[RPG]A Pirate Life For Me - 1 - Speeltopics

De Vrijbuiter is een piratenschip.
Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.

[ bericht aangepast op 24 nov 2012 - 10:50 ]

Remember to be ridiculous.

Nevvyandira Nix
Ik keek op toen Thomas aan kwam rennen. Ik wistdat ik niet van hem kon verwachtten dat hij een vreedzaam jochie werd want daarvoor trok hij toch echt met de verkeerde mensen op, we konden soms aardig zijn maar bleven piraten dus niet braaf of vredelievend maar toch had ik liever niet dat hij betrokken raakte in gevechten, nog niet dus besloot ik maar geen compliment te geven en de opmerking te negeren in plaats daarvan richtte ik me tot Jared. Hij was nog niet heel erg lang lid van onze bemanning maar ik had er wel vertrouwen in dat het goed met hem zou komen. 'Waarom koop je niet zelf iets te zuipen?' vroeg ik Jared met een brede grijns.

Remember to be ridiculous.

Charles Wright Nixon

Matte donkerbruine laarzen pronkten aan mijn voeten en met een zalig gevoel stapte ik uit de boot van een handelaar. Ik had ze niet eens moeten stelen! Hij wilde enkel mijn oude laarzen hebben, zodat hij ze kon oplappen en doorverkopen.
Ik liep terug naar de stijger en voegde me weer met de groep. Ik begroette iedereen en keek Jared even aan. Hij probeerde wat van Jane's vodka te schooien.
"Dus, wat vinden jullie van mijn nieuwe schoenen?" vroeg ik met een vrouwen stemmetje, ik deed er ook even een gayhand bij. "Staan ze niet prachtig met mijn bruine ogen?"
Nou, dat was toch wat de dochter van deze handelaar me vertelde. Spijtig genoeg was ze niet het soort type waar ik graag mee gezien werd. Ik wilde een bloedmooie vrouw enkel voor me alleen, maar zij was het soort type dat ik met iedereen moest delen en ze was nu ook niet bepaald mooi.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Nevvyandira Nix
'Dus wat vinden jullie van mijn nieuwe schoenen?'
Ik keek verbaasd op en zag dat Charles daar stond, mijn blik geleed meteen naar zijn voeten. De matglanzende donkerbruine laarzen stonden hem inderdaad goed. 'Je had iets lichtere moeten kopen voor je ogen maar dit gaat er ook mee door,' zei ik. 'Het is niet alsof er echt iemand naar jouw laarzen gaat kijken.'
Ik gooide mijn haar op mijn rug en klopte naast me op de stijger. 'Kom zitten jongen.'
Ik was zelf nog steeds heel tevreden met mijn eigen laarzen, ze waren versleten op een manier die lekker aan je voeten zat.

Remember to be ridiculous.

Jared Mason Cooper
'Omdat deze kroeg hier vijf euro rekent voor een biertje!' Roep ik, en ik pak zelf een glas en schenk wat wodka in. 'Dus, wanneer steken we van wal kapitein?' vraag ik, en ik doe een soort saluut bij het woord kapitein. Ik voel me echt rot over de vorige keer dat we een schip overvielen, toen moest ik het schip laten zinken aan het eind, maar dat deed ik te vroeg, en bijna waren er bemanningsleden verdronken. Ik heb toen ook flink op mijn donder gekregen, maar nu is alles weer goed, en ik sta gewoon weer wat te drinken bij de rest.

Thomas "Thom"Jay Dylan Daniels
'Bah, dat jullie dat spul zuipen! Ik moet er van kotsen' Zeg ik, en ik trek mijn neus op tegen de stank van het alcohol. Ik vind het leven op zee geweldig, maar ik vind wel dat ze wat minder mogen drinken hier, ach ja, mij krijgen ze niet aan de drank. 'Ik ga wat te vreten jatten' Zeg ik, en ik ben er supersnel vandoor. Ik mag dan wel klein zijn, maar snel ben ik wel. Ik vind een supermarkt en loop er naar binnen. Omdat ik zo klein ben, pas ik gemakkelijk door een luikje dat iedere winkel heeft, waarom, weet ik niet, maar ze hebben het. Handig, bij het stelen! Ik jat twee pakjes kauwgum, een pak koeken en vier flessen cola. Ik besluit voor de rest er ook nog maar een krat bier bij te doen. Ik vlucht weg en kom weer terug, en ik zie dat iedereen zijn ogen gericht heeft op de krat met bier, maar die krijgen ze niet gratis, ik ben een vrijbuiter.

[ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 23:16 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Dennis James Smith
'Jij ook bedankt!' schreeuwde ik, terwijl ik half wankelend naar buiten stapte. Het was misschien wat vroeg om dronken te worden, maar waarom ook niet. Morgen gingen we weer de zee op, en moest ik het doen met de voorraad rum, waar iedereen van dronk en dus binnen no time op zou zijn. Dus kon ik het er beter nu van nemen. Mijn richtingsgevoel was op het moment niet geweldig en ook mijn stabiliteit was ver te zoeken. Strompelend probeerde ik me een weg te banen terug naar de boot, met in mijn hand nog mijn laatste glas rum van vandaag. Bij de kade zag ik een groepje bemanningsleden van onze boot, de Vrijbuiter met in het midden onze kapitein.
'Halloooo!' kraamde ik uit en leunde half op een matroos, ergens vaag in mijn gedachte genaamd Charles.

[Één ding, het is toch de piratentijd? Hebben ze dan cola? En een bierkrat? En kauwgom? Of speelt het deze tijd af?]

[ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 23:21 ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[oh yeah thats true had ik niet op gelet, het is inderdaad de piratentijd dus ze hebben geen kauwgom, cola en bierkrat.]
Nevvyandira Nix
Ik keek naar Dennis die half op Charles leunde. Alshij morgen maar weer nuchter was want ik had niet bepaald veel aan een dronken eerste stuurman en als hij zo was wanneer hij aankwam op het schip zou dat hem wel eens zijn rang als eerste stuurman kunnen kosten, of daar kon ik mee dreigen want ik vod het zeer moeilijk om iemand ook echt te degraderen. Zeker Dennis want we trokken nu al ruim vier jaar met hem op, de start van onze samenwerking was trouwens ook met rum maar ik wist waar het door kwam. 'Hi Dennis,' zei ikdaarom maar mat.

Remember to be ridiculous.

(vroeg ik me dus ook af.
Mirgen komt er wel weer een Jane stukje)

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Charles Wright Nixon

Ik zette me neer op de stijger en de punten van mijn nieuwe laarzen werden al direct gedoopt in het zeewater.
Dennis, onze eerste stuurman, kwam al wankelend aan gestrompeld.
'Halloooooo,' brabbelde hij. Hij leunde tegen me aan en duwde me daarbij bijna het water in.
Ik trok mezelf recht en keek hem met een scheve glimlach aan. 'Is het niet wat vroeg om al zat te zijn? Het is nog niet eens middag.'
Mijn blik bleef hangen op de groene fles met rum in. Hoewel ik ook graag een slokje dronk, was ik een van de weinigen die op het einde van de avond nuchter genoeg was om alleen zijn bed te bereiken.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Nevvyandira Nix
Ik keek Charles even verwijtend aan, ik was ook geen fan van het feit dat Dennis nu al dronken was, het was tenslotte pas vroeg in de middag, maar we wisten waarom hij dronk. 'Zolang hij morgen weer nucter is wanneer we gaan varen vind ik het goed,' zei ik. 'En anders gooien we hem in het water want dat zal zijn hoofd dan ook weer wel verfrissen.'
Ik was slechts zelden echt dronken, hoewel ik van drank hield vond ik het een onaangenaam idee om niet goed bij bewustzijn te zijn en bovendien was er ook behoorlijk wat drank voor nodig om mij echt dronken te krijgen.

Remember to be ridiculous.

Maria Blanca Cruzz

Wanneer ik iets verder naar voor leunde, over de rand van het dek, vroeg ik me automatisch af hoe diep het hier zou zijn als ik zou vallen.
Niet dat ik zou verdrinken, ik had immers vele zwemlessen gehad van mijn vader, hij was nu eenmaal erg streng in mijn opvoeding.
Maar het haalde allemaal toch niets uit, ik had toch de verkeerde beslissingen genomen en mijn eigen wil doorgedreven waardoor ik nu hier zat.
Niet dat ik het erg vond of zo, de zee was een deel van mijn leven geworden.
Net als de bemanning die me erg goed hadden opgenomen en het geduld hadden om me hun taal te leren, wat erg moeilijk was.
Mijn Spaans accent kon je af en toe nog horen, maar ik wist dat iedereen het zowat gewoon was geworden.
Elegant draaide ik me weer om en liet mezelf naar beneden zakken zodat ik weer met twee voeten op het dek stond en leunde tegen de rand van het dek aan met mijn heup terwijl ik verveeld wat rond keek.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Charles Wright Nixon

Ik voelde Navvyandira's ogen in me priemen. Ik moest echt eens leren mijn mond te houden op sommige momenten.
Mijn blik gleed naar het water onder me, dat zacht heen en weer bewoog. Het werkte hypnotiserend, tot een of andere rot meeuw me uit mijn gedachten haalde. Ik draaide even met mijn ogen. Rotbeesten, die meeuwen.
Ik probeerde mijn aandacht weer op het gesprek te richten, maar werd al snel weer afgeleid door het water. Was het al maar morgen. Dan konden we weer uitvaren. Dat was waar ik voor leefde. Ik was niet gemaakt om lang op dezelfde plaats te blijven.

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 14:11 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Kunnen we niet een stukje doorspoelen? Dat het al de volgende dag is?]

Spoiler alert: you will save yourself

Nevvyandira Nix
Ik keek naar Charles en Dennis en fronste. Het was echt niet handig dat Dennis nu al dronken was, er waren er hier echt wel meer maar ik had liever niet dat mijn bemanning nu al dronken rondzwalkte. Veel meer kans voor zo iemand om overvallen te worden en voor dood in een of ander steegje te eindigen dus kwam ik overeind. Ik trok Dennis een stukje bij Charles vandaan en duwde hem in het water. Ik had die tactiek vaker zien werken maar vaak ging hij er mee gepaard at ik zometeen heel hard weg moest rennen.

Remember to be ridiculous.

Jared Mason Cooper
Ik loop weg van de groep en ga ergens in een hoekje zitten om vanaf daar naar de boot te zwemmen. Ik kan er niet zo goed tegen als ik te lang in drukte ben en de boot is mijn thuis, en dat blijft ook zo. Ik kijk rond of dat niemand mij gezien heeft en ga dan zwemmen. Ik ben goed in zwemmen met kleren aan, dat doe ik heel erg vaak, omdat er niemand is die een beetje fatsoenlijk op mijn spullen kan letten, niemand let op mij. Eenmaal op het schip aangekomen ga ik naar mijn bed. Ik laat me daarop zakken. Ik voel me echt rot. Geen alcohol of iets anders kan hier tegen helpen. Niemand en niks. Niet dat iemand om mij geeft; ik ben maar een matroos die uit huis is geschopt door zijn ouders om te werken, en nooit meer is terug gekomen.

Spoiler alert: you will save yourself

Nevvyandira Nix
Ik besloot maar te vertrekken om het schip nogmaals te inspecteren vooor ons vertrek va morgen en voor een zoveelste keer te controleren of we echt wel alles hadden wat we nodig hadden zoals voorraad, en drank, heel veel drank want dat ging er op zo'n piratenschip behoorlijk snel doorheen. In het ruim zag ik meteen dat we eigenlijk nog wat extra fruit moesten hebben en het best nog een paar flessen whiskey en rum want dat waren de fvorieten hier aan boord. Ik liep door naar de "slaapzaal" van de matrozen, tussen de jongens en meiden hing een gordijn zodat ze wat privacy hadden maar het was en bleef een schip dus heel veel plaats voor verschilende slaapzalen waren er niet. Toen ik bij het jongensdeel kwam zag ik dat Jared in zijn hangmat lag. 'Jared?' vroeg ik verbaasd. 'Wat is er aan de hand?'

Remember to be ridiculous.