• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    Met een trillende hand neemt ze het aan, na me een blik te hebben gegeven waarvan ik de uitdrukking niet kan plaatsen. Ze vertrouwt me overduidelijk minder dan Nightshade. Dat is begrijpelijk, aangezien hij veel beter is in socialisatie. Ik ben prima in staat om gesprekken met mensen te voeren, maar ze blijven altijd een bepaalde emotieloze toon hebben, om de simpele reden dat die emoties sinds het overlijden van mijn ouders afgestompt zijn, op de oeroude emoties als angst, haat en woede na. Intens geluk is iets wat ik al erg lang niet heb ervaren en ik vraag me af of ik het ooit nog zal ervaren. Hoe dan ook ben ik weinig geinteresseerd in het welzijn van anderen en hun emotionele geruststelling. Als het aan mij lag mochten ze weten wie ik ben en wat ik doe. Ze mogen rondrennen in angst, op de knieen vallen en smeken om hun leven. Ze mogen hun eer en trots afdanken als grof vuil, net zoals ik honderden jaren terug deed en wellicht zelfs nog.
    Als het aan mij lag, mogen die nietige stervelingen me erkennen als hun superieur. Beef in angst voor de ogen van het roofdier!
    'Dank je.' Ik knipper een paar keer, kijk dan op in de ogen van de jonge vrouw. Wat was er gebeurd? Welke gedachten spookten er door me heen? Is dit.. ik verloor mezelf opnieuw. Even, heel even. Zijn dit de gedachten van de persoon die ik werkelijk ben? Ze klonken als woorden van.. van hem. Maar hij is weg. Hoe kan-
    Mijn ogen verwijden zich langzaam als ik me iets besef. Hij is niet weg. Al is hij dood, dat betekent niet dat hij weg is. Hij heeft 200 jaar in me geleefd, ik zou naief zijn om te denken dat hij weg is! Hij heeft zich in mijn geest genesteld in al die tijd. Al zou ik hem verwijderen, zijn karakter, zijn woorden hebben me voor altijd beinvloed. Die gedachten zijn gevaarlijk, vooral als ze in daden omgezet worden. Ik heb niemand meer om te gehoorzamen behalve Nightshade. De man die mijn leven redde. De prijs daarvoor, mijn lichaam, valt qua waarde in het niet.
    Blijf nog maar even zitten. Het moet een flinke klap zijn geweest zeg.' Ik knik, wissel een blik uit met Nightshade ten teken dat ik hem graag wil spreken.
    'Het zou kunnen dat die klap werd veroorzaakt door het gebrek aan bepaalde vitaminen. Zie het als flauwvallen. Om die reden gaf ik u deze pillen,' zeg ik met een zachte stem, deze keer feilloos liegend. Ik weet niet waar ik ineens die gave vandaan heb gehaald, waarschijnlijk speelt de dreiging van sancties als ik het spel niet meespeel ook mee.


    No growth of the heart is ever a waste

    Rikki Madeleine Beck

    "Ontspan." zegt hij vriendelijk en ik word wat rood. Ik had werkelijk geen idee dat ik zo duidelijk ben in mijn lichaamstaal.
    "Ergens vind ik het wel leuk dat je zo geïnteresseerd ben. Ik maak dat niet vaak mee." zegt hij en ik glimlach wat naar hem. Hij haalt zijn schouder ietsjes op en kijkt naar de muur. Als ik zijn blik volg kom ik bij de begraafplaats van het kopje uit.
    "Dus ehm.. Vraag maar zo veel je wilt, als je maar wel beloofd dat alles tussen ons blijft, oké?" Ik kijk op met een ruk van de muur naar hem.
    "Natuurlijk, dat beloof ik! Ik had er nog niet eens aan gedacht om het tegen een ander te vertellen." prevel ik dat laatste. Ik leg mijn haar over mijn schouder heen en wend daarbij mijn blik even af waarna ik weer naar hem kijk. Ik buig iets naar voren om zijn litteken beter te kunnen zien.
    "Uh..." mompel ik dan even terwijl ik mijn vragen formuleer. "Waren het eigenlijk je echte ouders? En... Het ziet er niet uit alsof het in één keer gebeurd is eigenlijk..."


    Your make-up is terrible

    [Frey wil jij eerst of zal ik eerst?]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    (Ik ben nu bezig met een reactie ^^.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Okaaay.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Niamh Raine Pierce.
    “Dat weet ik dus niet, ik keek op dat moment niet. Je moet echt beter oppassen.” Ik knikte enkel, niet wetend wat ik daarop moest zeggen. Zelfs als ik het wist, zou ik het waarschijnlijk niet doen, aangezien ik op dit moment geen zin had om te praten. Alleen rusten wil ik nu.
    Wanneer de jongeman, Ayaki, een paar keer met zijn ogen knippert en vervolgens dan opkijkt in mijn ogen, kwam er een vraagteken bij. Waarom leek het net alsof hij mij niet geloofde? Hij deed alsof hij nog nooit een ‘dank je’ had gehoord, zo leek het ten minste. Even keek ik in zijn diepgrijze ogen en dit keer was het mijn buurt om een paar keer met mijn kristalblauwe ogen te knipperen. Abrupt had ik een heel vaag gevoel gekregen, eentje waarvan ik niet precies wist wat het was. Snel keek ik weer weg van hem en richtte mijn blik naar het plafond.
    “Blijf nog maar even zitten. Het moet een flinke klap zijn geweest zeg.” Ik zucht eventjes wanneer ik Darren zijn stem hoor en knik ten teken dat ik het begreep, hem had gehoord. Hij zou toch vast wel begrijpen dat ik even geen zin had om te antwoorden?
    Ik liet mijn lichaam tegen de muur aanleunen, zodat mijn schouder en hoofd er tegen aan konden leunen, zuchtte weeral diep en greep even naar mijn buik. Ik had iets meer kracht gekregen, gelukkig, zou vast door de vitaminen komen…
    “Het zou kunnen dat die klap werd veroorzaakt door het gebrek aan bepaalde vitaminen. Zie het als flauwvallen. Om die reden gaf ik u deze pillen,” De zachte stem van Ayaki liet me even naar hem opkijken, maar ik zei niets en keek enkel, liet mijn ogen toen weer dichtgaan en probeerde iets te rusten. “Jullie hoeven er niet bij te blijven, ik ga straks even slapen denk ik,” meldde ik hun, als teken dat ze wel wat anders mochten doen, wetende dat ze zich anders zouden vervelen.

    [ bericht aangepast op 20 aug 2012 - 23:51 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sal Levine

    'Natuurlijk, dat beloof ik! Ik had er nog niet eens aan gedacht om het tegen een ander te vertellen,' vertelde en ik glimlachte toen. Ik was blij om dat te horen. Ze legde haar haren over haar schouder heen en wendde daarbij even haar blik af waarna ze daarna weer naar mij keek. Ze boog naar voren en keek toen weer naar mijn litteken.
    'Uh...' mompelde ze en ik keek haar vragend aan. 'Waren het eigenlijk je echte ouders? En... Het ziet er niet uit alsof het in één keer gebeurd is eigenlijk...' zei ze. Ik schudde lichtjes mijn hoofd en keek toen even omlaag.
    'Dat kan kloppen,' zei ik zacht. Het duurde eventjes voordat ik haar weer aankeek. 'Het is ook meerdere malen gebeurd. Elke keer... Wanneer het litteken eindelijk verminderde.. Ze waren daar niet mee eens. Elke keer sneed hij er weer in en zij keek toe. Ze zijn mijn echte ouders.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij schud lichtjes met zijn hoofd en kijkt vervolgens omlaag.
    "Dat kan kloppen." zegt hij zacht en ik hou mijn adem in, toch niet voorbereid op het antwoord dat hij gaat geven. Het duurt even voordat hij mij weer aankijkt en ik laat mijn adem langzaam los tussen mijn tanden door.
    "Het is ook meerdere malen gebeurd. Elke keer... Wanneer het litteken eindelijk verminderde.. Ze waren daar niet mee eens. Elke keer sneed hij er weer in en zij keek toe. Ze zijn mijn echte ouders." Mijn ogen staan groot van verbazing. Ik had er geen idee van dat mensen zo sadistisch konden zijn op hun eigen kinderen, of gewoon in het algemeen. Zulke dingen heb ik nog nooit eerder gehoord.
    "Had niemand dat door dan?" vraag ik met een zachte stem vol medelijden. Ik kijk hem aan met mijn grote blauwe ogen die iets gefrustreerd gefronst staan omdat ik er niet achter kan komen waarom iemand zoiets zou doen. Sal komt over als een lieve jongen dus ik zie sowieso geen reden tot zoiets onmenselijks...


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    Ayaki knikte op mijn woorden en keek toen naar mij. Ik zag aan zijn houding dat hij mij wilde spreken. Kon hij niet even rustig wachten? Hoe belangrijk kon dat gesprek nou zijn?
    Niamh gaat tegen de muur aanzitten en greep even naar haar buik. Het was allemaal toch teveel voor haar geweest.
    "Het zou kunnen dat die klap werd veroorzaakt door het gebrek aan bepaalde vitaminen. Zie het als flauwvallen. Om die reden gaf ik u deze pillen." zei hij met een zachte stem en dit keer loog hij zonder enige problemen. 'Mooi' dacht ik bij mezelf, 'Dat scheelt weer training.' Niamh keek even naar hem en sloeg toen haar ogen weer neer. Ze was vast te moe om nog iets te zeggen.
    “Jullie hoeven er niet bij te blijven, ik ga straks even slapen denk ik,” meldde ze en ik knikte. "Rust maar goed uit en roep me maar als je me nodig hebt." Ik glimlachte nog even naar haar en liep toen de kamer uit terwijl Ayaki achter me aanliep. Eenmaal uit mijn kamer liep ik door naar de zolder, waar ik snel de spullen die er lagen en het bloed dat er nog lag ging opruimen.
    Toen ik daarmee klaar was draaide ik me om en keek naar Ayaki. "Wat is er nou zo belangrijk? Ik moet er wel voor zorgen dat Niamh niks merkt, dat ze meespeelt. Ik wil graag haar bloed houden en een moord in dit huis is niet handig."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    'Had niemand dat door dan?' vroeg ze met een zachte stem vol medelijden. Haar ogen waren groter geworden en het viel nog meer op hoe blauw ze waren. Grote blauwe ogen vol emoties. Ik bleef een beetje staren naar haar ogen. Ongelofelijk toch hoe veel emoties een stel ogen konden helpen. Geweldig! Ik werd jaloers elke keer wanneer ik er naar keek.
    'Allemaal leugens,' mompelde ik zacht. 'Iedereen merkte het alleen zij bleven liegen. Ik bleef eerst ook heel de tijd liegen. Ik was bang dat ze het weer deden.' Mijn woorden stierven een beetje af aan het einde van mijn zin. Ik slikte even, keek even omlaag en toen weer op naar Rikki.
    'Jouw ogen,' zei ik. 'Ze staan zo vol emoties. Hoe is dat?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ayaki.

    'Jullie hoeven er niet bij te blijven, ik ga straks even slapen denk ik,' zegt de vrouw. Nightshade geeft aan dat ze moet roepen als ze wat nodig heeft en verlaat dan de kamer.
    'Alvast weltrusten,' zeg ik en maak een kleine buiging, waarna ik achter Nightshade aanloop. Zwijgend lopen we beiden naar zolder, naar de ruimte waar we hebben gevochten. Het ruikt metalig. Bloed. Nightshade begint de boel op te ruimen en ik pak mijn gescheurde en bebloede kleding, hopend dat niemand dit heeft gezien.
    Als hij klaar is wendt hij zich tot mij, de ergernis duidelijk zichtbaar.
    'Wat is er nou zo belangrijk? Ik moet er wel voor zorgen dat Niamh niks merkt, dat ze meespeelt. Ik wil graag haar bloed houden en een moord in dit huis is niet handig.' Ik sla de ogen even neer.
    'Mijn verontschuldigingen voor mijn opdringerigheid, ik zal u zo uit de weg gaan, maar er zijn twee dingen waarover ik u wilde spreken. Ten eerste is het iets over mijzelf dat ik graag wil vertellen, omdat het immers onverstandig was om informatie achter te laten. Dit is.. hoe zal ik het zeggen.. ook moeilijk voor mij om te accepteren.' Ik wend de ogen naar de grond.
    'Ayaki.. de demon die in mij zat, is nog altijd niet dood. Althans, u heeft zijn ziel wel gedood, maar een deel van zijn karakter is gemanifesteerd in het mijne. Ik ben er zojuist achtergekomen. Door al die jaren in mijn lichaam en geest te hebben gezeten ben ik hem waarschijnlijk als lichaamseigen gaan beschouwen en gedurende die tijd heeft hij mijn karakter beïnvloed. Om eerlijk te zijn weet ik niet eens meer wat mijn eigen karakter is.' Ik zwijg even, laat de woorden wegzweven in de koele lucht.
    'Het spijt me dat ik u lastigval met deze informatie, maar wat ik ermee wil zeggen is dat ik om die reden in deze fase van het vampirisme onberekenbaarder ben. Ik doe mijn best.. om aan uw wensen te voldoen op de manieren die u van me verwacht, maar ik vrees dat Ayaki's stem nog altijd ergens in mijn geest rondsluimert, al is de echte demon door u gedood. Het spijt me, maar ik weet niet zeker of ik..' Ik zwijg even.
    '.. zo snel al in staat ben dat deel van mezelf te vernietigen. Zijn invloed maakt mijn gedrag onberekenbaarder dan normaal. Ik heb gedachten.. de lust om te moorden om het moorden zelf, de drang naar superioriteit.. al deze dingen zijn van hem afkomstig. U bent mijn enige superieur Nightshade. Ik hou me aan mijn woord, want ik heb verloren. Hier, op deze plek. Dus alstublieft, help me hiermee omgaan.' Ik buig het hoofd, wachtend op zijn antwoord.

    [ bericht aangepast op 21 aug 2012 - 0:37 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Rikki Madeleine Beck

    "Allemaal leugens." mompelt hij zacht. "Iedereen merkte het alleen zij bleven liegen. Ik bleef eerst ook heel de tijd liegen. Ik was bang dat ze het weer deden." Zijn woorden sterven af aan het einde van zijn zin en ik raak nog verwarder. Hoe kunnen ze zoiets geloven? Opnieuw, opnieuw en opnieuw. Ik sta er zo van versteld. Sal slikt even, kijkt omlaag en dan weer naar mij.
    "Jouw ogen." zegt hij. "Ze staan zo vol emoties. Hoe is dat?" Ik glimlach lichtjes. Ik had net door dat hij in mijn ogen staarde maar dacht dat hij gewoon aan het denken was. Niet dus, hij bestudeerde ze eigenlijk. Als ik dat had geweten was ik vast nerveus gaan knipperen.
    "Ik weet het niet." zeg ik iets verrast. "Het is gewoon zo, altijd geweest. Misschien omdat het nooit heb geprobeerd tegen te houden denk ik." Ik haal lichtjes mijn schouders op en uit een opwelling besluit ik hem voorzichtig maar stevig te omhelzen.
    "Niemand zou dat mogen meemaken." zeg ik zacht en ik laat hem weer los.


    Your make-up is terrible

    [Nou is hij schattig xd]

    Nightshade


    "Mijn verontschuldigingen voor mijn opdringerigheid, ik zal u zo uit de weg gaan, maar er zijn twee dingen waarover ik u wilde spreken. Ten eerste is het iets over mijzelf dat ik graag wil vertellen, omdat het immers onverstandig was om informatie achter te laten. Dit is.. hoe zal ik het zeggen.. ook moeilijk voor mij om te accepteren." Ik keek hem vragend aan, maar hij keek naar de grond. "Vertel verder." zei ik uiteindelijk maar.
    "Ayaki.. de demon die in mij zat, is nog altijd niet dood. Althans, u heeft zijn ziel wel gedood, maar een deel van zijn karakter is gemanifesteerd in het mijne. Ik ben er zojuist achtergekomen. Door al die jaren in mijn lichaam en geest te hebben gezeten ben ik hem waarschijnlijk als lichaamseigen gaan beschouwen en gedurende die tijd heeft hij mijn karakter beïnvloed. Om eerlijk te zijn weet ik niet eens meer wat mijn eigen karakter is." Hij zweeg even. Ik keek hem alleen maar aan en knikte langzaam. Dat zou een probleem kunnen zijn. Het was op zich niet al te erg, maar als hij zou gaan handelen zoals de demon dan zou dat voor mij grote problemen kunnen opleveren.
    "Het spijt me dat ik u lastigval met deze informatie, maar wat ik ermee wil zeggen is dat ik om die reden in deze fase van het vampirisme onberekenbaarder ben. Ik doe mijn best.. om aan uw wensen te voldoen, maar ik vrees dat Ayaki's stem nog altijd ergens in mijn geest rondsluimert, al is de echte demon door u gedood. Het spijt me, maar ik weet niet zeker of ik.." Hij zweeg eventjes en ik knikte bemoedigend. Ik was niet compleet harteloos.
    ".. zo snel al in staat ben dat deel van mezelf te vernietigen. Zijn invloed maakt mijn gedrag onberekenbaarder dan normaal. Ik heb gedachten.. de lust om te moorden om het moorden zelf, de drang naar superioriteit.. al deze dingen zijn van hem afkomstig. U bent mijn enige superieur Nightshade. Ik hou me aan mijn woord, want ik heb verloren. Hier, op deze plek. Dus alstublieft, help me hiermee omgaan." Hij boog zijn hoofd en nu lag het bij mij.
    "Ik snap waarmee je moet omgaan en zeker in deze fase zal dat voor jou erg moeilijk zijn." begon ik langzaam, nadenkend over elk woord dat ik zei. "Je hebt gelukkig zelf al door dat hij nog in je geest zit en nog steeds invloed op je heeft, hoewel deze invloed wel erg verminderd is." Ik keek hem aan. "Doordat je weet wat er aan de hand is, kun je er ook beter en handiger iets opdoen." Ik begon langzaam rondjes te lopen.
    "Je zult moeten proberen je gedachten te onderscheiden, zou je doen wat je denkt?" zei ik terwijl ik hem weer aankeek, "Is het antwoord ja, dan ben jij het. Is het antwoord een misschien of een nee, dan is het de demon en moet je wat je denkt negeren of verdringen." Ik dacht eventjes na en knikte toen.
    "En anders zal ik je moeten hypnotiseren en dwingen terug te gaan maar de persoon die je was voordat hij in je zat, maar ik denk dat dat te ver zou gaan. Dat je teveel van je persoonlijkheid zou verliezen die je in de loop van de jaren heb opgebouwd. Je verliest hem natuurlijk, maar je moet alle emotionele ellende nog eens door en ik weet niet of dat handig is." Toen ik uitgepraat was keek ik naar hem en glimlachte. "Wat was het tweede waarover je het wilde hebben met mij?"

    [Long post is long. Ik had hem langer kunnen maken, maar die dingen bewaar ik wel voor later xd]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Heh, awesome 8]. I'm gonna go sleep though, I'm dead tired :'D I'll reply tomorrow.


    No growth of the heart is ever a waste

    [Goodnight :Y)]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.