[RPG]A Pirate Life For Me - 2 - Speeltopics

De Vrijbuiter is een piratenschip.
Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.

[ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 11:09 ]

Remember to be ridiculous.

Maria Blanca Cruzz

"Staat Dennis ook nuchter achter het roer?" Hoorde ik haar vragen en bleef zelf een tijdje stil voordat ik antwoord gaf.
"Weet ik niet," Zei ik en haalde nonchalant mijn schouders op. "Hij ziet er niet uit, maar ik denk wel dat het hem zal lukken."
Het was wel een antwoord, maar niet bepaald één waar Nevvyandira iets aan zou hebben.
Ik kon toch niet zeggen dat ik het gevoel had dat hij er niet klaar voor zou zijn, dan kreeg ik misschien Dennis op mijn dak aangezien hij er toch zo naar uitkeek en dat wilde ik absoluut niet.
Als Nevvyandira het wilde weten, moest ze zelf maar eens een kijkje gaan nemen bij Dennis en Charles want ik wilde er niets mee te maken hebben.
"Wat denk jij?" Vroeg ik en keek weer naar haar op, wat bijzonder lastig was aangezien ik nog steeds op de grond zat. "Is hij er klaar voor?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Charles Wright Nixon

"Charles, kan je Nevvyandira voor me roepen?" vroeg Dennis.
Nijdig stond ik recht. Ik zag haar blikken op ons wel en ik kon er niet meer tegen.
Ik bezweek altijd als ik ruzie met iemand had en gaf altijd als eerste toe. Ik was gewoon geen ruziemakend type, hoewel ik altijd de boel verpestte. Ik kon er gewoon niets aan doen.
Op een slakkentempo liep ik over het dek. Ik begroette Nevvyandira mat een klein knikje. Daarna richtte me daarna op Maria.
“Oké, ik had niet boos op je moeten worden, of aan je moeten twijfelen, oké? Het spijt me. Maar stop alsjeblieft met blikken op me werpen, want daar kan ik niet tegen.” Ik krabde hulpeloos met mijn hand in mijn nek en schuifelde wat zenuwachtig op mijn voeten.

[ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 15:01 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Dennis James Smith
Oké, ik had teveel gedronken. Veel te veel. Ik kon aardig wat aan, maar dit was echt to much. Normaliter was ik er slecht aan toe, maar was enigzins nadenken nog mogelijk. Nu kon ik je niet eens vertellen wat links of rechts was, laat staan bakboord of stuurboord. Ik had niet zoveel moeten drinken en al helemaal niet op de avond voor de dag dat we uit zouden varen uit een haven. Het had alleen wel zijn doel getroven, ik had al bijna een hele dag niet meer aan Sofia gedacht. Au. Nu weer wel. Alleen daarom dronk ik, tijdens de dronkenbui kon ik niet nadenken en bij de kater had ik andere zorgen zodat ik ook niet aan haar dacht. Alleen nu vluchtig. Maar ik wist dat over een paar minuten ze weer uit mijn gedachten was vervlogen.
Gelukkig was Charles bij me in de buurt en kon ik me aan hem vasthouden. Ik wist dat hij zijn twijfels aan me had en hij was vast niet de enige. Het was alleen zo dat ik niet wilde toegeven dat ik het niet kon en al helemaal niet tegenover Nevvyandira. Ze was mijn vriendin, echt een hele goede vriendin. Maar daarbij was ze toch ook nog altijd mijn kapitein en ik hoorde wel te doen wat zij verwachtte. En vandaag was dat ons veilig uit deze haven krijgen en dat ging hoogstwaarschijnlijk niet lukken.
'Charles? Kun je Nevvyandira even roepen?' Ik zou het proberen te gaan uitleggen aan haar, maar ik zag er wel tegenop. Zelf liet ik me nu tegen de rand van de boot aanglijden en ging zitten, vlak bij het roer. Gedesoriënteerd merkte ik op dat de matroos niet meer in mijn buurt was. Kreunend legde ik mijn hoofd naar achteren en sloot mijn ogen.

[ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 15:00 ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[O, wacht, ik zal er anders nog bijzetten dat hij Nevvyandira roept.]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Oh hahah, heb het net aangepast x'D]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[Ik ook :'D Maar ik heb het alweer veranderd :'D]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Nevvyandira Nix
Ik liet Maria en Charles alleen om naar Dennis te gaan. Toen ik eenmaal bij Dennis in de buurt kwam wist ik het honderd procent zeker, hij zou vandaag in de schaduw niets gaan liggen doen. Normaal gesproken liet ik de bemanningsleden met een kater nog wel gewoon klusjes doen maar dat leek me met Dennis zelfs al geen goed idee. Ik had zijn vraag aan Charles die een stuk verderop met Maria stond te praten gehoord en ging naast hem staan. 'Wat wilde je me vragen?' vroeg ik.

Remember to be ridiculous.

Maria Blanca Cruzz

"Oké, ik had niet boos op je moeten worden, of aan je moeten twijfelen, oké? Het spijt me. Maar stop alsjeblieft met blikken op me werpen, want daar kan ik niet tegen." Ik keek op naar Charles en krabbelde langzaam recht zodat ik geen pijnlijke nek zou krijgen van heel de tijd omhoog te kijken.
"Ik keek eigenlijk naar Dennis aangezien Nevvyandira me iets vroeg over hem." Zei ik met een kleine glimlach. "Je gaat me toch niet zeggen dat ik zo scheel kijk?"
Om mezelf een betere houding te geven, sloeg ik mijn armen even over elkaar waarna ik hem aankeek.
"Ik was niet boos, dus sorry als ik die indruk wekte." Mompelde ik uiteindelijk. "Ik was alleen van mijn stuk gebracht omdat je dacht dat ik je in de steek zou laten."
Ongemakkelijk wendde ik mijn ogen even af terwijl ik mijn lippen op elkaar perste, iets wat ik altijd deed als ik even nadacht.

[ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 14:11 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[de vraag was aan Dennis]

Remember to be ridiculous.

Dennis James Smith
'Wat wilde je me vragen?' Geschrokken opende ik mijn ogen weer en keek op naar iemand. Door het plotselinge licht kon ik niet goed zien wie het was, dus knipperde ik eerst een paar keer met mijn ogen om me er aan te laten wennen.
'Nevy?' Shit, nu wist ik niet wat ik moest of kon zeggen. 'Uhh. Ik voel me niet helemaal lekker.' Een uitleg of iets dergelijks kon ik niet echt uit mijn mond krijgen, dus liet ik het zo maar even. Nu kon ze boos worden of zelf om uitleg vragen. Toch durfde ik haar niet aan te kijken, dus keek ik naar het roer.

[Ik zal weer reageren over anderhalf uur of zo, ga nu hardlopen.]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Nevvyandira Nix
'Ik voel me niet helemaal lekker,' zei hij.
Ik glimlachte. 'Dat krijg je als je zoveel zuipt Dennis, je weet dat je er een gigantische kater van krijgt als je zoveel drinkt.'
Ik volgde zijn blik naar het roer. 'Het lijkt me veiliger als ik dat doe,' zei ik. 'Bij nader inzien doe jij beter de hele tijd niets en kom gewoon van die kater af zodat ik morgen weer op mijn tweede stuurman kan rekenen.'

Remember to be ridiculous.

ColoredPaws -> ForestGirl

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

{Ohw, hier stond nog Scatach, dus Scatach -> ForestGirl}

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Dennis James Smith
'Dat krijg je als je zoveel zuipt Dennis, je weet dat je er een gigantische kater van krijgt als je zoveel drinkt.' Ik voelde haar glimlach gewoon, maar zelf stond het huilen me nader dan het lachen. Toch kon ik haar wel begrijpen en probeerde ik een klein lachje er uit te persen. 'Het lijkt me veiliger als ik dat doe,' zei ze. 'Bij nader inzien doe jij beter de hele tijd niets en kom gewoon van die kater af zodat ik morgen weer op mijn tweede stuurman kan rekenen.' Ze doelde op het sturen van de boot, wat ze dus goed had ingeschat. Want zelf begreep ik op het moment ook wel dat ik beter niks kon doen, of tenminste niet een van de belangrijkste dingen.
'Sorry,' fluisterde ik. 'Sorry.' Ik sloot weer mijn ogen en liet me nu geheel naar links vallen en kroop mezelf in elkaar. 'Sorry,' mompelde ik nog, voor ik wegzonk in iets wat midden hield tussen slapen en bewusteloos zijn.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Nevvyandira Nix
Ik streek Dennis haren van voorhoofd, gelukkig zat hij momenteel redelijk in de schaduw want anders hadden we hem moeten verplaatsen. Ik beet op mijn lip, ik had iemand moeten vragen om op Dennis te letten toen ze de herberg binnen gingen, dit hadden we aan zien kunnen komen en dus hadden we het ook kunnen voorkomen. Ik kwam overeind. 'Iedereen aan de riemen!' riep ik luid. 'Jane of Maria een van jullie neemt het roer over zodra we de haven uit zijn,' voegde ik er aan toe en ik liep naar het roer.

Remember to be ridiculous.