{RPG} Wolfblood ~01~ - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerWolven [Max 7]
Jongens [VOL!]
- Cooper Henderson - DarrenCrissy
- Andrew Justin Cole - quin98
- Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
Meiden [VOL!]
- Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
- Katherine Audrey Swann - Gipsy
- Scarlet Morningstar - LoveDrunkx
- Ayla Hope Savage - Dysis

De Hunters [Max 12]
Jongens
- Riley Andreas Cromwell - Gipsy
- Aiden Blaine Preston - Assassin
- Levi Isaac Dales - IsaacLahey
Meiden
- Marcy Jarvis - Morrowind
- Aowynn Rune Savan - Dysis
- Jill Angel Scars - AgentP

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 18:59 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

IsaacLahey schreef:
[Ja dat bedoelde ik]

[Oké, dan laat ik het staan als je dat goed vind?]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

LoveDrunkx schreef:
(...)
[Oké, dan laat ik het staan als je dat goed vind?]

[Ja ik vind het goed (en als het van darrencrissy mag) zou je hem ook mogen veranderen]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

IsaacLahey schreef:
(...)[Ja ik vind het goed (en als het van darrencrissy mag) zou je hem ook mogen veranderen]

[Oke, we zullen straks wel vragen (;, maar dan gaat het wel later in de RPG voorkomen.]

[ bericht aangepast op 25 okt 2012 - 18:32 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Marcy Jarvis

Ik krabbelde terug overeind en vloekte in mezelf. Verdorie, die had ik niet zien aankomen.
Ik had moeite met ademhalen. Ik had de grond met een harde klap geraakt. Er liep een bloedende schram over mijn wang. Volgens mij vloeide er deze avond meer bloed van me dan dat er in mijn hele mijn gevloeid had.
Ik bukte me om mijn zwaard op te rapen en maakte me weer klaar om de wolf die me omver had geduwd een gemene klap te verkopen. Mijn ogen gleden over het landschap, de twee van daarstraks - de witte en ik gokte dat de andere Memphis was - waren verdwenen.
Het recuperen duurde langer dan ik verwacht had en het ademhalen ging nog steeds moeilijk. Maar een ding wist ik zeker. Als ik ten onder zou gaan, zou dat al vechtend zijn.
Ik hief mijn zwaard boven mijn hoofd en schreeuwde. Ik moest hoe dan ook winnen.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Katherine Audrey Swann

Wanneer ze als een halve gare begon te schreeuwen en haar zwaard in de lucht stak, liet ik grommend mijn tanden zien en duwde mijn oren plat in mijn nek.
Het kwam erg dreigend over, alsof ik een hondsdolle wolf was die alles zou aanvallen wat zijn pad kruiste.
Als een roofdier cirkelde ik rond haar, traag maar duidelijk wel klaar om een eventuele aanval te ontwijken.
"Vlucht," Zei ik in gedachten tegen Scarlet en hoopte vurig dat ze mijn raad op zou volgen. "Ik kan het wel aan."
Mijn stem klonk erg vastberaden, hoewel ik om eerlijk te zijn geen flauw idee had of ik het wel degelijk aan zou kunnen.
Deze vrouw die tegenover me stond was tenslotte bewapend en het zou maar een kwestie van tijd zijn voor de andere hunters hier waren.
Tot hiertoe had ik niet echt verwondingen opgelopen, wat een goed teken was en als het echt nodig zou zijn had ik nog steeds mijn ontwijkingstechnieken.
Door mijn lenigheid kon ik me vaak in allerlei onnatuurlijke bochten wringen, zowel als mens als wanneer ik een wolf was.
"Scarlet, neem de gewonden mee en vlucht." Waarschuwde ik haar nog een keer om zeker te zijn dat ze zou luisteren. "Het is het niet waard om anderen onnodig in gevaar te brengen."
Ik loste mijn blik geen enkele seconde van de hunter, ten eerste omdat ik haar niet vertrouwde en ten tweede omdat ik afwachtte tot ze zou aanvallen.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Aurora Elizabeth Morningrose

Het moment dat Scarlet de pijl uit mijn flank had getrokken had ik zachtjes gepiept, maar ik mijn gedachten alle scheldwoorden klinken die ik maar kende. Ik vroeg me even af hoe ik het voor elkaar kreeg om weer als eerste gewond te raken - op Cooper na dan - echt geweldig van mezelf.
Zonder tegen te stribbelen volgde ik Scarlet's orders op en nam een paar grote happen van het hert om aan te sterken. Het gevoel dat mijn wond iets minder bonste en klopte werd langzaam minder en even sloot ik vermoeid mijn ogen. Het grote nadeel van het wolvenbestaan waren de Hunters, op de een of andere manier kon ik er nog niet goed mee omgaan dat we allemaal het risico liepen dat we zomaar uit het niets werden aangevallen en vermoord.
'Scarlet, moeten we niet helpen? flitste door mijn gedachten terwijl ik mijn kop optilde om rond te kijken. Ik wist dat ik een gevaar vormde voor Scarlet, omdat Hunters snel een gewonde wolf aan zouden vallen en dat wilde ik koste wat het kost voorkomen.
Voorzichtig krabbel ik overeind en klem mijn kaken op elkaar als ik de pijn door mijn flank voel flitsen. Even krimp ik ineen, wat ik probeer te verbergen door het hert aan de kant te schuiven met mijn neus. Bedankt, flitst ik door mijn gedachten, terwijl ik Scarlet dankbaar aankijk en mijn blik dan richt op de plek waar we net vanaf zijn gekomen.

---

•

Scarlet Morningstar
Aurora bedankte me voor het hert dat ik voor haar gevangen had en ik zei dat het niets was. Haar wond zag er al wat beter uit. Maar vechten kon ze nog niet direct. De wond was nog te diep.
Toen Katherine zei dat ik Ro weg moest brengen, ging ik doen wat ze zei. Ik ging Ro in veiligheid brengen. Ze was momenteel het belangrijkste. Katherine was momenteel nog kern gezond. Ik zou Andrew ofzo als ik iemand tegen kwam er wel op afsturen.Maar ik wist wel 1 ding nu, Memphis heeft een stunt dubbel vanaf nu. Ik had in de vrouwelijke hunter haar ogen gezien dat ze het dacht. Maar dat maakte nu niet uit. Ik ging Ro in veiligheid brengen.
"Denk je dat je kunt lopen? Foxface kan het prima aan zonder ons. Als we iemand tegen komen zullen we ze wel naar haar sturen. Wij gaan terug naar waar alles is begonnen. Daar is nu waarschijnlijk niemand en kan je rusten. zei ik en ik wist dat ze wist dat ze er niet tegen in kon gaan.

[ bericht aangepast op 25 okt 2012 - 19:46 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

LoveDrunkx schreef:
Scarlet Morningstar
Aurora bedankte me voor het hert dat ik voor haar gevangen had en ik zei dat het niets was. Haar wond zag er al wat beter uit. Maar vechten kon ze nog niet direct. De wond was nog te diep.
Toen Katherine zei dat ik Ro weg moest brengen, ging ik doen wat ze zei. Ik ging Ro in veiligheid brengen. Ze was momenteel het belangrijkste. Katherine was momenteel nog kern gezond. Ik zou Andrew ofzo als ik iemand tegen kwam er wel op afsturen.Maar ik wist wel 1 ding nu, Memphis heeft een stunt dubbel vanaf nu. Ik had in de vrouwelijke hunter haar ogen gezien dat ze het dacht. Maar dat maakte nu niet uit. Ik ging Ro in veiligheid brengen.
"Denk je dat je kunt lopen? Foxface kan het prima aan zonder ons. Als we iemand tegen komen zullen we ze wel naar haar sturen. Wij gaan terug naar waar alles is begonnen. Daar is nu waarschijnlijk niemand en kan je rusten. zei ik en ik klonk zodat ze wist dat ze er niet tegen in kon gaan.

[Ik heb hem nog is aangepast aangezien dat er nog niks bij Riley is gebeurt.^^]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Marcy Jarvis

Het beest voor me zag er nogal paranoia uit met haar haren overeind en haar oren in haar nek. Alleen wit schuim in haar bek ontbrak nog. Ik mocht mezelf gelukkig prijzen dat ze niet schuimbekt; dan zat ik pas in de problemen.
Ik trok een van mijn messen uit mijn riem. Mijn vingers gleden over het zachte handvat. Ik plooide mijn arm en telde tot drie. Ik gooide het mes, dat haar raakte tussen haar twee voorpoten en greep behendig mijn zwaard weer vast.
Ik wist niet hoe goed ik kon vechten in deze toestand. Het was de eerste keer dat ik zo fel gewond was - het gat in mijn hand zorgde voor hevige steken en volgens mij was het nog steeds niet gestopt met bloeden - en ik had veel bloed verloren.
Ik moest het er maar op wagen, het was immers toch te laat. Een moment vroeg ik me af of ze het beest levend of dood wilden hebben. Levend zou beter zijn om experimenten uit te voeren. Ik was nog niet zeker, ik zou wel zien hoe het gevecht zou uitdraaien.

[ bericht aangepast op 25 okt 2012 - 19:54 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Ayla is naar de boom toegerend waar ze Riley heeft horen vallen.. (: En Aowynn staat ergens in een boom, die heeft een pijl geschoten naar Coop en Memphis ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Katherine Audrey Swann

Ik grauwde razend haar richting in wanneer ik geraakt werd door haar mes.
Bloed sijpelde uit de wond, gelukkig was het niet zo erg als het leek aangezien mijn dikke vacht vrijwel de ergste klap had opgevangen.
Deze hunter zou ik het moeilijk maken, al was het het laatste wat ik zou doen.
Voor een tweede keer ging ik in de aanval, deze keer was ik agressiever dan eerst, ze zou er spijt van krijgen dat ze onze roedel had aangevallen.
Bewust sloot ik mijn gedachten af van de anderen, aangezien ik niet wilden dat ze me uit mijn concentratie zouden halen door vragen te stellen.
Als het gevecht over zou zijn, en ik eventueel nog zou leven zou ik wel weer contact met ze opzoeken.
De wond waar het mes in stak, prikte een beetje maar dat negeerde ik aangezien ik echt geen afleiding kon gebruiken.
Door middel van mijn bek trok ik aan het lemmet van het mes zodat het er langzaam weer uitkwam en gooide het met een ruk in een doornstruik.
Met uitgetrokken klauwen viel ik haar voor een tweede keer aan en beet deze keer richting haar hand zodat ze de wapens die ze vast hield los zou laten.
Ik was niet van plan om te lossen voordat ze het los zou laten.
Mijn diepgroene ogen staarden strijdlustig in de hare zodat ze zou weten dat ze met de verkeerde wolf bezig was.
Dit zou een zware strijd worden.


Riley Andreas Cromwel

Langzaam was ik uit de hoge boom geklommen en zette mijn tas netjes op de grond.
Ik mocht al van geluk spreken dat ik niets gebroken had, maar blauwe plekken zouden er waarschijnlijk morgen wel zijn.
Uit mijn tas haalde ik een kruisboog waar pijltjes inzaten met verdovende middelen zodat ik op een veilige manier wolven zou kunnen meepakken.
Behendig trok ik mijn rugzak weer op mijn rug en sloop door het bos.
Wanneer ik een witte wolf opmerkte, zag ik dat de wolf gewond was.
Ideaal doelwit om mee te nemen.
Deze zou zich waarschijnlijk niet eens kunnen verdedigen als ze het zou willen.
Ik knielde neer en richtte de kruisboog op het witte dier en mikte recht op haar borstkas.
Maar net wanneer ik de trekker over wilde halen, besefte ik dat ik het niet kon.
Het beest was gewond, het zou geen eerlijke strijd geweest zijn en daar zou ik me niet goed bij voelen.
Iets in me zei dat ik het zo moest laten en gewoon weg moest wandelen.
Ik wilde actie, ik wilde de triomf voelen wanneer ik zelfstandig een wolf had weten neer te halen en niet omdat het gewond was.
Met een diepe zucht liet ik de boog zakken en staarde naar de witte wolf.
Voor één keer zou ik het zo laten, maar volgende maand zou ik er beslist één te pakken krijgen.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Dysis schreef:
[Ayla is naar de boom toegerend waar ze Riley heeft horen vallen.. (: En Aowynn staat ergens in een boom, die heeft een pijl geschoten naar Coop en Memphis ]

[Oké, maakt niet uit bedankt om het te melden]

[ bericht aangepast op 25 okt 2012 - 20:14 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[@Gipsy wie is de witte wolf? Aurora?]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

LoveDrunkx schreef:
[@Gipsy wie is de witte wolf? Aurora?]

[Dat is de enigste witte wolf, toch ? (:]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Gipsy schreef:
(...)
[Dat is de enigste witte wolf, toch ? (:]

[Ja, dat is waar ^^ maar omdat Dysis zei dat zij al naar je toe was gekomen dacht ik misschien dat je haar bedoelde (;]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..