[RPG]Born To Raise Hell - 16 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Soubi
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Remember to be ridiculous.

Nathan Deleon

Verdoofd liep ik door de gang heen richting mijn kamer. Beck hoorde ik niet meer. Ze zei wel wat woorden voordat ik achter de deur verdween, maar hoorde het niet en ik nam niet de moeite om terug te gaan en te vragen wat ze zei. Roerloos bleef ik in mijn kamer staan en keek ik om mij heen. Ik keek naar de bed van Finn en toen naar die van mij. Gelijk haalde ik de dekens van mijn bed af en smeet die in een hoekje. De deur hoorde ik open gaan en weer dicht en ik liep richting het bed van Finn.
'Nathan...' hoorde ik. Ik haalde de dekens van zijn bed af, mijn oorspronkelijke dekens en legde die weer gespreid op mijn bed. Toen ik klaar was, draaide ik mijzelf om en keek naar Beck die ik zacht staan bij mijn deur.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan loopt naar het bed van Finn, pakt de dekens ervan af en legt die gespreid op zijn bed. Als ik door de kamer kijk, zie ik de andere dekens in een hoekje op de grond liggen. Nathan draait zichzelf om en kijkt naar mij, ik blijf aarzelend bij de deur staan. Ik hou mezelf overeind aan de deurknop, mijn benen houden niet op met trillen, er loopt een warm straaltje tussen mijn benen naar beneden, maar ik heb het amper door.
"Waarom doe je dat?" vraag ik en ik probeer mijn stem neutraal te houden. Hij klinkt tenminste al minder schor.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Waarom doe je dat?' vroeg ze nog wat schor. Haar benen trilde en ik dacht wat glinsterend te zien tussen haar benen. Ik wist het niet zeker, vast verkeerd gezien.
'Omdat die niet leuk is,' zei ik. Verkeerde seks, voor mijn gevoel verkeerde geur. Mijn deken had dat niet en ik stond het niet toe dat het bij die ook gebeurde. Ik nam haar mee naar mijn bed en zette haar daarop. Ik zei verder niets en zorgde ervoor dat er weer licht was in het kamer. Ik draaide mijzelf om naar haar toe en deed vervolgens een stap achteruit door de schrik. Ik knipperde met mijn ogen, ging gehurkt bij haar zitten en pakte mijn shirt op van de vloer.
'Je bloed,' zei ik verbaasd. Was het door net? of door dat geen wat vrouwen telkens kregen? Ik slikte en was bang voor het eerste. Met mijn shirt veegde ik het bloed bij haar benen weg.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Omdat die niet leuk is." zegt hij. Hij heeft er al eerder over geklaagd, dus geloof ik hem ook gelijk. Hij neemt mij mee naar zijn bed en zet me erop neer. Ik ben blij, zo ben ik ook niet meer bang dat ik straks omval. Ik kijk toe hoe hij het weer licht maakt en zich omdraait. Ik glimlach lichtjes, maar op zijn gezicht staat alleen maar schrik. Hij doet en paar stappen achterit en knippert met zijn ogen. Ik kijk hem verbaasd aan, hij gaat op zijn hurken zitten en pakt zijn shirt van de vloer.
"Je bloed." zegt hij verbaasd. Hij slikt en veegt met zijn shirt bij mijn benen, die ik een stukje open en er verbaasd naar kijk. Er zit echt bloed. Ik bijt op mijn lip, je gaat me nu niet zeggen dat ik nu aan mijn periode begin! Ik heb het maanden lang niet gehad en nu... Ik zucht zachtjes en duw zijn handen weg.
"Laat het maar, Nathan." zeg ik zacht. "Dat regel ik zometeen zelf wel."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze zuchtte en duwde mijn handen weg. Verbaasd keek ik haar aan.
'Laat het maar, Nathan,' zei ze zacht. 'Dat regel ik zo meteen zelf wel.' Ik schudde mijn hoofd gelijk en ging weer verder met het bloed wegvegen.
'Nee, ik moet het doen,' zei ik zacht en ging beetje bij beetje verder omhoog. 'Ik heb veelte ruw gedaan. Ik had het niet moeten doen. Het spijt mij Beck,' vervolgde ik zachtjes en merkte dat er een brok in mijn keel vormde. 'Het spijt mij,' fluisterde ik gebroken. 'Het spijt mij zo.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij schud zijn hoofd gelijk en hij gaat verder met het bloed wegvegen.
"Nee, ik moet het doen." zegt hij zacht en hij gaat verder omhoog. Ik klap mijn benen dicht zodat hij het niet kan doen, nu word het wel een beetje schaamtelijk hoor...
"Ik heb veel te ruw gedaan. Ik had het niet moeten doen. Het spijt mij Beck." vervolgt hij zacht en ik hoor de brok in zijn keel. "Het spijt mij. Het spijt mij zo." fluistert hij gebroken. Ik bijt hard op mijn lip en trek hem omhoog, op het bed.
"Nathan, doe niet zo gek. Het is waarschijnlijk gewoon mijn periode, die komt altijd op de meest onmogelijke momenten opzetten." probeer ik hem gerust te stellen. "Zo ruw deed je nou ook weer niet, maak je niet zo druk. Anders had ik wel veel pijn gevoeld en dat voelde ik niet." Ik trek hem tegen mij aan en besef me dat hij wel eens gelijk kan hebben. Ik aai zacht over zijn arm heen.
"Hou er nou maar over op, zo is het al schaamtelijk genoeg." mompel ik.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ik werd omhoog getrokken, op mijn bed. Verbaasd keek ik naar Beck, nog steeds verbaasd over haar kracht.
'Nathan, doe niet zo gek. Het is waarschijnlijk gewoon mijn periode, die komt altijd op de meest onmogelijke momenten opzetten,' probeerde ze me gerust te stellen, maar mislukte. Zei ze niet eerder dat haar periode al een tijd niet was geweest door al het drugs en zo wat ze gebruikte? 'Zo ruw deed je nou ook weer niet, maak je niet zo druk. Anders had ik wel veel pijn gevoeld en dat voelde ik niet.' Ze trok mij tegen zich aan en aaide zacht over mijn arm heen.
'Hou er nou maar over op, zo is het wel schaamtelijk genoeg,' mompelde ze. Ik zei niets, ik wist niet wat ik moest geloven. Kon ik haar geloven op haar woorden of loog ze en was ik wel te ruw geweest. De tranen die eerder waren gestopt vonden nu hun weg weer naar buiten. Mijn schouder schokte licht. Ik kon haar niet geloven, hoe hard ik dat ook wou. Het was voor mij onmogelijk. Ik legde mijn hoofd neer bij haar schouder, maar haakte halverwege. Lichtjes zag ik nog mijn tand afdrukken in haar schouder. Met mijn vinger ging ik er zacht over heen.
'Het spijt me,' fluisterde ik en drukte een kusje op haar schouder. Al gauw volgde meer kusjes op haar schouder en duurde het even voordat ik ophield.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij zegt er niets op, opnieuw. Daardoor krijg ik alweer het gevoel dat hij mij helemaal niet geloofd. Ben ik dan zo ongeloofwaardig? Ik doe nog wel zo mijn best... Zijn schouders schokken lichtjes en hij legt zijn hoofd neer op mijn schouder. Ik wil mijn armen om hem heen sluiten maar hij haakt plotseling. Hij gaat met zijn vingers over een pijnlijke plek over mijn schouders die ik geschrokken een stukje terugtrek, vanwege de pijn. Als ik kijk, zijn het de tandafdrukken. De huid is een beetje paarsig geworden.
"Het spijt me." fluistert hij en drukt een kusje op mijn schouders. Al snel volgen er meerdere kusjes en ik laat hem gewoon. Ik negeer de pijn en het duurt even voor hij ophoud. Dan trek ik hem tegen mij aan in een omhelsing.
"Hou alsjeblieft op met sorry zeggen, Nathan." zeg ik zacht. "Ik heb jou uitgelokt, heel erg bewust. Ik had het allemaal al gepland. Niets is jouw schuld." beken ik.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze trok mij in een omhelzing tegen haar aan. Ik snikte.
'Hou alsjeblieft op met sorry zeggen, Nathan,' zei ze zacht. 'Ik heb jou uitgelokt, heel erg bewust. Ik had het allemaal al gepland. Niets is jouw schuld.' Ik snikte iets harder en drukte mijzelf wat meer tegen haar aan.
'Ik heb je verkracht Beck,' snikte ik en ik greep haar jurkje vast zodat ik wat kon vast houden. 'Althans, zo voelt het voor mij. Ik heb je zeer gedaan. Aldoor verbreek ik mijn woorden. Het spijt mij zo. Ik wou het niet. Ik wil aan mijn woorden kunnen houden.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij snikt, na mijn woorden snikt hij nog harder en drukt zichzelf wat meer tegen mij aan. Ik maak een sussend geluidje en wrijf zacht troostend over zijn rug.
"Ik heb je verkracht Beck." snikt hij en grijpt mijn jurkje vast. Ik trek wit weg, denkt hij dat echt? Is dat zo? Ik zou me nooit laten verkrachten, het was mijn keuze...
"Althans, zo voelt het voor mij. Ik heb je zeer gedaan. Aldoor verbreek ik mijn woorden. Het spijt me zo. Ik wou het niet. Ik wil me aan mijn woorden kunnen houden." Ik schud wild met mijn hoofd en duw hem een stukje van mij af, zodat ik hem aan kan kijken. Er verschijnt een pijnlijke blik in mijn ogen.
"Je hebt me niet verkracht, dat zou ik nooit laten gebeuren! Het was mijn eigen keuze." zeg ik woedend en kijk hem doordringend aan. "Hou op oké, het doet me pijn dat je zulke dingen zegt. Het is gewoon niet waar, je hebt niets verbroken. Alles was prima tot jij iets zei."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze duwde mij een stukje van haar af zodat zij mij aan kon kijken. Een pijnlijke blik verscheen in haar ogen.
'Je hebt me niet verkracht, dat zou ik nooit laten gebeuren! Het was mijn eigen keuze,' zei ze woedend en ze keek mij doordringend aan. 'Hou op oké, het doet me pijn dat je zulke dingen zegt. Het is gewoon niet waar, je hebt niets verbroken. Alles was prima tot jij iets zei.' Geschrokken keek ik haar aan. Ze loog, ze loog alweer! Één van mijn woorden waren dat ik haar nooit pijn zou doen. Toch hield ik mijn mond, zoals zij wou. Ik moest erover ophouden. Mijn armen deed ik om haar nek heen en verstopte mijn gezicht een flink stuk in haar nek.
'Laat het mij vergeten,' smeekte ik zachtjes.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij kijkt mij geschrokken aan maar zegt opnieuw niets. Ik weet niet wat ik ervan moet denken, tot nu toe heeft hij me nog niet geloofd. Ik hoop dat het nu eens anders is. Hij doet zijn armen om mijn nek en verstopt zijn gezicht in mijn nek.
"Laat het mij vergeten." smeekt hij zacht. Ik streel nog over zijn rug heen, zacht en lieflijk. Ik weet hoe ik het hem voor nu kan laten vergeten, maar ben ik er ook klaar voor? Ik slik eens en trek hem stevig tegen mij aan.
"Oké." fluister ik. "Nathan... Ik hou van je." pers ik er met moeite uit.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze streelde lieflijk en zacht over mijn rug heen. Ik rilde ervan. Rilde op een goede manier. Ik hoorde haar slikken en ik werd dichter tegen haar aan getrokken.
'Oké,' fluisterde ze. 'Nathan... Ik hou van je,' perste ze er met moeite uit. Ik verstijfde. Ze zei het. Wel is waar met moeite, maar ze zei het! Het duurde eventjes voordat ik weer even kon ademen. Ik ging iets van haar af zodat ik haar aan kon kijken. Verbaasd, geschokt, maar ook liefdevol en verlangend. Verlangend naar nog maar omhelzingen van haar. Ik boog toe naar haar oor.
'Ik hou ook van jou,' fluisterde ik zacht en oprecht.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij verstijfd onder mijn omhelsing en ik ben bang dat dit niet het goede was om te doen. Het duurde eventjes voordat ik hem hoor ademen, ik begon me al bijna zorgen te maken. Hij komt een beetje van mij af om mij aan te kijken. Verbaasd, geschokt maar ook liefdevol en verlangend. Ik ga er verlegen van glimlachen. Hij buigt naar mijn oor toe.
"Ik hou ook van jou." fluistert hij zacht en oprecht. Ik glimlach breder en druk hem tegen mij aan. Hij zegt dat hij van mij houd, oprecht! Ik plet hem bijna in mijn stevige omhelsing.
"Oh Nathan..." zucht ik zacht en gelukkig.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ik werd tegen haar aan gedrukt, bijna geplet werd ik. Mijn adem werd daardoor in één keer uitgeperst.
'Oh Nathan...' zuchtte ze zacht en.. ze klonk.. gelukkig. Ik hapte gretig naar adem, maar maakte mij niet los uit haar omhelzing hoe slecht ik nu ook kon ademen. Ik voelde haar dicht tegen mij aan en daar verlangde ik naar. Mijn hele hoofd zat vol met de paar woordjes die zij zei. Mijn mond opende ik een stukje in de hoofd wat meer adem naar binnen te krijgen.
'Dank je,' zei ik zacht. Ze moest het me laten vergeten. Ik was het totaal vergeten.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you