[RPG]A Pirate Life For Me - 2 - Speeltopics

De Vrijbuiter is een piratenschip.
Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.

[ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 11:09 ]

Remember to be ridiculous.

| Sow. Iemand die John of Eli wil meeten?
5HELLEY naar Bastard trouwens. (: |

kindness is never a burden.

(Jane komt wel naar Eli toe, waar is ze?)

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Gipsy schreef:
Maria Blanca Cruzz

"Oké, ik had niet boos op je moeten worden, of aan je moeten twijfelen, oké? Het spijt me. Maar stop alsjeblieft met blikken op me werpen, want daar kan ik niet tegen." Ik keek op naar Charles en krabbelde langzaam recht zodat ik geen pijnlijke nek zou krijgen van heel de tijd omhoog te kijken.
"Ik keek eigenlijk naar Dennis aangezien Nevvyandira me iets vroeg over hem." Zei ik met een kleine glimlach. "Je gaat me toch niet zeggen dat ik zo scheel kijk?"
Om mezelf een betere houding te geven, sloeg ik mijn armen even over elkaar waarna ik hem aankeek.
"Ik was niet boos, dus sorry als ik die indruk wekte." Mompelde ik uiteindelijk. "Ik was alleen van mijn stuk gebracht omdat je dacht dat ik je in de steek zou laten."
Ongemakkelijk wendde ik mijn ogen even af terwijl ik mijn lippen op elkaar perste, iets wat ik altijd deed als ik even nadacht.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Charles Wright Nixon

"Ik keek eigenlijk naar Dennis aangezien Nevvyandira me iets vroeg over hem," zei ze met een kleine glimlach. "Je gaat me toch niet zeggen dat ik zo scheel kijk?"
Ik grinnikte, maar zei niets. Ik geloofde haar maar op haar woord, want ik kon toch het tegendeel niet bewijzen.
"Ik was niet boos, dus sorry als ik die indruk wekte," mompelde ze uiteindelijk. "Ik was alleen van mijn stuk gebracht omdat je dacht dat ik je in de steek zou laten."
Ik schraapte mijn keel. "Sorry dat ik eraan twijfelde. Het ligt niet aan jou, het is gewoon dat er al zoveel mensen zijn die me dat verkondigd hebben en ik uiteindelijk nooit op ze kon vertrouwen. Ik wilde gewoon even zekerheid, dat snap je toch wel?"
Ik hoorde Nevvyandira's orders, maar bleef nog even wachten op haar antwoord.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Maria Blanca Cruzz

"Sorry dat ik eraan twijfelde. Het ligt niet aan jou, het is gewoon dat er al zoveel mensen zijn die me dat verkondigd hebben en ik uiteindelijk nooit op ze kon vertrouwen. Ik wilde gewoon even zekerheid, dat snap je toch wel?"
Ik keek Charles weer aan en liet mijn armen weer naast mijn lichaam hangen terwijl ik zacht zuchtte.
"Charles," Begon ik op een rustige toon. "Dat was voor je op de vrijbuiter kwam, is het niet? Hier is alles anders, we horen elkaar te steunen. "
Onbewust speelde ik wat met het verband rond mijn hand waar eerder de splinters in hadden gezeten van de kapotte stoel die ik stuk had geslagen op een man.
Niet dat ik zenuwachtig was of zo, integendeel, ik was blij dat alles was uitgeklaard tussen Charles en mij.
We hadden het gewoon beide wat verkeerd ingeschat, niemand trof hier echt schuld aan.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Charles Wright Nixon

"Charles, dat was voor je op de vrijbuiter kwam, is het niet? Hier is alles anders, we horen elkaar te steunen," zei ze. Ze frunnikte aan haar verband.
Ik sloeg haar hand zachtjes weg en keek haar streng aan. "Afblijven. En ja, dat was voor ik op de Vrijbuiter kwam. Nu moet ik gaan roeien." Ik draaide me om en liep al weg. "Blijf van dat verband af, straks begint het weer te bloeden."
Voor mij waren alle mensen hetzelfde, hoe vaak men ook nog ging zeggen dat het hier anders was. Als het erop aan kwam, deden ze toch wat het beste voor zichzelf was.
Ik zette me rustig neer op een van de bankjes en nam een van de spanen vast, klaar om eraan te beginnen.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Maria Blanca Cruzz

"Afblijven." Zei hij streng nadat hij mijn hand wegsloeg. "En ja, dat was voor ik op de Vrijbuiter kwam. Nu moet ik gaan roeien."
Wanneer hij wegliep, voelde ik toch nog eens aan het verband omdat ik het niet kon laten en schoof het wat opzij zodat ik er een blik op kon werpen.
Het zag er redelijk rood uit rond de wondjes en was nog steeds redelijk gevoelig.
"Blijf van dat verband af, straks begint het weer te bloeden."
Wanneer hij dat zei, voelde ik me betrapt en liet snel het verband weer los zodat hij er verder niet op in zou gaan.
Nu ik alleen stond, besloot ik om nog heel even een ronde te maken op het schip voordat ik aan Nevvyandira zou vragen wat ik moest doen.
Ik vouwde mijn handen in elkaar achter mijn rug en slenterde rustig rond op het dek terwijl ik in gedachten verzonken was.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

jeeeeej! we leven weer! Ik moet het nog wel even terug lezen dus de reactie kan wat later komen

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Dennis James Smith
Mijn lichaam bewoog mee op de deinende bewegingen van het schip. Dit drong door tot mijn zwarte 'droom', waarin alles plotseling kleur en vorm begon te krijgen. Ik stond midden op het dek, terwijl alle andere bemanning om me heen druk in de weer waren met allerlei klusjes. Ik draaide gedesoriënteerd om mijn eigen as heen, tot ik weer naar hetzelfde punt keek waar ik begon. Alleen was dit geen mast zoals eerst, maar een vrouwenhoofd. Sophia.
'Sophia?' Een grote druk op de plek van mijn hart, vertelde me dat de pijn al tevoorschijn kwam. 'Sophia.' Dat laatste was slechts een fluistering, waarna ik de tranen begon op te hoesten en naar voren viel op mijn knieën. Naar beneden kijkend zag ik haar voeten en begon ik langzaam om hoog te gaan, om te eindigen bij haar gezicht. 'Sophia.' Er verscheen een waterige glimlach op mijn gezicht.
'Ik hou van je, Dennis.' Haar verschijning legt een hand op mijn wang en wrijft de tranen weg.
'Ik ook van jouw. Zielsveel.'

[Doe maar dat de dingen die Dennis zegt in zijn droom, dat hij die ook hardop in zijn slaap zegt. ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Nevvyandira Nix
'Sophia.'
Ik trok een wenkbrauw op. Waarom noemde hij mij Sophia? Ik heette Nevvyandira of Nevvya wanneer men het andere te lang vond om uit te spreken maar ik was nog nooit Sophia genoemd. 'Sophia,' fluisterde hij en er biggelde een traan over zijn wang.
Ik veeg de traan weg. 'Ik ook van jou. Zielsveel,' zei hij zacht en ik besefte me opeens wat er aan de hand was.
Hij droomde, hij droomde over het meisje dat hij had verloren, haar naam was inderdaad Sophia geweest.

Remember to be ridiculous.

[Ortelius --> Morrowind]

[ bericht aangepast op 7 jan 2013 - 20:08 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Bastard schreef:
| Sow. Iemand die John of Eli wil meeten?
5HELLEY naar Bastard trouwens. (: |

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Ik kan niet zoveel, want Dennis slaapt x'D]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[Sorry dat ik een tijdje niet meer heb gereageerd, ik ben de laatste tijd nogal moe en heb dan vaak na huiswerk niet zo'n zin meer om op Internet rond te hangen.. Ik zal kijken of ik dit weekend weer kan reageren!]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[2012Hangover --> AfterWinter]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa