{RPG} The Walking Dead: Boat of Doom ~ 3 - Speeltopics

De Opheilia torende trots boven alle boten in de haven uit. Alle mensen hadden zich rond haar verzameld, klaar om te vertrekken voor een reis naar de Caraïben. De reis duurde een paar weken en toen alle passagiers terug aan wal komen, was de wereld helemaal veranderd.
Het grootste deel van de populatie bestaat uit zombies - ook wel Walkers genoemd. Alles is chaotisch en mensen vertonen zich zelden. Bijna niemand gaat alleen over straat, vooral 's nachts niet.

De passagiers van de Opheilia besluiten aan boord te blijven van het grote cruiseschip. Hoewel het schip niet meer uit kan varen - er is geen benzine meer - lijkt dat de veiligste plek. De voedselvoorraad slinkt snel en de groep wordt steeds kleiner door mensen die ouder worden en sterven, zelfmoord plegen of verhongeren. Op het schip zwerven hier en daar zombies rond: vergeten mensen die nooit teruggevonden zijn toen ze stierven. Het is uiterst gevaarlijk om alleen aan wal te gaan, dus dat gebeurt ook enkel wanneer nodig.
Daarbij komt ook nog eens dat er steeds meer ruzie ontstaat binnen de groep.
Zal de groep uit elkaar vallen door ruzies? Of zullen ze allemaal in leven te blijven als ze samenwerken?

Groepsleden (houdt mannen en vrouwen een beetje gelijk):
- Rebecca Morgan ~ Morrowind
- Rowan Ava Carter ~ Assassin
- Daryl Dixon ~ Apocalyptic
- Xari Jarrett ~ LexLover
- Quentin Alfredo Burenti ~ RabidKiller
- Elizabeth Destiny Harkness ~ Ianto
- Tyler Grey ~ ForbesBrooks
- Nathan Morgan ~ Swizzle
- Jessalyn Hope ~ Assassin
- Ryan Dawnstar ~ Morrowind

Personage:
Naam:
Leeftijd: (Alle leeftijden zijn toegelaten)
Uiterlijk:
Innerlijk:
Wapen:
Extra's:
Familieleden: (mag onderling besproken worden)

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Liefde tussen mensen mag, maar houdt het realistisch.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ en schelden mag, maar niet OOC
- Geen personages van anderen besturen.
- Geen personage's doden zonder toestemming van die persoon
- Alleen Ortelius maakt topics aan
- Melden als je je nickname veranderd

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 10:17 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Daryl Dixon
Terwijl ik tevergeefs ondersteuning zoek bij de muur, grijpen twee handen me ruw vast. "Volgens mij zei ik dat ze het hadden over sléchte ideeën, Daryl. Een 'laat maar omdat het te gevaarlijk is' of iets in die richting. Ze besloten in ieder geval wat anders te doen. Luister volgende keer eens," zegt ze hard en doordringend. "Jezus, je moet meer aan jezelf denken." Ik schud mijn hoofd. Rebecca was er bij. En Rowan heeft me met Jess gezien. Ze is ongetwijfeld omgeluld door Rebecca. Als die twee het over mijn motor hadden, zijn ze daar nu naar onderweg. "Waar zijn ze nu dan? Ze zijn onderweg, ik moet, ik moet het zien!" val ik met dubbele tong uit. Ze sjort me met moeite overeind en duwt me weg van de nooduitgang. Ik pak haar bij haar schouders en kijk haar in haar ogen. Hoewel ze dubbel ziet, weet ik dat ik haar aankijk. "Jesss.. Jess, ik moet naar het dek om te kijken," deel ik mee. Ze moeten echt van Merle's motor afblijven. Die krengen weten dat mijn motor, naast mijn kruisboog, onmisbaar voor me is. Ze moet me naar het dek brengen en samen met me kijken of die twee met de motor staan te kloten. "Alsjeblieft..?" smeek ik haar.

[ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 23:36 ]

---

ars moriendi

Rowan Ava Carter

Rebecca komt er al aangerend en ik kijk iets triomfantelijk. De koude wind voelt eigenlijk wel lekker aan op mijn verhitte gezicht en het rode gloed van het huilen begint ook weg te trekken. 'Ok, let's see." zegt ze en ik laat hem haar bekijken. Ze klapt het zadel open en kijkt of er iets inzit, terwijl ik meer aandacht heb voor andere dingen. Nieuwsgierig en nu ik eindelijk kan zak ik op mijn hurken op het motorblok te controleren. Het ziet er nog redelijk goed uit, het is vooral vuil van de lange, droge weg die hij ermee afgelegd heeft. Georgia is nou niet echt de natste plek in Amerika en vaak ook best warm. Ik zie wel enkele dingen die eraan kunnen gebeuren, maar ik hou me op het moment in, ik denk niet dat er hier gereedschap is. Misschien op het schip, als Daryl niet oplet... "Ziet er allemaal prima uit." grijns ik als ik opsta en naar haar kijk. "Weet je hoe dit model werkt? Hij komt volgens mij uit de jaren '70, misschien zelfs '60." Het stuur zit best hoog en ik vraag me af of Rebecca er wel goed op kan zitten met haar postuur. Ik weet alleen wel dat ik er niet op ga rijden omdat ik dat gewoon niet kan.

---

Your make-up is terrible

Jessalyn Hope

"Waar zijn ze nu dan? Ze zijn onderweg, ik moet, ik moet het zien!" Oh, hij is ook onvermurwbaar over dat ding! Ik grom iets geïrriteerd en probeer hem weg te duwen van de nooduitgang. Gelukkig ben ik beter op de been dan hem. Hij pakt me bij mijn schouders vast, een stuk bewuster dan eerder en kijkt me recht in mijn ogen aan. Hij schommelt iets voor mijn ogen heen en weer. "Jesss... Jess, ik moet naar het dek om te kijken." zegt hij nog altijd onverstoorbaar over dat ding. "Alsjeblieft..?" gaat hij smekend verder. Ik zucht, rol met mijn ogen voor zover dat lukt en knik dan. "Goed, alleen op het dek. De rest haal je niet en ik kan je niet verder brengen, dat haal ik ook niet." antwoord ik wat stug en ik meen het ook heel erg. Ik duw mijn schouder weer onder zijn arm en sleep hem weer terug de andere kant op, omdat ik aanneem dat hij daar heen moet. Ik weet het niet, ik ken het schip amper. Als hij niet tegenstribbelt, weet ik dat het de goede kant is. Ik zie dan ook een deur verschijnen met een bordje erboven, die vroeger op zou lichten en een uitgang aan zou duiden. Ik duw de deur met wat moeite open en laat hem het dek op lopen. Ik heb volgens mij nog nooit zoveel gekkigheid bij elkaar gezien sinds de apocalyps begonnen is hoor, dit is echt wel het raarste sinds lange tijd. We zijn dronken, hadden zo goed als seks en ineens slaat alles om, schreeuwt hij om een meisje en moet hij zijn motor controleren.

---

Your make-up is terrible

Daryl Dixon
Ze zucht en rolt met haar ogen maar gaat toch overstag. "Goed, alleen op het dek. De rest haal je niet en ik kan je niet verder brengen, dat haal ik ook niet," zegt ze met tegenzin. Ik schenk haar de vriendelijkste lach die ik wil en kan geven op dit moment. Dan duwt ze haar schouder weer onder mijn arm en pak ik haar bij haar schouder. Samen lopen we met moeite naar het dek. Als ze de deur opent, slaat de koude lucht als een plens water in mijn gezicht. Het is een fijne verademing en ik knipper wat met mijn ogen. De hoofdpijn houdt aan, maar de buitenlucht zorgt er in elk geval voor dat mijn zicht niet meer zo vertroebelt is. Ik laat me tegen de rand vallen en tuur in de verte. In het donker is het erg moeilijk wat van elkaar te onderscheiden. Ongeduldig laat ik mijn ogen wat aan het donker wennen, en dan zie ik het ineens. Er is beweging te zien vlakbij de bosjes. Vlakbij de verstopplek van Merle's motor. "BLIJF GODVERDOMME VAN DIE MOTOR AF!" schreeuw ik naar ze toe. Ze staan veel te ver weg om me te kunnen horen. Het slungeligste, tengerste figuurtje zit gehurkt bij de banden. Het donkere figuurtje is bijna niet te zien, maar ik kan toch onderscheiden dat ze de inhoud van de motorklep inspecteert. Ik herinner me vaag dat Merle daar nog wat pillen en cocaïne in had achtergelaten. "ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!" schreeuw ik. Kleine druppeltjes speeksel vliegen over de rand van de boot. Ik sla op de reling van onmacht en leg mijn hoofd dan in mijn handen. Waarom ben ik niet doorgereden? Waarom ben ik niet bij Rick gebleven die nacht bij Hershel? Waarom ben ik die bewuste dag niet meegegaan naar Atlanta zodat Merle niet zou worden achtergelaten? Hoe ben ik in godsnaam in deze teringzooi terecht gekomen?

---

ars moriendi

Jessalyn Hope

Ik laat Daryl zijn gang gaan als tegen de reling aan leunt en speur het dek af, het lijkt veilig. Geen beweging te zien. Ik probeer vervolgens zijn blik te volgen over het strand, maar ik heb geen idee waar ik moet kijken en ik zie dan ook niets, als ik me probeer te focussen ga ik alleen maar dubbel zien. "BLIJF GODVERDOMME VAN DIE MOTOR AF!" hoor ik heb ineens roepen en ik schrik er iets van. Toch zie ik niet waar hij naartoe schreeuwt. "ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!" gaat hij verder. Nou, nu weet ik ook hoe die andere heet. Ik stoot hem aan. "Schreeuw niet zo, anders krijg je hetzelfde als op de trap." zeg ik waarschuwend tegen hem. Hij slaat op de reling en legt zijn hoofd in zijn handen. Ik zucht, de rare situatie hier breid zich alleen maar uit. Misschien moet ik toch maar eens verder trekken. "En nu? Nu weet je dat ze daar zijn, maar of ze naar je gaan luisteren? Geen idee. Je kan er zelf niet eens heen." probeer ik hem over te halen om weer mee terug naar binnen te gaan en naar bed te gaan. Hij is in deze situatie werkelijk waardeloos. "Je hebt dat meisje daar net gekwetst, je kan niet verwachten dat je daden geen gevolgen hebben." Ik leg mijn hand op zijn schouder en dwing hem om zich naar mij toe om te draaien. "Nu ben je nog zowat je leven voor een motor aan het wagen ook."

---

Your make-up is terrible

[Ik wacht even op Shana (:]

---

ars moriendi

[Goed idee ja, haha.]

---

Your make-up is terrible

(Sorry, ik had school. Mijn reactie komt eraan.)

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Morrowind schreef:
(Sorry, ik had school. Mijn reactie komt eraan.)

[No problem! (: Zo heb ik wel mijn herkansingsopdrachten af kunnen krijgen, haha]

---

ars moriendi

Rebecca Morgan
"BLIJF GODVERDOMME VAN DIE MOTOR AF!" Daryls stem schalde luid over het hele strand heen. Wist hij nu echt niet beter? Hij trok Walkers aan. "ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!"
Hoe had ik het kunnen raden, ik was altijd de slechte. Met een klap liet ik de koffer dichtvallen, terwijl ik me in mijn richting draaide om mijn middelvinger uit te steken, maar ik bedacht me en draaide me toch terug naar Rowan.
"We zijn zo dood," zei ik zacht. "Of we nu vertrekken of niet." Waarom vond hij dat ding zo belangrijk?

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

"BLIJF GODVERDOMME VAN DIE MOTOR AF!" hoor ik Daryl ineens naar ons schreeuwen en als ik verschrikt opkijk, zie ik dat hij op het dek staat. "ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!" gaat hij gewoon verder. Rebecca draait zich zijn richting in, maar al snel weer naar mij. "We zijn zo dood," zegt ze zacht. "Of we nu vertrekken of niet." Ik knik langzaam en laat mijn ogen over de motor glijden en dan terug naar Daryl. Het donkere meisje staat naast hem en grijpt hem bij zijn schouders. Pijnlijk wend ik mezelf terug naar Rebecca en ik haal mijn schouders op. "Als we toch dood zijn, kunnen we het alsnog doen. Kom, we nemen het ervan." In mijn stem kan je de duistere ondertoon horen die niet tegen Rebecca gericht is, maar tegen Daryl en Jess. Ze kunnen de pot op, vooral Daryl, achterlijke klootzak. Het is gewoon te laat nu. Ik leg mijn hand op het zadel en kijk Rebecca aan. "Zo snel mogelijk."

---

Your make-up is terrible

Daryl Dixon
"Schreeuw niet zo, anders krijg je hetzelfde als op de trap," sist Jess. Het kan me helemaal niks schelen op dit moment.Tegen mijn verwachtingen in hebben ze me gehoord. Ik zie hoe ze zich beide even naar me omdraaien en dan weer verder gaan met het verneuken van mijn motor, of wat ze dan ook aan het doen zijn. Ik kijk naar beneden en vraag me af of ik een sprong naar beneden zou overleven zonder mijn benen te breken. "En nu? Nu weet je dat ze daar zijn, maar of ze naar je gaan luisteren? Geen idee. Je kan er zelf niet eens heen," zegt Jess. Mijn ogen blijven op de twee gefocust. Het gevoel van onmacht is verschrikkelijk. "Je hebt dat meisje daar net gekwetst, je kan niet verwachten dat je daden geen gevolgen hebben," vervolgt ze. Ze legt een hand op mijn schouder en draait me naar haar toe. "Wat moet ik dan? Toekijken hoe ze mijn broer zijn motor naar de kloten bewerken?" vraag ik met licht uitschietende stem. Als ze mijn motor saboteren, zal ik hier niet meer weg kunnen. Het voertuig is mijn enige ticket om kilometers te maken. Om naar Merle te zoeken.. Ondanks de alcohol, dringt het besef dan pas echt door. "Merle.." Ik kijk Jess ademloos aan. "Zonder.. zonder motor.. zal ik mijn broer nooit meer zien." De kans dat Merle nog leeft is meer dan aanzienlijk. Nothing kills Merle but Merle, daar ben ik nog altijd van overtuigt. Als ik nog rondloop, doet hij het zeker. De kans dat ik hem terug zou vinden, is klein.. maar het heeft me altijd comfort gegeven dat ik op een goede dag, als ik ergens een hoop brandstof gevonden heb, op de motor kan stappen en in de nabijgelegen dorpen van Atlanta naar hem kan gaan zoeken. Maar die kans.. die kans slaan ze nu volledig aan gort.

---

ars moriendi

Tyler Grey

Hij draait zich om en kijkt me aan "O, hey," zegt hij terwijl hij tegen de reling aan leunt. Ik groet hem terug terwijl ik nog steeds in de gaten hou. Ik draai mijn hoofd echter weg als ik iemand hoor roepen, "ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!" Hoor ik daarna en ik loop naar de rand van het dek, een verdieping beneden staat Daryl te roepen en ik zie Rebecca en Rowan aan de kant staan bij de motor waar hij eerder nog met Rowan achterop weg was gereden. "Ben je helemaal gek geworden, wil je al die walkers je kant op?" Roep ik naar beneden terwijl ik ligt over de rand buig. Daryl is niet alleen, er staat een getinte vrouw naast hem die ik ook niet eerder heb gezien. De twee die bij de motor staan zijn waarschijnlijk van plan er vandoor te gaan zonder toestemming van Daryl maar waar hij nu mee bezig is gaat hem niet helpen. Aan de manier waarop hij praat kan ik horen dat hij niet helemaal helder is, toch is dat geen reden om zo te schreeuwen. Juist niet aangezien ik niet weet ik hoeverre hij dan instaat is zichzelf te verdedigen als er zo walkers op hem af zouden komen. Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat hij de flessen drank in de keuken niet kon laten staan. Van de vrouw naast hem kan ik zo snel niet zien of ze nuchter is maar het zal me niets verbazen als ze samen hebben gedronken. Ze heeft Daryl bij zijn schouders gepakt en spreekt hem toe, ik kan alleen niet horen wat ze zeggen.

Jessalyn Hope

Iemand schreeuwt naar beneden, nog iemand van de groep die ik blijkbaar nog niet gezien heb. De groep is uiteindelijk groter dan ik had gedacht. "Wat moet ik dan? Toekijken hoe ze mijn broer zijn motor naar de kloten bewerken?" Zijn stem schiet de hoogte in bij die vraag. "Merle..." Hij kijkt me machteloos aan. "Zonder... zonder motor... zal ik mijn broer nooit meer zien." hapert hij. Ik zucht en ga met mijn hand door mijn springerige krullen heen. "Daar had je dan eerder aan moeten denken." antwoord ik achteloos, ik ben hier niet om andermans problemen op te lossen, ik heb hem eigenlijk al meer geholpen dan ik normaal zou doen bij iemand. "Daarbij zullen ze hem vast niet expres gaan slopen, neem ik aan. Die twee zullen ook wel inzien wat het met jou doet en dat het een vervoermiddel is die ze ten goede kunnen gebruiken." Ik laat zijn schouders los en leun met mijn rug tegen de reling, terwijl ik even mijn ogen sluit om het duizelingwekkende gevoel kwijt te raken. Stomme side-effecten van alcohol. Het was leuk aan het begin, maar nu zeker niet meer. Ik heb wel medelijden met Daryl, maar ik geloof in karma en dat is nu net wat hem terug pakt. Hij moet maar blij zijn dat hij weet dat zijn broer daar nog ergens buiten rondloopt, als het net zo'n type is als Daryl zal die wel veilig zijn, dus moet hij zich niet zoveel zorgen erom maken. Als het zo bedoeld is komen ze elkaar wel weer tegen, een motor zal die bedoeling echt niet stoppen, hooguit wat uitstellen. Toch zeg ik dit niet tegen hem want ik weet dat de meesten daar toch niet in geloven.

[ bericht aangepast op 29 jan 2013 - 17:10 ]

---

Your make-up is terrible

[Ik vind dat ze brandstof voor Daryl moeten meenemen, anders vind ik het zo zielig ]

Rebecca Morgan
"Als we toch dood zijn, kunnen we het alsnog doen. Kom, we nemen het ervan." Haar stem klonk anders, alsof ze hem hiermee echt wilde kwetsen. "Zo snel mogelijk."
Even twijfelde ik. "Rowan, ik doe dit niet om je te helpen met wraak nemen," verduidelijkte ik voor haar. "Ik wil gewoon mijn grenzen verleggen."
Ik zwaaide mijn been over het zadel en zette mijn handen aan het stuur. Ik voelde me net als een smurf in het huis van Gargamel. Klein, uitgelaten en irritant.
Het stuur stond zo hoog dat ik in een ongemakkelijke houding moest zitten om erbij te kunnen. Ik startte de motor en keek Rowan kort aan.

Ryan Dawnstar
"ROWAN! REBECCA, BITCH DAT JE BENT, KOM HIER!"
Ik liep - net zoals de jongen - richting de reling. Sommige mensen moesten echt een wat beter nadenken voordat ze iets deden. Dat gelde zowel voor Rebecca en Rowan, als voor Daryl die nu de longen uit zijn lijf aan het brullen was.
"Ben je helemaal gek geworden, wil je al die walkers je kant op?" riep de jongen naar beneden.
Ik stootte hem zachtjes aan. Mijn trekjes als commandant kwamen weer boven. "Stil," beval ik. "Zo trek je ze ook aan."
Jess stond naast Daryl en het zag ernaar uit dat ze beiden niet zo heel nuchter waren, maar vooral Daryl. Hoofdschuddend zuchtte ik. Hij zorgde maar dat ik mijn wapens vandaag nog terug kreeg.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov