• Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.


    De regels:
    - Geen perfecte karakters.
    - Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
    - Geen tijd = niet meedoen.
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - Naamsveranderingen graag melden.
    - Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
    - Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.


    Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
    Dit is waar de Coven bijeenkomt.
    In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
    De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

    Heksen:

    - Susanna Olive Penn Souvenir
    - Phoenix Riley Rossella Rechazame
    - Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
    - Abbigail Sapphire Stone Sirens


    - Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
    - Kyle Dyer Kaien
    - - -
    - - -


    Hunters:

    - Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
    - Katherine Chérie Molyneux Aragog
    - Alice Hale Frodo
    - - -


    - Blaise Wolf Hunter Frey
    - Lucian Puck Grossman TrueKlainer
    - Ian Sadler LostMagic
    - Thomas Robbin Willson Souvenir


    Rollenstory
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 21 aug 2012 - 19:42 ]


    Your make-up is terrible

    [Little bump]


    Your make-up is terrible

    Blaise Wolf Hunter.
    Angel legt haar hoofd tegen mijn schouder aan, dat kan ik voelen. Het voelt goed zo, alsof we het diep in ons elkaar al vergeven haddem voor de dingen die we hadden gedaan. Of juist niet. Wanneer ze spreekt, is het een zacht gepiep, maar ik luister nog steeds zo goed mogelijk naar haar.
    "Voel je niet schuldig, alsjeblieft Blaise. Het is absoluut niet jouw schuld. Het is gewoon een ophoping van zoveel dingen die nu eens uitbarst en zich op jou vestigt. Al die dingen die ik gewild had projecteren zich op jouw nu." vertelde ze me zacht en een onhoorbare zucht kwam er van tussen mijn lippen vandaan. Ik kon er niets aan doen, maar de nieuwsgierigheid nam weer van me plaats en dit was ook duidelijk in mijn stem te horen.
    "Waar zit je allemaal mee Angel? Wat wil je?" Ondertussen had ik een hand over haar rug laten strelen en de ander weer, net zoals in de keuken, in haar haarlokken verstrengelt.
    Ze keek op en automatisch stopte ik met wat ik aan het doen was en nam enkele centimeters afstand van haar, zodat ik haar aan kon kijken. Ik had geen idee welke blik ik in mijn ogen had toen ik haar schuldige ogen opmerkte, maar ergens voelde ik me raar. Niet schuldig, maar alsof ik alles beter voor haar kon maken. "Je bent sterk Angel, en ik weet dat ik dat al eerder gezegd heb, maar ik meen het. In wat voor situatie je ook zit, je kunt het."

    (Vandaag word het nog warmer dan gister. Omg. Ik kan er echt niet tegen.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [En ik moet vandaag nog weg ook x_x Nu zelfs lol.]


    Your make-up is terrible

    Angelica Wolfe

    "Waar zit je allemaal mee Angel? Wat wil je?" zegt hij en ik hoor hoe nieuwsgierig hij er eigenlijk naar is. Zijn ene hand laat hij weer over mij rug strelen en ik ril lichtjes onder zijn bekend geworden aanraking. Zijn andere hand heeft hij opnieuw in mijn krullen verstrengeld. Als ik opkijk stopt hij en neemt hij enkele centimeters afstand van me zodat hij me kan aankijken. In zijn ogen zie ik een vleugje hoop, misschien omdat ik dat graag wíl zien.
    "Je bent sterk Angel, en ik weet dat ik dat al eerder gezegd heb, maar ik meen het. In wat voor situatie je ook zit, je kunt het." Ik glimlach licht maar dankbaar naar hem. Hij heeft gelijk, net als altijd kan ik mezelf eruit redden. Ik knik lichtjes en maar me geheel los van hem waarna ik opsta en mijn benen strek, die pijn doen omdat ik zo lang op mijn knieën heb gezeten.
    "Je hebt gelijk. Het is dit ook niet waardig, natuurlijk kan ik het." Ik blijf glimlachen en lik even over mijn, voor mijn gevoel, naakte lippen heen om ze te bevochtigen. Ze voelen namelijk nogal droog aan. Ik doe me misschien wel sterker voor dan ik eigenlijk ben maar ik ben het niet anders gewend. Uiteindelijk ben ik toch weer zo sterk als altijd.
    "Waar is kyle eigenlijk?" vraag ik, vooral om het gesprek op een ander onderwerp te brengen. Ik veeg het laatste natte restje van mijn gezicht af terwijl ik naar Blaise kijk.


    Your make-up is terrible

    (It's crappy, but it is something. 8D)

    Blaise Wolf Hunter.
    Na mijn kleine herhaling van woorden, glimlachte ze licht, maar dankbaar naar me. Als antwoord glimlachte ik terug en zei expres niets, aangezien mij dat niet nodig leek. Ze knikt lichtjes en maakte zich vervolgens geheel van me los, waarna ze opstaat en haar benen strekt. “Je hebt gelijk. Het is dit ook niet waardig, natuurlijk kan ik het.”
    Ik had gewillig meegewerkt en haar losgelaten, terwijl ik na een kleine seconde haar voorbeeld volg en ook opsta. Al klop ik eerst mijn broek af, om hierna pas mijn hele lichaam te rekken door heen en weer te bewegen met mijn armen. Mijn hand bij mijn ellenboog te houden en zo mijn rug en armen te kraken, waarna ik weer normaal rechtop ging staan en Angel aankeek met een glimlachje.
    “Waar is Kyle eigenlijk?” vroeg ze en ik fronste even. Ah, shit! Ik was hem helemaal vergeten. Iets waardoor ik beschaamt mijn gezicht afwendde en mijn hand door mijn haar haalde. “Ik zei dat ik jou zou halen, maar toen zag ik je huilen en… was ik eigenlijk… Kyle vergeten,” Ik kuchte ongemakkelijk en keek haar hierna aan.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Rikki Madeleine Beck

    Zijn gerek en gestrek laat mijn zachtjes lachen, het ziet er komisch uit. Na mijn vraag over Kyle wend bij beschaamt zijn gezicht af en haalt hij zijn hand door zijn haar heen.
    "Ik ze idat ik jou zou halen, maar toen zag ik je huilen en... was ik eigenlijk... Kyle vergeten." Hij kucht ongemakkelijk en kijkt me aan. Waarschijnlijk verwacht hij dit niet helemaal op dit moment maar ik moet erom lachen en klop even op zijn rug.
    "Geweldig Blaise, dat doe je goed. Zo lijkt je excuses van net nog echter!" lach ik zacht na. Daarna schud ik even met mijn hoofd, lach ik het laatste beetje eruit en word ik weer serieus. Wat serieuzer kijk ik hem nu weer aan.
    "Ik kan het je moeilijk kwalijk nemen. Het is ook een beetje mijn schuld, toch?" Ik glimlach er licht bij en draai me dan om naar de deur. Die jongen heeft wel geduld, hij zal wel al even aan het wachten zijn tot Blaise mij uiteindelijk heeft gehaald.
    "Laten we hem dan niet onnodig langer wachten." verklaar ik vervolgens. Ik kucht even om mijn keel vrij te maken van de prop die er nog een beetje in zat van het huilen, trek mijn zwart rood geruite blousje weer recht en open vervolgens de deur om naar binnen te stappen.
    "Kyle?" vraag ik hard door het huis heen.


    Your make-up is terrible

    Kyle Dyer

    Blaise ging weg. Hij bleef een behoorlijke tijd weg. Ik zat er over na te denken of ik weg zou gaan zonder wat te zeggen, maar dat was weer onbeleefd vond ik.. Maar Blaise en Angel leken het zo goed met elkaar te kunnen vinden, waarom zou ik daar tussen komen? Ik werd er alleen maar onzeker van en nog jaloers ook. Ik werd hier toch maar alleen gehouden omdat ze iemand wou verzorgen of zo.. Ik zuchtte.
    'Kyle?' hoorde ik Angel hard door het huis heen vragen. Ik wachtte even met antwoord geven. Ik kon mijzelf ook stil houden en doen alsof ik weg was. Ik zuchtte even. Kyle, wat doe je? Dacht ik bij mijzelf. Ik zuchtte weer. Terug roepen dan maar? Ik haalde mijn schouders lichtjes op.
    'Hier!' riep ik terug. Ik had geen zin om op te staan en er naar toe te lopen.

    [ bericht aangepast op 19 aug 2012 - 22:20 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Blaise Wolf Hunter.
    Ik frons even verward wanneer Angelica opeens begint te lachen en tegelijkertijd even op mijn rug klopt. Al snel veranderd mijn frons in een opgeluchte, blije blik en bijpassende glimlach op mijn gezicht, omdat ik Angel zie gelukkig zie lachen in plaats van huilen.
    “Geweldig Blaise, dat doe je goed. Zo lijkt je excuses van net nog echter!” lacht ze nog zacht na en schud even met haar hoofd, waarna ze opeens weer serieus wordt. En ik dus ook. “Ik kan het je moeilijk kwalijk nemen. Het is ook een beetje mijn schuld, toch? Laten we hem dan niet onnodig langer wachten.” Ze glimlacht er nog licht bij, waarna ze zich naar de deur toedraait. Snel zeg ik nog, al is het iets tegen haar rug, omdat ik een paar stappen achter haar sta, “Kyle heb ik mijn excuses al gegeven en ik denk dat je straks even met hem moet praten, zonder mij erbij, maar laten we inderdaad maar naar hem toe gaan,”
    Ze kucht even, trekt haar kleding recht en opent vervolgens de deur om naar binnen te stappen, waarna ik volgde en deze weer dichtdeed. “Kyle?” vroeg Angel hard door het huis, ik wachtte af. Ergens was ik nieuwsgierig naar wat Kyle er allemaal van vond, ik had Angel maar niet gezegd dat hij alles van ons gesprek had gehoord. Dat was namelijk iets tussen hun, dat hun moesten fiksen en niet ik. Als iemand het op zou brengen, zou ik me er dan ook niet mee bemoeien, alleen als iemand mijn mening vroeg.
    “Hier!” hoorde ik zijn stem en ik volgde Angel richting waar zijn stem vandaan kwam, zwijgzaam.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Angelica Wolfe

    "Kyle heb ik mijn excuses al gegeven en ik denk dat je straks even met hem moet praten, zonder mij erbij, maar laten we inderdaad maar naar hem toe gaan." heeft Blaise gezegd voor ik zo naar binnen stapte. Hij heeft gelijk, dat moet ik zeker doen. Waarschijnlijk zal ik zo'n tweehonderd keer mijn excuses aanbieden en vertellen dat dit normaal niet gebeurd en het vervolgens al helemaal niet meer zal gebeuren. In mijn hoofd bereid ik alles al vast voor, een tik die ik van mijn werk heb gekregen, tot ik Kyle iets terug hoor schreeuwen.
    "Hier!" Het komt van boven. Ik loop richting de trap, Blaise volgt mij zwijgzaam. Ik zet een schuldig maar lief glimlachje op, één van de velen uit mijn enorme arsenaal glimlachjes. Als ik voor de trap sta zie ik dat hij op de trap zit. Er trekt een schuldige blik door mijn ogen heen en ik loop rustig de trap af. Met een glimlachje ga ik naast hem zitten.
    "Ik hoop dat je je niet al te erg verveelt heb. Het spijt me echt van het oponthoud." zeg ik tegen hem.


    Your make-up is terrible

    Kyle Dyer

    Het duurde even, maar dan zag ik Angel dan onderaan de trap verschijnen in haar kleding. Nog steeds tikkeltje zakelijk vond ik. Er stond een schuldig maar lief glimlachje op haar gezicht waardoor ik even niet wist hoe ik moest kijken. Een schuldige blik ging door haar ogen heen en ze liep rustig de trap op. Met een glimlachje ging ze naast mij zitten.
    'Ik hoop dat je je niet al te erg verveelt heb. Het spijt me echt van het oponthoud,' zei tegen mij. Ik keek haar even aan en haalde vervolgens mijn schouders op.
    'Ik heb me niet echt verveelt Angel. Dus het maakt niet echt uit. Mijn gedachten hebben mij wel bezig gehouden. Hoe veel tijd is het eigenlijk al ondertussen voorbij gegaan? Ik heb daar niet zo op gelet namelijk.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Angelica Wolfe

    "Ik heb me niet echt verveelt Angel. Dus het maakt niet echt uit. Mijn gedachten hebben mij wel bezig gehouden. Hoe veel tijd is het eigenlijk al ondertussen voorbij gegaan? Ik heb daar niet zo op gelet namelijk." zegt hij nadat hij zijn schouders op heeft gehaald. Het klinkt voor mij niet erg goed in de oren en ik bijt wat op mijn lip terwijl ik nu ook lichtjes mijn schouders ophaal.
    "Ik weet het niet, Kyle. Ik heb er eerlijk gezegd ook niet zo op gelet." vertel ik hem. Ik werp even een blik op Blaise omdat ik eerlijk gezegd niet weet wat ik moet doen. Dit soort situaties zijn me totaal onbekend. Ik kijk weer terug naar Kyle met datzelfde glimlachje nog altijd op mijn lippen. Ik ben allang blij dat hij niet door heeft wat er allemaal precies gebeurt is. Dat zou nog eens een hoop uitleg werk worden.


    Your make-up is terrible

    [mag ik korte samenvatting?]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    LostMagic schreef:
    [mag ik korte samenvatting?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [De hunters hebben een heks gevangen genomen, Susanna. Als je wilt kan jouw hunter haar uithoren?]


    Your make-up is terrible

    -


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'