[RPG] Dimension Travel O4 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Carmenta - Athan Romanescu

Meisjes:
• Reyna - Willow Nastya Reyes.
• Carmenta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Porcelaneous - Jack Rush.
• Cyberlord - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Izusu | Cocon - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 22:10 ]

---

†

CyberLord schreef:
Damien Hunter

Ze liet het eten aan de rest zien terwijl ik naast haar kwam zitten. Ze pakte een vrucht en sneed deze open met een vlindermes. Het rook lekker en Amberlynn glimlachte dan ook. Ze nam de ene helft en de andere helft gaf ze aan mij. "Hmm, we zullen zien. Als ik neerval merken we wel of we het kunnen eten of niet." zei ze nonchalant en nam snel een hap voordat ik of iemand anders haar kon tegen houden. "Gek." riep ik naar haar en keek toe hoe ze de vrucht opat. Ik wachtte nog eventjes, maar er gebeurde niks. Blijkbaar was die vrucht eetbaar. Met een glimlach nam ik ook een hap en een zoete sap stroomde mijn mond in. "Hmmm, heerlijk." Ik keek toen weer naar Amberlynn. "Waar zou de rest zijn?" vroeg ik aan haar terwijl ik om me heen keek. "Saaageeeee. We hebben eee-teeen!" riep ik luid en grinnikte eventjes. Zou ze daar op afkomen?

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

(Mitchell, ga anders Sage redden van de stroomschok? Gehehe.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Mag ik -wbw-]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

(Ja hoor, van mijn part. Gehe. Knock yourself out. )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Damien Hunter

Sage gaf geen antwoord, maar daarin tegen hoorde ik na een tijdje wel een gilletje. Ik sprong snel op en rende naar de tijdmachine toe. Ik zie Sage op de grond liggen, heftig ademt. Ik knielde snel voor haar neer en begon basis EHBO uit te voeren. Ik mocht haar dan wel niet zo, maar haar dood laten gaan was ook niet zo handig. Hoe meer mensen er waren, hoe beter. Bloeddruk controle, kijken of er niks pijn doet en zo voort. Pas na een tijdje zag ik twee draadjes die nog lichtjes aan het knetteren waren. Een stroomstoot dus. Hierna richtte ik me weer op Sage. "Kun je me horen Sage?" vroeg ik duidelijk en lichtelijk bezorgd.

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 23:01 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier was al weggelopen, omdat Sage het blijkbaar beter kon. Daarom zei ik tegen je dat je haar wel kon redden, hahaha. (aa)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Willow Nastya Reyes
James haalt lichtjes zijn schouders op. 'Dat je erg eigenwijs bent, gewoon. Het verbaasd me dat je nu gewoon niets doet trouwens. Mijn arm wilde je niet aannemen,' zegt hij met een licht beschuldigende stem. 'Waarom zou ik je arm aannemen als ik je niet vertrouw?' mompel ik.
Na mijn vraag verzacht James' blik iets. 'Ik kan het niet van Xavier zeggen, maar ik vind je soms behoorlijk irritant. Toch denk ik dat er een reden achter zit,' antwoordt hij. Gelijk wend ik mijn blik af van hem, zodat hij er niet aan kan zien dat hij gelijk heeft. Mijn armen vouw ik om me heen. 'Je kan ook niet irritant zijn, dan ben je echt leuk,' glimlacht hij licht. 'Dank je,' zeg ik zacht en ik glimlach lichtjes terug waarna ik snel mijn blik van hem afwend.
Met mijn hoofd leun ik lichtjes tegen zijn borstkas. 'Mijn hoofd doet nog steeds pijn,' mompel ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Veranderd, pffft.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Sage Evangeline Clark

Ik voel dingen, maar ik drijf steeds verder weg. Uiteindelijk krijg ik mijn zicht weer terug, maar het licht is zo ontzettend fel. Ik knipper een paar keer en herken de omgeving direct. Het is de ziekenhuiskamer waar ik weken heb moeten herstellen van de diepe en gevaarlijke wond in mijn rug. Dit keer is het anders, ik heb geen pijn in mijn rug meer. Ik herinner me iets van de stroomstoot, maar meer ook niet. Ik heb bijna nergens pijn, behalve een vreemde spierpijn die door mijn hele lichaam heen zit.
"Kun je me horen Sage?" hoor ik iemand duidelijk bezorgt vragen. Mijn ademhaling hapert en ik kijk om me heen. Dit is het meest wonderbaarlijke, nog nooit heeft hij ook maar één voet in deze kamer gezet in al die weken dat ik hier lag, terwijl het zijn schuld was. Maar nu is hij er wel. De tranen springen in mijn ogen en ik sla mijn armen om zijn hals heen, om me vervolgens tegen hem aan te drukken. De tranen lopen nu vrij over mijn wangen heen, iets waar hij normaal niet tegen kan.
"Je bent er, ik heb je zo gemist." fluister ik en ik druk mijn gezicht tegen ziin borstkas aan.

James - wezen

"Waarom zou ik je arm aannemen als ik je niet vertrouw?" mompelt ze. Ik grinnik hier zacht op. "Volgens mij kan jij beter jezelf niet vertrouwen." vertel ik haar dan plagerig. Ze wend haar blik van mij af als ik het gezegd heb en haar armen vouwt ze om zich heen. "Dank je." zegt ze zacht en ze glimlach lichtjes terug waarna ze snel haar blik van me afwend.
Met haar hoofd leunt ze lichtjes tegen mijn borstkas. "Mijn hoofd doet nog steeds pijn." mompelt ze. "We zijn er bijna, misschien moet je zo maar even gaan slapen." zeg ik zacht. Ik probeer zo min mogelijk te hobbelen en versnel mijn pas toch maar iets, hoewel ik me steeds ongemakkelijker begin te voelen, naarmate we het kamp naderen. Zuchtend stap ik de open plek op, mijn ogen schieten heen en weer om te kijken of ik Xavier zie. Ondertussen zet ik Willow voorzichtig neer op haar voeten. "Lukt het zo?" vraag ik zacht.

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 23:16 ]

---

Your make-up is terrible

Damien Hunter

De tranen sprongen haar in haar ogen en ze sloeg haar armen om mijn hals heen. Ik keek haar verbaasd aan terwijl de tranen over haar gezicht liepen. "Je bent er, ik heb je zo gemist." fluister ze en drukte daarbij haar gezicht tegen mijn borstkas aan. Ik was met stomheid geslagen, volgens mij dacht ze dat ik iemand anders was.
"Sage." zei ik zachtjes en tikte voorzichtig tegen haar wang aan. "Ik ben het, Damien. Word wakker, ik ben niet wie je denkt dat ik ben." ging ik verder. "Niet dat ik het erg vind dat je me knuffelt, maar ik weet niet of jij dat zou hebben gedaan als je zou helemaal bij bewustzijn zou zijn."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Willow Nastya Reyes
'We zijn er bijna, misschien moet je zo maar even gaan slapen,' zegt James zacht. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ben niet moe, ik wil gewoon een aspirientje of iets, voor mijn hoofd en pols,' zeg ik.
Na een paar minuten komen we aan bij de open plek, die James zuchtend opstapt. Terwijl hij me voorzichtig neerzet zie ik zijn ogen over de open plek flitsen, waarschijnlijk op zoek naar Xavier. Natuurlijk, dat was te verwachten. Wat gekwetst bijt ik op mijn lip.
'Lukt het zo?' vraagt hij zacht. Nee. 'Jawel,' mompel ik waarna ik de tas van mijn rug wil pakken maar er zit niks. Geweldig, die staat vast nog bij Athan. Met een diepe zucht zet ik weer een stap richting het bos, dat gaat wat wankelend want ik ben nog steeds wat duizelig in mijn hoofd. 'Ik moet terug, ik ben mijn rugzak vergeten en daar zit water in'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sage Evangeline Clark

"Sage." hoor ik zacht en ik voel getik tegen mijn wang. Ik knijp mijn ogen stijf dicht, bang dat hij weg gaat. "Ik ben het, Damien. Word wakker, ik ben niet wie je denkt dat ik ben. Niet dat ik het erg vind dat je me knuffelt, maar ik weet niet of jij dat zou hebben gedaan als je zou helemaal bij bewustzijn zou zijn." Ik bijt zacht op mijn lip, zet ik mezelf nu echt zo erg voor schut? Ik open mijn ogen voorzichtig en zie dat ik me inderdaad niet meer in de ziekenhuis kamer bevind en dat ik recht in Damiens gezicht kijkt.
Ik duw mezelf van hem af en krabbel met een rode kop overeind, terwijl ik de tranen van mijn gezicht af veeg en mezelf tegen de wand van de machine aandruk. Het doet nog best pijn, mijn hele lichaam doet pijn. Ondertussen voel ik ook nog de pijn van het gemis van Chris, maar dat probeer ik nog harder te negeren dan mijn ielige lichaam. "Raak me niet aan, viespeuk." mompel ik, al klinkt het lang niet zo gemeend en humeurig zoals het meestal klinkt.
Ik wend mijn gepijnigde blik gelijk af van hem en draai me om, om de machine uit te rennen. Mijn beenspieren werken niet mee waardoor ik vertraagd word en niet zo snel kan zijn zoals ik meestal ben. Toch verdwijn ik snel tussen de bomen, al laat ik me tegen de dichtsbijzijnde aan zakken. Ik begin zachtjes te huilen, ik mis hem zo erg en het leek zo echt... Mijn gezicht verberg ik in mijn handen.

James - wezen

Ze schud nog met haar hoofd. "Ik ben niet moe, ik wil gewoon een aspirientje of iets, voor mijn hoofd en pols." zegt ze. "Ik weet zeker dat iemand wel zoiets bij zich heeft." probeer ik haar te sussen, terwijl ik niet eens weet wat dat asprientje inhoud. Vast iets tegen de pijn of zo iets. Als ik haar heb neer gezet, zie ik dat ze op haar lip bijt. Heb ik nu alweer iets fout gedaan of is er ergens iets mis gegaan?
"Jawel." mompelt ze. Met een diepe zucht zet ze een stap richting het bos en ik frons, zeker omdat het zo wankelig gaan. "Ik moet terug, ik ben mijn rugzak vergeten en daar zit water in." Ik schud gelijk met mijn hoofd en til Willow opnieuw op. "Daar komt helemaal niets van in, dame. Jij gaat hier gewoon zitten." mompel ik terwijl ik al verder de open plek op loop. "En je vraagt iemand op zo'n aspriending. Ik kijk wel of ik je tas kan vinden." Ik zet haar vervolgens neer op een steen. "En blijf hier."

---

Your make-up is terrible

Damien Hunter

Ze opende langzaam haar ogen en duwde zichzelf van mij weg. "Voorzichtig!" riep ik meteen. Ze veegde de tranen van haar gezicht af en negeerde blijkbaar wat ik zei. "Raak me niet aan, viespeuk." mompelde ze. Het klonk niet heel erg gemeend, maar alsnog. "Ik probeer je te helpen hoor." zei ik rustig.
Ze wende haar gepijnigde blik af en draaide zich om, om uit de machine te rennen. Ze kwam langzaam vooruit, waardoor ik achter haar aanging. Ze verdween tussen de bomen en het duurde eventjes voordat ik haar gevonden had. Ze zag tegen een van de bomen aangezakt, met haar gezicht verborgen in haar handen.
Ik knielde voor haar neer. "Doe alsjeblieft voorzichtig Sage." zei ik zachtjes, "Je lichaam zo belasten na een stroomstoot is niet erg handig." Ik raakte haar nu expres niet aan. "Ik wil je best troosten, maar dan mag je mee geen viespeuk noemen." mompelde ik zachtjes, "Ik bedoelde het net alleen maar goed."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

TOPIC 5

---

†

Sage Evangeline Clark

Ik hoor de voetstapen wel dichterbij komen, de krakende takjes onder de schoenen. Snel probeer ik te stoppen met huilen, zwakte is niet toegestaan. Dat is er ondertussen wel ingestampt bij mij. Door mijn vingers heen zie ik hoe Damien bij mij neer knielt. "Doe alsjeblieft voorzichtig Sage." zegt hij zachtjes, "Je lichaam zo belasten na een stroomstoot is niet erg handig. Ik wil je best troosten, maar dan mag je mee geen viespeuk noemen." mompelt hij zachtjes, "Ik bedoelde het net alleen maar goed."
Ik schud met mijn hoofd en veeg de tranen van mijn gezicht af, om hem vervolgens emotieloos aan te staren. "Ik hoef helemaal niet getroost te worden." mompel ik op zo'n dodelijke manier als ik maar kan, al verpest de brok in mijn keel het voor het grootste gedeelte. "Dit is gewoon tijdverspilling, je moet niet achter mij aan komen. En ik bepaal zelfs wel wat mijn lichaam aankan en wat niet." vervolg ik koppig en ik wend mijn blik opnieuw van hem af.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Your make-up is terrible