[RPG] Dimension Travel O4 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Carmenta - Athan Romanescu

Meisjes:
• Reyna - Willow Nastya Reyes.
• Carmenta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Porcelaneous - Jack Rush.
• Cyberlord - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Izusu | Cocon - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 22:10 ]

---

†

Liever Athan dan, nogal onlogisch als een mens het doet. Al zou ik wel even overleggen met Nikki welke jullie dan vermoorden.

---

†

Course it would be Athan. Maar is goed. (:

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jij mag Aimee wel hebben hoor.
Ik wil in ieder geval Amelia wel.

---

Your make-up is terrible

(Ik reageer laat, moet nog een rol invullen.)

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Haar lippen zie ik opeens een heel klein beetje om krullen, waardoor ik frons. Sinds wanneer heb ik haar dat zien doen? Ze heeft altijd een arrogante, of in elk geval zelfverzekerde, uitstraling of ze is geïrriteerd… “Maak je nou maar geen zorgen daarom, je hebt wel andere dingen aan je hoofd. Je bent geen social coach of zo.” Zegt ze en laat een kort gegrinnik horen, waardoor ik haar kort aankijk of ze het wel degelijk meent, maar schud dan mijn hoofd en houd me voor gewoon even niet naar haar te kijken. Anders zou het er vast de gehele tijd raar uitzien met die gezichtsuitdrukkingen van mij. “Trouwens, ik weet zelf ook dat het aan mij ligt, ik wil nergens bij horen en ik wil ook niet vriendelijk zijn tegen de rest.”
Een sarcastisch lachje kwam er na mijn woorden uit haar mond, maar ik let al niet meer op hoe ze reageert. “Zorg jij maar dat je niet word opgegeten in je slaap dan.” Ik grinnik kort en knik, als teken dat het me wel gaat lukken. “Wat is er gebeurd op jullie picknick?” vraagt ze, het laatste woord nogal sarcastisch uitgesproken. En ik dacht nog wel dat ik sarcastisch kon zijn, zij is ook erg. Hierna zucht ze even en ik kijk weer even naar haar, waarna ik kort op mijn lip bijt. “Ik mis ook altijd alle leuke dingen. Misschien moet ik toch maar eens doen alsof ik de rest mag en mezelf aansluiten bij hen. Word toch wel een helse periode maar oké, dat moet ik er maar voor over hebben.”
Gelijk schud ik mijn hoofd, als teken dat ik dat er echt niet bij wil hebben. Dan weet ik wel hoe het word, iedereen tegen Xavier. Wauw, dat zou de kleuterklas weer worden… ik zucht al vermoeid om de gedachte die ik heb en knijp kort in mijn neusbrug terwijl ik mijn ogen dichtdoe, iets wat ik wel vaker doe als ik na wil of probeer te denken. En mooi niet dat ik haar de waarheid ga zeggen, ik lul er wel wat omheen of zo. Anders zal zij ook boos op mij worden. “Zo leuk was het niet, en ze liepen te zeuren om iets heel onbelangrijks,” Ik schudde mijn hoofd en dit in combinatie met de toon die ik had, was wel duidelijk te horen dat ik er verder geen woorden vuil aan zou maken.

---

†

Sage Evangeline Clark

Ik vind het maar raar hoe Xavier elke keer op mij reageert, hij is zo niet voorspelbaar. Ik weet nooit of hij nou verbaasd is, hij het amusant vind of iets anders. Ik besluit er maar geen aandacht aan te besteden, als of dat ooit iets uitgemaakt heeft. Op mijn reactie over het slapen, grinnikt hij dan weer en knikt hij, dat het hem wel lukt. Nou, veel succes slaapkop, denk ik bij mezelf. Ik wil hem nog wel eens een karatemove zien uitvoeren als iemand hem probeert aan te vallen.
Ik kijk toe hoe hij vermoeid zucht en kort in zijn neusburg knijpt terwijl hij zijn ogen dicht doet, na mijn vraag over wat zich er dan heeft afgespeeld. Blijkbaar iets héél onprettigs, te merken aan zijn reactie. Nu maakt hij me flink nieuwsgierig ook, eigen schuld. Toch wacht ik af tot hij uitgedacht is en het me uitlegt. Nouja, als je het een uitleg kan noemen dan...
"Zo leuk was het niet, en ze liepen te zeuren om iets heel onbelangrijks." zegt hij en hij schud met zijn hoofd, in combinatie met de toon die hij heeft, is duidelijk te horen dat hij het hier niet over wilt hebben. Helaas voor hem, hij heeft mijn chagrijnigheid een beetje weggevaagd en het heeft plaatst gemaakt voor nieuwsgierigheid.
"Klinkt precies als wat hun zouden doen, ik ook trouwens. Eigenlijk zijn we net een stel irritante kinderen die aan jou toegewezen zijn, arme jij." grijns ik lichtjes, mijn grijns ziet er een beetje sluw uit. "Vertel eens, wat hadden ze dit keer te zeuren? Je maakt me nieuwsgierig, Xavier." vertel ik hem en ik verschuif iets, waarna ik op mijn knieën ga zitten en mijn hoofd dichterbij hem breng. Ik knijp mijn ogen samen en frons vervolgens als ik een geur ruik, die ik al een tijdje niet meer geroken heb waardoor ik hem niet helemaal thuis kan brengen.
"Xavier, je moet douchen. Je ruikt vreemd." zeg ik dan tegen hem.

---

Your make-up is terrible

[Hier is mijn post. Hopelijk is het wat, want ik ben nogal verkouden dus zit mijn hoofd een beetje vol met andere dingen.]

Damien Hunter

Willow kijkt me aan, maar voordat ze wat kan zeggen zie ik Athan verschijnen en op dat moment sloeg het bij mij in als ik bom. Ik had met hem gepraat over de reis, net als met de rest. Natuurlijk, soms ben ik ook zo achterdochtig. Hij groette ons beide en ik glimlachte terug naar hem.
"Waar is Amber?" vroeg hij toen. Willow haalde haar schouders op en ik volgde haar voorbeeld. Ik had haar niet meer gezien sinds we bij het meertje weg gingen.
"Ik heb echt geen idee, ze was al niet meer bij ons toen we hier naar toe liepen. Waarschijnlijk is onderweg ergens een andere kant opgegaan" antwoordde Willow voordat ik daartoe de kans kreeg, "Maar waarom wilde James je spreken?" Het laatste kwam eruit op een wantrouwige manier. Dat snapte ik wel, zeker na wat ik gezegd had. "Ja, daar ben ik wel benieuwd naar" zei ik toen, maar in mijn stem kwam geen argwaan voor, alleen nieuwsgierigheid.
"James was ik eerder vandaag tegengekomen in het bos." mompelde Athan, "Ik was als eerste van iedereen wakker en hij vroeg me dingen over Xavier en over jou Willow." Ik keek hem raar aan. Waarom zou James dat willen weten? Vast om ze makkelijk en snel te vermoorden of te verleiden. Either way, dat was niet handig.
"Ik heb verder niks gezegd, maar hij bedreigde me. Daarnet weer, maar hij raakte afgeleid toen hij merkte dat Xavier er niet meer was dus ging hij achter hem aan." Ik knikte, dat klonk wel logisch op zich. "Dat was de reden waarom me wou spreken en zo bezitterig over je deed. Op een één of andere manier heeft hij zijn zinnen echt op je gezet." Ik keek Willow aan en had medelijden met haar. Ik wilde niet weten wat James met haar van plan is. Ze trok eerst haar wenkbrauwen op, waarna ze haar schouders op haalde "Hij heeft Xavier al dus hij heeft mij niet nodig", zei ze, "En hij hoeft niet bezitterig te doen want ik ben zijn bezit niet." Ik knikte.
"Ik vind hem maar een raar persoon. Wie gaat er nou midden in de natuur en misschien zelfs in het water een potje vrijen om daarna Willow te claimen." Ik schudde mijn hoofd. "Hopelijk kom ik hem niet tegen, op mij is hij vat erg pissig."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

(Aww, ik heb je gewoon aangestoken via Q. Beterschap !
Ik heb zeker ongekende krachten

Edit; en Amber was weer bij jullie komen staan, maar ik verzin daar wel wat op in mijn post (: )

[ bericht aangepast op 20 sep 2012 - 22:40 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Fuck you En dankjewel.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Athan Romanescu.

De twijfels waren bij beiden gezakt. Dat had ik gemerkt en ook Amber was er uiteindelijk bij komen staan. Ze leek alleen er niet zo bij. De bosgeesten hadden haar vast te pakken gekregen of zo.
Willow en Damien waren erg verbaasd. "Hij heeft Xavier al dus hij heeft mij niet nodig en hij hoeft niet bezitterig te doen want ik ben zijn bezit niet." Damien knikte en ik grinnikte. "Beter had ik het niet kunnen bedenken."
"Ik vind hem maar een raar persoon. Wie gaat er nou midden in de natuur en misschien zelfs in het water een potje vrijen om daarna Willow te claimen." Hij schudde zijn hoofd. "Hopelijk kom ik hem niet tegen, op mij is hij vat erg pissig." Ik schudde mijn hoofd. "Ziekelijk is hij gewoon. " Dat meende ik ook, ik mocht James niet. Ik kon hem niet uitstaan. Altijd alleen maar de beste zijn en alles was voor hem. Een profiteur en eerste klas egoïst.
Ik kijk naar de drie voor me, die moesten eens weten. "Hebben jullie nog wat eten gevonden of wat dan ook?" vroeg ik toen en kreeg een idee, een idee om ons op te splitsen en het was misschien nog handig ook, maar voor ik iets kon zeggen had Amber al wat gezegd. "Misschien kunnen jij en Willow zoeken naar een waterbron en dan zoeken Damien en ik gewoon naar eten." zei ze en ik knikte. Ik wierp haar nog een blik na, ze zag er verward uit alsof ze echt een spook had gezien. Ik had het wel met haar te doen. Ze was erg van streek. Je kon het in haar ogen zien, maar het was niet mijn taak om daarover te vragen. Ik zou het ook niet doen, ik moest nu denken hoe ik Willow het beste kon lokken. Ik knikte voorzichtig naar Amber. "Het is wel sneller en aangezien James achter Xavier aan is, tenminste dat hoop ik dan hebben we geen last van hem."

[ bericht aangepast op 20 sep 2012 - 23:16 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Willow Nastya Reyes
'Ik vind hem maar een raar persoon. Wie gaat er nou midden in de natuur en misschien zelfs in het water een potje vrijen om daarna Willow te claimen'. Damien schudt zijn hoofd. 'Hopelijk kom ik hem niet tegen, op mij is hij vat erg pissig'. Als James echt Damien iets aan zou doen zo het niet erg slim zijn. Het is dan gelijk wel duidelijk dat hij dat heeft gedaan. 'Ziekelijk is hij gewoon,' zegt Athan. Ik knik instemmend. 'Ik hoop dat hij hier voorlopig een heel eind uit de buurt blijft,' zucht ik.
'Hebben jullie nog wat eten gevonden of wat dan ook?' vraagt Athan dan. 'Misschien kunnen jij en Willow zoeken naar een waterbron en dan zoeken Damien en ik gewoon naar eten,' antwoord een verward en van streek uitziende Amber. Ik frons lichtjes. Waarschijnlijk is er iets in het bos gebeurd wat niet zo fijn was, of ze is van streek doordat van Xavier en James. Dat kan ook nog. 'Het is wel sneller en aangezien James achter Xavier aan is, tenminste dat hoop ik dan hebben we geen last van hem,' zegt Athan. 'Ik vind het best,' zeg ik terwijl ik opsta. 'Dus Athan en ik gaan opzoek naar schoon water en dan gaan jullie twee opzoek naar eten,' vervolg ik tegen Damien en Amber. 'Dat klinkt handig, dan zijn we hopelijk inderdaar sneller klaar'.
Ik gebaar naar Damien dat hij goed op Amber moet letten. Mensen doen rare dingen als ze verward of van streek zijn.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
“Klinkt precies als wat hun zouden doen, ik ook trouwens. Eigenlijk zijn we net een stel irritante kinderen die aan jou toegewezen zijn, arme jij.” Grijnst ze lichtjes, maar haar grijns ziet er lichtelijk sluw uit, dus weet ik niet precies wat ze er nu mee bedoeld of van plan is. Door deze reden blijf ik haar ook zwijgzaam aankijken, want misschien probeert ze een reactie van mij uit te lokken of iets dat ik eigenlijk niet moet zeggen.
“Vertel eens, wat hadden ze dit keer te zeuren? Je maakt me nieuwsgierig, Xavier.” Vertelt ze me en verschuift iets, waarna ze op haar knieën gaat zitten en haar hoofd dichterbij mij brengt, waardoor ik gelijk iets naar achter ga en frons. Wat wilt ze nu? En mooi niet dat ik haar ook maar iets ga vertellen, dan weet ik al precies hoe ze antwoord. Misschien wordt ze wel een Willow 2 en daar heb ik echt geen zin in.
“Xavier, je moet douchen. Je ruikt vreemd.” Ik word lichtelijk rood, maar schud dan mijn hoofd, waardoor het verdwijnt. Hierna sta ik snel op, omdat ze nu een beetje te dichtbij komt en ga op een afstandje van haar staan met mijn armen over elkaar. “Waarnaar ruik ik dan volgens jou?” Het verbaasd me nog dat ze niets over de wond zegt die ik op mijn rechterarm heb zitten, maar die probeer ik dan ook zo goed mogelijk van haar weg te houden.

---

†

Sage Evangeline Clark

Ik merk dat Xavier heel goed is in mij zwijgzaam aankijken en niet reageren. Tot hij naar achteren gaat als ik hem die vraag stel, dan pas komt er een kleine reactie. Na mijn opmerking over zijn geur, word hij plotseling rood, schud hij zijn hoofd waardoor het weg is en ik frons. Heb ik me dat dan ingebeeld? Het ging ook zo snel. Daarna staat hij op, waarschijnlijk omdat ik te dichtbij gekomen ben. Hij blijft op een afstandje staan, met zijnarmen over elkaar geslagen.
"Waarnaar ruik ik dan volgens jou?" vraagt hij. Ik kijk hem even verbaasd aan. "Uh, ik weet het niet precies. Het komt me wel bekend voor..." antwoord ik waarna ik mijn ogen sluit en de geur weer voor de geest probeer te halen. Het lukt me, samen met de bijbehorende herinnering.

"Chris, waarom ben zo laat? Je hoeft toch niet over te werken tot drie uur 's nachts. Ik heb zólang gewacht." klaagde ik slaperig. Ik kwam overeind van de bank waarop ik in slaap was gevallen. Ik pakte de afstandsbediening en zette de tv uit. Chris werpt me alleen een flink geïrriteerde blik toe.
"Hé zeur toch niet zo mens. Ik ben moe, ik wil slapen." was zijn botte antwoord. Ik zuchtte en knikte daarna toegeeflijk. Hij had gelijk, ik moet niet zo zeuren. Hij werkt tenminste om geld te verdienen, ik niet. Hij heeft al het recht om dat nu te zeggen. "Ja, laten we gaan." zei ik met een klein glimlachje. Ik liep op hem af en omhelsde hem, net op het moment dat hij het niet doorhad. Daarna duwde hij me gelijk van me af.
"Ik ga eerst douchen." Zijn stem klonk emotieloos, waarna hij zich omdraaide en door de kleine flat heen liep. Ik keek hem met grote ogen na, de geur, die bekende geur die om hem heen hing hoorde er nu niet te zijn. Hij was niet bij mij geweest.
"Je hebt seks met een ander gehad." zei ik tegen zijn weglopende gestalte. Hij bleef staan, niet aarzelend maar zelfverzekerd, zijn vuisten gebald. "Bemoei je er niet mee." Aan zijn stem was te horen dat het daarmee afgedaan was. Ik wist wat er ging gebeuren als ik verder ging, dus liep ik in stilte naar de slaapkamer.

Ik schud de herinnering snel van mij af, ik weet wat erna zou komen. Het was niet de laatste keer. Daarna open ik mijn ogen, even is de pijn te zien de het veroorzaakt, maar het maakt al snel plaats voor onbegrip en nieuwsgierigheid. Een lachje om het besef wat ik nu heb kan er alleen niet vanaf.
"Je ruikt naar seks." deel ik hem mede.

---

Your make-up is terrible

[Sorry dat dit een korte reactie is, mijn hoofd staat geen lange reactie's toe. Mijn hoofd wil niet alles bij elkaar doen en beschrijven. Lukt me vandaag niet.]

Damien Hunter

Blijkbaar moesten Amberlynn en ik op zoek gaan naar eten. Ik knikte en zag dat Willow naar me gebaarde dat ik op Amberlynn moest letten. Ik glimlachte naar haar en knikte haar geruststellend toe. Natuurlijk zou ik op haar letten. Hopelijk zou James ons met rust laten, hij kon beter eerst afkoelen voordat hij mij weer tegen kwam. Misschien was mijn actie niet zo handig, maar ach, ik had me ermee vermaakt en hij verdiende het eigenlijk wel.
Ik liep naar Amberlynn en glimlachte naar haar. "Zullen we dan maar eens op zoek gaan?" vroeg ik aan haar, "Altijd maar vruchten eten is ook niks voor een mens." Ik grinnikte eventjes, maar lette heel goed op de reactie van Athan op het woord 'mens'.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Amberlynn Lee Jefferson.
Ik had verward geantwoord en ik zag nog net de blik van Willow, maar mijn hoofd stond er niet bij.
"Zullen we dan maar eens op zoek gaan?" vroeg Damien en ik schrok op uit mijn gedachte, ik was er gewoon niet bij en mijn gedachte stonden nog steeds naar het bos. Het kon niet wat daar gebeurde, het kon niet wat ik hoorde en het kon gewoon niet waar zijn wat ik had gezien. Ze was dood, ze was er niet meer en het kon gewoon niet. "Altijd maar vruchten eten is ook niks voor een mens." Ik keek en grinnikte afwezig. " Ehm, inderdaad ja, laten we maar gaan." Ik pakte onbewust zijn hand terwijl mijn gedachte weer op volle toeren gingen. Ik trok hem een stukje mee. "Over een uurtje weer terug?" vroeg ik nog aan de rest. " Gewoon weer hier verzameld?"
Ik zuchtte en bedacht me iets. " Neem deze mee." Ik pakte drie flessen uit mijn tas en gooide die toe. Ze waren allemaal leeg of halfvol.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Athan Romanescu.

'Ik vind het best,' Zegt Willow terwijl ze opstaat. ' Dus Athan en ik gaan opzoek naar schoon water en dan gaan jullie twee opzoek naar eten,' Vervolgt ze naar de andere twee en Amber kikte even. 'Dat klinkt handig, dan zijn we hopelijk inderdaad sneller klaar'.
Als ik Ambers gezicht zie zucht ik en Willow gebaart naar Damien dat hij goed op haar moest passen, ook ik deed het maar anders zag het er ook zo ongeloofwaardig uit.
"Zullen we dan maar eens op zoek gaan?" Vroeg hij aan Amber. "Altijd maar vruchten eten is ook niks voor een mens." Hij grinnikte even en ook ik grinnikte, mens hij moest eens weten. Ik was een mens ja, vroeger ongeveer driehonderd jaar geleden.
"Nee inderdaad." zei ik en Amber gaf en vaag antwoord mee. " Ehm, inderdaad ja." een soort grinnikje kwam uit haar mond en ik keek naar Willow. Amber gaf ons nog flessen om water te vullen. Het meer was niet de enige waterbron, we hadden nog een paar beekjes en volgens mij ook achterin een riviertje. Ik keek naar Willow. "Laten wij ook maar gaan." Ik wierp nog een blik op de andere twee. "Over een uurtje is goed ja." zei ik en meende er natuurlijk geen moer van. Wat waren zij toch naief, maar het was ook mede te danken aan mijn illusies.
Nu moest ik Willow maar zo ver mogelijk weg leiden van James' hut zodat hij het niet even voor me kon verpesten.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.