• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Natuurlijk meen ik het. Ik accepteer je. Ik weet niet of je niemand anders de kans hebt gegeven maar als ik jou moet geloven doet niemand anders het waardoor dat ook zo is,' legde zij aan mij uit. Ik fronste en het duurde ook even voordat ik snapte wat zij zei. 'Ik bedoelde het niet slecht... Ik weet zeker dat als je mensen de kans gaf en zij die aan zouden nemen, veel meer mensen je zouden accepteren en dan zie je in dat je je ouders helemaal niets nodig hebt,' fluisterde ze vervolgens nerveus. Ik schudde gelijk mijn hoofd en voelde het bij mijn wond trekken. Ik beet op mijn lip en moest moeite doen om er niks van te laten merken dat het zeer deed.
    'Wil je nu zeggen dat het mijn eigen schuld is dat niemand mij accepteert?' vroeg ik verbaasd en keek haar toen niet begrijpend aan. 'Als of ik mensen nooit een kans geef. Ik gaf ze vaak genoeg Rikki. Mag ik vragen waar jij nu heel de tijd heen wilt met dit gesprek? Het motiveert mij niet echt en het maakt mij ook niet vrolijker. Wat wil je?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Wil je nu zeggen dat het mijn eigen schuld is dat niemand mij accepteert?" vraagt hij verbaasd en hij kijkt me niet begrijpend aan. "Als of ik mensen nooit een kans geef. Ik gaf ze vaak genoeg Rikki. Mag ik vragen waar jij nu heel de tijd heen wilt met dit gesprek? Het motiveert mij niet echt en het maakt mij ook niet vrolijker. Wat wil je?" Ik schud gelijk mijn hoofd, bijt op mijn lip en wend mijn blik weer af.
    "Niets, laat maar. Ik praat teveel, het is onzin. Vergeet het maar gewoon." fluister ik wat onhandig. Zijn woorden komen beschuldigend over terwijl ik hem alleen maar wilde laten zien dat er meer mensen kunnen zijn die hem willen accepteren. Ik heb de verkeerde woorden gebruikt en het verpest. Iets beters zal er bij mij ook niet uitkomen, ik ben juist zo onhandig met woorden. Ik ga weer op de rand zitten en pak mijn schoenen om ze alvast aan te doen. Zometeen zal ik wel wegmoeten.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Niets, laat maar. Ik praat teveel, het is onzin. Vergeet het maar gewoon,' fluisterde ze wat onhandig. Ik bleef haar aankijken. Ze ging weer op de rand zitten van het bed en begon haar schoenen alweer aan te doen. Ging ze weg? Jaagde ik haar weg? Nee, nee, nee! Ik schudde mijn hoofd.
    'Je gaat toch niet weg?' vroeg ik aan haar. 'Ga niet weg. Ik wilde je niet wegjagen.' Ik pakte haar schoen af die ze nog niet aan had en gooide die ver uit haar buurt. Verbaasd keek ik even naar de schoen en toen naar Rikki.
    'Ehh,' zei ik en krabde iets aan mijn achterhoofd.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Je gaat toch niet al weg?" vraagt hij. "Ga niet weg. Ik wilde je niet wegjagen." Hij pakt de schoen uit mijn hand die ik net wilde aantrekken en gooit die uit mijn buurt. Ik kijk verbaasd van de schoen naar Sal, die precies hetzelfde doet.
    "Ehh." zegt hij en krabt aan zijn achterhoofd. Ik grinnik zacht.
    "Ik was bang dat ik weg zou moeten van jou, daarom trok ik mijn schoenen aan. Ik heb eigenlijk geen zin om die andere ook te halen..." zeg ik en trek mijn andere schoen weer uit. "Je hebt me niet weggejaagd, ik was bang dat ik jou wegjaagde." biecht ik dan zacht op en kijk hem met een rood hoofd van schaamte aan. Het gaat geweldig.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik was bang dat ik weg zou moeten van jou, daarom trok ik mijn schoenen aan. Ik heb eigenlijk geen zin om die andere ook te halen...' zei ze en ze trok haar andere schoen weer uit. Voor het praten had ze nog gegrinnikt waardoor ik haar verbaasd aankeek.
    'Je hebt me niet weggejaagd, ik was bang dat ik jou wegjaagde,' biechtte ze zachtjes op en keek mij toen vervolgens met een rood hoofd aan. Ik keek haar aan met een schuin hoofd.
    'Jij mij wegjagen?' Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'Nee.. Misschien.. Oké, ik weet het eerlijk gezegd niet. Je woorden waren niet echt hartverwarmend. Ze waren eerder pijnlijk.' Ik zuchtte eventjes. 'Ik weet niet echt wat ik nu moet zeggen..'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Jij mij wegjagen?" Hij schud met zijn hoofd. "Nee... Misschien... Oké, ik weet het eerlijk gezegd niet. Je woorden waten niet echt hartverwarmend. Ze waren eerder pijnlijk. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen." Ik glimlach triest naar hem.
    "Ik ben niet zo geweldig met woorden, sorry. Ik ben bang dat ik nog meer pijn doen en foute dingen zeg als ik probeer uit te leggen wat ik bedoel. Dat verdien je niet, je hebt genoeg geleden denk ik." murmel ik wat zenuwachtig. Ik kijk naar mijn schoen aan de andere kant van de kamer en dan naar Sal. Was hij zo wanhopig dat ik hij echt wilde dat ik bleef, na alle gemene dingen die ik zei?
    "Als je het niet zeker wist, waarom gooi je dan mijn schoen weg?" vraag ik.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik ben niet zo geweldig met woorden, sorry. Ik ben bang dat ik nog meer pijn doen en foute dingen zeg als ik probeer uit te leggen wat ik bedoel. Dat verdien je niet, je hebt genoeg geleden denk ik,' murmelde ze zenuwachtig. Ze keek naar haar schoen die aan de andere kant lag en keek toen weer naar mij.
    'Als je het niet zeker wist, waarom gooi je dan mijn schoen weg?' vroeg ze. Ik dacht na en besefte me dat ik het niet helemaal zeker wist waarom ik het deed.
    'Ik dacht dat het door mij kwam,' zei ik zacht. 'Dat je wegging door mij. Je bent een leuke gezelschap ondanks die pijnlijke woorden.' Ik kroop iets naar haar doe en keek haar eventjes aan. 'En ik weet het niet helemaal zeker omdat ik weet hoe het voelt om iemand weg te jagen terwijl dat niet je bedoeling is. Tenminste, ik hoop dat het niet jouw bedoeling was om mij weg te jagen..' Aarzelend deed ik mijn armen om haar middel heen. 'Bovendien wil ik dit nog vaker voelen als je het niet erg vind.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Ik dacht dat het door mij kwam. Dat je wegging door mij. Je bent een leuke gezelschap ondanks die pijnlijke woorden." Hij kruipt iets naar me toe en kijkt me aan. "En ik weet het niet helemaal zeker omdat ik weet hoe het voelt om iemand weg te jagen terwijl dat niet je bedoeling is. Tenminste, ik hoop dat het niet jouw bedoeling was om mij weg te jagen..." Aarzelend slaat hij zijn armen om mijn middel.
    "Bovendien wil ik dit nog vaker voelen als je het niet erg vind." Ik schud lichtjes met mijn hoofd en sla mijn armen lichtjes en voorzichtig om hem heen.
    "I don't mind." mompel ik zacht. "Ik wilde je ook niet wegjagen. Ik ben blij dat jij dat ook niet wilde, want dat lukt je toch nog niet. Moet je wel wat meer voor doen dan dat kleine littekentje laten zien." grap ik een beetje en hoop dat het niet te slecht over komt, ik weet niet hoe hij erop reageert. Ik ben allang blij dat ik het niet erger heb gemaakt. Soms ben ik daar blijkbaar erg goed in, een reden waarom ik socially awkward ben. Ik weet niet vaak de goede dingen te zeggen, hoewel ik het echt wel probeer.


    Your make-up is terrible

    Ehehe trololo :'].

    Ayaki.

    Ik schrik even door zijn kreun. Hij vindt dit echt.. fijn, bedenk ik me walgend.
    'Beweeg je bekkens naar voren en naar achter. Laat je geslachtsdeel stoot bewegingen maken in me.' Een misselijk gevoel kruipt naar boven.
    'Verwen me!' Ik aarzel, maar doe dan wat hij zegt. Voorzichtig, aarzelend begin ik te bewegen. Iets zegt me dat als ik niet oppas, ik hem pijn doe.
    Gaandeweg het proces worden zijn geluiden intenser. Onbedoeld brengt dat een vreemde reactie in mijn lijf teweeg. Mijn lichaam is.. het geniet hiervan, ergens. Maar ikzelf.. ik wil dat dit zo snel mogelijk voorbij is! Ik besluit iets meer kracht te zetten, kennelijk tot groot plezier van Nightshade. Zijn lijf trilt. Hij vindt dit echt prettig. Wanneer houdt dit op? Zijn lichaam is warm en klam van het zweet. Ik besluit nog wat meer druk te zetten, geestelijk niet wetende waar ik in vredesnaam mee bezig ben. Mijn lichaam maakt beslissingen voor me en ze lijken Nightshade alleen maar meer te plezieren. Ik sluit mijn ogen en beeld me in dat ik ergens anders ben. Mijn lichaam mag dan misschien van hem zijn, mijn geest is nog altijd van mij!
    'Laten we spelen. Kom op, Usui.'
    'Spijt me Ayaki, maar ik heb nu echt geen tijd. Deze zaak vergt alles van me.' Ik kijk langs hem naar de winkel. Het ziet er mooi uit.
    'De zaak, de zaak. Het is altijd de zaak,' mopper ik teleurgesteld. Hij haalt een hand door mijn haar en geeft me een vriendschappelijke stomp tegen mijn schouders.
    'Je bent een grote jongen, je redt je wel. Bovendien zal jij ook deze zaak overnemen.' Een zwaardenwinkel. Elk zwaard maken ze zelf, naar wens van de klant.
    'Ik heb er ook een voor jou gemaakt,' zegt Usui dan. Ik kijk op.
    'Echt?'
    'Ja. En ik zal je ook leren hoe je ermee om moet gaan. Maar vertel dat je moeder niet.' Ik spring in de lucht.
    'Jeej, jeej jeej!' Mijn broer houdt zijn hand voor zijn voorhoofd en glimlacht dan.
    'Je zou een hopeloze ninja zijn, weet je dat?' Ik begin te grijnzen.
    'Hopeloos? Let maar op wat ik kan.' Ik haal een ronde bal tevoorschijn en gooi hem vlak voor mijn voeten neer. Een rookpalm verspreidt zich in de lucht. Tegen de tijd dat mijn broer zijn zicht terug heeft, hang ik om zijn nek, grijnzend.
    'Hahaha Ayaki, daar heb je me. Waar haalde je dat vandaan?'
    'De jongens uit de groep. Ze hebben me ook uitgelegd hoe je er een maakt.'

    Nightshade hijgt en kreunt. Zijn lichaam is nog klammer dan eerst. Als ik wil dat dit zo snel mogelijk ophoudt moet ik hem geven wat hij wil. Ik zet nog meer druk, ben nu zelf gedwongen te hijgen door de inspanning. Ik hoop dat dit snel ophoudt, dat ik weer op het dak kan klimmen en me kan verstoppen, ver van hem vandaan.

    [ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 8:34 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    Ze schudde lichtjes haar hoofd en sloeg toen haar armen lichtjes en voorzichtjes om mij heen. Het bleef apart voelen. Echt totaal anders dan wat Amy deed.
    'I don't mind,' mompelde ze zacht. 'Ik wilde je ook niet wegjagen. Ik ben blij dat jij dat ook niet wilde, want dat lukt je toch nog niet. Moet je wel wat meer voor doen dan dat kleine littekentje laten zien,' grapte ze een beetje en ik moest er zachtjes om lachen. Mijn greep versterkte ik iets, maar verslapte ook al gauw weer.
    'Meen je dat echt?' vroeg ik verbaasd. 'Je vind hem klein?' Ik maakte mij iets los en keek haar vervolgens aan. 'Je hebt er echt geen problemen mee he?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij lacht er gelukkig zacht om en versterkt zijn greep iets waarna hij toch weer iets verslapt. Ik ben allang blij dat hij goed is aangekomen.
    "Meen je dat echt? Je vind hem klein?" vraagt hij verbaasd en maakt zich iets los van mij zodat hij mij kan aankijken. "Je hebt er cht geen problemen mee hé?" Ik glimlach lichtjes en schud traag met mijn hoofd.
    "Niet echt. Ik heb wel grotere gezien hoor, denk maar niet dat die van jou veel indruk maakt hoor." zeg ik en ik moet zachtjes lachen. "Hij zit er nou eenmaal. De eerste keer ziet hij er wat luguber uit maar ook omdat ik het niet verwacht had om te zien. Nu... tsja, het lijkt gewoon minder te worden." vertel ik hem.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze glimlachte lichtjes en schudde toen lichtjes met haar hoofd. Een glimlach verscheen bij mij. Dit maakte ik niet vaak mee.
    'Niet echt. Ik heb wel grotere gezien hoor, denk maar niet dat die van jou veel indruk maakt hoor,' zei ze en ze moest er zachtjes om lachen. Zachtjes lachte ik mee. Het maakte mij niet uit of ze net een heel ander indruk bij mij had gewekt. 'Hij zit er nou eenmaal. De eerste keer ziet hij er wat luguber uit maar ook omdat ik het niet verwacht had om te zien. Nu... tsja, het lijkt gewoon minder te worden,' vertelde ze en ik knikte er lichtjes op. Ik deed mijn armen weer om haar heen en zuchtte zachtjes tevreden.
    'Ik moet bekennen dat ik het fijn vind om dat te horen. Hoe zit het met mijn blik?' vroeg ik toen zacht. 'Geld dat hetzelfde?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt er licht op, slaat zijn armen weer om mij heen en zucht zacht, een zuchtje die tevreden klinkt. Ik denk dat mijn woorden van zonet nu wel goed heb gemaakt.
    "Ik moet bekennen dat ik het fijn vind om dat te horen. Hoe zit het met mijn blik?" vraagt hij zacht. "Geld dat hetzelfde?" Ik denk even na voordat ik antwoord.
    "Ik heb er iets minder last van. Maar ik denk dat ik het mezelf ga aantrekken als je me elke keer zo blijft aankijken. Ik weet wel dat het jouw schuld niet is, daarom zal ik er ook niets van zeggen en proberen om het me alsnog niet aan te trekken." antwoord ik zacht. "Is dat goed genoeg?" vraag ik vervolgens onzeker. Ik blijf hem vasthouden omdat ik het idee krijg dat hij zich op zijn gemak voelt en het goed voor hem is. Zelf heb ik het niet zo op teveel lichamelijk contact, zeker niet met mensen die ik pas net ken. Maar in dit geval ligt het toch wat anders.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze dacht na voordat ze begon te praten. Nieuwsgierig keek ik haar aan.
    'Ik heb er iets minder last van. Maar ik denk dat ik het mezelf ga aantrekken als je me elke keer zo blijft aankijken. Ik weet wel dat het jouw schuld niet is, daarom zal ik er ook niets van zeggen en proberen om het me alsnog niet aan te trekken,' antwoordde ze zacht. 'Is dat goed genoeg?' vroeg ze vervolgens. Ik was eerlijk gezegd wel verbaasd dat zij mij vast bleef houden. Ik knikte lichtjes en legde mijn hoofd eventjes op haar schouder, al gauw kwam ik overeind en liet haar vervolgens los. Het was toch raar om een soort van vreemde te omhelzen.
    'Ja, met dat antwoord kan ik leven,' zei ik met een klein glimlachje. 'Maar ik zal je wel blijven aankijken, maar ik zal het dan niet zo heel vaak meer doen. Helpt dat denk je?' vroeg ik aan haar.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt lichtjes en legt zijn hoofd even op mijn schouder. Hij komt al snel overeind en laat mij weer los, waardoor ik ook mijn armen terug terug. Voor hem is het blijkbaar ook weer genoeg. Dat kan ik ook wel begrijpen, na zo'n lange tijd van nooit zal het wel erg vreemd zijn.
    "Ja, met dat antwoord kan ik leven." zegt hij met een glimlachje. "Maar ik zal je wel blijven aankijken, maar ik zal het dan niet zo heel vaak meer doen. Helpt dat denk je?" vraagt hij aan mij.
    "Ik weet het niet. Ontwijken is ook weer een beetje... raar denk ik. Je mag me heus wel blijven aan kijken." antwoord ik zacht. Ik heb echt nooit verwacht dat ik zo'n gesprek zou voeren, zeker niet met iemand die ik net ken. Het is nogal vreemd op zich. Ik vouw mijn handen weer in elkaar en glimlach wat onzinnig.
    "Je moet doen wat je zelf het fijnste vind. Voor mij hoef je niets te veranderen, ik vind het allemaal wel best." vertel ik hem.


    Your make-up is terrible