• Sorry, ik ga nu weer een zeiktopic aanmaken, maar het is gewoon zo dat mijn pa verder toch niet naar me luistert en ik het gewoon echt kwijt moet.

    In mijn vorige topic vertelde ik al over hoe verwend mijn broertje is. Nu ben ik dus op het punt dat ik er echt helemaal ziek van ben.

    Mijn broertje heeft dus geen baan, voert niets uit en zeurt nog steeds dat hij tekortkomt. Ik daarentegen, heb twee baantjes en betaal daarvan alles zelf. Wij hebben het thuis namelijk niet superbreed, dus ik weet van mezelf dat ik niet alles kan vragen aan mijn pa, dus probeer ik zoveel mogelijk zelf te regelen. Mijn broertje moet elke week geld hebben en zeurt nog steeds dat hij niets krijgt en ik verwend word. Omdat ik toevallig veel kleding heb (waar ik keihard voor werk), maar dat gelooft hij dus niet. Want ik doe niets op mijn werk en krijg alles van mijn pa, volgens dat joch.

    Nu is mijn vader morgen jarig en heb ik dus echt een tijdje zitten nadenken over zn cadeau en heb er toen ook gewoon goed geld aan besteed. Komt mijn broertje vandaag aan dat hij geen cadeau heeft gehaald omdat mijn pa hem geen geld heeft gegeven daarvoor, maar m'n broertje had wel genoeg geld om een dure mobiel voor zichzelf te kopen natuurlijk. Nu verdedigt mijn pa hem, dat hij niet boos kan worden omdat hij geen verjaardagscadeau krijgt, maar ik kan me hier echt zo aan ergeren. Ik werk deze week 43 uur (6 dagen ja), terwijl ik de week na de herfstvakantie ook nog eens toetsweek heb. Dus al mijn overige tijd gaat ook nog eens uit naar leren. Ik ben dus zo hard aan het knokken deze vakantie, terwijl alles mijn broertje aan komt waaien. Hij ligt op de bank de hele dag, met zijn gloednieuwe ipad en hoeft ook echt helemaal niets te doen. Waarom komt niet alles mij gewoon aanwaaien?

    Er met mijn pa over praten werkt dus niet, want die neemt alles te persoonlijk op (het is dan zijn schuld, omdat hij ons niet alles kan geven, vind hij) en mijn ma is ook geen optie - die is redelijk egoïstisch en geeft hier vrij weinig om.

    Jullie hoeven dit verder ook niet te lezen, ik moest het gewoon even kwijt. Wat een opluchting!

    Als ik jou was, zou ik eens flink met je broertje gaan praten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Colfer schreef:
    Als ik jou was, zou ik eens flink met je broertje gaan praten.


    Ook geprobeerd. Maar dan gaat hij tegen me schreeuwen dat ik 'mijn bek moet houden' of 'me er niet mee moet bemoeien'. Hij zit in de pubertijd, dus er valt niet mee te praten..

    Hoe oud is hij dan?


    Pretty is just a pretty word.

    lastige situatie!
    Ik vind dat je broertje niet mag zeuren. Jij werkt harstikke hard en hij doet niks. Dan werkt hij maar niet(doe ik ook niet) maar dan moet hij ook niet zeuren om geld. Maar wat ik nu zeg dat helpt niet echt je probleem optelossen XD
    Succes ermee!
    xx


    Dress like you're going to meet your worst enemy today.

    Ik zou er trots op gaan zijn, dat jij zo hard kunt werken en knokken, terwijl je broertje een ontzettende luilak is.
    Geloof me als hij zo blijft, kom jij veel verder in t leven dan hij.

    Btw ik zou vooral niet een cadeautje gaan kopen voor zijn verjaardag gwn omdat hij blijkbaar daar niks om geeft :X Ghehe -srry dat was mijn gemene kant xD-


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    CURLYMONSTER schreef:
    Hoe oud is hij dan?


    •*• Lululu •*•

    CURLYMONSTER schreef:
    Hoe oud is hij dan?


    Hij is net 15!

    Fairfax schreef:
    (...)

    Ook geprobeerd. Maar dan gaat hij tegen me schreeuwen dat ik 'mijn bek moet houden' of 'me er niet mee moet bemoeien'. Hij zit in de pubertijd, dus er valt niet mee te praten..


    Hmm, das een moeilijk geval.
    En als je hem nu eens probeert te negeren? Echt negeren, alsof hij er niet is.
    Als je bijvoorbeeld de tafel moet dekken, zijn bord er niet zetten, niet luisteren naar wat hij zegt, hem echt laten voelen dat hij te ver is gegaan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Colfer schreef:
    (...)

    Hmm, das een moeilijk geval.
    En als je hem nu eens probeert te negeren? Echt negeren, alsof hij er niet is.
    Als je bijvoorbeeld de tafel moet dekken, zijn bord er niet zetten, niet luisteren naar wat hij zegt, hem echt laten voelen dat hij te ver is gegaan.


    Dat is wel een goed idee, ja! Maar daar kwets ik mijn vader dan weer mee. Dan krijgt mijn vader het gevoel dat dat komt doordat hij mij ook niet superveel kan geven of zo en gaat hij zich erg schuldig voelen. Dus ik weet echt niet wat ik er nog tegen kan doen..

    Colfer schreef:
    (...)

    Hmm, das een moeilijk geval.
    En als je hem nu eens probeert te negeren? Echt negeren, alsof hij er niet is.
    Als je bijvoorbeeld de tafel moet dekken, zijn bord er niet zetten, niet luisteren naar wat hij zegt, hem echt laten voelen dat hij te ver is gegaan.


    26 - 02 - '16

    Als jullie het niet breed hebben, waarom geeft je vader hem dan een ipad?
    Je vader zou hem gewoon geen geld meer moeten geven, dan merkt hij na een tijdje zelf wel wat dat is en zal hij wel werk zoeken.


    Happy girls are the prettiest ~ Audrey Hepburn

    Typisch gevalletje 'opsluiten in de kerkers en wachten totdat hij is uit gepuberd'.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Barnabas schreef:
    Typisch gevalletje 'opsluiten in de kerkers en wachten totdat hij is uit gepuberd'.


    Goed idee!


    26 - 02 - '16

    Fairfax schreef:
    (...)

    Dat is wel een goed idee, ja! Maar daar kwets ik mijn vader dan weer mee. Dan krijgt mijn vader het gevoel dat dat komt doordat hij mij ook niet superveel kan geven of zo en gaat hij zich erg schuldig voelen. Dus ik weet echt niet wat ik er nog tegen kan doen..


    Vertel je vader heel eerlijk dat hij er niets mee te maken heeft, dat je gewoon het gedrag van je broer beu bent, en het op jouw manier wil oplossen (:


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Amused schreef:
    Als jullie het niet breed hebben, waarom geeft je vader hem dan een ipad?
    Je vader zou hem gewoon geen geld meer moeten geven, dan merkt hij na een tijdje zelf wel wat dat is en zal hij wel werk zoeken.


    Omdat hij dat ding dus volgens school moet hebben (al is het niet verplicht). En dan krijg je natuurlijk het gejank van; 'Maar pap, iedereen heeft er één! Als ik er geen heb lijken we echt heel slecht!'
    En tsja, mijn pa wil dus geen ruzie krijgen. Want mijn broertje maakt dus zo vaak ruzie om dingen, dat mijn pa het nu ook een beetje probeert te ontwijken. Mijn pa is gewoon veel te lief, haha.