zo door gaat, gaat het haar nog lukken ook.

---

ars moriendi

Assassin schreef:
[Neuh, er is niet echt iets gebeurd. Daryl en Jess hebben het gewoon op een zuipen gezet en dat is het enige. Rowan heb ik nog vrij, als iemand wilt?]

[Rebecca en Ryan zijn nog vrij. Dus de keuze is aan jullie (: ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Morrowind schreef:
(...)

[Rebecca en Ryan zijn nog vrij. Dus de keuze is aan jullie (: ]

[Je Rebeca en Tyler ook samen naar Rowan laten gaan? Kijken whatsup?]

---

ars moriendi

[Mijn maakt het niet uit, kiezen jullie maar.]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Uhm, Tyler loopt gewoon ergens op het schip, kan hem we ergens heel laten gaan of iemand anders naar Tyler., Maakt mij niet zoveel uit haha. Ik weet alleen niet waar iedereen nu is. ]

ForbesBrooks schreef:
[Uhm, Tyler loopt gewoon ergens op het schip, kan hem we ergens heel laten gaan of iemand anders naar Tyler., Maakt mij niet zoveel uit haha. Ik weet alleen niet waar iedereen nu is. ]

[Ryan en Rebecca staan in de hal. ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Jessalyn Hope

Daryl danst als een echte man, niet zo soepel als ik het doe en hij schiet dan ook even in de lach. Ik grijns iets naar hem en hij reageert duidelijk op mijn bewegingen. Hij stopt plots met neuriën, maar dat houd me niet terug om mijn eigen zachte stem de kamer te laten vullen. Volgens mij is hij gewoon te druk bezig met andere dingen, want zijn andere hand zakt ook verder af naar beneden en hij probeert mee te bewegen op mijn bewegingen. Er komt een zacht, dronken gegiechel uit mijn mond. Ik krijg het er warm van, zo dichtbij hem zijn en zijn handen zo laag op mijn lichaam te voelen. Het beste is nog dat onze onderlichamen tegen elkaar aan schuren door de bewegingen die we maken en ik druk mijn heupen nog iets verder naar voren, tegen hem aan. Ik grijns iets als ik hem recht aankijk en besef me al snel dat het allemaal wel erg makkelijk gaat, niet dat ik het erg vind. Nu laat hij zich door mij leiden, terwijl hij gisteravond een agressieve leider was. Mijn hand die in zijn nek ligt, laat ik langs zijn hals naar beneden strelen en leg ik op zijn borstkas neer. Mijn gezicht breng ik naar zijn nek, ik besluit het er gewoon op te wagen bij hem. Niet geschoten is altijd mis toch? Ik grijns wat om mijn eigen, dronken gedachten. Mijn lippen raken de huid van zijn nek al snel en iets verlangend.

Rowan Ava Carter

Ik stop maar, anders wordt die vlek op de grond nog erger door mijn eigen bloed. Onhandig veeg ik mijn handen af aan mijn kleding en stop ik het vieze water weer weg. De kamer ziet er gelukkig wel iets fatsoenlijker uit en ik zucht. Waar doe ik dit eigenlijk voor? Alsof het iemand iets kan schelen dat ik alles graag netjes houd, alsof het mij wat kan schelen. Ik slaap hier alleen maar, verder kom ik er niet graag. Ik besluit te kijken of ze al klaar zijn of dat ze hulp nodig hebben, eigenlijk had ik ze het niet alleen moeten doen want het was zo goed als mijn schuld. Het agressieve schoonmaakwerk zorgt er wel voor dat iets van mijn woede verdwenen is en ik loop mijn kamer weer uit, om de deur achter mij goed te sluiten. Wat aarzelend voor de confrontatie loop ik naar de trap en als ik naar beneden kom, zie ik dat het feestje al voorbij is. Tot mijn verbazing zei ik alleen Rebecca en de andere man, waar is de rest? Shit, straks is het mijn schuld dat zij dood zijn... Mijn ogen glijden razendsnel over de walkers heen, maar de onbekende vrouw en Daryl lijken er niet tussen te liggen. Je weet eigenlijk maar nooit, wie weet liggen ze wel ergens onder. Hoewel ik Daryl op het moment vreselijk vind, haat ik hem niet en wens ik dit hem ook absoluut niet toe. Langzaam loop ik de trap een stukje af naar Rebecca toe. "Hoe is het gegaan?" vraag ik met een stille stem aan niemand in het bijzonder.

---

Your make-up is terrible

Daryl Dixon
Ze giechelt als ik mijn handen verder laat afdalen en duwt haar heupen nog wat dichter tegen me aan. Deze vrouw weet precies waar ze mee bezig is. Soepel laat ze haar slanke hand van mijn nek naar mijn borst glijden terwijl ze rustig door blijft bewegen. Ik voel hoe mijn bloed ergens sneller heen begint te stromen.. Jess brengt haar gezicht naar voren en legt haar lippen op mijn nek. Ik verstijf even, maar besef me dan dat deze aanrakingen verder helemaal niets betekenen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat deze vrouw allemaal met me van plan is. Mijn onuitgesproken vraag wordt beantwoord wanneer ze haal volle lippen op mijn nek plant en me daar zachtjes zoent. Ik sluit mijn ogen even en leg mijn hoofd wat verder in mijn nek zodat ze er beter bij kan. Ik knijp even zacht in haar volle achterwerk om haar door te laten gaan en laat me door haar meevoeren in de bewegingen. Dit gevoel is totaal nieuw voor me. Normaal ben ik degene die leidt. In het jagen, in het Walkers doden, in seks.. Deze vrouw neemt me volledig over en ik geef me zomaar aan haar over. Het nieuwe gevoel dat ik ervaar zorgt voor extra opwinding. Ik geniet van haar lippen op mijn huid en besluit niet een beetje, maar alles aan haar over te laten.

---

ars moriendi

Rebecca Morgan
Rowan kwam in stilte naar me toe geslopen. Daryl en Jess waren 'm gesmeerd. Het was me wel opgevallen dat Daryl het goed met het vrouwelijk schoon kon vinden. Met uitzondering op mij dan, maar daar gaf ik niks om. Ik was al uitzonderlijk trots op mezelf omdat ik hem geholpen had hoewel ik hem sinds gisteren daar liever had laten liggen. Jess had wel al het ergste werk gedaan, de Walker vermoorden, maar dan nog.
"Het ging wel goed," zei ik met een klein stemmetje. "Iedereen is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen."
Ik draaide me langzaam richting Ryan, glimlachte kort naar de grote man en richtte me weer tot Rowan. "Je was opeens weg... Is er iets gebeurd? Gaat alles wel goed?"
Ik veegde het lemmet van mijn mes af aan de kleren van een Walker en duwde hem al een beetje richting de deur.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Jessalyn Hope

Daryl geeft bijzonder makkelijk mee en kantelt zijn hoofd zelfs iets zodat ik er beter bij kan, waardoor mijn volle lippen hun weg daar nog beter kunnen vinden. Ik voel hoe zijn handen zacht in mijn billen knijpen en als reactie duw ik mezelf automatisch nog verder tegen hem aan. Als ik doorkrijg dat er bij hem iets begint te groeien, laat ik mijn hand die op zijn borstkas lag gelijk verder afzakken naar beneden. Mijn lippen verlaten zijn nek niet als ik dit doe en ik voel een randje ontbloot lichaam boven zijn broekzak, waar ik even mijn nagels overheen laat gaan voor mijn hand verder afzakt en hem begint te strelen. Ik open mijn mond een stukje zodat ik hem zacht kan bijten, waarna ik er weer kusjes op druk en verder omhoog ga, richting zijn oor. Ik lik speels over zijn oorlel heen om er vervolgens op te sabbelen. Mijn hand begint wat ruwer over de groeiende bobbel heen te strelen en wat ongeduldig maak ik met één hand de knoop van zijn broek open zodat ik mijn hand er gemakkelijk in kan laten glijden en verder kan gaan. "Kom op Daryl, laat eens zien wat je echt waard ben." grom ik opgewonden in zijn oor.

Rowan Ava Carter

"Het ging wel goed," antwoord met een klein stemmetje waardoor ik wat verbaasd opkijk. "Iedereen is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen." Er komt een opgelucht zucht uit mijn mond. Rebecca richt zich kort op de gespierde man, die ik eigenlijk een beetje eng eruit vind zien. Zo... groot en sterk. "Je was opeens weg... Is er iets gebeurd? Gaat alles wel goed?" Mijn hoofd word iets rood als zij het lemmet afveegt en ik schud haastig met mijn hoofd. "Nee." antwoord ik wat stijfjes. "Moet ik helpen met de walkers verslepen, nu de anderen hem gepeerd zijn?" vraag ik snel om het onderwerp te veranderen en mijn ogen schieten weg van hen, om mijn blik op de walkers te richten. Ik voel me zonder enige reden nerveus worden en steek een vinger in mijn mond zodat ik op mijn nagels kan bijten.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
"Nee," klonk het stijfjes. "Moet ik helpen met de walkers verslepen, nu de anderen hem gepeerd zijn?"
Ik schudde mijn hoofd en lachte even. Ik had wel door dat ze van onderwerp probeerde te veranderen, dat deed ze elke keer als het gesprek ook maar iets richting Daryl uitging.
"Vertrouw je me wel?" vroeg ik. "Want ik begin het idee te krijgen dat je altijd van onderwerp probeert te veranderen als het over jou of Daryl gaat..."
Ik zuchtte en nam de Walker alvast beet met zijn benen om hem al richting de deur te slepen. Het ging me er niet zo zeer om dat ze me niet vertrouwen, want zij zou niet de enige zijn. Ik wilde het gewoon zeker weten.

Ryan Dawnstar
Ik glimlachte kort naar de twee meisjes, maar volgde hun gesprek net echt. Ik begon al een paar zombies over mijn schouder te slaan, om er daarna mee naar buiten te lopen.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Daryl Dixon
Haar hand glijdt nog verder naar beneden tot ze een stukje blote huid voelt en hier zachtjes overheen krabt. Ik hap even naar adem als ze verder naar beneden gaat en me daar begint te strelen. Ik had niet verwacht dat ze zo snel en zo ver wilde gaan. Misschien heeft ze tijdens deze hele Apocalypse de aanraking van een man gemist.. Jess brengt haar mond naar mijn oor en laat haar tong met mijn oor spelen. Ze begint wat hardhandiger over mijn stijve te wrijven. Ik wil haar wegduwen omdat het zelfs voor mij ondanks de alcohol allemaal wel heel snel gaat, maar als ze daadwerkelijk mijn broek in gaat en me daaronder begint te masseren weet ik alleen maar een kreun uit te brengen. "Kom op Daryl, laat eens zien wat je echt waard bent," gromt ze sexy in mijn oor. "Maak ik je zo warm dan?" kaats ik terug met een rare ondertoon in mijn stem. Ik laat mijn handen in haar broek glijden waardoor ik nu in plaats van stof huid in mijn handen heb. Haar aanrakingen zijn zelfverzekerd en resoluut. Ze heeft dit absoluut veel vaker gedaan, want ze weet precies hoe ik het lekker vind. "Oh fuck," kreun ik zachtjes en ik duw haar tegen de muur. Onderweg stoot ik met wat kabaal een stoel om. Maakt niet uit, de deur is toch dicht en de gang is Walkervrij. Als ik haar ijsblauwe ogen vol lust zie, kijk ik haar alleen maar met nog wellustigere ogen aan. Ik lik subtiel langs mijn lip en wacht tot ze me gaat zoenen. Ik voel me totaal licht en vrij in mijn hoofd.

[ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 18:03 ]

---

ars moriendi