The Revenge Games || 023 - Speeltopics

Can you survive 'till the end?

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

Inschrijvingen/rollentopic.

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

- R E G E L S-
~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.
~Blijf realistisch.

HOORN DES OVERVLOEDS:
PER TRIBUUT MOGEN ER 2 DINGEN WORDEN GEPAKT. MENSEN MET MEERDERE PERSONAGES; HOU HET EERLIJK, ZODAT JE MEDETRIBUTEN OOK EEN KANS HEBBEN.
-1 ZILVEREN TAS BEVAT: SLAAPZAK, 3 RUNDVLEESREPEN, EEN LEGE VULFLES
-1 GOUDEN TAS BEVAT: SLAAPZAK, NACHTKIJKER, 10 CRACKERS
-1 GOUDEN TAS BEVAT: SLAAPZAK, NACHTKIJKER, 10 CRACKERS
-1 GROENE TAS BEVAT: 20 CRACKERS EN LEGE VULFLES
-1 RODE TAS BEVAT: LEGE VULFLES, 2 VUURSTENEN, GEDROOGD MAÏS
-1 RODE TAS BEVAT: LEGE VULFLES, 2 VUURSTENEN, GEDROOGD MAÏS
-1 BLAUWE TAS BEVAT: KLEINE CAMOUFLAGE TENT, WARMTE ABSOBERENDE JAS, 5 -GEDROOGDE CRACKERS
-1 GELE TAS BEVAT: 10 CRACKERS, 5 RUNDVLEESREPEN, 1 LEGE VULFLES EN KLEIN KARTELMESJE
-1 BRUINE TAS BEVAT: PAK ROZIJNEN 50 STUKS, 1 KLEIN MESJE, 5 KLEINE BRODEN, LEGE VULFLES
-1 PAARSE TAS BEVAT: SLAAPZAK, VULFLES, 10 RUNDREPEN, KLEIN KARTELMESJE, 2 KLEINE BRODEN
-1 ROZE TAS BEVAT: NACHTKIJKER, STUK PLASTIC, 15 CRACKERS EN VULFLES, 1 KLEIN BROODJE
-1 ZWARTE TAS BEVAT: NACHTKIJKER, EHBO-DOOS, 10 CRACKERS
-1 ZWARTE TAS BEVAT: NACHTKIJKER, EHBO-DOOS, 10 CRACKERS
-1 LEMMET MES GEKARTELD KORT
-1 LEMMET MES GEKARTELD LANG
-1 LEMMET MES GESCHERPT LANG
-1 LEMMET MES GESCHERPT KORT
-1 BOOG MET 15 PIJLEN
-1 BOOG MET 20 PIJLEN
-1 BOOG MET 10 PIJLEN
-1 KNUPPEL MET STUDS EN SPIKEN
-1 BOOMERANG

DISTRICT 1: VROUW & MAN
DISTRICT 2: VROUW & MAN
DISTRICT 3: VROUW & MAN
DISTRICT 4: VROUW & MAN
DISTRICT 5: VROUW & MAN
DISTRICT 6: VROUW & MAN
DISTRICT 7: VROUW & MAN
DISTRICT 8: VROUW & MAN
DISTRICT 9: VROUW & MAN
DISTRICT 10: VROUW & MAN
DISTRICT 11: VROUW & MAN
DISTRICT 12: VROUW & MAN
DISTRICT 13: VROUW & MAN

Rollen.

District 1:
Destiny Alexia Fernandes Rodiguez • Prisoner
Josh Philip Adams • xFreedom
Mentor: Mira Johnson • x Desire

District 2:
Ann Rose Morrinsson • xheart
Steef Philippe Rogers • Blanche
Mentor: --

District 3:
Hester June Adams • Y0L0
Kevin James Stepford • 4Everdeen
Mentor: --

District 4:
Esmee McCane • Jessiiicaa
Rowan James Biggerstaff • Y0LO
Mentor: Reina van Meren •Targaryen

District 5:
Kaya Adriana Fae • Targaryen
Mike Berton • x Desire
Mentor: --

District 6:
Aphrodite Elizabeth Haliburton • Thirlwall
Luca Naud Myron Clinton • xFreedom
Mentor: --

District 7:
Artemis Sapphire Stone • Prisoner
Timber Thompson • LostDreamz
Mentor: Michell Phantom • x Desire

District 8:
Yoëlla Ann Miya Blake • x Desire
Matthew James Morisson • Prisoner
Mentor: --

District 9:
Kiara Felicia Anderson • xEPONINEx
Daniel Thomas King • Thirlwall
Mentor: Christian John Connan • Cresseyde

District 10:
Rosaly Hayley • Willeke1d
Reed Brooks Carlton Jaquan • FlorisXD
Mentor: Malenista Eyiel Ethril Ennolil • JW

District 11:
Freya Persyn • Cresseyde
Jonathan walker • Targaryen
Mentor: Nolan Griffiths • Clint - opgevolg door Claire Allison Caverly • Vanderwaal

District 12:
Noëmi Crowe • Jessiiicaa
Frederick Smith • Cresseyde
Mentor: Celia Sarah Pendon • 4Everdeen

District 13:
Alexandria Mellisande Giglia Lukia Viloki • 4Everdeen
Jens William Emberson • xFreedom
Mentor: Annabeth December Claire • Cresseyde

Nychta schreef:
Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Hij was verbaasd, hij gaf me een stukje terug en ik schudde mijn hoofd. 'Over ongeveer, twee minuten ga je overgeven.' zei ik toen simpel. 'De thee reinigt je helemaal van binnen, dus je hebt het zometeen harder nodig dan ik.' Ik schonk hem even een glimlach, hij had mijn blik geprobeerd op te vangen en ik beet op mijn lip. Ik haatte het om zo tegen hem te doen dus ik knikte alleen, maar hij moest begrijpen dat dit niet meer om eer ging en weet ik het allemaal.
Dit is een spelen die niemand snel zal gaan vergeten, het gaat om zijn leven. Om ons leven en ik wil niet dat hem wat overkomt, net zo min als dat hij wil dat er wat met mij overkomt.
Ik dronk een slokje water en gaf het aan Rowan.

Rowan James Biggerstaff || District 4
Ze weigerde het stuk vlees en antwoordde heel simpel dat ik zo zou gaan overgeven. Verbaasd keek ik haar aan, tot ik tot het besef kwam, dat ze weleens gelijk kon krijgen. Ik voelde me namelijk helemaal niet lekker worden, het leek wel alsof er meerdere keren in mijn maag werd getrapt. Geschrokken liet ik mijn stukjes vlees vallen en sloeg mijn armen om mijn buik. Eigenlijk wilde ik overeind komen om naar buiten te strompelen en daar mijn maaginhoud te lozen, maar het was te laat. Ik boog mijn hoofd naar rechts, weg van onze spullen en gaf kreunend over. Het kwam in verschillende golven omhoog, maar toen ik er zeker van was, dat er niks meer zou komen, legde ik me naar achteren toe, met mijn hoofd op een steen. Helaas was de buikpijn nog niet helemaal weg, dus bleef ik kreunen en mijn hoofd langzaam schudden. Waarom gebeurde mij dit toch allemaal? Dit hoorde niet. Ik zou bij de Hoorn moeten zitten met genoeg medicijnen in de buurt. Maar nee hoor, ik lag in een grot, naast mijn eigen braaksel.
Destiny gaf de fles met water door, waar ik een slok uit probeerde te nemen, mijn mond er mee spoelde en uiteindelijk bij de kots spuugde. Daarna nam ik een echte slok.
'Kut.'

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Nychta schreef:
Artemis Stone || District 7

Ik voelde iemands hand en ik schrok. Niemand was er. Ik sloeg weer om me heen tot ik Steefs geruststellende stem hoorde. Ik beet op mijn lip en ik begon zijn naam zachtjes te roepen. 'Steef?' Het was meer een zacht gebroken fluistering. Ik had mezelf opgekruld en ik was met een trillende houding liggen mompelen. Allemaal korte woorden waar het op neer kwam dat ik dacht dat ik alleen stond. Dat ik dacht dat Steef ook weg was.
Plotseling voelde ik een zachte hand over mijn bruine haar gaan en ik opende in een keer mijn ogen ik zag Steef zitten en ik vloog hem direct om zijn hals. Ik trilde en was aan het beven, een kleine traan rolde langs mijn wang, nek en sleutelbeen zo mijn truitje in en ik mompelde zachtjes. 'Ik dacht dat je er niet meer was. '

Steef Philippe Rogers || District 2.
"Steef? Steef? Steef?" Ze bleef mijn naam zachtjes roepen.
Ik reageerde niet, maar bleef haar zachtjes strelen. Wanneer ik haar armen om mijn nek voelde, grijnsde ik voorzichtig.
"Ik dacht dat je er niet meer was," mompelde ze zachtjes.
Ik veegde een paar tranen van haar wangen. "Gaat het weer een beetje, Artemis?" vroeg ik zachtjes. Ik bleef even stil, maar vervolgde vervolgens weer; "Waar droomde je precies over?"

Luca Naud Myron Clinston.

De zonnestralen die op mijn oogleden neerkomen, maken me wakker. Even ben ik verblind van de overgang van donker naar licht en denk ik dat ik in de hemel ben, maar al snel merk ik dat ik nog gewoon in de arena ben en nog steeds een pion in hun spelen ben. Na de droom van vannacht had ik gehoopt dat ik thuis zou zijn, bij mijn familie.Waar het ruikt naar muskus en alles vertrouwd voelt. Hier is niets wat het lijkt. Van het ene op het andere moment kan je vriend je vijand worden. Eigenlijk is er niemand te vertrouwen, maar toch heb ik een paar mensen in vertrouwen genomen. Een daarvan is Noëmi. Ik heb er zeker geen spijt van dat ze een deel van mijn leven is geworden.
Wanneer ik opzij kijk, zie ik dat de zonnestralen iemand anders in het zonnetje zetten. Niet dat dat nodig is, want normaal heeft ze al een warme, maar strijdlustige gloed over zich heen. Ik schenk haar een glimlach en druk een kus op haar lippen. Ik dacht al dat ik iemand had gemist in mijn droom. Ik mistte haar en Lisa. Ik wil er niet aan denken aan wat er in mijn droom met Noëmi gebeurd zou kunnen zijn. Als ik daaraan zou denken, zou ik na de eerste drie gebeurtenissen al kapot zijn. Nee, dat ga ik niet dien. Ik ga niet in een droom blijven hangen. Ik moet hier in het nu zijn. In de echte, harde wereld.
"Heb je goed geslapen?" Mijn armen liggen ondertussen rond haar middel, terwijl ik nog wat dichter bij haar ga zitten.

[ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 19:11 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Alexandria-Melisande Giglia Lukia Viloki
Ik opende abrupt mijn ogen. Was ik in slaap gevallen? Het zachte mos is niet zo zacht als je erop slaapt. Ik veeg de bosresten die aan mijn kleding en huid zitten geplakt af, en bekijk mijn rugtas. Ik heb nog genoeg om een tijdje in mijn eentje te overleven, en ik heb ook nog pijlen. Ik zwaai het boeltje op mijn rug en kijk vooruit. Zouden Noëmi en Fred me missen? Of zou ik uit het oog, uit het hart zijn? Misschien zijn ze nu al verder getrokken met iemand zónder problemen. Ik staar een tijdje peinzend voor me uit, maar schud dan met mijn hoofd. Niet aan denken. Ik loop door de bossen heen, met een stevige pas. Alsof ik weet waar ik heen ga. Waar ga ik eigenlijk heen?

---

Tijd voor koffie.

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1.

Ik stond op en zuchtte. Het was geen zucht van verveling, maar een zucht van bezorging. Ik ging achter Rowan zitten, de enige die ik vertrouwde en legde mijn hand geruststellend over zijn rug. Ik beet op mijn lip. Dit stonk verschrikkelijk erg. De lucht van zuur braaksel drong mijn neus binnen en ik beet op mijn lip om zelf ook niet over mijn nek te gaan. 'Het komt goed.' mompelde ik zachtjes. Ik was niet boos omdat hij dit had gedaan. De bramen waren gewoon een misleidende basis van de hongerspelen. Het was alleen stom dat we ons door onze honger lieten leiden.
Na een tijdje glimlachte ik naar Rowan. 'Heeft het wat opgelucht?' vroeg ik toen met een kleine opluchting in mijn stem terwijl ik nog een beetje water pakte. 'Drink zo veel je moet drinken. Ik vul het later wel bij.' zei ik toen met een knipoog.

Artemis Stone.

'Water.' bracht ik alleen uit. 'De spelen, water, regen, de overstroming.' somde ik op en ik trok me nog dichter naar hem toe. 'Jou.' eindigde ik uiteindelijk terwijl een tweede traan zijn weg naar de grond af rolde. Ik voelde mijn huid kouder worden en bleker en bleker eruitzien. 'Je verliet me..' mompelde ik toen en ik sloeg mijn hand voor mijn mond. 'Ik bedoel dat je er ineens niet meer was. Je ging dood..dezelfde dood tegemoet als Jens..'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Was Alex niet al terug bij Fredje?]

---

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Steef Philippe Rogers || District 2.
"Water," murmelt ze zachtjes.
De moeite kan die het haar kost kan ik zien, ze zit nog helemaal in de nachtmerrie van daarnet. Ik streel zachtjes over haar haren en geef een klein kneepje in haar schouder.
"De spelen, water, regen, de overstroming," somt ze op. "Jou," eindigt ze zachtjes.
Bij mijn naam, of te wel het woordje 'jou' schrik ik toch wel. Wat was er met mij? Ik ga toch niet..
"Je verliet me.." mompelt ze, voordat ze haar hand voor haar mond slaat. "Ik bedoel dat je er ineens niet meer was. Je ging dood..dezelfde dood tegemoet als Jens.."
Ik voel al het bloed uit mijn hoofd wegtrekken, godzijdank ben ik blij dat dat niet gebeurd is en dat het nu droog is.. hopelijk komt er niet nog zo'n storm, of heeft Artemis voorspellende krachten, want dan.. Nee! Daar wil ik niet aan denken.
"Artemis," begin ik zachtjes. "Ik zou jou nooit verlaten, wat er met Jens gebeurd is.. Dat laat ik mij niet overkomen," zeg ik tegen haar. "Als het aan mij ligt, vechten wij ons uit deze arena. Met z'n tweeën, ook al moeten we dan de spelregels breken," besluit ik vastberaden. "Dit moet stoppen, deze hongerspelen worden anders, hier gaan geen andere tributen meer dood, nee, hier komen we met z'n allen uit,"

(Ik vind Steef lief én sexy. JA LUCA HEEFT DES VERRADEN POEP.)

Artemis Stone. || District 7.

"Artemis," begint hij zachtjes, bij het horen van zijn lage, maar toch warme stem beginnen de haartjes in mijn nek recht op te staan. Ik slikte, ik had mezelf versproken. Waarom moest ik zo idioot zijn?
"Ik zou jou nooit verlaten, wat er met Jens gebeurd is.. Dat laat ik mij niet overkomen," Zegt hij dan tegen me waardoor ik lichtjes ben verrast. "Als het aan mij ligt, vechten wij ons uit deze arena. Met z'n tweeën, ook al moeten we dan de spelregels breken," besluit hij vastberaden, ik wil schudden van niet. Dat dat onzin is, dat het nooit zal gaan lukken. Het is wij tegen president Coin.
"Dit moet stoppen, deze hongerspelen worden anders, hier gaan geen andere tributen meer dood, nee, hier komen we met z'n allen uit," Door zijn woorden moet ik toch glimlachen. Ik knijp me iets steviger tegen hem af en druk een kus in zijn nek. "Bedankt." fluister ik dan zachtjes in zijn oor. "Bedankt dat je er bent." Mijn bruine, vieze haar hangt plakkerig tegen mijn bemodderde trui aan. Ik trek me een stukje toe om Steef met betraande ogen aan te kijken en glimlach erdoorheen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Waarom heeft Luca Des verraden ? ;oo]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Tempus schreef:
Luca Naud Myron Clinston.

De zonnestralen die op mijn oogleden neerkomen, maken me wakker. Even ben ik verblind van de overgang van donker naar licht en denk ik dat ik in de hemel ben, maar al snel merk ik dat ik nog gewoon in de arena ben en nog steeds een pion in hun spelen ben. Na de droom van vannacht had ik gehoopt dat ik thuis zou zijn, bij mijn familie.Waar het ruikt naar muskus en alles vertrouwd voelt. Hier is niets wat het lijkt. Van het ene op het andere moment kan je vriend je vijand worden. Eigenlijk is er niemand te vertrouwen, maar toch heb ik een paar mensen in vertrouwen genomen. Een daarvan is Noëmi. Ik heb er zeker geen spijt van dat ze een deel van mijn leven is geworden.
Wanneer ik opzij kijk, zie ik dat de zonnestralen iemand anders in het zonnetje zetten. Niet dat dat nodig is, want normaal heeft ze al een warme, maar strijdlustige gloed over zich heen. Ik schenk haar een glimlach en druk een kus op haar lippen. Ik dacht al dat ik iemand had gemist in mijn droom. Ik mistte haar en Lisa. Ik wil er niet aan denken aan wat er in mijn droom met Noëmi gebeurd zou kunnen zijn. Als ik daaraan zou denken, zou ik na de eerste drie gebeurtenissen al kapot zijn. Nee, dat ga ik niet dien. Ik ga niet in een droom blijven hangen. Ik moet hier in het nu zijn. In de echte, harde wereld.
"Heb je goed geslapen?" Mijn armen liggen ondertussen rond haar middel, terwijl ik nog wat dichter bij haar ga zitten.

[Liggen Luca's armen rond die van Noëmi?(a) of niet ?

[Nee rond die van een olifant xd.]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

(JEEESSS HOE IS HET MET JE NIEUWE LEVENTJE ^^

Oh en neeh hoor rondom een steen )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[whahahaha wat izjn jullie ook heeerlijke mutsjes[a] en mij nieuwe leventje is nog steeds niet begonnen, want mn opleiding begint pas in mei! Maar ik had ff wat shit om mee te dealen dus ik ben weinig op Q geweest lately. Maar ik probeer weer wat meer in de RG te komen! Kinda miss my writing.]

Noëmi Crowe || District 12

Een paar zachte lippen die een kus op mijn mond drukken, doen me wakker worden. Gek genoeg vredig. Voor een moment voel ik geen achterdocht en ben ik even niet waakzaam. Een heerlijk gevoel. Even rust in mijn hoofd.
'Heb je goed geslapen?'
Ik open glimlachend mijn ogen, terwijl zijn armen rond mijn middel glijden. 'Beter dan ik in tijden gedaan heb.' Ik kruip tegen hem aan en sluit voor een moment mijn ogen. Nog voor heel even. 'Jij?'
Ik sla mijn wimpers weer op en kijk hem vragend aan.


[edit; én ik mis Luca! ]

[ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 20:46 ]

[OMG er is weer leven !!! Ik had het even niet opgemerkt, had het even te druk met school ahum frans ahum. What kind of shit Jessica? You don't have to tell, but I want to help if you want to!]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[You don't have to tell it, no pressure, everyone is just here for you (and curious...]

---

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...