• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Bedankt, het zijn vrouwenhanden. Die horen zacht te zijn, geloof ik. Hou je wel eens iemands hand vast?' vroeg ze nieuwsgierig na zacht te hebben gelachen. Haar blik ging weer naar mijn verband.
    'Uh, Sal. Volgens mij ben je doorgelekt,' merkte ze droogjes op. Ik lachte weer. Meestal zeiden meisjes dat voor andere dingen.
    'Ik weet het. Ik moet zo het verband even verwisselen denk ik.. Zou je.. ehm kunnen helpen ermee?,' vroeg ik heel zachtjes. 'Ayaki had me geholpen met schoonmaken en zo.. Ik had het zelf er verder om gedaan, niet dat het netjes zit..' Ik haalde lichtjes mijn schouders op. 'Maar over je eerste vraag. Ik hou nu jouw hand vast.. Telt dat ook?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Ik weet het. Ik moet zo het verband even verwisselen denk ik... Zou je... ehm kunnen helpen ermee?" vraagt hij heel zacht. "Ayaki had me geholpen met schoonmaken en zo... Ik had het zelf er verder om gedaan, niet dat het netjes zit..." Hij haalt ichtjes zijn schouders op en ik bestudeer het verband. Inderdaad niet zo heel netjes maar het kan er mee door, vind ik.
    "Maar over je eerste vraag. Ik hou nu jouw hand vast... Telt dat ook?" vraagt hij.
    "Eh, oké, dat telt ook. Omdat jij het bent." glimlach ik. "Maar uh, ik wil je best wel helpen hoor, Sal. Maar... als het heel erg gaat bloeden, ik weet niet hoe lang ik dat soort dingen nog volhoud, sorry." mompel ik zacht en ik kijk spijtig op in zijn emotieloze ogen. Ik snap niet dat ik er niet tegen kan, het is zo verdomd vervelend. Allerlei dingen waar ik er last bij heb en nu al helemaal! Mijn uitdrukking word iets gefrustreerd door dat ik lichtjes frons en mijn blauwe, uitgesproken ogen de frustratie uitspreken.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Eh, oké, dat telt ook. Omdat jij het bent,' glimlachte ze. 'Maar uh, ik wil je best wel helpen hoor, Sal. Maar... als het heel erg gaat bloeden, ik weet niet hoe lang ik dat soort dingen nog volhoud, sorry,' mompelde ze zacht. Ze keek spijtig op in mijn ogen. Ik deed mijn hoofd iets scheef en glimlachte begrijpend. Haar gezichtsuitdrukking werd gefrustreerd doordat ze lichtjes fronste en haar ogen het uitspraken. Half gehypnotiseerd keek ik naar haar ogen. Ik wou ze aanraken en ging er al met mijn hand er naar toe, maar besefte op tijd dat het zeer deed als je iemands ogen aanraakte. Ik schudde iets met mijn hoofd.
    'Eh ehm ja.. Dat is goed,' zei ik vriendelijk. 'Ik vind het al fijn dat je het probeert. Ik heb het meeste hulp nodig met het verbinden. Dat moet geen probleem zijn. Gaasjes erop en je ziet het amper.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij lijkt gehypnotiseerd naar mijn ogen te kijken tilt zijn hand op. Ik ben bijna bang dat hij mijn oog of gezicht aan gaat raken maar hij laat zijn hand alweer zakken waarna hij met zijn hoofd schud. Ik lach zachtjes.
    "Eh ehm ja... Dat is goed." zegt hij vriendelijk. "Ik vind het al fijn dat je het probeert. Ik heb het meeste hulp nodig met het verbinden. Dat moet geen probleem zijn. Gaasjes erop en je ziet het amper." Ik glimlach.
    "Ja, dat zou ik nog wel kunnen. Bedankt." Ik glimlach nog iets breder omdat de frustratie nu langzaam wegebt en laat zijn handen uiteindelijk los. "Wil je dat eigenlijk nu doen of pas later? Ik denk dat je niet te lang moet wachten ermee." zeg ik zachtjes.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ja, dat zou ik nog wel kunnen. Bedankt,' zei ze en ze glimlachte nog breder dan net. De frustratie in haar gezicht en ogen waren steeds minder goed te lezen en ze liet even later mijn handen los. 'Wil je dat eigenlijk nu doen of pas later? Ik denk dat je niet te lang moet wachten ermee,' zei ze zachtjes en ik knikte lichtjes. Ik stond vast op en begon te lopen om haar schoen op te halen.
    'Dan heb ik eigenlijk geen keuze, of wel?' vroeg ik met een klein lachje. Ik pakte haar schoen op en bracht hem terug naar Rikki. 'Zullen we dan maar?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt lichtjes en staat alvast op om mijn schoen te halen, die ik alweer vergeten was. Natuurlijk, ik heb mijn schoenen nodig.
    "Dan heb ik eigenlijk geen keuze, of wel?" vraagt hij met een klein lachje. Hij pakt mijn schoen op en brengt die naar mij, om hem aan mij te geven. Ik neem hem dankbaar aan en trek ze weer aan waarna ik op sta.
    "Zullen we dan maar?" vraagt Sal en ik knik.
    "Ja, waar moeten we heen?" vraag ik vervolgens. "Oh, naar de keuken was het toch, daar lag het verband toch?" vraag ik daarna zacht en krab even aan mijn achterhoofd. Natuurlijk, wat ben ik dom. Ik heb eerder nog verband voor hem gehaald, voor zijn schouder. I feel so stupud right now, met mijn domme vraag.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ja, waar moeten we heen?' vroeg ze toen ze haar schoenen had aangedaan en ook was op gaan staan. Ik lachte zachtjes. 'Oh, naar de keuken was het toch, daar lag het verband toch?' vroeg ze daarna zachte en krabde toen eventjes aan haar achterhoofd. Ik lachte weer iets en knikte toen terwijl ik mijn capuchon op deed.
    'Ja, naar de keuken,' zei ik met een lachje en begon toen met lopen. Ik opende de deur en sloot hem toen achter mij dicht toen wij er beiden door waren gelopen. Ik liep samen met Rikki naar de keuken toe. Daar aangekomen begon ik alvast spullen klaar de leggen die we nodig hadden.
    'Ik wil alleen straks wel eventjes jouw mening erover of ik er nog iets aan moet doen.. Hechten of zo.. Het mes is er namelijk helemaal door heen gegaan. Wil dat denk je om er even naar te kijken?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij lacht iets, knikt dan en doet zijn capuchon weer op. Dat is waar ook...
    "Ja, naar de keuken." zegt hij met een lachje en hij begint te lopen. Ik volg hem snel en hij houd de deur open die hij sluit als we er beiden doorheen gelopen zijn. Samen lopen we door naar de keuken waar hij alvast allerlei dingen begint klaar te leggen en ik toekijk.
    "Ik wil alleen straks wel eventjes jouw mening erover of ik er nog iets aan moet doen... Hechten of zo..." Mijn gezicht betrekt wat. "Het mis is er namelijk helemaal door heen gegaan. Wil dat denk je om er even naar te kijken?" Ik voel de misselijkheid op komen zetten bij het idee alleen al maar verdrijf het met mijn zorgen.
    "Helemaal er door heen? Weet je zeker dat er niets gebroken is? Kan je je hand nog bewegen? Ik kijk er straks wel naar, natuurlijk!" ratel ik in mijn paniek helemaal door. Ik pak zijn hand zacht vast en begin het verband er af te wikkelen. De misselijkheid komt pas weer terug als ik het verband onder het bloed zie, evenals zijn hand en gooi het snel weg.
    "Schoon maken." mompel ik dwangmatig om mijn hoofd erbij te houden en ik pak een gaasje die ik natmaak om het bloed om de wond heen weg te vegen. Het lukt me om de misselijkheid hierbij groot en deels in bedwang te kunnen houden.


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    'Weet je nog wat er onder de douche gebeurde, dat wil ik nog eens. In mij.' Mijn ogen worden groot. Ik haal me de herinnering naar voren, onwillig.
    'W-wat..? M-maar dat is.. smerig.' Ik weet dat er toen wat vreemds met mijn lichaam gebeurde. Iets wat ik.. prettig vond ergens in mijn achterhoofd. Maar waarom voelde het zo walgelijk?
    'Laat zien dat je het waard bent en geen waardeloos stuk vlees.' Ik verstijf.
    'I-ik.. toen.. het voelde goed. Ik.. ik ben te bang, het kan niet. Mijn lichaam kan het nu niet. H-het spijt me. Alstublieft, geef me een andere straf,' fluister ik wanhopig. De losgekomen plukken haar hangen voor mijn gezicht. Van mijn staart is niks meer over. Hij verwacht van me dat ik dit prettig vind, dat ik hiervan geniet. Maar wat hij me ook dwingt te doen, het is onmogelijk om mijn emoties te forceren.
    'Waarom.. hypnotiseert u me niet? Als u dit graag wil,' stel ik voor met zachte stem terwijl ik naar de grond staar. De gedachte maakt me misselijk, maar ik heb geen andere keus. Het is onmogelijk. Ik kan dit niet doen. Ik ben te bang. Hij is boos op me. Hoe kan ik prettig vinden als ik bang ben? Wat er toen onder de douche gebeurde, ik begrijp het zelf nog niet. Misschien was ik toen meer ontspannen, misschien was het omdat er toen mist was, misschien was het omdat hij toen aardiger was. Ja. Hij is boos op me nu, teleurgesteld. Onder deze omstandigheden kan ik hem niet geven wat hij wil, ook al weet ik zelf niet hoe ik hem moet geven wat hij wil. Dit is te ingewikkeld. Al die jaren ben ik getraind om te vechten, om te doden, zelfs om illusies op te wekken, maar dit.. ik kan dit niet.


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    'Helemaal er door heen? Weet je zeker dat er niets gebroken is? Kan je je hand nog bewegen? Ik kijk er straks wel naar, natuurlijk!' ratelde ze in paniek door. Ik keek haar licht geschrokken aan en vroeg mij af of het wel goed kom. Ze pakte mijn hand zachtjes beet en begon het verband eraf te wikkelen. Ik kon aan haar zien dat ze er wel moeite mee had.
    'Schoon maken,' mompelde ze dwangmatig nadat ze het verband gauw weg had gegooid. Ze pakte een gaasje die ze zat maakte en het bloed om de wond heen weg veegde. Ik beet op mijn lip. Ik dacht na over haar vraag of ik het nog kon bewegen. Lichtjes bewoog ik met mijn vingers, maar stopte er al gauw mee.
    'Ik kan het iets bewegen,' zei ik en beet weer op mijn lip. 'Maar het doet wel zeer.. Maar moet ik het ook hechten?' vroeg ik vervolgens.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij bijt op zijn lip en beweegt licht met zijn vingers, alle vijf gelukkig. Maar hij stopt er al snel mee, waarschijnlijk de pijn.
    "Ik kan het iets bewegen." zegt hij en hij bijt weer op zijn lip. "Maar het doet wel zeer... Maar moet ik het ook hechten?" vraagt hij vervolgens. Ik kijk naar zijn wonden, draai zijn hand om om de andere kant te kunnen zien waar het mes er overduidelijk uitgekomen is want die wond is kleiner. Ik word misselijk en druk mijn hand tegen mijn mond en wend mijn blik af.
    "Deze kant in ieder geval niet. Van die andere kant ik het niet zeggen, sorry. Ik..." Ik draai mijn hoofd weg en laat zijn hand weer los. Het is te moeilijk, ik kan dit niet.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze keek naar mijn wonden. Ze draaide mijn hand om en keek toen naar de wond die daar zat. Gelukkig was die kleiner. Ik zag dat ze haar hand tegen haar mond aan drukte en ze wende vervolgens haar blik af.
    'Deze kant in ieder geval niet. Van die andere kant ik het niet zeggen, sorry. Ik...' ze draaide haar hoofd weg en liet toen mijn hand los. Ik keek haar aan en wreef toen eventjes aarzelend met mijn goede hand over haar rug heen.
    'Dank je, echt waar,' zei ik met een glimlachje. Ik keek even en zag dat het aardig schoon was. Ik pakte een aantal gaasjes die ik op beide wonden legde. Ik legde er meer op dan nodig was zodat er zeker weten niks doorheen scheen en het niet te zien was dat er een wond onder zit. Vluchtig keek ik even de keuken rond, maar gelukkig zag ik verder niemand. Ik schoof mijn capuchon een stukje naar achteren waardoor mijn gezicht geheel te zien was. Ik pakte verband en ging toen voor Rikki staan.
    'Kan je nog één keertje helpen?' vroeg ik zachtjes. 'Kijk er is niks meer te zien,' zei ik terwijl ik mijn hand liet zien.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Nightshade

    "I-ik.. toen.. het voelde goed. Ik.. ik ben te bang, het kan niet. Mijn lichaam kan het nu niet. H-het spijt me. Alstublieft, geef me een andere straf." fluisterde hij wanhopig en ergens had hij gelijk. Hoe kon hij nou klaarkomen als hij bang was.
    "Waarom.. hypnotiseert u me niet? Als u dit graag wil." stelde hij voor met een zachte stem. Hij staarde naar de grond. Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Ik begon de handboeien los te maken en duwde hem toen voorzichtig uit mij. Ik kreunde zachtjes en ging toen recht op zitten. Rustig maakte ik mijn voeten los en schudde ze eventjes om de bloed doorloop weer te stimuleren.
    Ik stond op en begon me aan te kleden, het ging wat moeilijk omdat ik een stijve had. Toen ik eenmaal mijn kleding aanhad ging ik in mijn stoel zitten en keek Ayaki aan.
    "Je hebt gelijk. Het spijt me." zei ik rustig en streelde over mijn jack. Ik keek hem onderzoekend aan. "Je mag je nu aankleden." zei ik met een glimlach, "Ik denk dat ik je nu wel genoeg gestraft heb."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Ik voel hoe hij aarzelend met zijn goede hand over mijn rug wrijft. Het werkt aardig kalmerend waardoor ik lichtjes maar dankbaar naar hem glimlach.
    "Dank je, echt waar." zegt hij en het blijft even stil. Ik hoop hem wel rommelen maar weet niet wat hij aan het doen is. Ik voel me nogal schudlig omdat ik hem niet help zoals ik zou moeten. Plotseling staat hij met verband voor mij.
    "Kan je nog één keertje helpen?" vraagt hij zacht. Kijk er is niks meer te zien." zegt hij en hij laat zijn hand zien. Ik glimlach en knik.
    "Ja, natuurlijk help ik je." antwoord ik zacht. Ik neem het verband van hem over en pak zijn hand vast waarna ik het netjes en niet te strak over zijn hand heen rol. Als ik klaar ben, hou ik het vast en plak ik er een stukje tape overheen zodat het blijft zitten.
    "Zo, alsjeblieft." Als ik opkijk merk ik pak echt dat hij zijn capuchon heeft afgedaan, beneden. Ik glimlach breed en raak kort zijn litteken aan.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ja, natuurlijk help ik je,' antwoordde zacht, nadat ze had geglimlacht en geknikt. Ze pakte mijn hand vast en begon netjes en niet te strak het verband om mijn hand te doen. Toen ze klaar was hield ze het vast en plakte vervolgens een stukje tape overheen. Tevreden en dankbaar glimlachte ik.
    'Zo, alsjeblieft,' zei ze. Ze glimlachte breed toen ze naar me keek. Ik zag haar hand naar me toen gaan en schrok lichtjes, maar het enige wat ze deed was mijn litteken kort aanraken. Zachtjes lachte ik.
    'Wat doe jij?' vroeg ik met een klein lachje. 'Voelt hij anders dan toen we boven waren?' voegde ik er aan toe met hetzelfde lachje. Terwijl ik op antwoord wachtte legde ik de spullen weer terug in het kastje.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you