[Rpg] Who is it? [1] - Speeltopics

who is it ,who is the murder of this crime?
Nobody knows or they just saying that to hide it from us.A crime at the highschool in New York.A school of more than 1000 students and a murder.All the students have to stay in school beacause the murder is still there but does that cause for more death people who knows?The murder know.

Deze rpg speelt zich dus af in de middelbare school Belmont Preparatory High School.Een school met meer dan duizend leerlingen.Een gewone school waar niets mis kon lopen,maar daar hadden ze het mis.Een vermoorde cheerleader klonk het ze zeiden dat ze heel bekend was in school dat ze dus populair was.Maar dat betekend niet geliefd.De politie nam in en verplichte alle leerlingen in het schoolgebouw te laten blijven tot ze wat meer weten over de moordenaar,maar als de moordenaar nog steeds in het gebouw doolt betekend dat niet een groter gevaarvoor de leerlingen ?
So who is it?

Rollen :
Students(nerds ,populaire mensen(waaronder cheerleaders en footbal players) , pestkoppen(max2 kunnen ook footbal players zijn), seutenbitcherige types ,(max2 kunnen ook cheerleaders zijn)normale studenten , ...)

-James Johnsen ~Moonly~Normale student
-Isabel 'Bel' Melinda Silverson ~ Tsubaki ~Cheerleader
-Kylie Louise Adams~carpediemx~Normale student
- Yune Brighton~Memoria~Normale leerling, cheerleader
-Charles Johnsen~Assassin~Alternatieve student
-Rayn Maxwell Golddigger~Nyan~ Football speler, populair iemand
-Jayden Brooks~Memoria ~Normale student, Football speler
-David Pure~Moonly~Populair iemand, footballplayer
-Lou Mc.Down~Nyan~Gewoone student,Nerd
- Elena Yana Bennett ~LostMagic ~Normale Studente, nerd
-Evalyn Janice Fisher~ Arriver~ Normale leerlinge
-Riley Lauryn Mayer~Khione~Leerling, skatermeisje
Moordenaar(s)
(Max 2 dan moeten ze wel samen werken)
-Aileen Sony Millers ~Rememberyouxx +Cheerleader meisje
-Steven Gavin McLawerson ~Tsubaki ~Moordenaar
Politie(max 3)
-Angelica Wolfe~Assassin
-Axel Cael Rebel~Isuzu
-

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Maximaal 3 character per persoon.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:26 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elena Yana Bennett
Ik haal mijn wenkbrauwen op. 'Jullie zijn de pestkoppen niet wij.' zeg ik in het meervoud. 'Ik probeer alleen maar uit jullie buurt te blijven voor beledigingen te mijden.' zeg ik eerlijk en kijk voor me uit. Ik kijk over het sportveld en moet denken aan iets wat Maddie gezegd heeft. Nooit luisteren naar wat vreemden zeggen, ze kennen je toch niet. Dat zei ze na mijn eerste aanval.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Riley Lauryn Mayer
Charlie kijkt me verbaasd aan. 'Meen je dit nou, Riles?' vraagt hij ongelovig. 'Eerst is er niemand, dan is er ineens niks gebeurd. Waarom lieg je tegen mij? Je was nog wel zo beledigd omdat ik het niet tegen jou zei, nu doe je precies hetzelfde!'. Hij laat mijn pols, slaat zijn armen over elkaar en kijkt me aan met een strenge blik. Mijn onderlip begint lichtjes te trillen. Ik kan er niet tegen als hij zo tegen mij doet, ook al weet ik dat ik vaak ook zo tegen hem doe. Mijn wangen zijn nog steeds wat rood en ik durf hem ook nog steeds niet aan te kijken. Met mijn handen friemel ik wat ongemakkelijk aan de onderkant van mijn shirt. 'Ik ben met Dave naar bed geweest,' mompel ik dan.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[moet slapen, reageer morgen wel anders ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Rayn Golddigger
Ik beet op mijn lip.Mischien ofja het was waar wat ze zei.Ik pest mensen om me hoger op te voelen en bekent te worden,maar vaak voelde ik me er niet goed bij."Nou en..." zeg ik.Niets ervan laten merken was het beste ookal kon ik best wel nerveus worden.Zo moest je eenmaal overleven in een school.Wij zijn de sterke en zij de zwakke."wel..dankje voor de zakdoek."mompel ik dan stil.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Axel Cael Rebel
‘Ik probeerde je niet te beledigen, ik dacht het echt. Maar die belediging is dan mooi meegenomen.’ Grijnst ze zelfingenomen. ‘Waar jij maar blij van word, hé.’ Laat ik haar dan weten, met een monotone stem, ‘Graag gedaan trouwens.’ Vervolgde ik, net zo monotoon, maar met een lichtelijke gehumeurde toon eraan verworven. Voor een klein moment had ik me hierna gericht op haar hand die mijn arm nog vasthield en de warmte die er nog steeds vanaf straalde. Ik voelde het branden, het leek wel erger te worden, waardoor ik me nog erger aan haar begon te irriteren. Niet dat het überhaupt mogelijk was, ze had hier vast goed over na gedacht, zodat ze me op een nieuwe manier kon treiteren. Wolfe laat nog steeds niet los, daardoor krijg ik al sterk de neiging om me nu gewoonweg wel los te trekken uit haar greep, wat ik nu ook doe. Genoeg is genoeg.
      ‘Misschien.’ Gromt ze, nog op mijn vraag of ze hier op school heeft gezeten. Het valt me op dat ze steeds geen direct antwoord op dit soort vragen geeft, alsof ze ervoor schaamt of zo. Eigenlijk iets wat ik wil uitzoeken, en wat ik ook zeker later ga doen, maar nu niet. Het komt nog wel, dit was nu niet het belangrijkste wat er was. Toch kan ik het niet laten er een treiterige opmerking tegenaan te gooien, met een grijns niet te vergeten. ‘Dat vat ik dus op als een ja! Hm, ik zie je eigenlijk wel als de mysterieuze, jonge vrouw die elke man om haar vinger kan wikkelen.’ Of dat was hoe ik haar wilde zien.. Ik heb werkelijk geen idee waarom ik deze, ietwat flirterige, opmerking naar haar maakte, maar wat ik wel weet, is dat ik in mijn gedachten mezelf al meerdere slagen voor mijn hoofd heb gegeven voor deze actie. Ik bedoel maar, wat flik ik mezelf nou? Dit was een hele rare dag en ik gaf het de schuld aan het biertje dat ik gisteravond niet bij de bar had gedronken. Fuck, die moest ik gewoonweg nemen, dan had ik dit gezeik niet! Nu loop ik zelfs met Wolfe te flirten, terwijl dat helemaal niet mijn bedoeling is. Net zoals haar naam hardop uitspreken, terwijl ik het altijd gewoon bij haar achternaam hield – zoals bijna iedereen.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 22:14 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Charles Johnsen

Haar onderlip begint te trillen, haar wangen zijn nog steeds wat rood en ze kijkt me niet eens aan. Met haar handen friemelt ze wat aan de onderkant van haar shirt. Ik trek vragend mijn wenkbrauw op omdat het steeds vreemder word. "Ik ben met Dave naar bed geweest." mompelt ze dan. Ik wil eerst opgelucht lachen omdat hij haar niet pijn gedaan heeft, maar besef dan pas wat ze nou eigenlijk gezegd heeft. Mijn ogen worden groot en de tranen springen erin, die ik snel wegknipper.
"Wat?" vraag ik en er vormt zich een duidelijk hoorbare brok in mijn keel. Ik kijk haar wat teleurgesteld aan. "Ik wist helemaal niet dat jullie al zo serieus bezig waren..." mompel ik en mijn blik veranderd naar beschuldigend, al wend ik hem kort erna af. Dit steekt enorm van binnen, meer dan ik ooit had verwacht. Ik had het haar gewoon moeten vertellen, dan was het nooit gebeurd. Nee, ik moet het niet vertellen en haar gewoon laten. Dave is heel anders dan ik, dat is haar type. Ik ben bestfriend materiaal, geen boyfriend.
"Dat is wel heel snel hé. Ik dacht dat je wel slimmer was dan dat." Uit ik vervolgens nog beschuldigender.

---

Your make-up is terrible

Angelica Wolfe

"Waar jij maar blij van word, hé." laat hij weten, met een monotone stem, "Graag gedaan trouwens." vervolgt hij, net zo monotoon, maar met een lichtelijke gehumeurde toon eraan verworven. Uiteindelijk trekt hij zich dan wel los uit mijn arm, die ik daarna tegen mijn lichaam aan trekt. Op zijn woordne geen ik geen reactie meer, ik snap niet hoe hij zo rustig kan blijven eronder. Ik weet wel dat het mij niet zou lukken, nog even en ik barst uit mijn vel. Daarom heb ik ook gelijk van van mijn misschien, omdat ik daarmee laat zien dat ik hier wel degelijk op school gezeten heb. Ik ben geen leugenachtig type, dus een nee had ik er sowieso niet uit kunnen krijgen. Zelfs niet tegen hem, tot mijn grootste spijt.
Natuurlijk kan hij het niet laten om er toch een treiterige opmerking tegenaan te goien, met een grijns niet te vergeten. "Dat vat ik dus op als een ja! Hm, ik zie je eigenlijk wel als de mysterieuze, jonge vrouw die elke man om haar vinger kan wikkelen." Mijn wangen worden vuurrood, ik heb daardoor niet eens door wat voor een flirterige opmerking dit is aangezien ik het als kwetsend ervaar. Met een harde, kille blik kijk ik hem aan. "Kan je je rotopmerkingen niet gewoon bij je houden? Het is nu wel weer genoeg geweest." snauw ik naar hem. Ik kan me absoluut niet zo rustig houden als hem. "Klootzak." mompel ik erachter aan als ik mijn blik afgewend heb en de gang aan het einde van de trap instorm.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
'Wat?' vraagt Charlie. Het klinkt alsof zich er een brok in zijn keel vormt maar daar vergis ik me vast in, er is geen reden waarom dat zou gebeuren. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat hij me teleurgesteld aankijkt. 'Ik wist helemaal niet dat jullie al zo serieus bezig waren...' mompelt hij. Zijn blik veranderd naar beschuldigend en dan kijkt hij weg. Dit is een andere reden waarom ik hem niet wilde vertellen. Ik was al bang voor zo'n reactie. 'Dat is wel heel snel hé. Ik dacht dat je wel slimmer was dan dat,' zegt hij, op een beschuldigendere toon dan zijn blik. Gekwetst kijk ik hem voor een paar seconden aan waarna ik mijn blik afwend. 'En dit is waarom ik het je niet wilde vertellen,' mompel ik zacht.
Charlie is bijna nooit boos of teleurgesteld in me, dat zorgt er voor dat het alleen maar harder en kwetsender aankomt.
'Ik moet gaan,' vervolg ik op een nog zachtere toon.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ze kijkt me voor een paar seconden gekwetst aan voor ze haar blik afwend. "En dit is waaom ik het je niet wilde vertellen." mompelt ze zacht, waardoor ik slik. Ze heeft gelijk, ik reageer echt als een eersteklas klootzak. "Ik moet gaan." vervolgt ze op een nog zachtere toon. Mijn ogen krijgen een wanhoperige tint als ik haar arm opnieuw vastgrijp. "Nee, ga niet weg, het spijt me!" zeg ik snel. "Je hebt gelijk, zo moet ik helemaal niet reageren. Nou, vertel me er alles over. Ik wil weten wat ik kan verwachten voor mijn eerste keer." Ik tover een waterig glimlachje op mijn lippen, terwijl ik het gevoel heb dat ik van binnen uit elkaar knal van de pijn. Natuurlijk wil ik helemaal niets weten, maar ik doe het voor haar. Ik laat haar arm weer los, omdat ik bang ben dat ik haar pijn doe.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
Ik wil net van de tafel afspringen en weglopen als Charlie mijn arm vastgrijpt. 'Nee, ga niet weg, het spijt me!' zegt hij snel. 'Je hebt gelijk, zo moet ik helemaal niet reageren. Nou, vertel me er alles over. Ik wil weten wat ik kan verwachten voor mijn eerste keer'. Hij glimlacht vaagjes en laat mijn arm weer los. Voor een paar seconden denk ik er nog aan om weg te lopen, maar besluit dan toch te blijven zitten. Als ik wegloopt komt hij me waarschijnlijk toch achterna.
Goed, wat moet ik zeggen. Ik kan niet zeggen dat het best wel pijn deed. Dan lacht hij me straks nog uit. Daar zie ik hem wel voor aan naar zijn reactie van net. 'Dat is persoonlijk,' mompel ik. Hij kan hopelijk zelf ook wel snappen dat ik dit niet aan hem wil vertellen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ik ben blij dat ze blijft zitten als ik haar los laat, maar ik ben minder blij met haar antwoord. Of toch wel, ik weet het niet. "Dat is persoonlijk." mompelt ze. Ik zucht even. "Oké, prima. Ik was alleen nieuwsgierig..." mompel ik. "Aangezien jij de eerste van ons bent die seks heeft gehad." Nu kan ik de kleine fantasietjes, waar ik me trouwens rot voor schaam, ook wel vergeten. Dat we samen de eerste keer delen, romantisch en wel. Shit hé, ik ben geen eens een echte jongen, dat ik zo denk. "Ik wil ook wel weten hoe het is met een jongen hoor." grinnik ik vervolgens, hopelijk kan ik daarmee de sfeer iets verlichten. Toch heb ik het gevoel alsof de teleurstelling hierover met de seconde groter word.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
Charlie zucht even. 'Oké, prima. Ik was alleen nieuwsgierig...Aangezien jij de eerste van ons bent die seks heeft gehad,' mompelt hij. 'Ik wil ook wel weten hoe het is met een jongen hoor,' grinnikt hij dan. 'Nou, daar zal je dan zelf achter moeten komen,' zeg ik. 'Ik weet niet of je het doorhebt, maar ik ben een meisje,' vervolg ik en ik wijs even naar mijn borsten. 'Als je daar nu pas achterkomt moet je maar een bril kopen, of iets,' grinnik ik. 'Ik kan lastig zeggen hoe het voor een jongen is, om seks te hebben met een jongen. Meisje en jongen is heel anders'. Ik zucht even en bijt op mijn lip. 'Het is gewoon a-' begin ik maar ik kap mijn zin af. Het lijkt me toch beter als ik het niet vertel. 'Nee. Laat maar,' mompel ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

"Nou, daar zal je dan zelf achter moeten komen. Ik weet niet of je het doorhebt, maar ik ben een meisje." zegt ze en wijst even naar haar borsten. "Als je daar nu pas achterkomt moet je maar een bril kopen, of iets." grinnikt ze. Ik lach zacht, al klinkt het niet echt vrolijk. Daarna prik ik haar net boven haar borst, haar borst zelf aanraken zou ik niet durven. "Echt? Pfft, dit is de eerste keer dat ze me opvallen hoor." overdrijf ik wat. "Je lijkt net een jongen."
"Ik kan lastig zeggen hoe het voor een jongen is, om seks te hebben met een jongen. Meisje en jongen is heel anders." Ze zucht even en bijt op haar lip. Ik probeer haar enigszins nieuwsgierig aan te kijken, alsof ik het echt wil weten. Op dit moment vraag ik me af of ik zonder haar eeuwig maagd wil blijven. "Het is gewoon a-" begint ze, maar ze kapt haar zin af. "Nee. Laat maar." mompelt ze.
Ik begin haar zacht in haar zij te kietelen, maar hou er ook net zo snel mee op. "Nee, nu moet je het vertellen ook!" zeg ik plagerig. "Je hebt me nieuwsgierig gemaakt hoor." Dat is waar, de manier waarop ze het zegt en hoe ze op haar lip beet, zorgt ervoor dat ik het wil weten. Straks is het iets slechts, heeft die klootzak haar toch iets aan gedaan. Dan word ik de nieuwe moordenaar op deze school hoor, niemand mag haar pijn doen.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer.
Charlie prikt net boven mijn borst. 'Echt? Pfft, dit is de eerste keer dat ze me opvallen hoor,' overdrijft hij. 'Je lijkt net een jongen'. Ik rol met mijn ogen. 'Dan moet je voortaan toch beter opletten als we gaan zwemmen,' zeg ik.
Charlie begint mijn zij te kietelen, waardoor ik zachtjes, en erg meisjesachtig-giechel, iets wat ik zelf verschrikkelijk vind maar hij stopt gelukkig aan. 'Nee, nu moet je het vertellen ook!' zegt hij plagerig. 'Je hebt me nieuwsgierig gemaakt hoor'. Ik zucht even en haal iets wat gefrustreerd aan hand door mijn haar. 'Oké dan,' begin ik zacht. 'Als je het zo graag wilt weten: Het deed pijn,' vervolg ik zachter. 'Nu blij?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Axel Cael Rebel
Haar arm trekt ze tegen haar lichaam aan toen ik mijn arm uit haar grip trok. Op mijn woorden laat ze geen reactie meer. En na mijn flirterige woorden, worden haar wangen vuurrood. Ik weet niet of dit van woede of schaamte is, je weet maar nooit met haar, wat dan wel weer klopt met de mysterieuze kant van de vrouw. Al leek ze eerder onpeilbaar, hierdoor zuchtte ik.
      Met een harde, kille blik kijkt ze mij aan. Ze had het de gehele tijd niet gehad, dus schrik ik me nu bijna rot als het ook daadwerkelijk gebeurd. Nu kreeg je het over je heen hoor, Axel, goed geflikt met je flirterige, plagende opmerking. ‘Kan je je rotopmerkingen niet gewoon bij je houden? Het is nu wel weer genoeg geweest.’ Snauwt ze naar me, waar ik van opkijk. Haatte ze het zo erg dat ik haar plaagde? Zo vaak deed ik het volgens mij niet eens, alhoewel ik duidelijk wist dat dit een leugen was. Toch, flirterige opmerkingen maakte ik helemaal nooit bij haar, tot vandaag dan. Hoe kon ze daarover flippen? Ze dacht waarschijnlijk dat ik het niet echt meende door al die grapjes van me. ‘Klootzak.’ Mompelt ze erachter aan als ze haar blik afgewend heeft en de gang aan het einde van de trap instorm. Verwilderd kijk ik haar even na, terwijl ik grip op de situatie probeerde te vatten en mezelf wilde vertellen wat er net gebeurd was.
      Wat was er eigenlijk net gebeurd? Mijn hoofd gooide ik in mijn nek en ik liet een geïrriteerde kreun, terwijl ik naar het plafond staarde, waarna ik weer rechtstond en Wolfe zo snel mogelijk volgde. Wanneer ik haar zag, liep ik met grote passen naar haar toe en trok haar ruw terug. Niet de best mogelijke manier om het op te lossen, maar goed, ik wist nu eenmaal niet zo snel iets anders. ‘Het was helemaal niet als een rotopmerking bedoeld,’ grauwde ik naar haar, waarbij ik haar zo naar me toe trok dat ze wel moest stoppen met lopen en naar mij toe moest draaien. ‘Je doet vreselijk opgefokt,’ vervolgde ik grommend, waarna ik snel zacht mompelend vervolgde: ‘Het spijt me, goed?’ Hierbij keek ik van haar weg, terwijl ik haar weer losliet.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.