• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ is toegestaan.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 3 tot 5 regels.
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Corallo
    Quinto Thomas Reynolds - Corallo
    Rhett Zane Colt - Cocon
    Nog 2 mannelijke en 5 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Nicole Joy Eastwood - Reyna
    Ruby Maeve Valentina - Cocon
    Luca Jones - Assassin
    Davy Ruben Carter - Corallo
    Tye Shade Steele - Cocon
    Nog 4 mannelijke en 4 vrouwelijke gevangenen.

    Cell Division.
    Cell 1: Maya Juliëtte Adams, Nicole Joy Eastwood en Ruby Maeve Valentina.
    Cell 2: Luca Jones, Davy Ruben Carter en Tye Shade Steele./blue]

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 22:21 ]

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Nadat ik een paar minuten met de 'kantine' vrouw gepraat had, laat ik nu mijn ogen door de eetzaal glijden. De meeste gevangenen eten hun hapje op en praten tegen elkaar. Hier en daar wordt geschreeuwd, maar er is nog geen gevecht of voedselgevecht, dus ik hoef nog nergens in te grijpen.
    Vervolgens blijft mijn blik hangen op Ruby, aka Morbid die zojuist door Quinto naar binnen is gebracht. Zal ik met haar eens een gezellig gesprekje maken?
    Ik loop naar haar toe en neem plaats tegenover haar. "Goedemorgen Ruby," zeg ik, terwijl ik mijn gezicht volledig neutraal hou. "Ik hoorde dat Rhett Luca bij jou en Nicole in de cel gedropt had?" zeg ik met een kleine grijns. "Was het een beetje gezellig?" voeg ik er nog aan toe.

    Alvast een nieuw topic; Klik!

    (Ik overweeg trouwens om een vrouwelijke cipier aan te maken.. ^^)

    [Dat is ook leuk ja. 8D Maar heb je dan niet teveel personages? o.o]


    Your make-up is terrible

    (YEAH. Mijn personage is goedgekeurd, dus wie durft het om naar hem toe te gaan? 8D Hij zit wel gewoon al in de kantine of zo.)


    Assassin schreef:
    [Dat is ook leuk ja. 8D Maar heb je dan niet teveel personages? o.o]


    (Ja, maar het is mijn roleplay, dus ik kan uitzonderingen maken. Maar het lijkt me wel leuk, een vrouwelijke cipier.. Maybe you know why.. ^^)

    Ruby Maeve Valentina, Morbid.
    Hongerig eet ik snel het eten op mijn bord en merk zo dus niet dat Drew naar me keek, waarna hij vervolgens naar me toe kwam lopen. Nog steeds at ik het eten, wat de meeste gevangenen vies vonden, maar ik was er op dit moment erg blij mee. Dat was ook gemakkelijk aan mijn gezicht te zien, aangezien daar een blije blik in mijn ogen zat. Eentje die je krijgt als je een gevulde maag had gekregen.
    “Goedemorgen Ruby,” De vork die ik richting mijn mond deed, liet ik halverwege hangen en ik gromde vrijwel gelijk toen ik doorhad dat het Drew was. Er kwam een geïrriteerde blik op mijn gezicht en met een klap liet ik de vork op mijn bord vallen, waarna ik hem gehumeurd aankeek. Zijn gezicht stond integendeel erg neutraal, tot mijn ergernis. “Ik hoorde dat Rhett Luca bij jou en Nicole in de cel gedropt had?” durft hij dan te zeggen met een kleine grijns. “Was het een beetje gezellig?” voegt hij eraan toe.
    Arrogant trek ik een wenkbrauw op en sla mijn armen over elkaar, als een teken dat ik geen zin heb in zijn gezelschap. Hoe durft hij mij trouwens Ruby te noemen? “Rot op, Foster.” Sis ik uit, zijn achternaam spuugde ik echter meer uit alsof het iets heel vies was. Voor mij was dat het ook, maar dat terzijde. Hij zat tegenover mij en dat wilde ik totaal niet. Mijn dag was nu al verpest. “Als je wilt weten of het gezellig was, moet je zelf maar een keer in de cel gedropt worden met Luca.” Dezelfde moordende blik die ik de hele tijd had gehad, kwam weer in mijn ogen. Ik mocht hem echt niet, en dat wist hij heus wel.


    Hahahahaha geweldig. Ik bedoelde ook niet dat het niet mag of zo, maar dat het dan zo druk word voor jou, snappie?


    Your make-up is terrible

    Rhett Zane Colt, cipier.
    Luca lacht zachtjes op mijn vraag en trekt een scheve grijns, waardoor mijn mond al vrijwel gelijk op elkaar geperst waren. Zeg niet dat hij één van hun (of beide) bedreigd heeft met iets? Maar Luca kennende is het heel goed mogelijk. “Ah, die vraag willen Ruby en Nicole vast heel graag beantwoorden. Nicole is soms ook zo’n kletskop… Zou je eigenlijk iets aan moeten doen Rhett. Anders doe ik het wel.”
    Mijn ogen worden donkerder en ik begin te knarsetanden. Verkrachting, ik snap niet dat die mensen gewoon de doodstraf niet kregen. Ik vond het vreselijk. “Jij gaat helemaal niets doen, behalve nu de kantine ingaan en vreten.” Grom ik boos naar hem en wanneer we eindelijk bij de kantine waren, duwde ik ze naar binnen en bleef bij de ingang staan om Davy en Luca een moordende blik te sturen. Het teken dat ik ze in de gaten zou houden.
    Alleen ik liet mijn blik toch even verder door de kantine gaan, waardoor ik zag dat Drew bij Morbid zat en ik vroeg me gelijk af wat hij aan het doen was, maar probeerde er niet te veel bij te denken dus keek ik weer richting Luca. Mijn armen streng over elkaar en mijn spieren aangespannen.


    Cocon schreef:
    (YEAH. Mijn personage is goedgekeurd, dus wie durft het om naar hem toe te gaan? 8D Hij zit wel gewoon al in de kantine of zo.)


    [Nicole kan misschien wel als Quinto klaar is met haar pols?)


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Khione schreef:
    (...)

    [Nicole kan misschien wel als Quinto klaar is met haar pols?)

    (Dat is goed, alleen ik denk wel dat hij zich gaat irriteren aan haar haha.)


    Cocon schreef:
    (...)
    (Dat is goed, alleen ik denk wel dat hij zich gaat irriteren aan haar haha.)


    ( ach pech ;p ik ga btw denk ik ook nog een personage maken, een vrouwelijke gevangene if you guys don't mind, heb al een ideetje)


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Moet ik wachten op Davy?]


    Your make-up is terrible

    Luca Jones

    Ik zie Rhett zijn ogen gelijk donkerder worden na mijn woorden en hij begint te knarsentanden. Dat is ongeveer wat elke cipier hier van mij vindm behalve Drew dan. "Jij gaat helemaal niets doen, behalve nu de kantine ingaan en vreten." gromt hij boos naar mij en wanneer we eindelijk bij de kantine zijn, duwt hij mij en Davy naar binnen. Hij blijft bij de ingang staan en stuurt ons beide een dodelijke blik, hij houd ons in de gaten. Hier door loopt ik niet direct op Ruby af, die trouwens met Drew in gesprek leek te zijn. In ieder geval, hij was in gesprek met haar en zij deed koppig en stijd. Ik knars even met mijn tanden, deze is voor mij! Hij had ook al voorrang genomen op Nicole.
    Ik draai me om naar Rhett en zie dat hij ook naar mij kijkt. Zijn armen staan streng over elkaar geslagen en zijn spieren aangespannen. Ik grijns en zwaai naar hem, het is misschien wat uitdagend, maar zo ben ik nou eenmaal. Ik negeer Davy voor de rest compleet, dat komt wel weer. Eerst kijk ik rond in de kantine wat voor interessants er nog meer zit. Dan valt mijn blik op Tye. Met een grijns pak ik heel wat eten en stap ik op hem af. Ik pleur mijn plaat letterlijk neer en ga zitten.
    "Goedemorgen." zeg ik wat vrolijk.

    [ bericht aangepast op 27 sep 2012 - 0:04 ]


    Your make-up is terrible

    Tye Shade Steele.
    Ik zat al een tijdje in de kantine, was één van de eerste die hun eten mocht pakken en daarom had ik nu enkel wat drinken. Er zat niemand bij mij aan tafel en misschien was dat maar goed ook, ze leken allemaal slim te zijn vandaag en me met rust te laten. Het duurde nogal toen ze eindelijk door hadden gekregen dat ik wel wat erger dan de normale junkie was die hier zat. Gelukkig werkte mijn dodelijke uitstraling erin mee.
    Mijn ogen liet ik door de kantine en gingen over elk persoon dat ik tegen kwam, maar er was niemand die mijn aandacht trok. Ik nam ondertussen weer een slok drinken, zette deze met een klap weer op de tafel en haalde een hand door mijn stekels, welke ik kort heen en weer haalde. Hierna legde ik mijn beide armen op de tafel en zakte wat onderuit.
    “Goedemorgen.” Ik kijk op, het kwam er nogal vrolijk uit. Te vrolijk voor mijn doen, aangezien ik er niet echt van hield. “Luca,” gromde ik, keek toe hoe hij de plaat letterlijk neer pleurde en plaatsnam aan dezelfde tafel. “Wat heb je geflikt dat je zo blij bent? Of beraam je toevallig weer één van die stomme plannetjes van je?” gromde ik in dezelfde arrogante, gehumeurde toon die ik bijna altijd had. Ik blikte mijn blauwgrijze ogen op hem en keek hem ongeduldig aan voor antwoord. Misschien kon ik er wel gewoonweg niet tegen dat hij verdomme altijd wel sneller aan zijn trekken kwam dan ik.