[Rpg] Who is it? [4] - Speeltopics

who is it ,who is the murder of this crime?
Nobody knows or they just saying that to hide it from us.A crime at the highschool in New York.A school of more than 1000 students and a murder.All the students have to stay in school beacause the murder is still there but does that cause for more death people who knows?The murder know.

Deze rpg speelt zich dus af in de middelbare school Belmont Preparatory High School.Een school met meer dan duizend leerlingen.Een gewone school waar niets mis kon lopen,maar daar hadden ze het mis.Een vermoorde cheerleader klonk het ze zeiden dat ze heel bekend was in school dat ze dus populair was.Maar dat betekend niet geliefd.De politie nam in en verplichte alle leerlingen in het schoolgebouw te laten blijven tot ze wat meer weten over de moordenaar,maar als de moordenaar nog steeds in het gebouw doolt betekend dat niet een groter gevaarvoor de leerlingen ?
So who is it?

Rollen :
Students(nerds ,populaire mensen(waaronder cheerleaders en footbal players) , pestkoppen(max2 kunnen ook footbal players zijn), seutenbitcherige types ,(max2 kunnen ook cheerleaders zijn)normale studenten , ...)

-James Johnsen ~Firebolt~Normale student
-Isabel 'Bel' Melinda Silverson ~ Tsubaki ~Cheerleader
-Kylie Louise Adams~carpediemx~Normale student
- Yune Brighton~Memoria~Normale leerling, cheerleader
-Charles Johnsen~Assassin~Alternatieve student
-Rayn Maxwell Golddigger~Nyan~ Football speler, populair iemand
-Jayden Brooks~Memoria ~Normale student, Football speler
-David Pure~Firebolt~Populair iemand, footballplayer
-Lou Mc.Down~Nyan~Gewoone student,Nerd
- Elena Yana Bennett ~LostMagic ~Normale Studente, nerd
-Evalyn Janice Fisher~ Arriver~ Normale leerlinge
-Riley Lauryn Mayer~Winchesterr~Leerling, skatermeisje
Moordenaar(s)
(Max 2 dan moeten ze wel samen werken)
-Aileen Sony Millers ~Rememberyouxx +Cheerleader meisje
-Steven Gavin McLawerson ~Tsubaki ~Moordenaar
Politie(max 3)
-Angelica Wolfe~Assassin
-Axel Cael Rebel~Isuzu
-

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Maximaal 3 character per persoon.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan

[ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 21:25 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

( Riley nogwat :') )

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Angelica Wolfe

Als ik een voorstel doe, kijkt hij net weg van mij. Ik volg zijn blik, niet echt geïnteresseerd en zie dat hij naar het lijk kijkt dat ingepakt word. Ik heb medelijden met haar, ze had waarschijnlijk een prachtig leven voor zich, veel mooier dan ik me kan voorstellen. Ik let verder niet op wie wat aan het doen is en richt me gewoon, wat ongeduldig misschien, op Axel. Op mijn vraag humt hij iets dat hij het er wel mee eens is. Ik zucht eventjes, soms weet ik echt niet wat ik met hem aan moet. Zijn humeur en interesse lijken wel elke keer om te slaan zonder enige waarschuwing en ik heb moeite om hem bij te houden.
Op mijn vraag lijkt hij op te schrik uit zijn gedachten, wat duidelijk te zien is en haastig kijkt hij naar mij terug. Hij pakt het boekje uit mijn handen met de handschoenen om en doet het in een plastic tasje die hij in de binnenzak van zijn jas bewaart. Ik volg zijn handelingen terwijl ik wacht op antwoord. "Omdat als Williams dit vind, dan gaat hij het eerst met anderen onderzoeken en op dit moment hebben we alle bewijsstukken nodig die we ook maar kunnen vinden." Hij haalt even een wenkbrauw omhoog. "Of had je soms een beter plan?" Ik frons even naar hem en schud dan kort mijn hoofd. "Je mag Williams echt niet hé?" vraag ik dan gewoon, recht voor z'n raap. "Volgens mij wil je gewoon niet dat hij zich ergens mee bemoeid."
Williams roept me, waarop ik Axel diep hoor zuchten. Dat staaft het maa weer eens. "Kan hij geen enkel moment zonder jou of zo?" gromt hij bijna onhoorbaar, terwijl zijn blik is afgewend en hoewel er duidelijke irritatie in doorschemert omdat we in gesprek zijn, is er ook iets van jaloezie te bekennen. Dit zorgt ervoor dat ik kort mijn wenkbrauwen optrek en daarna een giechelend geluid laat horen. "Rebel, als ik niet beter wist, zou ik nog denken dat je jaloers was." zeg ik tegen hem, waarna ik hem kort op zijn schouder klop en me snel omdraai naar Williams, al kan ik hem even niet luchten op het moment. Gewoon om Axel te stangen, en een beetje om hem te ontwijken na mijn opmerking. Ik weet niet welke kant zijn humeur ervan op slaat.
Williams heeft niet echt iets boeiends te melden, alleen dat ze klaar zijn en weg gaan, natuurlijk weet ik wel waar. "Ik bel je later met de uitslagen." meld hij me en ik knik kort. Daarna trekken de wenkbrauwen van Williams zich in een bezorgde frons, waarna hij op een gedempte toon tegen mij praat, zodat Axel het niet kan horen. "Gaat alles wel goed, Wolfe?" vraagt hij. Ik zucht wat ongeduldig maar probeer mijn gezicht vriendelijk te houden. "Prima, Williams." antwoord ik kort af. "Ik hoor van je." Hierna draai ik me weer om, genoeg zo.

Charles Johnsen

James knikt. "Maar niet alleen in de kleedkamers. Overal." zegt hij en hij staat op. Ik grinnik en zie Riley voorbij komen, maar in plaats van naar mij toe te komen, gaat ze naar die klootzak toe. Ik grom zacht, maar James heeft mijn arm al vast en sleurt me de gang in. Ik kijk nog eens om, waardoor ik nog net het misselijkmakende kusje zie dat ze hem geeft. Ik heb eigenlijk maar amper door wat James aan het doen is, tot ik achter hem aan sluip naar twee jongens, David en Rayn. Ik ken ze niet echt, al kennen ze mijn naam maar al te goed om me uit te jouwen. Plotseling word ik bang van dit bespioneer gedoe, wat als ze erachter komen? Ik trek zacht aan het shirt van James. "Is dit wel zo'n goed idee?" murmel ik zacht vragend.

Dave nogwattes - tijdelijke rol

Ik word aangenaam verrast door de aangename glimlach van Riley en haar zachte lippen op die van mij. Ik sla gelijk bezitterig mijn arm om haar middel heen en trek haar tegen mij aan, verlangend naar meer, van haar en haar lichaam. "Slapen we bij elkaar?" vraagt ze op een zachte toon aan mij en ik kijk even triomfantelijk naar mijn vrienden, met een zie-je-wel blik. Zij dachten dat dit 'rare' meisje zich nooit over zou laten halen tot seks, maar ik heb ze mooi het tegendeel bewezen. Ze is nog mooi ook, haar lichaam zeker. Ik vind het alleen niets dat die beste vriend van haar constant aanwezig is en haar anders laat reageren. Daar zal ik dan nog wel iets aan doen. "Tuurlijk, schatje." antwoord ik en ik druk mijn gezicht in haar haren, waarbij ik het zachte gejoel van mijn jaloerse vrienden negeer, die ik alle details van onze seks natuurlijk al gegeven heb, hetzij een beetje overdreven soms. "Misschien kunnen we zelfs even ons eigen plekje vinden, je weet wel." fluister ik in haar oor en kijk haar vervolgens aan met een brede grijns op mijn volle lippen.

[ bericht aangepast op 27 nov 2012 - 23:08 ]

---

Your make-up is terrible

James Johnsen

Charles trekt zacht aan mijn shirt. 'Is dit wel zo'n goed idee?' Murmelt hij vragend. 'Daar komen we maar op een manier achter, en Charles, ik laat jou niks overkomen. Als ze jou willen moeten ze eerst langs mij.' Zeg ik. Al ben ik ook redelijk bang. Ik zie hoe David ons gesprek probeert af te luisteren. Ik grijns even vriendelijk naar hem en kijk dan weer naar Charlie. 'Anders beginnen we bij de wc.' Fluister ik zacht.

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Riley Lauryn Mayer
'Tuurlijk, schatje,' antwoordt Dave en hij drukt zijn gezicht in mijn blonde lokken. Hij negeert het gejoel van zijn vrienden gelukkig ook. 'Misschien kunnen we zelfs even ons eigen plekje vinden, je weet wel,' fluistert hij in mijn oor waarna hij me met een brede grijns aankijkt. Aarzelend bijt ik op mijn lip. 'Ik weet niet of dat wel een slim idee is...' antwoord ik op een zachte toon. 'En wat als we betrapt worden door een leraar, ik heb er niet veel behoefte aan dat die mij naakt zien,' mompel ik vervolgens. 'Maar we kunnen het altijd proberen, als jij dat graag wilt'. Ik glimlach lichtjes naar Dave en sla mijn armen om zijn nek. Dan werp ik een korte blik op zijn vrienden. 'Slapen zij bij ons in de buurt?' vraag ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

"Daar komen we maar op een manier achter, en Charles, ik laat jou niks overkomen. Als ze jou willen moeten ze eerst langs mij." zegt hij en ik knik lichtjes, al wil ik niet dat hij zo doet. Ik weet wel dat hij een stuk sterker is,maar alsnog. Ik wil niet dat iemand hetzelfde doet bij zijn gezicht als Dave bij de mijne deed. Ik heb amper door hoe David ons gesprek af probeert te luisteren totdat James weg kijkt en weer terug kijkt. "Anders beginnen we bij de wc.: fluistert hij zacht en ik knik opgelucht, waarna ik zijn hand vast grijp en hem mee trek. "Ik vind die kleedkamers nog altijd een beter idee." murmel ik tegen hem.

Dave

Aarzelend bijt Riley op haar lip. "Ik weet niet of dat wel een slim idee is..." antwoord ze op een zachte toon. Ik heb zin om met mijn ogen te rollen, waarom doet ze het niet gewoon? "En wat als we betrapt worden door een leraar, ik heb er niet veel behoefte aan dat die mij naakt zien." mompelt ze vervolgens. "Maar we kunnen het altijd proberen, als jij dat graag wilt." Ze glimlacht lichtjes naar mij en slaat haar armen om mijn nek. "Ja, dat wil ik graag." fluister ik lieflijk. "Kom Riley, doe eens gek. Ik beloof je dat we niet worden betrapt, ik weet een geweldig plekje!" zeg ik tegen haar. Dan werpt ze een korte blik op mijn vrienden. "Slapen zij bij ons in de buurt?" vraag ze. "Als we al slapen." grinnik ik en ik draai een blonde lok om mijn vinger. "Riley, het zijn mijn vrienden, natuurlijk."

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
'Ja, dat wil ik graag,' fluistert Dave. 'Kom Riley, doe eens gek. Ik beloof je dat we niet worden betrapt, ik weet een geweldig plekje!' Ik haal mijn schouders op en richt mijn blik even op de grond. 'Hoe kan je zo zeker zijn dat we niet betrapt worden dan?' vraag ik zacht. 'Als we wel betrapt worden, worden we waarschijnlijk geschorst en daar zullen mijn oom en tante niet blij mee zijn...' mompel ik daarna.
'Als we al slapen,' grinnikt James als ik gevraagd heb of zijn vrienden dichtbij ons vragen. Hij draait een blonde lok rond vinger. 'Riley, het zijn mijn vrienden, natuurlijk'. Ik bijt op mijn volle lip. Ik weet zeker dat als Charlie dichtbij ons zou willen liggen, Dave dat niet toe zou staan. 'Maar ik mag ze niet echt,' zeg ik op een gedempte toon, zodat alleen Dave het hoort. 'Ze kijken me altijd aan met zo'n rare blik in hun ogen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dave

Ze haalt haar schouders op en richt haar blik even op de grond. "Hoe kan je zo zeker zijn dat we niet betrapt worden dan?" vraagt ze zacht. "Als we wel betrapt worden, worden we waarschijnlijk geschorst en daar zullen mijn oom en tante niet blij mee zijn..." mompelt ze daarna. "Omdat ik dat weet. Geloof mij nou maar." Mijn stem klinkt alweer iets ongeduldiger, waarom geeft ze nou niet mee? De eerste keer duurde ook al zo lang. Ze bijt op haar volle lip, wat mij opwind. "Maar ik mag ze niet echt." zegt ze op een gedempte toon, zodat alleen ik het hoor. "Ze kijken me altijd aan met zo'n rare blik in hun ogen."
"Dat komt omdat ze gewoon jaloers zijn op mij. Je bent namelijk een mooi meisje." leg ik haar uit en ik zucht. "Ik mag jouw vrienden ook niet hoor, maar ik zeur verder ook niet, ook al kust je beste vriend je. Of niet?" vraag ik dan en je hoort duidelijk dat ik ondertussen een beetje kribbig begin te worden. Ze kan zo vervelend zijn en zeuren, heb ik dat wel over voor haar lichaam?

---

Your make-up is terrible

James Johnsen

Hij knikt opgelucht, pakt mijn hand en trekt mij mee. 'Ik vind die kleedkamers nog altijd een beter idee.' Murmelt hij tegen mij. 'Ja, ik denk dat je gelijk hebt.' Murmel ik terug. Ondertussen zijn we aangekomen bij de meisjeswc. Ik laat hem los en kijk naar binnen. Ik kijk Charlie ongemakkelijk aan. Een van ons zou naar binnen moeten gaan. 'Zou ik gaan?' Vraag ik zacht.

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Riley
'Omdat ik dat weet. Geloof mij nou maar,' antwoordt Dave, wat iets wat ongeduldig klinkt. Ik zucht zacht. 'Welk plekje had je in gedachten dan?' geef ik uiteindelijk toe.
'Dat komt omdat ze gewoon jaloers zijn op mij. Je bent namelijk een mooi meisje,' zegt hij op mijn opmerking waarna hij zucht. 'Ik mag jouw vrienden ook niet hoor, maar ik zeur verder ook niet, ook al kust je beste vriend je. Of niet?' vraagt hij. Het is te merk dat hij uit zijn humeur begint te raken, en daar heb ik op dit moment niet veel zin in. 'Maar je sloeg hem wel...' zeg ik toch, op een wat beschuldigende toon. 'Ik kan wel begrijpen waarom je dat deed hoor,' voeg ik er snel aan toe. 'Maar Charlie's wang zal nog wel een paar week dik blijven'. Ik bijt weer kort op mijn lip en kietel Dave even in zijn nek. 'Charlie en ik blijven voorlopig uit elkaars buurt, dus je hoeft niet bang te zijn dat het weer gebeurd.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

"Ja, ik denk dat je gelijk hebt." murmelt ze terug. Ondertussen zijn we aangekomen bij de meisjeswc. James laat me los en kijkt naar binnen, waarna hij mij ongemakkelijk aan kijkt. "Zou ik gaan?" vraagt hij zacht. Ik schud gelijk met mijn hoofd. "Hou jij je reputatie nou maar hoog, ze noemen mij toch altijd al een meisje." glimlach ik naar hem. "Jij mag mijn laptop hebben als ik verdrink in de rode zee!" zeg ik dan overdreven, waarna ik moedig de meisjes wc in stap. Het is eigenlijk bijzonder stil hier binnen. Er staat iemand voor de spiegel haar make-up te doen, maar die lijkt me niet eens op te merken. "Ik denk dat het één van die nerds of die ene gothics is geweest. Die zijn zo jaloers!" zegt het blonde meisje voor de spiegel die daarna haar lippen tuit om er iets vies en plakkerigs op te smeren. Mjn gezicht betrekt lichtelijk en ik wil naar één van de hokjes lopen om me in op te sluiten zodat ik alles kan volgen. Op dat moment gaat een ander hokje open. "Ja, daar heb je..." hoor ik en de stem hapert. "Wat doe jíj hier?" vraagt het donkerharige meisje plotseling aan mij, met enige walging in haar stem. Ik sla eigenwijs mijn armen over elkaar heen. "Dus ik ben alleen een meisje als het jullie uitkomt?" vraag ik koppig en brutaal. Normaal sta ik nooit zo voor mezelf op, maar nu... Komt waarschijnlijk door die klap van Dave. "Ieuw, je bent zo vies, creep!" roept het blonde meisje dan it waarna ze me hardhandig de deur uit duwt en ik op mijn kont op de gang val. Ik kijk James aan met een klein lachje. "Oeps." grinnik ik.

Dave

Ze zucht zacht. "Welk plekje had je in gedachten dan?" geeft ze dan uiteindelijk toe. Mijn lippen krullen omhoog. "Dat laat ik je vanavond wel zien." zeg ik dan tegen haar en ik trek haar iets strakker tegen mij aan, waarna mijn arm die om haar middel lag naar beneden glijd en op haar billen laat rusten. Ze is erg klein en niet echt modieus, toch heeft ze een heerlijk lichaam.
"Maar je sloeg hem wel..." zegt e toch, op een wat beschuldigende toon. Hierdoor klem ik mijn hand wat steviger en hardhandig om haar bil heen, ik verlies mijn geduld en dan kan ik agressief worden. "Ik kan wel begrijpen waarom je dat deed hoor." voegt ze er snel aan toe en mijn hand ontspant weer wat. "Maar Charlie's wang zal nog wel een paar week dik blijven." Ze bijt weer kort op haar lip en kietelt me even in mijn nek. "Net goed." mompel ik en glimlach dan om het kietelige gevoel.
"Charlie en ik blijven voorlopig uit elkaars buurt, dus je hoeft niet bang te zijn dat het weer gebeurd." Ik glimlach breed. "Mooi. Je bent een heel verstandig meisje, Riley." complimenteer ik haar en ik druk mijn lippen zacht op die van haar. "Als het nog eens gebeurt, zal het veel erger zijn dan die klap." sis ik vervolgens nog tegen haar lippen aan en ik hou haar tegen mij aangedrukt zodat ze geen kant op kan.

---

Your make-up is terrible

James Johnsen

Hij schud gelijk met zijn hoofd. 'Houd jij je reputatie maar hoog, ze noemen mij toch altijd al een meisje.' Ik bijt op mijn lip. Ik vind het vreselijk dat hij gepest wordt. 'Jij mag mijn laptop hebben als ik verdrink in de rode zee.' Zegt hij overdreven en ik grinnik. Hij stapt naar binnen en ik hou mijn vingers gekruist. Ik hoop dat we aan informatie komen. Ik wacht even en Charlie landt op de grond op zijn komt. 'Oeps' grinnikt hij. Ik kan met moeite mijn lach binnen houden en help hem overeind. Daarna schiet ik toch in de lach, aangezien ik nu al weet dat hij geen informatie heeft kunnen bemachtigen vraag ik er ook niet naar. 'Laten we pruiken en kleding uit het drama lokaal halen en make-up uit het verzorgingslokaal.' Zeg ik. Als iemand hier ooit achterkomt dat wij een meisjeswc binnen proberen te dringen gaan ze ons zo hard uitlachen. 'Anders wil ik het nu ook nig wel proberen.' Zeg ik daarna.

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 21:38 ]

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Riley Lauryn Mayer
Als ik heb toegegeven krullen Dave's mondhoeken omhoog. 'Dat laat ik je vanavond wel zien,' zegt hij. 'Zolang het maar niet de wc's of kleedkamers zijn,' mompel ik. Hij trekt me dichter tegen zich aan en laat de arm die rond mijn middel lag naar beneden glijden, waarop zijn vrienden luid beginnen te joelen.
Na mijn wat beschuldigende opmerking klemt hij zijn hand steviger en hardhandig om mijn bil. Omdat ik er niet veel zin in hebt dat hij agressief wordt en weer mensen gaat slaan zeg ik snel dat ik begrijp waarom hij het deed en laat hij gelukkig zijn hand ontspannen.
'Net goed,' mompelt hij dan waarna hij glimlacht, waarschijnlijk doordat ik hem zachtjes in zijn nek kietel. Ik zucht zacht. Het is duidelijk dat Dave en Charlie nooit met elkaar zullen kunnen opschieten.
Als ik heb gezegd dat Charlie en ik elkaar voorlopig niet meer zullen zien komt er een brede glimlach op Dave's gezicht te staan. 'Mooi. Je bent een heel verstandig meisje, Riley'. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik kus hem zachtjes terug. 'Als het nog eens gebeurd, zal het veel erger zijn dan die klap,' sist hij dan tegen mijn lippen. Met mijn nachtblauwe ogen kijk ik hem wat geschrokken aan. 'Dave,' begin ik op een zachte toon. 'Ik wil niet dat je Charlie pijn doet,' vervolg ik nog zachter, zo zacht dat het nauwelijks hoorbaar is.
Dave heeft me nog steeds stevig tegen zich aangedrukt. Zelfs als ik het zou willen zou ik waarschijnlijk niet los kunnen komen. Ik bijt kort op mijn lip waarna ik even om me heen kijk. Dave's vrienden staan er helaas nog steeds en kijken Dave en mij verwachtingsvol aan, alsof ze verwachten dat we hier zo meteen een vrijpartij gaan houden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ik kan merken dat James moeite doen om zijn lach in de houden en hij helpt me overeind, waar ik toch wel dankbaar om ben. Daarna schiet hij toch in de lach en ik lach gewoon mee. Het is ook wel grappig. "Laten we pruiken en kleding uit het drama lokaal halen en make-up uit het verzorgingslokaal." zegt hij. "Anders wil ik het nu ook nog wel proberen." zegt hij daarna. Ik schud gelijk met mijn hoofd. "Nee, dat doe ik je niet aan. Die meiden zijn levensgevaarlijk." grinnik ik. "En dat andere idee vond ik slim bedacht van u, meneer Johnsen. Laten we het uitvoeren!" Met een speels lachje zet ik koers richting de lokalen.

Dave

"Zolang het maar niet de wc's of kleedkamers zijn." mompelt ze. "Hé, zo laag ben ik niet." zeg ik beledigd. "Vertrouw mij nou maar, schatje, dan komt alles goed." zeg ik met een zoete, verzoenend stem. Ik negeer het constante gejoel van mijn vrienden, zo doen ze elke keer als ik een verovering in het openbaar heb. Ik vind het nogal wat dat Riley dat niet opgemerkt heeft, maar des te beter hé.
Als ik het dreigement tegenover haar vieze, beste vriend maakt, kijkt ze me geschrokken aan met mijn nachtblauwe ogen. "Dave." begint ze op een zachte toon en eigenlijk heb ik geen zin in haar gezeur. "Ik wil niet dat je Charlie pijn doet." vervolgt ze nog zachter, zo zacht dat het nauwelijks hoorbaar is. "En ik heb er geen zin in dat hij je zoent. Je bent van mij, Riley." maak ik haar emotieloos duidelijk. "Hij heeft het recht niet om je aan te raken, ik wel." Ik geef een kort demonstratie door in haar bil te knijpen.
Riley bijt kort op haar lip en kijkt om zich heen. Ik weet toch al hoe de rest kijkt, wat ik negeer. Ik leg mijn vinger op haar lip en trek hem tussen haar vingers vandaan. "Als je daar niet mee ophoud, neem ik je hier en nu, waar iedereen bij is." fluister ik zodat niemand het hoort. Ik kijk haar doodserieus aan hierbij.

---

Your make-up is terrible

James Johnsen

Hij schudt gelijk met zijn hoofd 'Nee, dat doe ik je niet aan. Die meiden zijn levensgevaarlijk.' Grinnikt hij. 'En dat andere idee vond ik slim bedacht, meneer Johnsen. Laten we het uitvoeren.' Met een speels lachje zet hij koers richting de lokalen. 'Oke, meneer Johnsen, dan doen we dat.' Zeg ik lachend. Ik loop met hem mee, eerst naar het dramalokaal. Anders moeten we met make-up lopen. Ik kijk Charlie met een kleine grijns aan als we bij de deur staan. Wij zijn echt gestoord.

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Riley Lauryn Mayer
'Hé, zo laag ben ik niet,' zegt Dave beledigd. Ik kan maar beter niet zeggen dat ik hem daar wel voor aan zie. 'Vertrouw mij nou maar, schatje, dan komt alles goed,' zegt hij dan met een zoete stem.'Tuurlijk vertrouw ik je,' glimlach ik.
'En ik heb er geen zin in dat hij je zoent. Je bent van mij, Riley,' meldt hij me emotieloos. "Hij heeft het recht niet om je aan te raken, ik wel'. Hij knijpt kort in mijn bil om het te demonstreren. 'Hij zoent me toch niet meer, dan hoef je hem ook niet pijn te doen,' zeg ik zacht. Hij begint zich steeds raarder te gedragen, eerst was hij veel liever.
Als ik zie hoe zijn vrienden kijken bijt ik op mijn lip. Dave legt zijn vinger op mijn lip en trekt hem tussen mijn tanden vandaan. 'Als je daar niet mee ophoud, neem ik je hier en nu, waar iedereen bij is,' fluistert hij, zo zacht dat alleen ik het kan horen. Hierbij kijkt hij me doodserieus aan. Ik lach wat zenuwachtig. Dat moet wel een grapje zijn, toch? 'D-dat meen je niet,' zeg ik op een aarzelende toon. Ik probeer mezelf van hem af te duwen, wat niet lukt doordat Dave behoorlijk wat sterker is, en hij mijn nog steeds stevig tegen zich aangedrukt heeft. 'Wil je me misschien loslaten?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered