Arion
"Ik zal het met mijn leven verdedigen."
Ik kijk haar na het kusje vertederd aan en zie bijgevolg de grijns op haar gezicht verschijnen.
"Gaan we koekjes bakken?"
Ik voel mijn eigen mondhoeken ook meteen omhoog gaan, bijna tot aan mijn oren. Ik knik enthousiast en laat mijn handen langzaam over haar lichaam glijden.
"Meneer kok is er klaar voor," grinnik ik.
Ik druk mijn lippen passioneel op de hare terwijl ik zachtjes haar borsten kneed. Soms vind ik het jammer dat ze zo onzeker is, zeker na vijf jaar. Het is namelijk nergens voor nodig. In theorie zou ze zo als lingeriemodel aan de slag kunnen. In praktijk zou ik misschien jaloers zijn.
Charlotte
“Het is toch normaal dat je blijft houden van iemand ook al is die er niet meer. Je kan hem of haar toch nog altijd voelen. Al je blij bent, als je verdrietig bent, keuzes moet maken, iets nieuws leert. Net alsof ze bij je blijven ook al zie je ze niet."
Ik begrijp maar al te goed wat hij bedoelt. Ik knik zachtjes terwijl ik met mijn hand op mijn hart tik. Daar, daar blijven ze altijd bij je ookal kan je ze niet meer vast houden, je voelt je omringd door hen.
"Ook ik moet me verontschuldigen,” gaat Michael dan verder. “Ik ben niet netjes geweest. Vandaag niet en in het verleden niet.”
Ik voel de tranen weer opkomen en doe mijn uiterste best ze te onderdrukken. Ik bijt even op mijn onderlip omdat ik weet dat als ik nu ga praten ik wél in huilen uitbarst. Ik neem snel nog een paar slokjes van mijn water en kijk dan Michael weer aan.
"Dat bedoelde ik daarnet ook. Ik ben ook niet altijd een engeltje geweest," geef ik grif toe. "En daar heb ik zoveel spijt van."
Nee, het was niet netjes van me om hem van Jessica af te snoepen, al ben ik blij dat ik het wel gedaan heb. Waar ik niet blij om ben is dat ik hem aanvankelijk alleen als seksbuddy zag, en hem vragen om begrip voor de situatie met Mary was ook iets dat alleen een dwaze tiener doet. Ik had hoe dan ook voor hem gekozen en het was niet fair van me hem te vragen me een weekje met Mary te delen. Dat besef ik nu meer dan ooit. Ik had ook niet zo aan hem moeten plakken en hem ruimte moeten geven, want hij verdiende zeker mijn vertrouwen wel. Gedane zaken nemen geen keer, maar het staat vast dat hij op z'n minst excuses verdient.
"We waren jong," zeg ik dan zachtjes. En hoewel mensen dat vaak geen excuus vinden, vind ik dat net wel. Hoe kan je leren als je geen fouten maakt? "En eigenwijs en dwaas. En geil. Vooral geil," voeg ik er aan toe om de sfeer een beetje luchtiger te krijgen. Ik lach even kleintjes. "Dan kan je gewoon niet helder denken."
Ik ben wel blij met dit gesprek. Er lijken heel wat olifanten uit de kamer te verdwijnen.
Irial
"Hebben jullie al gegeten? Ik heb enorme honger."
Ik moet me inhouden niet in lachen uit te barsten als Kyle hem begint te flippen omdat Diederik zijn schoenen en jas niet uit gedaan heeft bij het binnenkomen. Die speech heb ik zelf helaas ook al gehad, dus ik doe het maar netjes wel.
Ik loop naar de keuken en kijk in de koelkast . Ik haal er een paar punten pizza uit die eerder overgebleven waren. Ik doe ze op een bord en zet het enkele minuutjes in de microgolf.
"Irial, we moeten met hem praten. Ik wil weten wat er is gebeurd, maar... Wil je me helpen?"
Ik kijk hem een beetje bezorgd aan, ik weet niet goed of ik me er wel mee moet moeien, ookal wil ik heel graag helpen.
"We praten met hem, en we vinden wel een oplossing. Bel jij naar je moeder en leg haar uit dat hij voorlopig hier even blijft en dat we voor hem zullen zorgen. Ik ga alvast even luisteren naar die kleine."
Ik druk een kusje op Kyle's lippen en neem een flesje water uit de kast. Ondertussen geeft de microgolf met een "ping" aan dat de pizza klaar is. Ik neem het bord er uit en ga ermee naar de woonkamer, waar Diederik ongeduldig op de bank zit. Ik zet het bord op het salontafel en schuif het naar hem toe. Het flesje water gooi ik hem toe.
"Was het leuk?"
"Heel leuk, dankjewel. Eet smakelijk," zeg ik met een glimlachje, terwijl ik tegenover hem ga zitten.
Ik gun hem even de tijd om een paar happen weg te krijgen voor ik vraag wat er nou precies gebeurd is.
"Oh, en niet morsen want dan gaat Kyle pas echt open," zeg ik met een knipoog.
[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 22:45 ]
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.