• Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

    Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
    Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

    Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
    -Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

    Wil je meedoen? Klik dan hier.

    ===================
    Nieuwe mensen;
    - Marilyn Carter Mohawk
    - Layla Amore Woodstock Stuttgart
    - Ebony Morris Aria

    De al bestaande mensen;
    - Levi Unknown Dodge
    - Michael Thomas Brown Nadal
    - Charlotte Suavez Gancanagh
    - Mary Elizabeth Santiago Colfer
    - Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
    - William Irial Smelting Gancanagh
    - Arion O'Leary Gancanagh
    - Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
    - André Sean Stenvers DarrenCrissy
    - Maya Hart AroonCat
    - Dimitry Hart AroonCat
    - Lilian Grace Henriet MissStoran
    ===================
    Regels;
    Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
    Ga niet aanstellen of juist niets doen.
    Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
    Géén perfecte personen.
    Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
    Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya

    Ik glimlach onder André zijn aanrakingen.
    Hij is echt volwassen geworden in de 5jaar, maar ergens mis ik dat verlegen en speelse jongentje wel.
    Hij kijkt naar 2jongens, ik knijp mijn ogen tot spleetjes.
    "Levi! Dimitry!" Roep ik blij, en ren naar ze toe.
    ik omhels dimi even, en sla dan mijn armen om Levi zijn hals.
    "Wat leuk jullie weer te zien!" Roep ik gesmoord tegen Levi zijn shirt.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    André

    Een grom verlaat mijn mond wanneer Maya ervoor kiest richting de jongens te gaan. Ik loop er langzaam heen.
    "Hallo," zeg ik dan en knik naar Dimitry en Levi. En stop mijn handen ontspannen in mijn zakken, ik laat niets merken. Ik kijk naar Maya en knipoog even naar haar. "En, wat hebben jullie de laatste jaren uitgespookt? Werk gevonden?" vraag ik dan en kijk meer alleen naar Levi. Maar natuurlijk is de vraag ook voor Dimitry bedoeld. "Ik heb mezelf nuttig kunnen maken, ik ben de ordehandhaving in gegaan. Voor jullie makkelijke hersentjes, ik ben politie." zeg ik met een grijns. Ik zeg het met een speelse ondertoon, om niet veel aan Maya te laten merken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Levi
    Ik staar terug naar André die zojuist naar mij had gestaart. Tot Maya ons opmerkte en naar ons toe rende. "Levi! Dimitry!" Roept ze blij, Ze knuffeld Dimitry, en daarna mij, nou een soort van. "Wat leuk jullie weer te zien!" zegt ze half hoorbaar omdat ze nog steeds met haar hoofd in mijn shirt zit. "Hey Maya! Het is ook leuk om jou te zien!" zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. Stiekem had ik André's gezicht wel willen zien toen Maya naar ons toe rende.
    André zij ook het een en ander maar ik lette niet zo op, ik schrik een beetje als ik het woord 'Politie' opvang maar laat mijn schrik niet merken, wel slik ik iets te luid. "Ik verdien goud, mijn baantje is super makkelijk. Ik uh. Ik ben uh, Ik ben Bokser!" moeilijk om iets simpels te kiezen als je niet na denkt. He kon erger ik had ook dronken kunnen zijn.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 19:26 ]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [urg w8 ik pas het aan]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [Too bad... xd]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Marilyn Carter

    Bingo, dacht ik en kon met moeite een klein glimlachje onderdrukken.
    Mijn geheugen had me dus niet in de steek gelaten aangezien ik hem had herkend.
    "Vergeef me," Begon hij verontschuldigend waardoor hij mijn aandacht weer vast had. "Maar ik herken je niet meer. Mijn stomme schuld."
    Ik glimlachte even pijnlijk terwijl ik enigszins beschaamd nadacht hoe ik me het best kon voorstellen.
    "Marilyn Carter," Zei ik zachter dan ik bedoelde. "Misschien herken je me wel als ik zeg dat ik een bokalenbril en wat overgewicht had, ze noemde me wel eens Jelly Belly."
    Ik beet even op mijn onderlip en sloeg mijn ogen even neer maar besloot toch dat het beter was om hem aan te kijken zodat ik eventueel zijn reactie kon peilen en deels ook omdat ik zo nodig wilde bewijzen dat het me niets deed.
    Als dat hem geen belletje zou doen rinkelen, was ik nog onzichtbaarder dan ik toen had gedacht dat ik was.
    Onbewust vroeg ik me plots af wie er in hemelsnaam die naam had bedacht, het was immers zo kinderachtig geweest.
    Toch deed ik alsof die woorden van toen me niets deden, hoewel ik er in werkelijkheid kapot van was.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    André

    Ik hoor Levi slikken, het klonk best hard. Ik kijk hem even vragend aan.
    "Ik verdien goud, mijn baantje is super makkelijk. Ik uh. Ik ben uh, Ik ben Bokser!" ik trek even een wenkbrauw op en sla een arm om Maya heen, waarna ik haar naar me toetrek. "Uh Boxer..." zeg ik droogjes. "En, hoeveel medailles heb je al?" vraag ik dan. Ik kijk Levi aan en haal even een hand door mijn haar. Dan laat ik mijn blik even naar Dimitry gaan. Opnieuw kijk ik naar Levi en wacht op zijn antwoord. Hij leek wel te schrikken toen ik vertelde dat ik bij de politie werk, maar waarom? Doet hij illegale dingen? Ik knijp een oog ietsjes dicht om hem te onderzoeken, maar ik kom zo een, twee, drie niet op iets. Misschien is hij wel echt boxer.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 19:34 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya

    Ik glimlach van Levi zijn kus, en ik geef er een terug op zijn wang.
    Dan zet ik een stap naar achter en ga naast André staan.
    Ik glimlach naar de jongens, zij zijn ook gegroeid!

    Dimitry

    Ik lach naar Maya, til haar op, slinger haar rond en zet haar dan weer neer naast André.
    "Baantje in een bar, meer niet, maar ik ben wel door gestuurdeerd."
    Antwoord ik, en leun tegen de muur.
    Ik zie hoe André maya naar zich toe trekt.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    (Niet zo snel! Ik zit ook maar op een iphone die super sloom is :x)


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    AroonCat schreef:
    (Niet zo snel! Ik zit ook maar op een iphone die super sloom is :x)


    [Sorry dacht dat je off was xd]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Levi
    André loop me te onderzoeken, ik irriteer me er een beetje aan.
    "Ik heb er 5!" zeg ik zelfverzekerd.
    Oh w8 maar als hij ze nou eens zou willen zien?
    "Maar die heb ik verkocht! Extra geld in het laatje is altijd wel handig" Gelukkig weet Dimitry ook niet precies wat voor werk ik doe, anders had hij me kunnen veraden. Hij weet alleen dat ik altijd thuis kom met een aantal vlappen, meestal 500 per dag.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [xD]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    André

    "Ik heb er vijf! Maar die heb ik verkocht! Extra geld in het laatje is altijd wel handig." ik knik even.
    "Hmm, verkocht... Zonde joh." zeg ik en kijk hem aan. "Ik zou ze aan de muur hangen. Maar waarom boxen?" ik bekijk hem weer even.
    Wáarom zou Levi voor boxen kiezen, het is niet eens een échte baan. Het is niet eens leuk, vind ik dan, elkaar afmartelen voor niets.
    Ik streel even door Maya haar haar. "Waarom gingen we hierheen?" vraag ik dan met een lachje in haar oor. Ik had hier dus echt geen zin in..


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Levi
    "Hmm, verkocht... Zonde joh." zegt André en hij kijkt me aan. Ik haal mijn schouders op. "Ik zou ze aan de muur hangen. Maar waarom boxen?" Vraagt hij daarna. "Ik ben een keer in de trainings hal gaan sparren op een tornooi. En ik had toen best wel lang door gevochten, toen kwam er een man naar me toe die me wou trainen. En zo begon ik wel zo'n beetje." Ik krap met een vinger over mijn wang, de wond/litteken jeukte.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Maya

    Verontwaardig kijk ik André aan " om vrienden terug te zien! Heb je levi en Dimi dan niet gemist??" Vraag ik verbaast.
    Dan valt mijn blik op een lang litteken op Levi zijn wang.
    Ik loop naar hem toe en ga dicht op hem staan.
    Ik pak met een hand zijn kin, en bekijk de lange, smalle lijn.
    Met een vinger ga ik er zacht overheen.
    "Levi??? Wat is dit?" Vraag ik, en ik laat zijn kin los en leg mijn hand op zijn schouder.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »