[RPG]A Pirate Life For Me - 2 - Speeltopics

De Vrijbuiter is een piratenschip.
Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.

[ bericht aangepast op 1 jan 2013 - 11:09 ]

Remember to be ridiculous.

Dennis James Smith
Ik voelde me echt beroerd, maar probeerde dat zo min mogelijk te laten opvallen. Ik leunde tegen de rand van de boot, terwijl mijn ogen over de bedrijvigheid van de andere dwaalde. Charles was bezig met de roeispanen. Geen idee hoe hij dat voor elkaar kreeg, zelf werd ik bij elke beweging misselijker en misselijker. Vanuit het niets werd er opeens naar me geschreeuwd. 'Dennis, vang!' Ik zag nog net hoe een fles mijn kant op kwam voor hij tegen mijn buik knalde. Dat was de druppel. Een golf van braaksel kwam omhoog. Ik kon nog net optijd me omdraaien naar het water. Er zat niet veel in m'n maag, maar datgene wat er in zat kwam eruit. Het brandde in mijn keel en neus. Ik graaide naar beneden, op zoek naar de fles, hopend dat er water in zat. Eenmaal gevonden, schroefde ik de dop er af en zette hem aan mijn mond. De eerste slok was om mijn mond te spoelen, de volgende om mijn maag wat te kalmeren. Ugh, fijn dat morning-after gevoel.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Charles Wright Nixon

Ik moest nog zo'n vier roeispanen bevestigen.
Xeon was op haar vaste plaatsje gaan zitten. Ik keek haar glimlachend aan. "Waar was jij gisteren? Ik heb je niet gezien in de bar."
Weer een golf klotste tegen de boot aan, waardoor een weer een steek door mijn hoofd trok.
Snel ging ik verder met het bevestigen van de spaan, tot ik een braak geluid hoorde.
Ik begon te lachen toen ik Dennis over de rand zag hangen. Hij zag er beroerd uit.
Ik hield al snel weer op met lachen toen er weer een pijnlijke steek door mijn hoofd trok. Zwemmen ging ik vandaag al zeker niet meer doen, met dat braaksel in het water. Maar het was eruit.
Ik liep grijnzend naar het volgende bankje en keek Dennis aan terwijl ik de roeispaan vastmaakte. "God straft onmiddellijk," zei ik spottend.
Daarmee doelde ik op het feit dat hij me daarnet nog in het water had zitten duwen. Niet dat ik in God geloofde, ik plaagde hem gewoon graag. Hij wist wel dat ik het niet meende en dat het vriendschappelijk bedoelt was.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[dubbelpost ]

[ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 14:28 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Dennis James Smith
Ergens in de buurt hoorde ik iemand lachen. Het was niet moeilijk om te bedenken wie dat was. Charles. Ik wierp hem een sarcastische lach toe en moest even in mezelf grinniken toen ik zag dat hij een steek had in zijn hoofd. Ondertussen ging hij wel door met het bevestigen van de roeispanen.
'God straft onmiddellijk,' spotte hij. Ik draaide even met mijn ogen.
'Als god onmiddellijk straft, had jij allang in de hel rondgelopen,' kaatste ik terug. Ik kon alweer wat glimlachen, maar hing nog steeds over de reling heen, anders had ik geen steun. Dit heen en weer geplaag deed me goed, het was onderdeel van het piraat wezen en gewoon een vast standaard iets op de Vrijbuiter. Ik geloofde niet in god en ik wist dat Charles dat ook dacht. 'Maar werk jij nou maar door, voor ik je nog een keer in het water gooi,' grijnsde ik.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Charles Wright Nixon

Ik grinnikte zacht om zijn antwoord, maar ik had geen zin om een hele discussie te houden over God, de hemel en de hel.
'Werk jij nou maar door, voor ik je nog een keer in het water gooi,' grinnikte Dennis.
'Ooh, nu heb ik bang.' Ik schudde zacht lachend mijn hoofd. Ik kon mijn eigen stem horen weergalmen. Ik wierp nog een blik over de rand van het schip. Ik wist het niet zeker, maar volgens mij kon ik de kots nog steeds zien drijven.
Toen de laatste spaan bevestigd was ging ik toch wat verder van de rand af staan.
Hij had me al een keer het water in gegooid en ik twijfelde er niet aan dat hij het zo nog eens zou doen. Hoe slecht hij zich dan ook mocht voelen.
'Klaar. Is er nog iets dat ik kan doen?' vroeg ik.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

(Scatach -> ColoredPaws
Wat kan ik doen?)

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Nevvyandira Nix
Ik liep over het schip om te controleren of alles goed ging. Ik zag hoe Charles de laatste spaan bevestigde. 'Klaar, is e nog iets dat ik kan doen?' vroeg hij.
'Nou het zou helpen als je even mee ging, we moeten de uitslapers hun bed uit gooien en kijken wie we nog missen,' zei ik vrolijk.
Hij had me blijkbaar niet horen aankomen want hij keek geschrokken op.

Remember to be ridiculous.

Charles Wright Nixon

Ik knikte grijnzend. "Ik kom."
Dat was wel een fijne opdracht. Mensen uit hun hangmat duwen als ze niet snel wakker werden.
Hard schreeuwen ging er voor mij vandaag niet inzitten, aangezien het kleinste geluidje me al gek maakte. Maria was spijtig genoeg al wakker. Haar had ik ook wel wakker willen maken met de enorme kater die ze had.
Ik moest gewoon toegeven dat ik wel van leedvermaak hield. Misschien niet bij mezelf, maar wel bij anderen. Het was gewoon leuk.
Ik had de deur van de slaapzaal al open getrokken. Ergens had ik wel zin om "Opstaan!" door heel de slaapzaal te brullen, maar dat ging niet voor mijn hoofd. Volgens mij stond het grootste deel van de bemanning ook al op het dek.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Xeon Lorea Devolimonde
Ik mompelde een antwoord tegen Charles het leek een beetje op. "Nah, geen zin." Maar zelf had ik het ook amper verstaan. Charles word weggeroepen door Nevyandira om de bemanning wakker de gaan maken. Ik volg met mijn ogen de roeispaan tot dat ik door het gat naar buiten kan kijken. Ik kan vanuit mijn plaatst net niet de horizon zien, maar ik heb een geweldig uitzicht op het water. Een golf klotst tegen de boot aan en een deel van het water komt via het gat naar binnen. 'jeeeeej, ik zit drie minuten en mijn broek is al doorweekt!' Zucht ik geïrriteerd tegen het nu nog legen bankje tegen over mij.

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

[Nawh, sorry dat ik amper heb gereageerd, maar had het echt ongelooflijk druk de laatste dagen, zelfs in het weekend. Werd er even gek van. Waar kan ik inspringen met Maria?]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

(Je kan Charles helpen met mensen wakker maken.
O, ik heb vanaf woensdag examens, dus vanaf dan ben ik ook bijna niet meer online.)

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Mij goed (: Waar is hij? Maria is net op het dek wakker geworden in een hoekje en zit nu met haar hoofd op haar knieën op een trapje. Ik zal morgenvroeg wel reageren, want ga nu slapen (:]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

(In de slaapzaal. Slaapwel (: )

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

(en wat kan Jane doen?)

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

(Is ze al wakker? Zo nee, dan kom ik haar straks wel uit de hangmat duwen :'D)

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov