[RPG] Dimension Travel O4 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Carmenta - Athan Romanescu

Meisjes:
• Reyna - Willow Nastya Reyes.
• Carmenta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Porcelaneous - Jack Rush.
• Cyberlord - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Izusu | Cocon - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 22:10 ]

---

†

Amberlynn Jefferson.

Zijn sussende woorden en de streling door mijn haar maakte me rustig. "Ik weet het niet Amber." zei hij zachtjes, "Ik weet niet wat er allemaal gebeurd is. Het enige wat ik nu kan doen is je troosten en dat zal ik ook doen."
Zijn shirt was aardig vochtig door mijn tranen en ik huilde nu nog zachtjes door. Doordat ik me zo op zijn woorden concentreerde hoorde ik de stem van mijn moeder zachtjes afsterven samen met mijn tranen. Ik keek rustig naar een punt in het bos en ik slikte. "Ze is weg." mompelde ik toen en keek Damien met een betraand gezicht aan. Ik veegde mijn gezicht af en zuchtte. "Dankjewel." zei ik toen zachtjes met een klein glimlachje op mijn gezicht.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Aiden Romanescu.

Ze haalt wat nonchalant haar schouders op, maar in haar ogen kan ik genoeg twijfel zien. Ik kon het niet geloven. Waarom nou nu? 'Anders gaan we eerst nog een stukje deze kant op en als we niks vinden gaan we de andere kant op,'Stelt ze voor en ik glimlach. 'Is goed.' Daar was genoeg eten én drinken voor mensen.
Ik liep die richting op en zuchtte. 'Denk je dat we hier ooit nog afkomen?' vroeg ik toen om ongemakkelijke stiltes, vooral voor haar te ontwijken. Terwijl ik een paar laaghangende takken aan de kant schuif en zo een weg probeer te banen door het dichtbegroeide stuk draai ik me even om. Gewoon om te kijken hoe het met haar gaat.
Als we bij een open plek komen met een grote beek en een paar bomen en vruchten erlangs kijk ik naar Willow. 'Mijn richtingsgevoel is dan toch niet zo slecht.' zei ik met een glimlach.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Damien Hunter

Mijn shirt was aardig vochtig geworden door Amberlynn, maar het maakte me weinig uit. Ik had nog een reserve shirt mee, voor het geval dat, dus dat kwam wel goed. Ze keek rustig over mijn schouder ergens naar toe.
"Ze is weg." mompelde ze uiteindelijk en keek mij met een betraand gezicht aan. Ze veegde haar gezicht af en zuchtte diep. "Dankjewel." zei ze toen zachtjes met een kleine glimlach. Ik glimlachte terug. "Geen dank Amber. Gaat het weer een beetje?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Willow
'Is goed,' zegt Athan. 'Denk je dat we hier ooit nog afkomen?' vraagt hij. 'Als ik heel eerlijk ben dan denk ik van niet,' antwoord ik. 'Maar eigenlijk maakt dat me niet zo heel erg veel uit,' mompel ik er wat zachter achteraan. Athan duwt een paar laaghangende takken aan de kant en kijkt achterom. Ik glimlach lichtjes naar hem.
Niet veel later komen we bij een open plek waar een brede beek langs loopt. Aan de zijkanten staat een paar bomen met andere soorten vruchten.'Mijn richtingsgevoel is dan toch niet zo slecht,' glimlacht Athan.
Er rolt een zachte grinnik over mijn volle lippen. 'Goed gedaan Sherlock,' zeg ik met een lichte grijns.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Assassin en ik hebben dit weekend geen internet. Dus we zullen helaas niks kunnen posten. Zondagavond zijn we weer terug. Sorry.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Athan Romanescu.

Ik hoor een zachte grinnik over haar lippen rollen en grijns. Zo, het ging de goede kant op. 'Goed gedaan, Sherlock.' zei ze toen en ik grinnikte ook zachtjes. 'Thanks Watson.' Zei ik en liet haar voor me lopen.
Ik liep haar richting op maar struikelde doordat ik door het donkere bos het gras van de wortels niet kon onderscheiden.
Ik struikelde en viel boven op haar en kon me nog net laten leunen en had mijn armen steunend naast haar hoofd geplaatst. 'Sorry.' Was mijn fluistering en ik keek haar aan.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Willow Nastya Reyes
'Thanks Watson,' grinnikt Athan. Ik schud mijn hoofd. 'Ik wil Watson niet zijn,' protesteer ik en ik kijk Athan quasi-verdrietig aan. Al snel verschijnt er weer een lichte glimlach op mijn gezicht en loop ik voor Athan uit. Als ik van achter me wat gestrompel hoor draai ik me om en word ik vervolgens gelijk tegen de grond gedrukt. Ik open mijn ogen die ik even had dichtgeknepen terwijl ik naar achter viel en kijk recht in Athan's gezicht. 'Sorry,' fluistert hij. 'Maakt niet uit,' fluister ik terug. Ik word me bewust van Athan's warme adem op mijn gezicht en voel mijn wangen warm waardoor. Mijn blik glijdt van zijn donkere ogen naar zijn volle open en weer terug. 'Misschien moet ik Sherlock maar opnieuw leren lopen,' zeg ik vervolgens op een wat plagerige toon waarna ik mijn tong naar hem uitsteek en er duidelijk een fonkeling in mijn donkerblauwe ogen te zien is.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Athan Romanescu.

'Maakt niet uit,' Had ze terug gefluisterd. Haar blik ging van mijn ogen naar mijn lippen en weer terug.
'Misschien moet ik Sherlock maar opnieuw leren lopen,' Zei ze wat plagerig en de fonkeling in haar donkerblauwe ogen liet me glimlachen. 'Hmmm, klinkt goed. Wanneer beginnen de lessen Watson?' vroeg ik toen iets wat afwezig door haar ogen die me nu in haar greep hadden.
Ik liet mijn hand naar haar gezicht afdwalen en streek even over haar wang. Ik glimlachte even lief naar haar en ging langzaam met mijn gezicht naar die van haar toe.

[ bericht aangepast op 30 sep 2012 - 13:24 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Willow Nastya Reyes
'Hmmm, klinkt goed. Wanneer beginnen de lessen Watson?' vraagt Athan wat afwezig.
'Zoals ik al zei: Ik ben Watson niet,' protesteer ik weer.
Athan strijkt met zijn hand over mijn wang waardoor er een lichte rilling door mijn rug gaat. Hij komt langzaam steeds dichter bij mijn gezicht met het zijn. Haast automatisch doe ik hetzelfde maar vlak voordat onze lippen elkaar raken draai ik mijn hoofd opzij waardoor zijn lippen op mijn wang terecht komen. Snel rol ik onder hem vandaan en krabbel ik overeind. Mijn blik blijft even op hem gericht maar glijdt dan over de open plek. 'Laten we de lessen nu maar beginnen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ik wacht nog op een reactie van Amberlynn.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

(Ik ben bezig met een Nederlands opdracht duss die reactie krijg je rond vier uur okee? Geld voor alles waar ik moet reageren xd )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Goed.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Amberlynn Jefferson.

Ik knikte. 'Een soort van..' Ik kon je zweren dat ik haar stem had gehoord. Haar fluistering tot me door drong..maar waarom had hij het niet gehoord? Ik keek naar zijn gezicht dat heel zacht verlicht werd door een simpele lichtbron.
Ik had mijn handen op zinn borst gelegd en ik was langzaam naar zijn gezicht toegegaan om wat zachts te fluisteren. 'Heel erg bedankt. ' er ontstond een kleine glimlach op mijn lippen en ik keek even naar zijn lippen nsdat ik wat ertegen had gefluisterd.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[In welk werelddeel bevind jij je? Het is hier al kwart voor 11]

Damien Hunter

"Een soort van.." zei ze zachtjes terwijl ze knikte. Ze kwam langzaam naar mij toe en mijn hart begon wat sneller te kloppen. 'Ze zou toch niet?' dacht ik bij mezelf. "Heel erg bedankt." zei ze toen ze bijna mijn lippen aanraakte. 'Zei ik toch.' dacht ik bij mezelf. Een glimlach sierde haar lippen. Ik glimlachte terug. "Geen dank Amberlynn, echt niet." Ze keek naar mijn lippen en ik keek haar in haar ogen. Ik beet zachtjes op mijn lip. Zou ik dit nu wel of niet doen. Wel of niet, wel of niet. Terwijl ik erover nadacht kwam mijn hoofd iets naar voren en voor ik het wist zaten mijn lippen op die van haar en kuste ik haar zachtjes. Ik hield niet op, in tegendeel, ik sloeg mijn armen om haar heen en drukte haar nog iets dichter tegen me aan. Hopelijk vond ze het niet erg..

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Athan Romanescu.

Als haar gezicht dichter naar die van mij toekomt laat ik me opgaan in het moment. Mijn blik houd die van hasr vast, maar net op het moment dat haar lippen die van mij raken draait ze haar gezicht om waardoor mijn lippen op haar wang belandde. Ik geef er een zachte kus op en ik zucht. 'Het spijt me. ' zeg ik dan en ik frons om mijn eigen antwoord. Ik heb me nog nooit verontschuldigt om zo iets.
Ze krabbelde overeind en had me verser niet meer aangekeken. 'Laten de lessen dan maar beginnen. ' zei ik toen terwijl ik haar vaag genoeg niet aan kon kijken.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.