-1- This is my life now. -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
- Marilyn Carter Mohawk
- Layla Amore Woodstock Stuttgart
- Ebony Morris Aria

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Dodge
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers DarrenCrissy
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
- Lilian Grace Henriet MissStoran
===================
Regels;
Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
Ga niet aanstellen of juist niets doen.
Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
Géén perfecte personen.
Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Kyle

"Ik ben al klaar hoor." zegt Irial als hij me heeft teruggetrokken en zijn lippen weer op de mijne plantte. Ik kijk naar hem en lach even. "Ow..."
"Je ziet er prima uit, dus wees niet zo zenuwachtig." zegt hij dan en drukt zijn lippen even tegen mijn voorhoofd. "Maar-" voordat ik verder kwam trok Irial me al naar beneden. Als we beneden zijn kijk ik hem aan. "Man, je ruikt lekker. Welk luchtje?" vraag ik als ik hem aankijk. Even haal ik mijn hand door mijn haar en zet dan een hand in mijn zij, dat is een gewoonte geworden door de jaren heen.
"Hoelaat moesten we daar nou zijn?" vraag ik dan als ik even een blik naar de klok werp. Dan zet ik mijn volle aandacht weer op Irial, ik moet best een stukje oomhoog kijken. Want hij is groter dan ik.

Ich liebe dich 27.12.23

Mary

Ik heb een simpel jurkje aangetrokken, met een blauwe tint net iets donkerder dan mijn ogen. Mijn haren hangen losjes rond mijn shouders, en langs de ene kant heb ik het wat weggestoken met een klein speldje. Ik ben net bezig met het aanbrengen van nog wat mascara, wanneer Arion de badkamer binnenkomt.
"Mary, babe, heb je mijn andere sok gezien, ik vind hem ner- Wow."
Ik kijk op en kijk hem niet-begrijpend aan.
"Je- Wel- Ik bedoel ik- Wow. Je ziet er prachtig uit, babe."
Ik grinnik even zachtjes en knijp in zijn hand wanneer hij een kus op mij wang drukt. Ik had nooit gedacht dat ik zo gelukkig zou zijn met iemand, laat staan iemand zoals Arion. Toch voelde het vanaf het begin al goed aan, en alles ging op ons eigen tempo. Niets overhaast.
Ik zucht even verliefd wanneer hij weer verdwijnt, en merk dat ik weer net dat tikkeltje meer van hem houd dan gisteren.
"Heb je mijn andere sok gezien?"
Lachend schud ik mijn hoofd. Nadat ik mijn make-up heb opgeruimd, loop ik de badkamer uit en ga naar de wasplaats.
"In de wasmand, lieverd. Sokken zijn altijd met twee."
Gniffelend overhandig ik hem de verloren sok, en ga op mijn tenen staan om hem een kusje te geven. Ik kan het niet laten even op mijn lip te bijten en hem dolverliefd aan te kijken.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Marilyn Carter

Langzaam druppelden er al wat meer mensen de gymzaal binnen, sommige meende ik te herkennen, mensen die me altijd hadden gepest.
En er waren gezichten die ik niet meer kon plaatsen, wat logisch was na 5 jaar.
Hier en daar keken mensen me wat aan alsof ze een vermoeden hadden van wie ik was, maar het toch niet met alle zekerheid konden zeggen.
Ik was nu eenmaal erg hard verandert en daar was ik maar al te trots op.
Om toch iets om handen te hebben, wandelde ik traag richting de kleine bar die er tijdelijk was neergezet en schepte wat punch voor mezelf in om er vervolgens even van te nippen.
Iedereen leek het al best gezellig te hebben, hoewel de reünie net was begonnen.
Mijn ogen gleden over de kleine groepjes die er al waren gevormd en het leek wel alsof ik de enigste was die er maar wat bij stond.
Net als vroeger, dacht ik bitter en nam nog een slokje.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Ik ga slapen. Bye!

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Trusteh

Ich liebe dich 27.12.23

Charlotte

"Ja, en jij? Charlotte?" vraagt ze, waarop ze lachend haar hoofd schudt.
Ik strijk even met mijn handen een denkbeeldige plooi in mijn jurkje plat en stop een lok haar achter mijn oor. Vanuit mijn ooghoek hou ik Evangelynn in de gaten.
"Kan me niet inbeelden dat ik zoveel veranderd ben," grinnik ik uiteindelijk. "Maar jij... Je ziet er echt goed uit Donna, ik kan me niet herinneren dat je vroeger zo straalde," zeg ik eerlijk.
Met een lachje op mijn gezicht kijk ik naar de meisjes die met elkaar kennis aan het maken zijn. Ik haal het kleurboek en de potloden uit mijn tas en geef ze respectievelijk aan Donna's dochtertje en Evangelynn. De twee hollen ermee naar de tribune die ze als tafel gebruiken.
Even wil ik vragen of het haar kinderen zijn, maar het lijkt me niet erg logisch dat ze iemand anders' kinderen zou meebrengen naar een reünie.
"Hoe oud zijn ze?" vraag ik met oprechte interesse.
Mijn ogen schieten nog even naar mijn eigen oogappel voor ik naar het kleine bolletje in de Maxi Cosi kijk. Voorzichtig streel ik mijn vinger even over een superzacht wangetje van het dotje. Ik herinner me Evangelynn nog goed toen zij zo klein was en tranen van ontroering springen in mijn ogen.
"God, heb jij dat nou ook sinds je zwangerschap?" lach ik. "Dat je overal om kan huilen?"

Irial

"Man, je ruikt lekker. Welk luchtje?" vraagt Kyle als we beneden zijn. Ik kijk hem aan en schiet in de lach. Ik wil net mijn mond open doen om te antwoorden, maar Kyle slaat er zijn lieftallige snater al tussen.
"Hoelaat moesten we daar nou zijn?"
Ik lik even over mijn piercing terwijl ik een blik op de klok werp. Als ik zie dat het half acht is, trek ik een wenkbrauw op en kijk hem aan.
"Zeven uur," antwoord ik, terwijl ik moeite moet doen om niet te lachen. "Als we nu vertrekken dan zijn we fashionably late."
Dat laatste zeg ik eerder op een verwijfd toontje. Ondertussen heb ik al mijn autosleutels in de hand. Ik wil me net omdraaien om naar de deur te lopen, maar bedenk me plots.
"Komt Diedje vanavond slapen?" vraag ik met een ondeugende grijns op mijn gezicht.

Arion

Ik ga haar achterna naar de wasplaats en spring weer op één been als de vloer koud aanvoelt aan mijn blote voet.
"In de wasmand, lieverd. Sokken zijn altijd met twee."
Ik kan nog net een gek gezicht trekken voor ze me een kusje geeft. Wanneer ze me aankijkt en op haar lip bijt ben ik even volledig de kluts kwijt. Ze weet na vijf jaar nog steeds wat ze moet doen om mij in de war te brengen. Ik schraap mijn keel even en trek haar wat dichter naar me toe.
"Nou dan ben ik je sok, want ik hoor gewoon bij jou, Mary," zeg ik.
Ik weet niet of het stom klinkt, maar ik vind het wel een toepasselijke vergelijking.
"Alleen stink je nooit," lach ik nog terwijl ik mijn tweede sok aantrek. Nu nog mijn schoenen vinden en dan kunnen we gaan.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mombasa schreef:
Ik ga slapen. Bye!

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Nou dan ben ik je sok, want ik hoor gewoon bij jou, Mary. Alleen stink je nooit."
Ik grinnik.
"Als je dat tweede niet had gezegd, had ik het ergens nog lief gevonden."
Lachend kijk ik hem aan en ga weer op mijn tenen staan om mijn lippen op de zijne te drukken.
"En voor je panikeert, je schoenen staan in de hal, ik heb ze klaargezet voor je."
Grijnzend doe ik alsof ik zijn kraag een beetje fatsoenlijk leg, maar trek hem dan iets dichter naar me toe om hem weer te kussen.
"Ik hou van je," zeg ik zachtjes, en kijk hem glimlachend aan.
Giechelend veeg ik de lipgloss van zijn mond met mijn duim, en verlies mezelf enkele seconden in zijn mooie ogen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Kyle

Ik lach even als Irial het laatste wat verwijfd zegt. Ik zie dat Irial zich om wil draaien maar zich dan ineens bedenkt. "Komt Diedje vanavond slapen?" ik kijk hem aan en zie een ondeugende grijns op zijn gezicht. Ik grinnik even. "We hebben geluk, hij komt morgen pas." zeg ik dan en pak Irials hand, waarna ik de sleutels eruit trek en hem aankijk. "Ik rijdt." grijns ik dan en loop overdreven heupwiegend lang Irial heen naar de voordeur, dan open ik hem droogjes en loop naar buiten. Ik kan helemaal niet rijden maar ik vind het gewoon leuk om hem uit te dagen.
Ik steek de sleutel in het slot en draai hem om tot ik een klik hoor. "Kom liefje," zeg ik en open de deur, natuurlijk stap ik niet in, ik hou de deur voor hem open. "Anders komen we echt te laat, en dan is het weer mijn schuld." zeg ik en zet speels mijn tong tussen mijn voortanden.

Ich liebe dich 27.12.23

Levi
Ik kijk in de spiegel en leun op de wasbak, ik pak wat huidskleurige make up, nee ik ben niet into make up of dat soort dingen, maar rondlopen met zo'n snee in mijn kaak ziet er ook niet uit, ik pak het borsteltje en wrijf die over mijn wang, vanaf mijn kaak tot het midden van mijn wang, het zou een litteken worden, een van de vele maar deze was op me gezicht, ik had liever een blauw oog, ik werp een blik op de klok en loop de badkamer uit, ik had geen nette kleding aan, geen pak met stropdas, ik had iets gewoon aan. Ik loop de trap af en pak mijn leren jack, die ik aan doe voor ik de deur verlaat, ik woonde nog steeds dichtbij school het was maar een paar blokken om. Ik deed toch alles lopend of rennend.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Arion

Ik geniet ervan, hoe ze haar lippen op de mijne drukt.
"En voor je panikeert, je schoenen staan in de hal, ik heb ze klaargezet voor je."
Ik zucht opgelucht en schud lachend mijn hoofd terwijl ze mijn kraag goed trekt. Ik begrijp niet hoe ik ooit iets gedaan gekregen heb zonder haar. Wat ze zeggen is meer dan waar, achter elke sterke man staat een sterke vrouw.
Ik neem haar gezicht losjes in mijn handen als ze me opnieuw kust en ben me plots weer heel bewust van de ring om mijn vinger. Ik word, als ik er aan denk, nog steeds overspoeld door dat gelukzalig gevoel dat ik kreeg toen ze ze "ja" zei op mijn aanzoek.
"Ik hou van je," zegt ze met een lieve glimlach.
Ik grinnik als ze giechelt en druk een kusje op haar duim als ze die over mijn lippen veegt. Ik hou me in van er in te bijten.
"En ik van jou, MaryMarySantiago," zeg ik met heel mijn hart.
Ik neem haar hand in de mijne en laat mijn vingers tussen de hare glijden. Een moment blijven we zo staan. Velen zeggen dat het verliefde gevoel na een jaar weg gaat, en misschien is dat ook wel een beetje waar maar de echte liefde die ik voor haar voel is meer dan aanwezig sindsdien. En om eerlijk te zijn, word ik gewoon elke dag steeds weer opnieuw verliefd op haar.
"Zullen we gaan dan?" stel ik zachtjes voor. "Charlotte popelt vast om je te zien."

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Irial

"We hebben geluk, hij komt morgen pas. Ik rijdt."
Ik vraag me even af wat die twee dingen met elkaar te maken hebben voor ik besef dat hij me de sleutels uit mijn hand genomen heeft. Ik leun tegen de muur aan en kijk hem ongegeneerd na terwijl hij heupwiegend bij me weg loopt. Als hij de voordeur uit is, wandel ik hem met een brede grijns hoofdschuddend achterna. Vroeger had ik een hekel aan vrouwelijke typjes, maar Kyle heeft iets waardoor ik niet anders kan dan het leuk vinden.
"Kom liefje. Anders komen we echt te laat, en dan is het weer mijn schuld."
Ik leg mijn armen op het portier, om Kyle heen zodat hij in een kooitje van mijn lichaam gevangen zit. Zonder enige waarschuwing druk ik mijn lippen op de zijne. Heel zachtjes bijt ik er even in.
"Het is altijd jouw schuld als we te laat zijn," merk ik fluisterend op. "Tenzij het komt omdat ik mijn handen niet van je af kan houden, maar dan is het eigenlijk nog steeds je schuld," grinnik ik.
Net zo snel als hij net deed, rits ik mijn sleutels weer uit zijn hand. Ik geef hem nog een kusje en duw hem met een hand op zijn borstkas zelf de wagen in. Wanneer zijn beentjes uit de buurt van het portier zijn, doe ik het dicht om vervolgens zelf aan de bestuurderskant in te stappen.
"Mijn auto, ik rijd," zeg ik met een knipoog naar hem terwijl ik de sleutels in het contact stop.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"En ik van jou, MaryMarySantiago."
Ik giechel zachtjes.
"Je zegt dat nu al meer dan vijf jaar. Gaat het ooit ophouden?" zucht ik plagerig.
Ik voel zijn vingers tussen de mijne glijden, en geef er een zacht kneepje in.
"Zullen we gaan dan? Charlotte popelt vast om je te zien."
Ik zucht en knik. Vijf jaar is wel enorm lang. Toch grinnik even.
"Charlie kennende wil ze dit ook wel zien," zeg ik lachend met een blik op de ring om mijn vinger.
Toen hij het vroeg heb ik geen seconde getwijfeld. Tante Emma was een van de eersten die het wist, en als ik geen telefoon had gehad, had ik haar nog horen gillen vanuit Tennessee. Ook heb ik nog geen seconde spijt gehad van mijn beslissing, hoe jong we ook waren toen hij het vroeg. Ik zou hem hetzelfde antwoord gegeven hebben als hij het later had gevraagd.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Ik ga ook slapen, want ik moet morgen arbeiten.]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Gancanagh schreef:
[Ik ga ook slapen, want ik moet morgen arbeiten.]

Ich liebe dich 27.12.23