• Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

    Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
    Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

    Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
    -Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

    Wil je meedoen? Klik dan hier.

    ===================
    Nieuwe mensen;
    - Marilyn Carter Mohawk
    - Layla Amore Woodstock Stuttgart
    - Ebony Morris Aria

    De al bestaande mensen;
    - Levi Unknown Dodge
    - Michael Thomas Brown Nadal
    - Charlotte Suavez Gancanagh
    - Mary Elizabeth Santiago Colfer
    - Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
    - William Irial Smelting Gancanagh
    - Arion O'Leary Gancanagh
    - Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
    - André Sean Stenvers DarrenCrissy
    - Maya Hart AroonCat
    - Dimitry Hart AroonCat
    - Lilian Grace Henriet MissStoran
    ===================
    Regels;
    Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
    Ga niet aanstellen of juist niets doen.
    Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
    Géén perfecte personen.
    Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
    Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Marilyn Carter

    "Hey," Hoorde ik achter me en sloot even betrapt mijn ogen om ze vervolgens weer te openen en me om te draaien alsof er niets gebeurd was.
    "Hey," Zei ik op dezelfde toon en probeerde niet al te nerveus over te komen, wat me erg goed lukte.
    Een kleine, zelfzeker glimlach speelde op mijn lippen terwijl ik subtiel een wenkbrauw optrok, iets wat ik vroeger nooit gedaan zou hebben als ik met een jongen praatte.
    Mijn ademhaling was kalm, waardoor ik meer kalmte uitstraalde dan ik me voelde.
    "Michael is het, toch?" Vroeg ik nonchalant hoewel ik er vrij zeker van was dat hij het was.
    In geen jaren had ik nog iemand gezien van mijn schooltijd, maar de reünie had mijn nieuwsgierigheid opgewekt dus kon ik niet anders dan te komen.
    Onbewust slikte ik even terwijl ik naar hem opkeek en geduldig op antwoord wachtte.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Dimitry

    lichtelijk verveeld loop ik door de zaal, Maya zag ik al, mar daar maak ik zo wel een praatje mee, verandert is ze wel, mijn zusje word een vrouw :)
    Ik lach als ik Levi zie staan in een hoekje en ga naast hem staan.
    'Lol, are u bored??'


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    André

    Na een ruime tien minuten kom ik aan bij mijn oude school. Het is flink veranderd in die vijf jaar. Ik betaal de taxichauffeur en stap dan uit. Ik bekijk het gebouw en zet een stapje naar voor. Het voelt zo vreemd weer terug te zijn, terug in mijn oude stad, terug bij Maya... Maya! Ik trek een sprintje naar de deur en als ik binnen ben volg ik de bordjes naar de gymzaal. Daar aangekomen kijk ik rond en dan, daar staat ze, het blonde meisje waar ik mijn hart aan heb gegeven vijf jaar geleden. Nooit is ze uit mijn gedachten geweest. "Wauw..." mompel ik zacht en loop dan naar haar toe, ze staat met haar rug naar mij toe. Vanachter sla ik mijn armen om haar middel. "Hallo schone dame." zeg ik dan in Maya haar oor.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya

    Ik schrik op van mijn sombere gedachten 'Dag schone dame'
    Ik slaak een gil en trap met mijn rechter been achter me.
    Geen id wie of wat ik raakte maar ik sta verstijfd.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    (als ik opeens weg ben, ik zit op de com van mn zus, en die is nogal ongeduldig Xd)


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Donna

    Zachtjes beweeg ik Olivia heen en weer zodat het hummeltje weer rustig in slaap kan vallen. Slapen is niet haar favoriete bezigheid. Het kleine meisje is nieuwsgierig en het liefste overal bij, net als haar broertje en zusje trouwens. Zachtjes wrijf ik met mijn hand over haar ruggetje.
    "Dus je bent getrouwd?"
    Ik knik wat afwezig.
    "Ja," lach ik. "Sinds twee jaar met een Zweed." Ik grinnik zachtjes en kijk naar de twee kleintjes op de tribune. Zoetjes zitten ze te kleuren. Lang zal het voor Sophia niet meer duren. Ze heeft een korte spanningsboog waarna ze haar concentratie verliest.
    "En jij?" richt ik weer tot Charlotte. "Ook getrouwd?"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    André

    Maya slaakt een gil en voor ik het weet heb ik een pijnlijke schop tegen mijn edele delen gekregen. "Dat was in de roos." piep ik en buig wat voorover.
    Ik probeer rustig te ademen wat nogal moeilijk gaat, aangezien het nogal pijn deed. Als ik wat bijgekomen ben, wat echt heel moeilijk is, ga ik iets overeind staan en kijk naar Maya. "Leuke verwelkoming." zeg ik dan met een schuin lachje en draai haar om. Dan druk ik mijn lippen teder op die van haar. Na een aantal seconde haal ik ze er vanaf en kijk ik haar aan.
    "Maya, wat ben jij ongelofelijk hot geworden." zeg ik breed glimlachend.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya

    Ik verstijf, en voel meteen lippen op de mijne, dan hoor ik dat ik hot ben geworden.
    Ik glij met mijn vingers over zijn kaaklijn.
    'Ik geloof het niet... dit kan niet...' dan gil ik het uit en omhels ik hem.
    'André! ik had nooit gedacht dat je terug zou komen! ik heb je zo gemist!'
    de laatste zin komt er ietwat zwak uit, maar dat is aangezien ik bijna begin te huilen, al had ik mezelf afgezworen dat nooit weer te doen.
    trillerig laat ik hem los, en ik kijk en dolblij aan.
    'Jij bent anders ook een hunk geworden!' lach ik als ik hem bekeken heb.

    [ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 20:25 ]


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    André

    "Ik geloof het niet... dit kan niet... André! ik had nooit gedacht dat je terug zou komen! ik heb je zo gemist!" roept Maya uit terwijl ze me omhelst, ik sla mijn armen ook om haar heen. Ik zie de drukkende tranen in haar ogen en kijk even vertederd. Maya laat me los waarna ik haar ook loslaat.
    "Jij bent anders ook een hunk geworden!" lacht ze dan.
    Ik grinnik even. "Ik heb wat voor je." zeg ik waarna ik het kettinkje uit mijn zak haal, ik zet een stapje dicht naar haar toe en doe hem om haar hals. Dan druk ik mijn lippen even op die van haar. Ik stop de kus al snel en strijk even door haar haren.
    "Het is een soort van welkom terug cadeau maar dan andersom." zeg ik met een lachje.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Maya

    Vertedert bekijk ik het kettinkje, en glimlach dan naar hem.
    'Dat had niet gehoeven!' lach ik waterig, en omhels hem weer.
    Dan als ik hem loslaat, zoek ik even in mijn tas.
    'Toen je wegging had ik dit altijd voor je bewaard, heb je het gemist?'
    Glimlach ik, en druk zijn zonnebril in zijn hand, degene die hij ophad toen ik hem voor het eerst zag.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    [srry, duurt te lang, ik ga ff huiswerk doen en oefenen voor duits, k kom zo miss nog terug als mn zus het toelaat.]


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    [Iemand die een gesprekje wilt voeren met Ebony?]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Ik wil wel, maar vrees dat het niet zal gaan aangezien Marilyn net in gesprek is met Michael.]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Levi
    "Misschien, Try, misschien" antwoord ik op Dimitry die bij me was komen staan, Ik kijk met grote ogen naar Maya en André, ooit wat André mijn vriend, nu niet meer. Ik grinnikt zacht als hij een schop krijgt van Maya, ach ja, Maya. Het is of een schop of een klap, of pepperspray.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Dimitry

    Ik lach hoofdschuddent naar Levi.
    Dan kijk ik naar mijn zusje en André, hoe ze hem schopt en dan omhelst.
    Even vraag ik me af of ze wel veilig is met hem.
    Dan kijk ik vragend naar levi, of hij miss het antwoord weet.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »