• Het is 2087 en de derde wereldoorlog is langzaam maar zeker uitgebroken. Het begon met Frankrijk die oorlog voerde tegen Duitsland , maar nu andere landen zich ermee gingen bemoeien sloeg de hel helemaal los. De Fransen eisen alleen nog maar ‘perfecte’ mensen op de wereld, de rest wordt zonder genade op een brute wijze vermoordt. Onder perfect wordt gerekend dat het mensen moeten zijn die seksueel aangetrokken zijn tot het andere geslacht, geen gebreken hebben aan hun lichaam en geest en ook geen ziektes hebben.
    Acht jongeren besluiten elkaar te helpen door hun vrienden die niet onder perfectie worden gerekend te beschermen tegen vervolging. Hiervan zijn drie mensen gerekend tot het verzet en vijf mensen zijn niet perfect. (Imperfect.)
    (Het idee is van IrishCharm)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon. (En dan minimaal één soldaat.)
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Het is oorlog, dus er is geen bereik of veel contact met de buitenwereld. Onthoud ook dat deze groep zwakker is dan het leger en dus moeilijk kan winnen. Vrijwel onmogelijk zelfs.
    -Niet moorden zonder toestemming.


    -Niall James Horan. IrishCharm Imperfect.
    -Louis William Tomlinson. Crazylove2x Imperfect.
    -Harry Edward Styles. LameBrain "Perfect" zit bij het verzet.
    -Zayn Jawaad Malik. Memoria Imperfect.
    -Liam James Payne. MissStoran. Imperfect.

    Meisjes (Max 3)
    - Jasmine Amina Garçia. xAmore "Perfect." Zit bij het verzet.
    - Jade Rosalie More. HurtedHeart Imperfect.
    - Adalicia Chanel Chermène Vedette (DreamWishes)

    Soldaten: (Meisjes en jongens. Deze mensen proberen de bovenstaande personen te pakken te krijgen om te laten vervolgen.)
    -Samir Alan Sanguis. xAmore. Leider.
    -Catarina Elizabeth Valentine. Crazylove2x
    -Valentin Grigory Voropeav. Seaver

    (Soldaten zijn nog altijd nodig. Kijk bij het rollentopic.)

    We beginnen ermee dat iedereen naar het huis van Jasmine vlucht om daar onder te duiken. Adalicia kan eventueel erachter komen dat daar een verzet aan de gang is en ze komen helpen. De soldaten maken plannen om alle imperfecte mensen uit te roeien. D'accord?

    [ bericht aangepast op 8 dec 2012 - 17:14 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    ik staarde naar het grote boek wat voor me lag en beet even twijfelend op mijn lip. Het boek lag al open en ik zou van achter naar voren werken. Mijn vingers liet ik vliegensvluch over de namen glijden en ik stopten nog even bij Bella haar naam, maar keek toen toch weer verder.
    de spanning werd steeds groter naarmaten ik dichter bij het begin kwam en stiekem kreeg ik steeds meer hoop. Maar die hoop was ook in een klap verdenen toen ik mijn familie naam zag staan, Ze stonden onder elkaar. Als eerst mijn Vader, gevolgd door mijn zusje en als laatste mijn moeder. Mijn vingers gleden over de namen heen terwijl ik me bedacht dat ik me dus al die tijd zorgen om niets had gemaakt. Ze was waarschijnlijk meteen opgepakt toen ze probeerden te vluchten. Ik sloot mijn ogen even en probeerden me, de meeste mooie vrouw ooit voor de geest te halen.

    [omg, ik was zo lang aan het twijfelen of ik haar nou dood zal maken of niet.. ;x]

    [ bericht aangepast op 8 dec 2012 - 14:09 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Er zijn bijna altijd dronken personages in je RPG's. x'D]


    Take me to wonderland

    (Haha, dat had ik ook bij het zusje van Jasmine. ;p En dit is de eerste keer dat ik mijn personages dronken laat zijn! x'D Jij was de vorige keer de oorzaak!)

    Jasmine Amina Garçia.

    Toen ik -eindelijk- bij het kleine kerkje was aangekomen zag ik zoals verwacht Harry staan voor het register. Naarmate ik dichterbij kwam merkte ik dat hij wel heel stil stond... Langzaam stapte ik dichter naar hem toe en toen pas had ik door dat zijn ogen gesloten waren. Waarom?
    Toen ik achter hem stond keek ik over zijn schouder heen in het boek en zocht zijn achternaam, die ik al snel had gevonden. Toen zag ik de oorzaak van Harry's halve verlamming, zijn moeder stond erbij.
    Ik stapte weer achteruit en liet Harry eventjes in zijn waan, voordat ik hem aarzelend op zijn schouder tikte.
    "Ik vroeg me al af waar je was..." mompelde ik zachtjes.
    Ik zweeg verder. Als Harry mij nodig zou hebben zou ik het vanzelf wel merken.


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Wat zal ik nu eens met Zayn gaan doen.(:]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Memoria schreef:
    [Wat zal ik nu eens met Zayn gaan doen.(:]


    (Zayn is nogal dood, ja. ;p Hij kan stiekem Jasmine en Harry achtervolgen en betrapt worden zonder speld door een soldaat? En dan kunnen Jasmine en Harry hem redden. :3)


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Ja is goed. Haha, dat komt doordat ik hard moet studeren voor mijn examens en heb dit topic ietsje verwaarloosd:3]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Seaver schreef:
    Valentin Grigory Voropeav
    Ik knikte glimlachend. Het was erg koud buiten, dus trok ik mijn jack nog iets strakker om mij heen. Ik had het normaal niet snel koud, maar ik moest toegeven dat ik het nu toch wel frisjes vond buiten. Het kon ook zijn dat ik ziek werd, iets wat zelde gebeurde. "Tuurijk. Umh ik volg wel." Zei ik en maakte een gebaar dat ze kon beginnen met lopen. Haar achter naamwas Valentine, iets wat ze bijkbaar grappig vond asze het vergeleek met mijn voornaam. Het was helaas niet mijn soort humor. Ik had een neppe glmach opgezet en het daarbij gelaten. Ik had het meer op sarcasme., maar dat was niet echt belangerijk nu.


    Catarina Elizabeth Valentine.

    'Tuurlijk. Uhm ik volg wel' zei Valentin. Zie je nu wel Samir ik kan ook opdrachten goed uitvoeren. Trots en blij liep ik, meer huppelde ik terug naar Samir toe. Ik zag dat Samir weg was en keek teleurgesteld rond. Waar was hij heen? Opeens zag ik twee schaduwen in de verte lopen. Zou dat Samir zijn? Ik rende als een gek achter ze aan. Ik hoopte dat Valentin achter me aan kwam anders had ik een probleem. 'Samir ik heb een soldaat voor je gevonden!' riep ik trots terwijl ik naar Valentin wees. Toen zag ik pas wie hij bij zich had. 'Adalicia!' riep ik blij en omhelsde haar. Ik had haar al een tijdje niet gezien en ik had haar ongelooflijk gemist.

    [Op naar familie :S]


    Let's play a love game.

    Zayn Jawaad Malik.

    De kelder begin ik echt spuugzat te worden. Ik heb geen idee meer hoe lang ik hier al zit, maar het is alng genoeg geweest. Eigenlijk hoef ik niet eens meer in de kelder te blijven, maar ik zat wel lekker. Ik hijs mijzelf omhoog en loop in een traag empo de tarp weer op. Ik trek even mijn benen, van dat lange zitten ben ik helemaal stijf geworden. Ik loop naar de deur toe, frisse lucht is precies wat ik nodig heb. Als de frisse wind in mijn gezicht waait trek ik mijn gezicht weer in mijn trui. Ik begin wat rond te lopen en na een paarmi uten denk ik dat ik een paar mensen zie. Eigenlijk mag ik niet op straat lopen, zeker niet zonder speld. Ik duik weg in de hoek van de straat en als ik voorzichtig mijn hoofd de hoek steekzie ik twee mensen staan. Ik herken ze niet gelijk, maar als ik de stemmen hoor herken ik ze gelijk. Harry en Jasmine. Wat zouden die aan het uitspoken zijn? Ik grijns ik in mijzelf, dit deed ik vroeger ook al. Net als ik wat dichterbij wil gaan staan zodat ik hun gesprek beter kan horen voel ik plotseling iets op mijn rug. Gelijk span ik al mijn spieren aan, maar als ik naar achter kijk zie ik daar een soldaatstaan. Die niet bij onze kant hoort. Rustig draai ik me om, om geen enkel argwaan te trekken. Dan voel ik hoe al het kleur uit mijn gezicht wegtrekt. De speld. Ik slik, dit is niet de meest ideale positie, zeker niet op dit tijdstip. Ik voel hoe ik plotseling mijn evenwicht verlies, maar ik kan mijzelf net nog stand houden. In mijn halve val trek ik een voorwerp mee, die ik niet herken. Knetterend valt die op de grond, maar ik kijk de soldaatrecht in de ogen aan.


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Harry Edward Styles
    het enige wat ik nog deed was ademen en denken. met de rest was ik gestopt. Ik snapten niet hoe Jasmine zo kalm had kunnen blijven nadat ze erachter kwam dat haar zusje dood was, uitgezondert de kleine uitbarsting in de kelder. "Ik vroeg me al af waar je was..." ik herkende Jasmine haar stem, maar reageerde er niet op. Ik wist dat het egowistisch van me was, aangezien ik hier niet de enige was die iemand was verloren vandaag.
    Oke, mijn moeder was al dik twee weken dood, maar zonder mijn weten, tot vandaag.
    ik wist ook dat het egoistisch van me was dat ik er even aan had gedacht op te geven. gewoon mijn spelt van perfectie aan iemand geven die hem nog niet had en recht in de armen van de soldaten te lopen. Maar dat zou laf zijn, en net als Jasmine moest ik verder met een leven zonder Familie.
    Ik wilde dat ik de tijd terug kon draaien. Dat ik hier niet heen was gegaan en niet in dat stomme register had gekeken.
    Na lange stilten en trillende, samengeknepen vuisten opende ik dan eindelijk mijn ogen en ik schok bjina van de velle zon. ''Hoe heb jij het gedaan?'' vroeg ik zachtjes, en draaide me met vochtige ogen om naar Jasmine. ''verder leven, terwijl je weet dat je de enige bent.''

    [hahah, ik leer op school nu mensen tekenen en ik ben nu Harry aan het doen. en ik moet zeggen, ik ben er niet zo goed in. x'D
    maar gewoon doortekenen hoor, dus mis reageer ik wat traag. ]

    [ bericht aangepast op 8 dec 2012 - 16:35 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Jasmine Amina Garçia.

    Harry reageerde in eerste instantie niet op me, wat ik wel kon begrijpen. Hij was iemand verloren, meerdere mensen zelfs. Hij moest het een plekje kunnen geven...
    Toen hij uiteindelijk op me reageerde zag ik zijn ogen glinsteren van de tranen die in zijn ogen prikten. Ik keek hem eventjes aan en opende uiteindelijk langzaam mijn mond. "Door het allemaal weg te stoppen en alle aanleiding om erover te praten te vermijden."
    Ja, ik was laf... Zo laf dat ik al mijn gevoelens wegstopte en er niks mee deed. Ik wist dat het ooit nog eens eruit zou moeten komen, maar dat zag ik dan wel weer.
    "Je bent niet de enige, Harry. Er zijn velen die om je geven... Ik weet hoe het is om iemand te verliezen die je dierbaar is, maar onthou dat je niet alleen bent. Daar klamp ik me al jaren aan vast." zei ik zachtjes, waarna ik hem voorzichtig naar me toe trok en mijn armen om zijn middel sloeg. "Het is goed... Onthoudt dat zij nu van alle ellende af is en nooit meer pijn hoeft te voelen..."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Liam James Payne
    Ik glimlach even, blij dat ik toch nog iets haar had kunnen geven.
    Het was niet veel maar het ging om het gebaar, zeker in deze tijd was chocolade best veel.
    Ik begon het wat warmer te krijgen en vouwde de deken op die ik op de stapel bij de rest legde.
    Wat zou ik nu graag naar buiten gaan. Ik wou Ni blij hebben, en ik wist iets waarmee maar om dat nu te kopen nee dat zou niet echt werken.
    Ineens bedacht ik me dat er nog wat geld uit mijn spaarpot en die van mijn ouders in mijn tas zat. Vlug pak ik het stapeltje. het was redelijk wat.
    Het inkomen van een gezinnetje. Snel sloop ik naar boven en legde het op de tafel neer. Snel schreef ik erbij dat het voor Jasmine was. Ik zou haar straks nog wel zien met het eten. Verveeld staar ik watvoor me uit.

    [omg mijn kamer is veranderd. nu heb ik een 1d muur


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    (Cxstylinson --> xAmore.)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    "Je bent niet de enige, Harry. Er zijn velen die om je geven... Ik weet hoe het is om iemand te verliezen die je dierbaar is, maar onthou dat je niet alleen bent. Daar klamp ik me al jaren aan vast." ik wist dat Jasmine gelijk had, maar toch voelden ik me behoorlijk eenzaam.
    ze trok me naar zich toen en haar armen om mijn middel sloeg. meteen antwoorden ik de knuffel en verstopten mijn hoofd in Jasmine haar nek. "Het is goed... Onthoudt dat zij nu van alle ellende af is en nooit meer pijn hoeft te voelen..." zachtjes knikte ik. Het was moeilijk voor me om te geloven dat de vrouw die altijd lachten ook pijn had gehad, maar weer wist ik dat Jasmine gelijk had. de tranen stonden nog altijd in mijn ogen, maar ik wiegerde ze te laten gaan. ik moest blijven lachen. Net als mijn moeder altijd deed. ''Het is goed zo.'' bevestigde ik.

    [HAhahaha, mijn vader kwam net binnen en het eerst wat die ziet is Harry op mijn beeldscherm omdat ik die aan het tekenen bent. zegt die. ''Is dat nou een jongen of een meisje?'' ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Jasmine Amina Garçia.

    Ik streelde zachtjes Harry's krullen en liet hem rustig bijkomen. Ik voelde dat hij niet huilde, maar dat deden zoveel mensen niet... Ik had ook alleen maar om Bella gehuild, de rest van mijn familie kwam niet eens ter sprake. Noem me egoïstisch, maar vanbinnen had ik toch werkelijk pijn. En niemand hoefde te zien dat ik ook zwak kon zijn... Ik was niet kwetsbaar, alleen maar omdat ik gesloten was.
    Ik knikte stilletjes op Harry's woorden en liet hem uiteindelijk los. Ik beet even op mijn lip en keek aarzelend naar mijn hals, voordat ik de ketting losmaakte en hem in Harry's handen drukte.
    "Mijn zusje heeft het andere deel... Maar ik denk dat jij hem harder nodig hebt dan ik." zei ik zachtjes.
    Nou ja, sieraden werden nooit afgedaan bij de doden. Die hielden ze om omdat ze dierbaar waren of ze hadden geen zin om een sieraad van een lijk af te prutsen... De ketting was weliswaar niet duur, maar hij had heel veel waarde voor mij.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Adalicia Jolie Chermène Vedette
    Ik schud mijn hoofd als hij dan ook nog "alsjeblieft" zegt. Als ik hem dan weer aankijk zie ik hem wanttrouwend aankijken en na zijn woorden zucht ik, hoe ging ik dit weer goed praten. 'Ik zei alleen dat ik me afvroeg hoe jij weer dat ik onschuldig ben, ik weet niet op welke manier jij dat bekijkt, maar ik denk niet dat ik het zo bedoelde.' zeg ik dan en grijns om het helemaal geloofwaardog te maken. Na zijn volgende woorden schud ik weer even mijn hoofd en zucht. 'Ja, een uitzondering.' mompel ik dan en ik kijk hem aan en zie hem met zijn ogen rollen en doe hetzelfde en zucht. Ik zie hem dan trots knikken om zijn actie, 60 impefecten mensen vermoorden, al die onschuldige mensen, ik negeer hem maar en kijk gewoon strak voor me uit en bijt zacht op mijn onderlip. Plotseling hoor ik dan een bekende stem achter me roepen en meteen verschijnt een glimlach rond mijn lippen, eindelijk een leuk iemand. Al snel herkent ze me dan en roept mijn naam en ik trek me van Samir los en omhels haar terug. 'Dat is lang geleden.' zeg ik dan en kijk haar aan.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp