Now it's war. -One Direction. (T1.) - Speeltopics

Het is 2087 en de derde wereldoorlog is langzaam maar zeker uitgebroken. Het begon met Frankrijk die oorlog voerde tegen Duitsland , maar nu andere landen zich ermee gingen bemoeien sloeg de hel helemaal los. De Fransen eisen alleen nog maar ‘perfecte’ mensen op de wereld, de rest wordt zonder genade op een brute wijze vermoordt. Onder perfect wordt gerekend dat het mensen moeten zijn die seksueel aangetrokken zijn tot het andere geslacht, geen gebreken hebben aan hun lichaam en geest en ook geen ziektes hebben.
Acht jongeren besluiten elkaar te helpen door hun vrienden die niet onder perfectie worden gerekend te beschermen tegen vervolging. Hiervan zijn drie mensen gerekend tot het verzet en vijf mensen zijn niet perfect. (Imperfect.)
(Het idee is van IrishCharm)

Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon. (En dan minimaal één soldaat.)
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Naamsveranderingen doorgeven.
-Het is oorlog, dus er is geen bereik of veel contact met de buitenwereld. Onthoud ook dat deze groep zwakker is dan het leger en dus moeilijk kan winnen. Vrijwel onmogelijk zelfs.
-Niet moorden zonder toestemming.

-Niall James Horan. IrishCharm Imperfect.
-Louis William Tomlinson. Crazylove2x Imperfect.
-Harry Edward Styles. LameBrain "Perfect" zit bij het verzet.
-Zayn Jawaad Malik. Memoria Imperfect.
-Liam James Payne. MissStoran. Imperfect.

Meisjes (Max 3)
- Jasmine Amina Garçia. xAmore "Perfect." Zit bij het verzet.
- Jade Rosalie More. HurtedHeart Imperfect.
- Adalicia Chanel Chermène Vedette (DreamWishes)

Soldaten: (Meisjes en jongens. Deze mensen proberen de bovenstaande personen te pakken te krijgen om te laten vervolgen.)
-Samir Alan Sanguis. xAmore. Leider.
-Catarina Elizabeth Valentine. Crazylove2x
-Valentin Grigory Voropeav. Seaver

(Soldaten zijn nog altijd nodig. Kijk bij het rollentopic.)

We beginnen ermee dat iedereen naar het huis van Jasmine vlucht om daar onder te duiken. Adalicia kan eventueel erachter komen dat daar een verzet aan de gang is en ze komen helpen. De soldaten maken plannen om alle imperfecte mensen uit te roeien. D'accord?

[ bericht aangepast op 8 dec 2012 - 17:14 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Edward Styles
Ik bracht geen inspraak in het eten wat Jasmine uitkoos, want ik was ook al niet zo'n held in koken. Ik bleef zwijgend bij haar staan terwijl ze afrekenden en al snel stonden we weer buiten. Ik wilden vragen waar we naartoe gingen toen we niet terug richting Jasmine haar huis liepen maar toen ze vroeg of mijn ouders en zus een spelt hadden wist ik al wat we gingen doen. Ik sloeg mijn ogen even neer. "Alleen mijn vader, maar die is allang opgepakt vanwege verraad omdat hij mijn zus wilden beschermen." Fluisterde ik en prutsten even aan de spelt op mijn borst. "Ze zijn allebei doodgeschoten. En ik ben mijn moeder kwijtgeraakt nadat ze het huis was uit gevlucht." Ik durfde Jasmine niet aan te kijken en hield mijn ogen strak op de straatstenen gericht. "En jou ouders?" Vroeg ik uiteindelijk.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

"Oh, s-sorry..." mompelde ik zacht, waarna ik Harry aarzelend aankeek en hem uiteindelijk voorzichtig in een knuffel trok. Ik wilde niemand kwetsen, maar ik moest het toch voor de zekerheid weten...?
Ik liet hem vrij snel los toen hij over mijn ouders begon en keek voor me uit. "Mijn vader is omgekomen bij een bomaanslag en mijn moeder was zo laf om zichzelf op te hangen." zei ik op een bitse toon. "Ze liet mij met mijn vijfjarige zusje achter. Ik heb Bella naar mijn oma moeten brengen omdat ik de zorg niet kon betalen voor een meisje in een rolstoel."
Ja, mijn zusje zat in een rolstoel... Ze zou nu zes jaar moeten zijn. Ze leefde aan de andere kant van de stad en eens per maand zocht ik haar en oma op. Gewoon om ze te controleren. Nu keek ik zeker drie keer in de week op dat verschrikkelijke register of ze nog leefden. En elke keer was er weer een dag uitstel.
Ik schudde mezelf op uit mijn gedachten en liet mijn vinger langs de namen glijden. Mijn reactie was eerlijk gezegd niet direct wat ik had verwacht. Ik had iedereen nagekeken, ook van de anderen in mijn huis. Maar toen ik mijn achternaam zag staan met de voornaam van mijn zusje ervoor deed ik niks.
Ik keek naar het papier, keek snel naar Harry en draaide me uiteindelijk zwijgend om. "We kunnen gaan."

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Edward Styles
"Het spijt mij ook." Zei ik wanneer Jasmine op haar beurt haar verhaal deed en ze dook in hè grote boek. Ik zelf deed dit niet, wat ergens wilden ik niet eens weten of mijn moeder nog leefden. Ik zou alleen maar hoop krijgen als ze er niet in stond en haar willen gaan zoeken. Dus voor zo ver was ze al dood voor mij. Ik had namelijk moeten beloven dat ik haar pas na de oorlog kwam zoeken, omdat ze niet wilden dat ik door haar inde problemen zou raken. Ik keek naar Jasmine die zich omdraaiden. "We kunnen gaan." Zei ze , maar de manier op hoe ze het zei en hoe ze keek beviel me niet. "Staat ze er in?" Vroeg ik zachtjes.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Wat moest ik nu zeggen? Nee, ze staat er niet in? Ik kon niet liegen en ik had ook geen zin om hier op straat te gaan janken, dus negeerde ik Harry's vraag en beet eventjes op mijn lip.
"Kunnen we nou gaan? Ik krijg het koud." mompelde ik, waarna ik alvast begon te lopen. Als ik mijn voet van de grond tilde ademde ik in en als ik hem neerzette ademde ik uit.
Je zou nu vast en zeker denken dat het me koud liet dat mijn zusje op weet ik veel welke manier om het leven was gekomen, maar vanbinnen spleet mijn hart helemaal uiteen. Maar om de een of andere reden voelde ik ook iets anders. Haat, pijn, verdriet... maar ook opluchting.
Ik was opgelucht dat het kleine meisje van alle ellende om haar heen verlost was. Zij vroeg nooit om dit alles, maar ze kreeg het wel. Alle onschuldigen werden gestraft omdat ze zichzelf waren...
Het enige waar ik nu om zou gaan bidden was wraak. Wraak op het leger en wraak op die idioot die dit alles had aangericht. En ooit zou ik het krijgen ook...
"Harry, kom je nog?" vroeg ik zachtjes, maar met een heldere stem. Ik kon de bitterheid er een beetje in horen.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne
Ik kijk even naar Lou en knik terwijl ik glimlah om zijn blijheid.
En ik wist ook als dit voorbij was zou LOu een grootte zak wortels krijgen van me.
Ik kijk even naar Ni die snel zijn hand bij zijn buik weghaalt. "Ni ik zie het heus wel, je staart naar een deken die je niet pakte want je bent zelf niet belangrijk, je kijkt naar je buik alsof je enorm dik bent" fluister ik zacht naar hem. "Ni je bent niet lelijk, echt niet geloof me maar" zeg ik zacht. "Ik h" snel klapte ik mijn mond dicht. Wou ik nou echt zeggen ik hou van je....

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Niall James Horan

Ik keek Liam niet aan. Waarom zou ik een deken pakken? Alsof het erg zou zijn als ik doodvries. Ze willen me toch al dood, kan ik beter doodvriezen. Niet dat ik hier zal doodvriezen, maar het is het idee.
Niet lelijk, HA! Dat is een goeie. Een kalkoen heeft nog een betere kop dan ik.Een varken heeft nog minder vet. Gelukkig dat we hier zitten, kan ik niet veel eten. Misschien eet ik wel niets, ik geef mijn deel wel aan de anderen, die hebben het meer nodig.
Ik kijk Liam ongelovig aan. "Je bent gek als je dat denkt,"
"Ik h-" begon Liam, maar hij stopte meteen waardoor ik hem vragend aankeek. "Wat?" vroeg ik zachtjes.

---

Take me to wonderland

Laim Payne
Ik kijk hem even aan ' niets maar een ding Ni je bent niet lelijk of te dik. Dat vind jij maar wij zien hrt anders je bent broodmager dat is echt niet gezond
' ik kijk hem bezorgd aan. ' je hebt een ander zelfbeeldd van jezelf dan wij tegenover jou hebben' leg ik uit. Even voelde ik me de oude Liam die iedereen raad gaf

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Niall James Horan

' je hebt een ander zelfbeeldd van jezelf dan wij tegenover jou hebben' Legt Liam uit.
Ik laat zijn hand los en staar hem aan. "Wie zegt dat jij niet liegt? Wie zegt dat jij dat niet gewoon zegt omdat je mijn vriend bent?" ging ik in de aanval. "Andere mensen zeggen al die dingen wel, dus waarom jij niet?"
Hij mag zeggen zoveel als hij wilt dat ik niet lelijk ben, ik zal toch nooit mooi genoeg zijn zodat hij op me verliefd wordt.

[Moet zo wel proefwerk gaan maken. :p]

---

Take me to wonderland

Liam Payne.
' denk je echt dat ik over zoiets zou liegen Ni. Tuurlijk ik zlh het zeggen om je goed te laten voelen maar hoe dun jij bent is niet gezond. Waarom Ni jij was degene die alles wou en kon eten zonder iets aan te komen.' zeg ik ietswat wanhopig.
Twaalf uur vrij

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Harry Edward Styles
"Harry, kom je nog?" Jasmine stond al een stukje verder en snel liep ik naar haar toe. Ik snapten door haar rare gedrag, maar al te goed dat haar zusje in het boek stond en snel pakten ik Jasmine haar hand vast en liep zwijgend verder. "Het spijt me voor je." Fluisterden ik en de verdere reis naar huis was het stil.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Toen we thuis waren ontdeed ik mezelf van mijn vest en hing die weer op, waarna ik Harry snel een blik toewierp en naar de keuken liep. Ik legde het voedsel in de koelkast en liep zwijgend naar de kelder. Ik was heus wel blij dat Harry me steunde, maar ik had eventjes geen behoefte aan al die aandacht. Ik opende de deur stilletjes en liep naar beneden.
"Er is niemand van jullie families overleden." zei ik zachtjes, waarna ik een glimlach wist te forceren. "En ik heb eten voor vanavond, dus verhongeren zullen jullie niet."

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson.

Ik had de deur niet open horen gaan en hoorde opeens dat er iemand op de trap liep. Ik zocht snel om me heen voor een wapen, stel het zou een soldaat zijn. Ik vond een losse stok en wachtte af. Jasmine verscheen en ik legde de stok terug. Het had niet veel gescheeld of ik had Jasmine neer geslagen. ‘Er is niemand van jullie families overleden’ zei Jasmine waarna ze glimlachte ik had zo’n gevoel dat het niet een oprechte glimlach was, maar ik hield mijn mond maar. Ik keek even naar Liam. ‘En ik heb eten voor vanavond, dus verhongeren zullen jullie niet’ zei Jasmine. Ik begon te juichen. Zie je nu wel dat alles goed kwam.

---

Let's play a love game.

Harry Edward Styles
Ik zuchten en hing mijn jas weer op. Jasmine legde het eten in de koelkast en liep naar de kelder. Zwijgend volgde ik haar en hoorden ik aan hoe ze de rest inlichten maar zweeg over haar eigen zusje, dus deed ik dat ook. Ik ging op de trap zitten precies in het licht wat van boven kwam en legden mijn hoofd in mijn handen. Ik kon hier echt heel slecht tegen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Ik keek naar Louis en mijn ogen werden eventjes groter. "Wilde je me slaan?!"
Toen Louis juichte keek ik hem eventjes vragend aan. "Ik heb wel geen vlees of vis kunnen krijgen... Het is verschrikkelijk duur aan het worden."
Mijn ogen werden als vanzelf op Harry gericht en ik keek hem met een beetje medelijden aan, waarna ik naast hem ging zitten en hem in een knuffel trok. "Het zit niet echt mee, hè?" fluisterde ik zachtjes.
Ik was verdrietig en kwaad, ja. Maar als er iets met mijn vrienden was gingen zij altijd voor.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Edward Styles
Jasmine haar zusje had me aan het denken gezet en ergens wilden ik terug naar het register om te kijken of mijn moeder nog leefden om haar vervolgens te gaan zoeken als dat het geval was. ik wist dat ik het beloofd had, maar ik wist niet in welke staat ze verkeerden toen ze het me liet beloven. Jasmine kwam naast me zitten en trok me in een knuffel. "Het zit niet echt mee, hè?" fluisterde ze zachtjes en ik haalden mijn schouders op. ''Er zijn mensen die het veel slechter hebben dan ik. ik bedoel, we hebben eten, je weet wel en we leven nog.'' zei ik zachtjes. met je weet wel doelden ik op het geld wat we hadden gekregen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''