• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ is toegestaan.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 3 tot 5 regels.
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Corallo
    Quinto Thomas Reynolds - Corallo
    Rhett Zane Colt - Cocon
    Nog 2 mannelijke en 5 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Nicole Joy Eastwood - Reyna
    Ruby Maeve Valentina - Cocon
    Luca Jones - Assassin
    Davy Ruben Carter - Corallo
    Tye Shade Steele - Cocon
    Nog 4 mannelijke en 4 vrouwelijke gevangenen.

    Cell Division.
    Cell 1: Maya Juliëtte Adams, Nicole Joy Eastwood en Ruby Maeve Valentina.
    Cell 2: Luca Jones, Davy Ruben Carter en Tye Shade Steele./blue]

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 22:21 ]

    Luca Jones

    Opnieuw knikt Davy, waarna hij na lijkt te denken. Geweldig, iemand die zo onderdanig en dankbaar is. Hij denkt ook nog eens voor mij! Wat wil ik nou nog meer? Ja, Ruby... Ik grijns in mezelf, tot Davy begint te praten, over hoe we haar te pakken kunnen krijgen.
    "Wat dacht je van het moment dat we naar buiten mogen? Alle cellen worden dan in één keer geopend en iedereen wil snel naar buiten voor die paar uurtjes frisse lucht. Als een van ons twee de wacht houd en checkt of Ruby komt, pakt de ander haar en sleurt haar een cel in." legt Davy uit.
    Uit mijn mond komt een goedkeurend geluid. "Dat klinkt inderdaad als een goed idee. Al is het beter als jij haar aan de praat houd tot iedereen weg is en ik haar mee kan trekken. We moeten oppassen dat Quinto niet in de buurt is, Drew maakt verder niet uit." vertel ik hem. "Als niet iedereen weg is, is het te riskant."
    Ik haal mijn armen onder mijn hoofd vandaan, ga rechtop zitten en kijk Davy aan. Voor het eerst sinds lange tijd verschijnen er pretlichtjes in mijn anders zo lege ogen, ik heb er echt er zin in! Ik grijns even en ga dan over Davy heen het bed uit zodat hij hem voor zichzelf heeft.
    "Geweldig." mompel ik terwijl ik begin te ijsberen.


    Your make-up is terrible

    Aragog schreef:
    Maya
    "Ik wil je niet opjutten, maar het ontbijt is over tien minuten en daar moet ik zijn, dus ik ga zo naar de ontbijtzaal. En aangezien ik ga, moet jij mee," zei Drew, en een geërgerde zucht verliet mijn mond. Ik had zin om de rest van de dag te blijven liggen. Ik sloot koppig mijn ogen.
    "Kleed je je even aan of ga je zo mee?" voegde hij er nog aan toe, en ik schudde mijn hoofd om vervolgens zachtjes te grinniken.
    Met tegenzin stond ik op en trok mijn kleding aan.

    [Onderaan belandt. ;D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Davy Ruben Carter.

    "Dat klinkt inderdaad als een goed idee. Al is het beter als jij haar aan de praat houd tot iedereen weg is en ik haar mee kan trekken. We moeten oppassen dat Quinto niet in de buurt is, Drew maakt verder niet uit," vertelt hij goedkeurend.
    Ik voel hoe het bed beweegt wanneer Luca eruit gaat, om vervolgens te gaan ijsberen.
    "Geweldig," mompelt hij.
    "Maar waarom hoeven we niet op te passen voor Drew?" vraag ik hem. Quinto weet ik zelf wel. Die is een heilig boontje en wilt het liefste dat iedereen doet zoals hij het wil.

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Met grote tegenzin - dat kan je aan de snelheid zien - begint Maya zich aan te kleden.
    "Klaar?" vraag ik ongeduldig. "Of moet je nog iets aan je make-up doen en je haren en zo?" vraag ik vervolgens.

    Maya
    ''Als jij dat vindt..'' zei ik, doelend op zijn laatste vraag.
    Ik wierp even een blik in de spiegel en haalde vluchtig een hand door mijn haar.
    In tegenstelling tot de meeste meisjes was ik niet ijdel, helemáál niet zelfs.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Als jij dat vindt.." mompelt ze.
    "Het maakt mij niet uit. Ik zie je het liefste zonder kleren," zeg ik met een grijns, terwijl ik richting de koelkast loop. Ik trek er een pak melk uit, drink uit het pak en zet deze vervolgens weer terug.
    "Kunnen we gaan?" zeg ik ongeduldig. Ja, soms ben ik nou eenmaal ongeduldig. Geen excuses daarvoor.

    Luca Jones

    "Maar waarom hoeven we niet op te passen voor Drew?" vraagt Davy. Ik glimlach even, mijn ogen opnieuw leeg. De twinkeling was maar voor korte duur.
    "Drew zou zelf hier gevangen horen te zitten en niet rond te lopen als cipier." antwoord ik, op een toon die duidelijk maakt dat ik verder niets zal zeggen daar over. Daarna loop ik naar de deur op waar ik hard op bonk en begin te schreeuwen dat het tijd is om eruit te komen. Met een zucht draai ik me terug naar Davy.
    "Nou maar hopen dat ze ons eens komen halen. Ik krijg ondertussen echt honger." zeg ik tegen hem.


    Your make-up is terrible

    Kan ik ze met Rhett naar het ontbijt brengen? 8D


    Maya
    Ik grinnikte en rolde kort met mijn ogen.
    ''Kunnen we gaan?'' zei Drew ongeduldig, wat me even liet lachen.
    Ik knikte.
    ''Ja,'' antwoordde ik mompelend en glimlachte even.
    Ik begon al aan mijn weg richting de deur.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Would be awesome. :'D


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    'Ik word gek hier, wanneer kunnen we eten?' vraagt Ruby. 'Rond een uur of half negen, dat is over een kwartiertje,' zegt hij tegen haar waarna hij antwoord geeft op mijn vraag: 'Niet alle cipiers hebben een EHBO-diploma. Ik wel, dus natuurlijk wil ik dat even doen. Maar het lijkt me handig als je je eerst even omkleed," voeg ik er aan toe. Voordat ik antwoord kan geven begint Ruby te praten. 'Maar ik wil helemaal geen kwartiertje wachten. Ik wil nu eten, want zonder eten raak ik chagrijnig'. Hierna rammelt haar maag weer. 'Regels zijn regels,' mompelt Quinto. Weer wil ik antwoord geven maar Ruby begint weer te praten. Dan ook niet. 'Ik stel voor dat, nadat je haar pols hebt verzorgd, we lekker gaan eten'. Als ze zich gaat omkleden richt ik mijn blik op Quinto. 'Oké, dan doen we dat,' zegt hij terwijl hij naar de deur loopt. 'Zal ik je wat privacy geven, Nicole?' Ik schud mijn hoofd en pak een skinny jeans en een simpel maar warm zwart shirt, aangezien het nu nog wat kouder is als vannacht. 'Ik kleed me wel om in de badkamer,' mompel ik waarna ik naar de badkamer loop waar ik de kleren aan trek. Snel haal ik nog een borstel door mijn blonde lokken. Hierna loop ik weer terug naar Quinto en Ruby. 'Ik ben klaar,' mompel ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Cocon schreef:
    Kan ik ze met Rhett naar het ontbijt brengen? 8D


    (Kom maar op! Mijn reactie is dan wel morgen, ik ga nu naar bed..)

    Rhett Colt, cipier.
    De volgende ochtend werd ik chagrijnig wakker, omdat het vandaag mijn taak was om de gevangenen die in de isoleercel zaten naar het ontbijt te brengen. Niet echt een ochtendtaak die ik leuk vond, maar het moest nu eenmaal. Dus ik stond op, waste mezelf, droogde me af en trok gemakkelijke kleding aan, waarna ik naar de isoleercellen liep.
    Ondertussen bedacht ik in mezelf wie er in zou kunnen zitten en wanneer ik er was opende ik de cel en zag als eerste Luca, waardoor ik luid gromde. Precies diegene die ik juist niet wilde zien! Achter hem, nog in het bed, zag ik Davy. “Kom mee, bajesklanten,” mompelde ik geïrriteerd en deed Davy en Luca boeien om, om ze daarna hardhandig mee te trekken en de isoleercel dicht te doen, waarna ik mijn hoofd schudde en richting het ontbijt met ze liep.
    Dit wordt echt weer een superdag, dacht ik sarcastisch. “Hoe was het gister, Luca?” grijnsde ik vermakelijk. “Nog leuk gehad?”


    Bump.
    Maartje?


    Cocon schreef:
    Bump.
    Maartje?


    (Jaja, ik ben er. Ik heb het nogal druk met school en mijn weekend was ook druk. Ik zal proberen te reageren!)