{RPG} Directioner Life. (Part 16.) - Speeltopics

Vijf jaar later...
One Direction is al een lange tijd terug in Engeland. Ze hebben nieuwe albums gemaakt en maken zich nu klaar voor de wereldtour. Maar de meisjes in Miami zijn ze niet vergeten...
De ene schrijft, de ander belt... De ene ziet alleen maar vriendschap en de ander is tot over zijn of haar oren verliefd. Wat gebeurt er als de meiden samen afspreken om de jongens vlak voor hun tour een onverwachts bezoek komen brengen? Gaat de tour door en verloopt alles vrij soepel of wordt het een, complete chaos?
Jongens:

-Harry Edward Styles. quin98
-Liam James Payne. quin98
-Louis William Tomlinson. Zianourryx
-Zayn Jawaad Malik. Zianourryx
-Niall James Horan. MrCarrotPie

Meisjes:
-Sienna Amelia Lakes. xAmore
-Elena Olivia Britt. MrCarrotPie
-Stephanie Rosanna Swift. xAmore

[ bericht aangepast op 5 feb 2013 - 15:07 ]

Reading a good book is like taking a journey.

[Mijn topicsx]

Whoever is trying to bring you down, is already below you

Liam James Payne

Ik schiet in de lach, 'En een beetje eigendunk' zeg ik plagend en kijk er lachend aan. 'Sneeuw is leuk, je kan er heel veel mee' zeg ik met een glimlach en kijk der aan. Ik hou van sneeuw je kan er zo veel leuks mee alleen het jammere is wel dat het altijd zo koud is, maar als je niet te lang met het sneeuw speelt is het wel oké. Ze knikt en loopt weg om haar schaatsen te hoten, ik grinnik even als ik wat hoor wat klinkt als niet weer en ik heb zo'n idee dat der koffer niet dicht il gaan of de helft er is uitgevallemn of zo. ze zou ongetwijfelend weer veel te veel kleren meegenomen hebben. Ze kkomt terug en ik grinnik even, 'Lukte het?' vraag ik lachend en knik daarna. 'Ja we kunnen gaan, en der is hier vlakbij een meertje, het ijs is dik genoeg om op te schaatsen dus dat gaan we doen' zeg ik met een glimlach en trekl der aan de hand mee. In de gang pak ik mijn jas en trek die aan. Daarna zet ik nog een muts op en kijk naar Sienna. Mijn blik valt op Louis en Harry en ik begroet ze even. Darna trek ik Sienna lachend mee naar buiten, al snel staan we bij het meertje. Ik kijk even om me heen en zie een boomstam liggen, bedekt met sneeuw. Ik veeg het sneeuw der vanaf met mijn hand en ga der dan op zitten om mijn schoenen voor schaatsen te verwisselen.

(Thank you! <3)

Sienna Amelia Lakes.

Ik trok een grimas en keek Liam eventjes quasi venijnig aan, maar ik meende die blik natuurlijk niet. Zo reageerde ik niet op Liam, daar waren zijn puppy-ogen te schattig voor... Ik had iets met die ogen.
"Het ging prima! Alles lag er weer uit, natuurlijk." antwoordde ik, waarna ik zuchtte en met mijn ogen rolde. Ik was benieuwd hoeveel kleding ik daarvan zou gaan aantrekken. Ik glimlachte eventjes, knikte en liet me meetrekken door Liam. Gelukkig had ik nog tijd om mijn jas aan te trekken en de leren, witte handschoentjes over mijn handen te trekken zodat ik het niet koud had. Mutsen? Nee, daar werd mijn haar statisch van.
"Succes met de cadeaus." zei ik nog snel tegen Louis, waarna Liam me alweer meetrekt en we al snel bij een meertje staan. Uiteindelijk zat ik naast Liam op een boomstam en trok ik mijn enkellaarsjes uit, verving die door de kunstschaatsen en strikte de parelwitte touwtjes vast. Ik kwam overeind en 'liep' een stukje naar voren om vervolgens mijn hand naar Liam uit te steken. "Klaar?" vroeg ik hem met een glimlach.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

Ik grinnik even als ze me even zo aankijkt maar weet dat ze toch niet meent. Ik schiet in de lach, 'Dat was te verwachten hé met alles wat jij meeneemt' zeg ik lachend en kijk der aan. Waarschijnlijk zou meer dan de helft gewoon nooit aangetrokken worden in de tijd dat ze hier was maar ja, ze zou in iedergeval niet te weinig hebben. Ze liet zicht meetrekken terwijl ze ondertussen ook gauw der jas en handschoenen had aangetrokken, een mus had ze niet op, ik hoop maar voor der dat ze nu niet hele koude oren krijgt want het was nogal koud. Ik trek mijn panda muts wat veder over mijn hoofd, ik had deze gekozen omdat ik hem gewoon leuk vindt. Ik vindt hem wel grappig. Ze gaat naast me zitten en trekt net als ik der schaatsen aan. Net op het moment dat ik al klaar ben is zei dat ook en staat ze op.'Ja ik ben klaar' zeg ik en met een glimlach pak ik haar hand vast om vervolgens op te staan. Ik laat haar hand weer los en loop voorzichtig naar het ijs om vervolgens een stukje heen en weer te schaatsen. Ik glimlach even en wenk Sienna. 'Of ben je bang?' vraag ik plagerig en grinnik daarna.

Sienna Amelia Lakes.

Ik grinnikte stilletjes terwijl ik wat op de schaatsen wiebelde. "Hoe weet jij wat ik allemaal heb meegenomen? Wie weet liggen er wel dingen in die allemaal heel belangrijk zijn." zei ik tegen Liam, om vervolgens te giechelen om de panda-muts. Om de een of andere reden vond ik het typisch iets voor Liam, maar ik vond de muts zelf niet echt iets hebben. Ach ja, hij stond Liam wel leuk... Liam pakte mijn hand, trok zichzelf overeind en ging staan om vervolgens naar het ijs te lopen en alvast een stukje te schaatsen. Toen hij me wenkte en vroeg ik bang was trok ik mijn wenkbrauwen even op en liep netjes het ijs op. Ik schaatste wat op en neer, wiebelde af en toe even omdat ik het al lang niet meer had gedaan en had uiteindelijk de smaak te pakken, waardoor ik veilig een rondje kon draaien op één been.
"Ik ben niet zo snel bang, Liam." zei ik met een onschuldige ondertoon. Wel, eigenlijk was ik heel snel bang, maar niet voor schaatsen of ijs... Wel voor schildpadden, insecten, vuurwerk, vieze en klamme gebieden, bloed en ten slotte het pikkedonker. Niet voor donker, maar als het zo donker was dat ik niets kon zien wilde ik niet alleen zijn...

[ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 22:54 ]

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

'Dat weet ik niet, maar ik heb wel zo'n gedachten dat het gewon weer teveel is' zeg ik lachend en kijk der aan. 'Ja want al die kleding is natuurlijk heel belangrijk voor jou hé' zeg ik lachend en kijk der aan. Ze giechelt even waarschijnlijk om mijn panda-muts waardoor ik even grijns. Ze trekt haar wenkbrauwen even op als ik vraag of ze bang is. Ze schaats wat, eerst nog wat wiebelig maar al snel maakt ze een rondje op een been waardoor ik lachend in mijn handen klap. 'Goed hoor' zeg ik lachend en glimlach daarna. 'Dat is mooi dan' zeg ik lachend als ze zegt dat ze niet snel bang is. 'Is kijken of ik het ook kan' zeg ik lachend waarna ik even schaats en daarna ook een rondje op een been maak maar dat gaat al snel mis en lachend beland ik op de grond. 'Bij deze kan je beter schaatsen dan mij' zeg ik lachend en sta weer op. Ik schaats met een glimlach naar haar toe en pak haar arm vast om der een stukje mee te trekken. Ik glimlach naar der en maak daarna een rondje wat wel lukt. 'Ik kan toch noch iets' zeg ik lachend en kijk alsof ik heel trots ben.

Sienna Amelia Lakes.

Ik haalde mijn schouders onverschillig op. "Zonder kleding ben ik naakt, dus het is wel belangrijk voor me, ja." zei ik lachend om vervolgens een kleine buiging te maken en te knikken. "Heel mooi, ik ben net WonderWoman." zei ik met een grinnikende ondertoon. Ik en WonderWoman? Maakt dat de kat wijs... Ik rende al weg als ik een bloedspat zag, laat staan voor een lijk.
Ik keek toe hoe Liam een draai maakte, althans, probeerde. Binnen de kortste keren lag hij op de grond en keek ik hem geschrokken aan, maar hij kon ermee lachen. "Gaat het wel?" vroeg ik uiteindelijk, maar zijn lach zei al genoeg. Ik slaakte een opgeluchte zucht, liet me door Liam meetrekken en keek hem trots aan toen de draai nu wel lukte.
"Goed zo, Liam! Wil je nu een prijs hebben voor je geweldige daad?" vroeg ik grinnikend om vervolgens even naar het ijs onder me te kijken. Het glinsterde een beetje, maar was dik genoeg om er veilig op te kunnen blijven staan. Ik keek weer naar Liam en leek even te verdrinken in zijn schattige ogen, maar al snel schudde ik mijn hoofd en concentreerde me weer.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

Ik grinnik even, 'Ja maar jij neemt altijd veel te veel kleding mee' zeg ik lachend en glimlach daarna even. Als ze een buiging maakt grinnik ik even en knik daarna. 'Zeker net wonderwoman' zeg ik en grinnik weer. Ze kijkt me geschrokken aan als ik op de grond val en gelijk knik ik. 'Ja het gaat prima' zeg ik met een glimlach en hoor haar opgeluchte zucht. 'Niet zo bezorgt joh, ik val wel vaker' zeg ik lachend. Ze kijkt me trots aan als mijn rondje gelukt is waardoor ik even grinnik. 'Nou eigenlijk heb ik mijn prijs allang gehad, dat is met jou hier schaatsen, dat is al de leukste prijs die ik kan krijgen' zeg ik met een glimlach en kijk er aan. Op dat moment kijkt ze ook naar mij en glimlach even. Ze schudden haar hoofd even snel waardoor ik mijn wenkbrauw even optrok maar het algauw erbij liet zitten. 'Ik vindt het echt leuk dat je hier bent voor Lou zijn verjaardag, kerst en oud en nieuw ' zeg ik met een glimlach en kijk der aan. 'Over Lou zijn verjaardag gesproken, ik moet zo wel weer terug, ik kan het niet maken lang weg te blijven op Louis zijn verjaardag' zeg ik en kijk der even aan. We zaten eigenlijk altijd bij elkaar met verjaardagen en dat was ook erg gezellig dan. Ik denk even aan het cadeau wat ik voor Louis heb gekocht, hij zal het vast wel leuk vinden.

[ ik ga even naar benden, weet niet of ik nog reageer vandaag]

Sienna Amelia Lakes.

Ik haalde mijn schouders op. Beter teveel als te weinig, niet? Mijn handen maakten even wat cirkeltjes in mijn zij omdat ik die nou net in mijn zij had gezet terwijl ik lachend naar Liam keek en uiteindelijk voelde hoe een blos mijn wangen sierde. "Hm, ik wil gewoon niet dat je -je pijn doet." zei ik zacht om vervolgens mijn handen weer slap langs me te laten hangen en even op mijn lip te bijten.
"Als dat voor jou een prijs is, oké." zei ik simpelweg om vervolgens even te kuchen toen Liam me vragend aankeek, puur omdat ik het weg wilde wuiven. Ik was niet zo van het vertellen van mijn gedachten. Ik wist trouwens niet eens waar ik stond in het verhaal van mij en Liam... Wat was ik eigenlijk? Een gewone vriendin? Zijn beste vriendin? Zijn vriendinnetje? Ik wist het niet, echt niet. Dat was wat Niall ook steeds zei, wij leken net een knipperlichtrelatie te hebben. Helaas wist ik niet eens of we ooit een relatie hadden gehad...
"Geen probleem, alleen met Nieuwjaar vind ik het minder." zei ik grijnzend, waarna ik even zuchtte en peinzend op mijn lip beet. "Het vuurwerk is gewoonweg eng."
Ik glimlachte uiteindelijk en knikte begrijpend. Dat was waar, na Louis' verjaardag konden we nog lang genoeg doen wat we wilden. "Snap ik. Laat je me dan buiten staan of neem je me mee?"

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

Ze haalt haar schouders even op en eigenlijk weet ik niet meer hoe te reageren dus doe ik het gewoon niet. Ik grinnik even als ze een blos op haar wangen krijgt. 'Worden we een beetje verlegen?' vraag ik lachend en wrijf even lachend over haar wang. 'Ach zo snel doe ik me nou ook weer niet pijn' zeg ik lachend en glimlach daarna even. 'Dat is voor mij een hele grote prijs' zeg ik met een glimlach en dat is vooral zo'n grote prijs gewoon omdat ze bij me is. Ik heb eigenlijk nooit echt iets durven te doen maar wil het wil. Niall zegt altijd al dat het lijkt alsof we een soort knipperlicht relatie hebben maar we hebben nog nooit wat gehad. Nog niet eens ooit gekust, al wil ik dat wel. Misschien komt het nog wel, dat hoop ik tenminste. Als ik het een keer echt durfde. 'Ach vuurwerk is niet zo eng, maar ik zou je wel beschermen goed?' zeg ik met een glimlach en grinnik daarna even. 'Natuurlijk laat ik je niet buiten, dan ga je gewoon lekker mee' zeg ik met een glimlach en kijk der aan. 'Maar nu gaan we gewoon nog even lekker schaatsen' zeg ik met een glimlach en trek der mee aan der hand

Sienna Amelia Lakes.

Ik schudde meteen mijn hoofd. "Ik ben niet verlegen." zei ik grinnikend om vervolgens zijn hand over mijn wang voelde gaan en de blos nog dieper werd. En bedankt, Liam. Ik draaide me half van hem weg en deed alsof ik mijn schaatsen bestudeerde, al begreep ik niet waarom ik nou per se mijn schaatsen daarvoor uit moest kiezen. Ik glimlachte eventjes om zijn woorden.
"Dankjewel, Liam. Dat is lief van je." zei ik zachtjes om vervolgens weer op te kijken en grijnzend te knikken, ook al was ik er echt bang voor. Ach, met Liam naast me vond ik het alweer iets minder eng, hoogstwaarschijnlijk. "Bescherm jezelf ook maar goed tegen die rondvliegende pijlen." zei ik met een klein lachje.
Ik beet even op mijn lip, knikte uiteindelijk en liet het toe dat Liam mijn hand vastpakte. Ik schaatste een stukje en liet mezelf weer uitglijden om het zo steeds opnieuw te doen terwijl ik me aanpaste aan Liam's tempo. Het liefste had ik nu gewoon mijn armen om zijn nek geslagen en hem gezoend op het ijs, maar ik deed het niet. Ik zou het wel durven hoor, maar ik wist niet hoe Liam erover dacht. Zijn signalen waren soms zo onduidelijk, maar hij is en blijft een jongen. Goed, dat was een vooroordeel, maar het klopte wel.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

'Niet verlegen, maar wel rood' zeg ik lachend als ik merk dat ze nog roder wordt.Ze probeert het een beetje te verbergen door de schaatsen te gaan besturen en ik besluit er maar niks van te zeggen. 'Ik kan ook wel is lief zijn' zeg ik lachend en kijk der aan. 'Ik zou mezelf ook goed beschermen ja, maar eerst jou' zeg ik met een glimlach en kijk der aan. Waarschijnlijk zou er gewoon weer niks gebeuren als elk jaar maar ja, ik snap ook wel dat ze het eng vindt. Het bleef natuurlijk altijd wel gevaarlijk zulke dingen je weet nooit wat er kan gebeuren maar ik vindt het ook altijd wel mooi. Sienna laat zichzelf de hele tijd uitglijden en ik kijk daar een beetje naar met een glimlach op mijn gezicht. Het liefst zou ik er nu tegen houden, haar vastpakken en mijn lippen op de hare drukken, maar dat durfde ik niet. Ik let even totaal niet meer op het schaatsen waardoor ik ineens bijna val maar nog net overeind kan blijven. Wel trek ik Sienna aan der hand onderuit. Ik kan er nog net optijd opvangen en kijk der aan. 'Sorry' zeg ik zachtjes en kijk haar nog steeds aan, mijn gezicht is nu best dicht bij haar. Misschien moest ik het gewoon proberen? nee niet doen Liam straks verpest je de vriendschap nog omdat ze niks voor je voelt.

Sienna Amelia Lakes.

Ik grinnikte even om zijn woorden. "Ik weet dat je lief kan zijn, Liam. Daar sta je bekend om." zei ik met een glimlach om vervolgens mijn hoofd lichtjes te schudden. Hij was echt een schat... "Doe maar niet. Als jij mij eerder beschermt en je wordt doorboort met zo'n pijl heb ik geen bescherming meer en een trauma." zei ik lachend. Ik vond vuurwerk leuk om naar te kijken op de televisie, maar niet als ik er dichtbij stond. Je wist maar nooit wanneer zo'n ding in je buurt landde en je -je lichaamsdelen kwijt was. Nou, dan kon je alles ver zoeken...
Ineens voelde ik hoe ik onderuit ging omdat Liam uitgleed en mij meetrok, waardoor ik een geschrokken gil slaakte en Liam me gelukkig op tijd kan opvangen en me overeind houdt. Ik slaakte een opgeluchte zucht en keek Liam aan om vervolgens langzaam mijn hoofd te schudden. "Kan gebeuren." antwoordde ik, waardoor ik even verbaasd ben. Normaal gesproken was ik nu allang kwaad geweest, maar bij Liam reageerde ik minder fel. Ik bedoel, hallo... wordt maar eens kwaad op hem!
Ik keek even naar de afstand tussen onze lippen en zag dat het niet heel ver meer was, waardoor ik even aarzelend op mijn lip beet en mijn armen twijfelend rondom zijn nek sloeg. Kom op, gewoon doen. Liam zou je heus niet uit het huis gooien als je het deed en ik kon er nog altijd iets op verzinnen als hij niks voor me voelde. Ik keek even in Liam's ogen, duwde de twijfels weg en overbrugde de laatste centimeters waardoor mijn lippen zachtjes tegen die van hem aandrukten.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne

'Ach ja, Daddy directioner hé' zeg ik met een glimlach en kijk eraan. 'Dat gebeurt heust niet, ik ben ook niet bang voor vuurwerk dus ik ga jou gewon lekker eerst beschermen' zeg ik met een glimlach. Ik was echt totaal niet bang voor vuurwerk, ik vond het juist altijd mooi. De knal dingen vond ik zelf minder maar het siervuurwerk vindt ik echt prachtig, hoe mooi die dingen wel niet kunnen zijn. Ik hoorde haar geschrokken gil waardoor ik haar aankijk met een verontschuldigde blik. Daarna zegt ze dat het kan gebeuren en ik glimlach even, gelukkig dat ze niet boos reageerde of zo. Ik had geen zin om ruzie te krijgen met haar. Ik voel haar armen om mijn sluiten en ik kijk haar verbaast aan maar ook met een twinkeling in mijn ogen. Ze keek in mijn ogen en ik deed hetzelfde bij haar. Ze overbrugt de laatste paar centimeter en ik voel haar heerlijke zachte lippen op de mijne. En der gebeurt iets waar ik eigenlijk nooit zo in geloofde, er ontploft vuurwerk in mijn buik om maar even bij het oud en nieuw onderwerp te blijven. Ik schuur met mijn lippen even over de hare en druk ze der dan stevig op.