Arion
"Je bent écht gek," fluistert ze.
Mijn ademhaling besluit mijn controle te ontglippen als Mary's nagels over mijn borstkas glijden terwijl ik haar tanden in mijn onderlip voel. De manier waarop ze mijn naam kreunt zorgt ervoor dat mijn kleine vriend meteen paraat staat.
"Ik wil je," zegt ze nogal hees.
Ik kan maar niet begrijpen dat ze niet wil beseffen hoe aantrekkelijk ze is. Ze weet precies hoe ze me met elke vezel van mijn lichaam naar haar kan doen verlangen. Ik laat mijn armen om haar heen glijden en druk haar helemaal tegen me aan zodat ik haar borsten tegen mijn borstkas voel.
"Ja, compleet gek... Op jou," fluister ik tegen haar lippen aan. Plagerig kus ik haar nog even niet. "En je mag me helemaal hebben."
Heel lichtjes veeg ik mijn lippen over de hare. Ik laat ze via haar wang naar haar hals reizen waar ik even pauzeer om op een stukje zachte huid te bijten. Dan laat ik mijn lippen verder naar beneden dwalen. Bij haar sleutelbeen laten ze enkele kusjes achter. De laatste keer dat ik stop bevind mijn gezicht zich tussen haar borsten. Ik neem een stukje huid tussen mijn lippen en zuig er zachtjes op.
Ondertussen druk ik mijn kruis tegen het hare aan.
Irial
"Ja, dat weet ik, je moest eens weten hoe hard hij kan slaan als je je pizza op de bank hebt gegooid."
Ik moet even lachen, want de spieren van Kyle jagen echt niemand angst aan. Hij is nog steeds zo'n mager ventje, al is hij wel nog flink wat gegroeid. Maar ik vind het niet erg. Ik vind hem meer dan aantrekkelijk genoeg zoals hij is.
"Wil je het verhaal horen?" vraagt Diederik terwijl ik in gedachten dreig te verzinken. Ik doe mijn mond open om te antwoorden, maar Diederik valt me bijna meteen in de rede.
"Het begon eigenlijk al de vorige keer toen ik bij jullie kwam logeren, ze was toen echt boos op me. Ze heeft me toen voor de eerste keer geslagen. De volgende dag heeft ze me de hele dag niet aangekeken en ook niet gesproken, het was eigenlijk best fijn. Zo ging het de hele week door en toen merkte ze ineens mijn slechte cijfers op mijn rapport op, hoewel ik die al een maand geleden heb gekregen en ze voor die keer er nog geen een keer in heeft gekeken. Ik zei dat ik dit semester veel beter mijn best doe en dat ik vind dat ze overdreef, dat zij vast ook wel een keer een slecht rapport heeft gehad. Toen heb ik deze opgelopen. Ik kon twee dagen niet lopen."
Vol afgrijzen zit ik naar de wond op zijn been te kijken. Ik begrijp niet dat hij niet veel eerder ermee naar ons toegekomen is.
"Maar daarna liep ik een keer naar mijn moeders speciale koelkast, omdat haar kamer de laatste tijd heel erg stonk, en ik zag heel erg veel alcohol, en volgens mij ook drugs, ik had ze tenminste al ooit bij mijn vader zien liggen. Toen ze merkte dat ik doorhad dat het niet goed met haar ging heeft ze me in elkaar gemept, en dan bedoel ik dat ik echt een uur op de grond heb liggen schreeuwen van de pijn, en de buurvrouw heeft nog aangebeld om te zeggen dat het te veel lawaai was. En toen ben ik weggegaan."
Ik neem het zakje met pillen dat hij op tafel smeet in mijn hand en bekijk de dingen een keer. Ik doe het open en ruik er een keer aan maar ik zou zo niet meteen kunnen zeggen wat het is. Wel weet ik dat ik die rommel niet in mijn huis wil en die dingen zo snel mogelijk doorgespoeld kunnen worden.
"Nou, voorlopig blijf je gewoon lekker hier. Als ze binnen enkele dagen haar excuses niet heeft aangeboden dan gaan we naar de politie, gezien je buurvrouw kan getuigen," zeg ik resoluut.
Ik zucht even en haal mijn hand door mijn haar. Ik begrijp heel goed hoe het voelt om zo vernederd te worden, maar ik kan ik me inbeelden dat het nog twee keer zo hard aankomt als het een van je eigen ouders is die je zo toe takelt. Ik bekijk het zakje in mijn hand nog een keer en besluit dat ik het in een lade ga leggen zodat ik het als het zover komt aan de politie kan geven als bewijsmateriaal.
"Hé, hoe is het trouwens met je tattoo? Heb je hem verzorgd zoals ik je uitgelegd heb?"
Ik gebaar dat hij even zijn mouw omhoog moet stropen. Het is tijd voor een luchtiger gesprek.
Charlotte
Ik lach zachtjes met Michael mee en zucht tevreden. Zelfs voor we beiden vertrokken was de sfeer niet zo luchtig. Ik haal even een hand door mijn haren en neem nog een paar slokjes van mijn water. Als ik opkijk zie ik dat Michael naar de laptop zit te staren. Het duurt niet lang voor zijn blik de mijne kruist.
"Weet ze wie ik ben?" vraagt hij zacht.
Ik denk even na voor ik antwoord.
"Ik heb haar al veel over je verteld," zeg ik dan eerlijk. "Ze vraagt zelf ook wel eens naar je, ze merkt dat ons gezin anders is dan die van haar schoolvriendjes maar ik kan niet zeggen dat ze er echt verdrietig door is. Het is meer alsof ze zichzelf afvraagt wat ze precies mist."
Ik kijk even naar de deur waarachter mijn -ons- dochtertje ligt te slapen.
"Maar ik denk niet dat ze al de link gelegd heeft dat jij de man uit de verhalen bent. Dan had ze je er zeker op aangesproken," vervolg ik zachtjes.
Ik richt mijn blik weer op Michael en glimlach zachtjes.
"En ik ben niet van plan je nog een keer een keuze te ontnemen, als ze te weten komt wie je bent, dan is het omdat je dat zelf wilt en wanneer je het zelf wilt," besluit ik luidop.
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.
)
]
]
