-2- This is my life now -RPG- - Speeltopics

DarrenCrissy schreef:
Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
-
-
-

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Ninuturu
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Calantha
- Kyle Noah Morgan. MakeMeIrish
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers MakeMeIrish
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
-
===================
Regels;
*Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
*Ga niet aanstellen of juist niets doen.
*Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
*Géén perfecte personen.
*Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
*Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 20:06 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Diederik Jared Morgan
'Ja, maar hij is nog wel een beetje rood' Zeg ik, en ik stroop mijn mouw omhoog om mijn tatoeage te laten zien. De adelaar die staat voor vrijheid, en ook als protest tegen mijn moeder, maar dat weten Irial en Kyle niet, dat is alleen voor mezelf, het geeft me een fijn gevoel. Een gevoel dat ik wel tegen mijn ouders op kan. En dat heb ik ook als ik hier ben, bij ze thuis. Als ik mijn pizza op heb ga ik die meteen afwassen, Kyle heeft er echt een hekel aan als ik dingen laat slingeren. 'M'n fiets staat nog thuis' Merk ik op, en ik draai mijn hoofd naar Irial, en daarna naar Kyle, die naast me in de keuken staat. 'Ik heb hem nodig, anders kan ik niet naar school, maar het maakt me niet uit als het niet lukt om me naar school te krijgen, dan blijf ik hier wel' Zeg ik met een grijns, en die verdwijnt snel weer, ik voel me echt rot over mijn ouders, eerst mijn vader die ik bijna nooit heb gezien omdat hij gevaarlijk was of zo -de echte reden heeft nooit iemand aan mij verteld, ik ben de kleine, ik hoef dat niet te weten of zo- en nu heeft mijn moeder me in elkaar geslagen en is ze aan de drugs en alcohol. Ik zit met de rede van het drugs en alcohol gebruik in mijn maag, ze zou er nooit aan beginnen, heeft ze me belooft toen ik nog een klein jongetje van vijf was en ze me voor de laatste keer bij papa op kwam halen, ik had zijn drugs gevonden in de voorraadkast, ik wou een snoepje stelen en had bijna een pil in mijn mond gestopt. Toen besloot mijn moeder dat ik nooit meer bij mijn vader mocht komen en ik heb die regel maar één keer overtreden, want daarna wou ik niet meer. De keer dat ik bij mijn vader op de stoep stond, heeft hij me meteen verrot gemept omdat ik mijn gezicht durfde te laten zien, en ik ben toen voor de eerste keer naar Kyle en Irial gevlucht, Kyles gezicht stond echt verbaast toen ik voor hun huis stond, maar nu is hij het gewend en ben ik altijd welkom. Dit is de plek waar ik me thuis voel, thuis hoor. En Kyle en Irial hebben me echt geholpen, als het kan, wil ik graag iets terug doen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

[mag ik a.u.b weten wat er met Andé issss????]

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[Aub hier ia je antwoord: buiten. Ga maar naar hem toe maar typ minstens 8 regels. Is niet veel.]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[oh sinds wanneer??? ik zweer ik doe 8 regels als jij vaker post, maar kan jeje voirge bericht van hem quote?]

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

AroonCat schreef:
[oh sinds wanneer??? ik zweer ik doe 8 regels als jij vaker post, maar kan jeje voirge bericht van hem quote?]

[Die heb ik dus niet haha. Doe maar alsof hij ineens 'poef' naar buiten is hahaha, hij zit bij de boom. ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[OH, want het laatste wat er was is dus dat hij haar vroeg naar zijn appartement te gaan met hem en dat zij doorratelde over sarona enz.
Maar okay, ze gaat ff weg van levi naar buiten dan]

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Maya

'Nope, is ze niet, maar geloof me, zij wordt niet zwanger.' en ik glimlach als ik eraan terugdenk hoe Sarona reageert op katers.
Ik kijk even rond en word lichtelijk nerveus.
Mijn handen beginnen te prikken en ik probeer even diep adem te halen.
Het helpt niet, en een licht gevoel van misselijkheid en draaierigheid komt in me op.
Ik kijk Levi even raar aan, en pak hem dan bij zijn schouder als ik bijna omval.
'sorry, ik moet even naar buiten' mompel ik snel, en als ik hem loslaat been ik me snel naar buiten.
Als ik buiten ben krijg ik kippenvel van de wind door mijn haar.
Ik zucht diep, en zet mezelf neer op een bankje.
Wat is er toch met me...?
Ik zet mijn handen in mijn haar, en haal schokkerig adem.

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

(Kan iemand reageren op Diederik(Niet gemeen bedoelt(A)))

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Ik waxht op Elise. Maar ik weet niet of ik online kom straks mijn moeder werdt onwel thuis en shockte helemaal. Ook.gorchelde ze heel erg. Ik heb meteen 112 gebeld en nu zit ik in.het ziekenhuis. Dus ik weet het niet.]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Oke, ik begrijp je... Wens je moeder veel beterschap]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Arion

Ik kijk toe hoe Mary zowel mij als zichzelf van het laatste stuk ondergoed ontdoet. Er gaat een kleine rilling over mijn ruggengraat als ik haar warme huid tegen de mijne voel. Het is een opluchting als ze haar lippen op de mijne drukt, alsof mijn zuurstof uit haar adem zou komen. Ik grijns tegen haar lippen aan als ik voel hoe haar vingers rond mijn middel dwalen.
Inmiddels glijden mijn eigen handen over haar rug en zijn ze tevreden te rusten op haar schouderbladen. Met een zachte dwang duw ik haar wat meer tegen me aan. Ik moet mezelf eraan herinneren nog adem te halen, haar warmte en zoete geur zijn zo overweldigend.
Heel zachtjes zet ik mijn tanden even in haar onderlip.
"Ik wil je," zucht ik op mijn beurt tegen haar lippen aan.

Irial

"Ja, maar hij is nog wel een beetje rood."
Ik knik even terwijl ik hem bekijk. Zijn huid staat gewoon nog een beetje gevoelig, dat is heel normaal. Ik bewonder het mooie plaatje dat hij gekozen heeft.
"Dat trekt wel we-"
"Irial, wil je wat te drinken?"
Ik haal mijn blik even van Diederik's arm af en kijk met een glimlach naar Kyle. De blik in zijn ogen kan niet verhullen waar hij op dit moment aan denkt. Ik moet mijn uiterste best doen een grijns van mijn gezicht af te houden.
"Een glaasje water," antwoord ik, zo serieus mogelijk. "Een glas héél koud water," voeg ik er aan toe.
Ik zou dolgraag op die blik in zijn ogen ingaan, maar volgens mij is het op dit moment even belangrijker dat Diederik zich een beetje comfortabel voelt. Dus Kyle moet even afkoelen en dan zien we wel als de gemoederen wat bedaard zijn.
"M'n fiets staat nog thuis. Ik heb hem nodig, anders kan ik niet naar school, maar het maakt me niet uit als het niet lukt om me naar school te krijgen, dan blijf ik hier wel."
Ik frons mijn wenkbrauwen en barst in lachen uit. Ik moet toegeven, het is een mooie poging.
"Je gaat gewoon naar school, da's één van de voorwaarden als je hier wilt blijven. Ik haal morgen na mijn werk je fiets wel op en dan kunnen we hem in de hal zetten," antwoord ik.
Ik kijk even naar Kyle om bevestiging te zoeken.


Charlotte

Ik wacht geduldig af terwijl Michael een beslissing lijkt te maken. Ik probeer hem niet aan te staren door mijn aandacht op een loszittend draadje aan mijn jurkje te richten. Ik heb interessantere dingen gekend, maar ik zou niet willen dat hij zich onder druk gezet voelt.
"Ze mag het wel weten. Dat is beter."
Ik haal diep adem, gewoon uit verbazing. Heb ik dat nou goed gehoord? Langzaam richt ik mijn blik op hem, en even ben ik dankbaar dat hij naar buiten zit te kijken. Ik haal een hand door mijn haren en moet even naar de juiste woorden zoeken. Er gaan zoveel gedachten door me heen op dit moment.
"Weet je het zeker?" vraag ik zachtjes.
Dit keer vraag ik het niet om zijn welzijn, maar om dat van mijn dochter. Ik wil hem niet in haar leven laten, als hij er zelf net weer zo makkelijk uit kan stappen. Ik ga niet de sukkel zijn die gelooft in sprookjes en dan haar kind moet vertellen dat ze toch niet blijken te bestaan. Als hij vader wil zijn, dan kan het niet nog een keer gebeuren dat hij van een klif springt als hij het niet meer ziet zitten.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Kyle

"Een glaasje water. Een glas héél koud water," antwoordt Irial. Het duurt even tot het tot mij doordringt. Ik schudt mijn hoofd even en kijk naar hem.
"Héél koud water, ja- Dat komt eraan." zeg ik helemaal van de baan. Ik loop naar de kast en pak er een glas uit.
Dan loop ik naar de koelkast en open hem. Ik staar in het niets.
Als Irial en ik vannacht, want dat is het al, nog wel even besluiten een leuke nacht te hebben moet dat zachtjes want Diederik komt overal achter. Oren als een vos heeft dat kind. Maar hoe moet je ooit stil seks hebben?
Ik kom weer in werkelijkheid en pak een flesje water, langzaam loop ik terug en zet het flesje en het glas op en viltje op tafel.
Ik zie Irial me aankijken en weet dat hij bevestiging zoekt, maar voor wat? "Eh, ja- Dat vind ik ook." zeg ik dan en kijk Irial even aan. Geen idee waar ze het over hebben, ik ben er niet zo bij met mijn gedachten. Afwezig loop ik weer terug naar de keuken en pak een ander glas voor mezelf, ik kijk even naar buiten. Ineens loopt er iemand met capuchon voorbij en kijkt naar binnen. Van schrik laat ik het glas vallen, het breekt op de grond. Ik houd mijn adem even in en hoor geen bel gaan of dat er geklopt wordt.
Ik dacht dat het Levi was, hij leek er zo op. Het was hem niet, hoe moet Levi nou weten waar ik woon? Niet, juist. Stel je niet zo aan Kyle. Ik ga op mijn knieën zitten en begin de scherven op de ruimen.
Die Levi heeft mij altijd al een angstig gevoel gegeven, maar nu helemaal. Nadat ik hem daarstraks sloeg ben ik echt bang voor hem, straks wil hij mij wat terug doen of zo. Ik bijt op mijn lip en voel tranen opwellen. Ik bijt harder op mijn lip en probeer ze tegen te houden.

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 20:11 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

André

Ik zit al een tijdje buiten en zie Maya ineens naar buiten wandelen.
"Maya, lekkerding!" roep ik en ga overeind staan, ik loop naar haar toe en glimlach. Ze ziet er wat witjes uit.
"Gaat alles wel goed?" vraag ik en leg een arm om haar schouder. Als Levi iets bij haar gedaan heeft hé, dan krijgt hij met mij te maken.
Ik trek Maya voorzichtig mee naar het bankje waar ik net vanaf kwam en zet haar er rustig op. Ik ga naast haar zitten en trek haar tegen mij aan.
Ik denk dat het weer zo een 'het is te druk-aanval' is. Vroeger had ze dat ook wel eens. Maar ze heeft nog nooit zo witjes gezien.
Ach, er is niets gebeurd, dat weet ik wel zeker. Want dan zou ze naar mij hebben geroepen en dat is deze keer niet het geval. Ik druk een kusje op Maya haar haren en glimlach naar haar. Wachtend op het antwoord.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Maya

Ik voel André om me heen, en als ik een kus op mijn haar voel, voel ik me al beter worden.
Als ik de duizelig kwijt ben, slik ik de misselijk heid ook weg.
Ik kijk op, en glimlach bleekjes terug naar André.
''Ja, alles is oké, ik werd sinds tijden weer een beetje duizelig, ik weet niet echt wat het was.''
Ik nestel me tegen hem aan en zucht van verlichting.
''Wat heb ik dit gemist'' mompel ik, en ik pak zijn hand vast.
Ik luister naar zijn hartslag, en denk na over hoe ik me gevoel heb sinds hij weg was.
Er was altijd een leegte om me heen.
Niet een keer had ik meer naar andere jongens omgekeken, me vastklampend aan het idee dat hij terug zou komen.
En daar zitten we dan weer.
Met zn 2en op een bankje, voor onze oude school.

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[ik antwoord straks of morgen wel ^^]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.