• Vijf jaar later...
    One Direction is al een lange tijd terug in Engeland. Ze hebben nieuwe albums gemaakt en maken zich nu klaar voor de wereldtour. Maar de meisjes in Miami zijn ze niet vergeten...
    De ene schrijft, de ander belt... De ene ziet alleen maar vriendschap en de ander is tot over zijn of haar oren verliefd. Wat gebeurt er als de meiden samen afspreken om de jongens vlak voor hun tour een onverwachts bezoek komen brengen? Gaat de tour door en verloopt alles vrij soepel of wordt het een, complete chaos?
    Jongens:

    -Harry Edward Styles. quin98
    -Liam James Payne. quin98
    -Louis William Tomlinson. Zianourryx
    -Zayn Jawaad Malik. Zianourryx
    -Niall James Horan. MrCarrotPie


    Meisjes:
    -Sienna Amelia Lakes. xAmore
    -Elena Olivia Britt. MrCarrotPie
    -Stephanie Rosanna Swift. xAmore

    [ bericht aangepast op 5 feb 2013 - 15:07 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn Javadd Malik

    Ik zag Louis grijnzen en toen knikken. 'Klopt, maar dat zou niet meer gebeuren door mijn reactie en er zou wat anders voor in de plaats komen' was zijn antwoord en ik keek die twee even verbaasd aan. Ach het zou wel goed zijn. Het verbaasde me trouwens wel hoe snel Louis was met het inpakken van Harry.
    Ik keek naar Sienna en beet op mijn lip. 'Dat had ik kunnen verwachten en al helemaal van jou' zei ik en keek even verbaasd door haar zin. Het klonk vreemd, maar het klopte nog wel. 'Dat geluid is een kerstcadeau voor Elena, maar dat is morgen pas en moet het tot die tijd verstoppen, maar gaat zo lastig. En heb niets met haar uitgespookt en heel erg creatief, maar ook verwarrend' antwoordde ik en lachte even toen ze naar adem hapte. 'Je moet ook niet zo snel praten en tussendoor adem halen.' zei ik toen en haalde mijn schouders op. 'Iedereen heeft wel eens van die momenten en je hoeft je nergens voor te verontschuldigen.'

    [ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 21:57 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    quin98 schreef:
    [ik ben een cadeau aan het verzinnen whaha maar zal wel even reageren]


    ( Haha dat is altijd een nadeel maar is goed )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles

    'Inderdaad' zeg ik vrolijk en grinnik daarna. Ik en niet ongeduldig? onmogelijk! Ik glimlach even oor wat Lou zegt en aai zachtjes door zijn haar heen. 'Nou dat is dan al geslaagd want ik voel me helemaal een cadeau, dat komt niet voor als we niet bij elkaar zijn' zeg ik lachend. 'Aah ja dat zou het vast zijn' zeg ik lachend maar we weten allebei dat Louis hier gewoon niet tegen kan en hij echt probeert het te negeren en zich er niks van aan te trekken. Als hij naar boven kijkt en hem moeite zie doen moet ik een grinnik onderdrukken. 'Werkt dit wel?' vraag ik zielig en kijk hem met een pruillipje aan. Ik glimlach even, 'Ach ja, het is ook niet moeilijk jou zo goed te kennen als we altijd samen zijn' zeg ik met een glimlach. 'Ja maar dat komt gewoon omdat ik natuurlijk nooit boos op jou kan zijn, daar ben je veel te lief voor' zeg ik met een glimlach. 'Zal ik ook zeker doen, als ik weer uitgepakt ben tenminste' zeg ik lachend. 'Tuurlijk heb ik gelijk' zeg ik grijnzend. Ik kijk even naar Sienna, 'Ik maakte een grapje maar nu gaat Louis het dus echt uitvoeren' zeg ik lachend. Daarna kijk ik even naar Liam, 'Je krijgt het straks wel' zegt hij als Lou zegt dat hij niet te lang wil wachten. Ik kijk van Lou naar Sienna, 'Nou zeg, ik wil niet in de kerstboom hangen, en ook geen strikje in mijn haar' zeg ik met een pruillipje.

    (Een zak wortels en helemaal onderop een kaartje met de uitnodiging voor een diner voor twee bij kaarslicht. :3)

    Sienna Lakes.

    Ik keek naar Zayn toen hij op zijn lip beet en glimlachte zwakjes. "Ik wil je wel helpen met verstoppen en Elena bezighouden zodra ze iets vermoedt, maar dan mag jij mij vertellen wat het is." zei ik tegen Zayn, waarna ik een pruillipje opzette en eventjes wijs knikte. "Ik begrijp het, de volgende keer zal ik proberen te ademen. Anders mag iemand me dadelijk reanimeren." Daar zat ik nou niet bepaald op te wachten, ook al lag het eraan wie me ging reanimeren. Ik schudde mijn hoofd en wiste de gedachtes, want ik had geen zin in een ellelange discussie met mezelf wie mij mocht reanimeren en wie niet.
    "Ik vind het gewoon niet zo fijn." mompelde ik zacht om vervolgens met een zwakke lach naar Harry te kijken. "Ook geen roze strikje met glitters? We kunnen je ook aan de voordeur hangen, dat is leuker voor de mensen die langslopen. Af en toe komen we wel wat brood en water brengen, akkoord?" Leek me best een leuke opdracht voor waarheid of doen... ga een kwartier buiten aan de voordeur staan in je zwemkleding. Die onthield ik nog eventjes, stel dat we spelletjes gingen spelen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson

    'Hmm..interessante dromen dan' zeg ik lachend. Harry en geduld is net zoiets als ik en geduld...Dat is geen combinatie en niet meer dan onmogelijk. Ik ben blij dat mijn woorden voor een glimlach zorgen en grinnik zacht als Harry zachtjes door mijn haar aait. 'Zo moet je -je ook voelen, dus ben blij dat het geslaagd is, maar dat klopt wel weer' zeg ik lachend. 'Ja, dat is het ook...De grond zit niet bepaald lekker' zeg ik lachend, maar weet dat we beide weten dat het anders is en ik het niet lang zal volhouden. 'Grinnik maar, want je weet het allemaal blijkbaar en natuurlijk werkt het, maar hou nu alsjeblieft op' antwoord ik en trek deze keer een pruillipje. Ik grinnik zacht en knik. 'Is het ook niet en dat is toch juist gezellig?' zeg ik vrolijk. 'Ik kan ook niet boos op jou zijn, want jij bent daar ook te lief voor.' Een falende duivelse lach verlaat mijn mond waardoor ik nog harder begin te lach. 'Als je ooit word uitgepakt..Wacht dat moet wel anders ontstaan er een hoop problemen.' Ik knik lachend. 'Wanneer niet?' Met open mond kijk ik van Harry naar Sienna en weer terug. 'Het was geen grapje en natuurlijk doe ik dat dan' schiet ik in de verdediging. Daarna kijk ik naar Liam en knik dan. 'Is goed en ben hier toch nog even mee bezig' zeg ik lachend en begin iets sneller in te pakken. 'Hazz komt niet in de kerstboom te hangen, maar krijgt wel een strikje.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Javadd Malik

    Ik knikte met een dankbare glimlach en keek naar de jongens. 'Hou Elena even weg van hier dan kan ik even het cadeau laten zien' zeg ik tegen niemand in het bijzonder. 'Heel graag en dat zou heel mooi zijn. Het is niet heel makkelijk om het te verstoppen, maar waarom vertellen ik je het ook kan laten zien?' vroeg ik lachend en kon echt niet tegen het pruillipje. 'Mooi dat je het begrijpt en het de volgende keer probeert. En daar zit jij en wij eigenlijk allemaal niet op te wachten. Haal maar gewoon adem' zei ik toen met een glimlach. Waarschijnlijk dachten we nu toch aan hetzelfde, dus dat kwam mooi uit.
    'Je kan er niets aandoen, dus..' zei ik net zo zacht en keek even naar Harry en Louis. Louis zijn ogen begonnen te glimmen bij roze strikje met glitter en begon toen te knikken. 'Ja, perfect en dat doen we..Of Hazz het nu leuk vind of niet en daarbij heb ik het voor het zeggen deze keer.' Maar bij de volgende woorden verdween zijn glimlach en keek hij van Sienna naar Harry en terug. Waarschijnlijk op Harry zijn woorden die dicht in de buurt zouden zitten van zijn gedachten.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles

    'Ja heel interessant' zeg ik ook lachend. 'Dat is meer dan geslaagd, maar je bent wel een slome inpakker Lou' zeg ik lachend, al valt het eigenlijk best mee maar dat maakt niet uit. Ik grinnik even, ' Dan moet je maar op de bank gaan zitten hé, via daar kan je me benen ook nog inpakken' zeg ik lachend en kijk hem aan. 'Oké oké, ik zou ophouden maar dan moet jij het ook net gaan doen hé' zeg ik terwijl ik gauw even naar voor kijk om zijn pruillipje te zien. 'Ja dat is heel gezellig' zeg ik met een glimlach. 'Gelukkig maar want ik zou ook echt niet willen dat je boos op mij zou zijn' zeg ik met een glimlach. 'Jij moet me gewoon uitpakken dus dat ga je gewoon doen' zeg ik met een lieve glimlach. 'Nooit' zeg ik simpel en grinnik even. 'Het was wel een grapje maar ja, je doet het inderdaad gewoon want zulke dingen doe je altijd' zeg ik lachend. 'Goed zo Lou want ik wil niet in de kestboom, maar moet dat strikje nou?' vraag ik en kijk daarna naar Sienna. 'Jij bent gewoon een martelaar!' zeg ik tegen Sienna terwijl ik haar met bange ogen aankijk en daarna in de lach schiet. 'Maar laten we dat maar gewoon niet doen en het houden bij ingepakt worden'

    Louis William Tomlinson

    'Vertel er een wat meer over' zeg ik lachend. 'Oeh dat had je niet moeten zeggen en natuurlijk is het meer dan geslaagd. Ik ken je nu wel om te weten wat te zeggen of te doen.' Opnieuw ga ik iets sneller inpakken en trek een pruillipje als de rol op is. Met plakband plak ik alles vast en pak dan een nieuwe rol inpakpapier. Bij zijn volgende woorden sta ik braaf op en laat me vervolgens op de bank vallen en knik als antwoord. 'Voor mij hoef je er niet over op te houden en hoezo? Het maakt je juist schattig, maar heb toch liever je vrolijke lach' zeg ik en grinnik zachtjes als hij gauw even naar voor kijk door mijn pruillipje. 'Dan hoeft dat dus niet te veranderen' zeg ik dan ook glimlachend. 'Dat zou nooit kunnen, Hazz, dus maak je er geen zorgen om.' Ik trek een bedenkelijk gezicht, maar door zijn lieve glimlach kan ik geen nee zeggen. 'Oké, maar die lieve glimlach zorgt daarvoor' zeg ik lachend. 'Daarom juist.' Opnieuw prikte ik Harry in zijn buik bij elke woord dat mijn mond verlaat. 'Het was helemaal geen grapje en natuurlijk...Daarom heet ik ook Louis Tomlinson' zeg ik lachend. 'Dat staan we niet toe ook, Hazz, maar ja, want dat is wel het minste dat je kan doen nadat ik je gered heb' antwoord ik en na die woorden was Harry ook bijna helemaal ingepakt. 'Trouwens op een cadeau hoort een strik.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [ben nu pas thuis, had een training op school, ik zal even kijken of ik kan reageren voordat ik moet eten]

    ( Ah gezellig (: Is goed en eet smakelijk alvast)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles

    'over mijn dromen? want dan kan ik hier alleen maar over jou gaan vertellen' zeg ik met een glimlach en kijk hem aan. Ik grinnik als hij sneller gaat inpakken, ' Nou je wordt al wat sneller, goed zo' zeg ik lachend. Hij plakt alles vast en begint dan aan een nieuwe rol. Hij laat zich op de bank vallen en ik grinnik even. 'Dus ik hoef niet op te houden met een pruillip? ik dacht dat je der niet tegenkon, maar ik zal wel gewoon vrolijk lachen want daar heb ik op dit moment meer zin in' zeg ik lachend en kijk Louis aan. 'Dat hoeft het inderdaad niet' zeg ik met een glimlach. ' Daar maak ik me ook geen zorgen over want ik weet al dat dat niet kon maar alsnog ben ik er wel blij mee' zeg ik met een glimlach. 'Mijn lieve glimlach werkt ook altijd' zeg ik lachend en glimlach daarna weer. 'Maar ik ben erg blij dat je het wel gaat doen' zeg ik met een glimlach. Als hij in mijn buik prik verschiet ik iets en kijk Louis aan. 'Nouhouww, niet doen' zeg ik kinderachtig en begin dan te lachen. 'Dan was het geen grapje' zeg ik lachend en haal mijn schouders op. 'het gaat om het punt dat je nu echt aan het doen bent'zeg ik lachend.' Gelukkig maar en dat moet dan maar hé want ik doe toch alles voor jou' zeg ik lachend en woel even door zijn haar. 'Nou dan ben ik als cadeau helemaal geslaagd' zeg ik lachend.

    Louis William Tomlinson

    'Ja, je dromen. Echt waar? Ach, Hazz, je blijft heel erg lief' zeg ik ook glimlachend. Harry zijn woorden zorgen echt altijd voor een glimlach op mijn gezicht. Even kijk ik omhoog en knik. 'Natuurlijk...Laat me niet beledigen en ook niet door jou' zeg ik lachend. Het inpakpapier past wel bij ons, want op deze staan poesjes en vreemd genoeg stond op de vorige wortels. Ik bijt op mijn lip en weet eigenlijk niet goed wat te antwoorden. 'Hmm..stopt maar gewoon en dat kan ik inderdaad niet, maar doe dat' zeg ik uiteindelijk grijnzend. 'Niet dat -dat ook gebeurd.' Ik pak Harry zijn hand vast en kan het niet laten om hem naast me op de bank te trekken. Gelukkig scheurt het papier niet en kan ik rustig doorgaan. 'Hoef je ook niet en verder heb ik er niets aan toe te voegen' zeg ik. 'Het lukt je ook zinder die lieve glimlach' zeg ik dan en knik dan. 'Natuurlijk ga ik dat wel doen..Laat jou toch niet ingepakt.' Een vrolijke lach verlaat mijn mond als Harry iets verschiet. 'Hoezo niet?' vraag ik teleurgesteld en grinnik zachtjes door de kinderachtige manier. 'Nee, dat was het het ook niet.' Een grijns verschijnt op mijn gezicht. 'Natuurlijk, wat had je dan verwacht?' Ik haal mijn schouders op. 'Je hebt een gave of niet en blijkbaar hebben we dat beide' zeg ik lachend en schud mijn hoofd als hij even door mijn haar woelt. 'Ook al ben je geen cadeau.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles

    'Ja echt waar' zeg ik met een glimlach. 'Maar ik beledig jou nooit, ik plaag je alleen' zeg ik lachend en kijk hem aan. Ik grijns even als ik zie dat het inpakpapier met poesjes is. Echt perfect inpakpapier voor mij. Als ik veder naar mijn benen kijk zie ik ook wortels en schiet in de lach, oké dit is gewoon te toevallig. 'Oké ik zou stoppen, en dat zou ik zeker doen' zeg ik lachend. Ik knik even en schik daarna als ik ineens op de bank getrokken wordt. Hij heeft gelijk dat het papier niet scheurt. Ik kijk Louis aan en glimlach even naar hem. Ik kan het niet laten gauw een kusje op zijn lippen te drukken. 'Ik ook niet' zeg ik met een glimlach. 'Nou dat vraag ik me af hoor, want met die lieve glimlach krijg ik toch wel het meeste voor elkaar' zeg ik lachend. 'Gelukkig maar want ik wil ook niet te lang ingepakt zitten' zeg ik lachend. Ik hoor Louis vrolijke lach wat mijn glimlach automatisch verbreed. 'Omdat ik er niet tegen kan' zeg ik zielig en kijk Louis aan. 'Dat had ik inmiddels al wel door ja' zeg ik lachend. 'Nou eigenlijk had ik het wel een beetje verwacht maar was het alweer vergeten' zeg ik met een glimlach. 'Dat hebben we inderdaad' zeg ik met een glimlach. 'Tuurlijk wel! Ik ben jou cadeau!'

    Louis William Tomlinson

    'Hazza, je weet echt steeds weer een glimlach op mijn gezicht te toveren' zeg ik glimlachend. 'Maar daar heb je een punt' zeg ik dan lachend. Als Harry in de lach schiet, kijk ik omhoog en zie dat hij de print op het inpakpapier heeft ontdekt. 'Perfecte combinatie, toch? Het past perfect bij jou of bij ons...En daarbij blijft die het leukste papier dat we in huis hebben en het beste cadeau verdient het beste papier.' Ik knik en kijk Harry aan. ''Dan is dat afgesproken' zeg ik lachend en bijt op mijn lip om niet harder te lachen als hij schrikt doordat hij ineens op de bank word getrokken. Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht al ik niet veel later snel mijn lippen nog op de mijne voel. 'Waarom had ik dat antwoord al verwacht?' Na die woorden schud ik mijn hoofd. 'Je krijg het meeste voor elkaar, omdat je Harry bent' zeg ik lachend. 'Hoezo niet? Het staat je leuk. Maar zal je zo heel snel uitpakken.' Ik zie dat mijn vrolijke lach Harry zijn glimlach verbreed en druk een kusje op zijn neus. 'Oké. zal al stoppen.' Die zielige stem daar kan ik echt niet tegen. 'Echt? Wat had je door? Ik heb namelijk niets door' vraag ik onschuldig. 'Sta je netjes, zulke dingen moet je niet vergeten' zeg ik lachend waarna ik knik als antwoord op zijn volgende woorden. 'Klopt, dat ben je inderdaad. Nu we het erover hebben...Er ligt boven ook nog een cadeau voor jou.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles

    'Daar ben ik blij mee want ik zie je graag glimlachen' zeg ik met een glimlach. Als hij zegt dat ik een punt heb glimlach ik tevreden. 'Ja inderdaad perfect, precies voor ons, goed uitgekozen Lou' zeg ik met een glimlach. 'En dat andere is echt heel lief' zeg ik met een glimlach. 'Ja helemaal' zeg ik en kijk hem nep boos aan als hij lacht omdat ik schok. 'Lach jij me nou gewoon uit?' vraag ik en kan me lach niet inhouden waardoor mijn lach ondertussen gewoon te horen is. 'Omdat je me goed kent?' zeg ik vragend en kijk hem lachend aan. ik glimlach even bij zijn volgende woorden, 'Misschien ook wel daarom ja' zeg ik lachend. 'Het zou me vast geweldig staan als jij het zegt maar toch, ik ben liever wel een beetje snel weer uitgepakt' zeg ik en dat is ook vooral omdat ik dan weg kan glippen voor zijn verassing. 'Goed zo' zeg ik met een tevreden glimlach. Ik grinnik even, 'Niet zo onschuldig Tomlinson' zeg ik lachend. 'Dat zou ik ook zeker niet vergeten' zeg ik met een glimlach. 'Een cadeau voor mij?' vraag ik verbaast. 'Maar hoezo?, jij bent jarig!'zeg ik nog steeds verbaast.