[RPG] Greenfields Coven ~ 6 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Souvenir
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Sirens

- Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
- Kyle Dyer Kaien
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- - -

- Blaise Wolf Hunter Frey
- Lucian Puck Grossman TrueKlainer
- Ian Sadler LostMagic
- Thomas Robbin Willson Souvenir

Rollenstory
Rollentopic

[ bericht aangepast op 21 aug 2012 - 19:42 ]

---

Your make-up is terrible

(Oke, er gingen allemaal verschillende soorten Blaise-reacties door me heen, maar deze vond ik wel het leukste, haha.)

Blaise Wolf Hunter.
Ze zucht en kijkt vervolgens even uit het keukenraam waardoor ik haar blik even volg en wanneer ik merk dat ze weer naar mij kijkt, kijk ik recht terug in haar ogen.
“Serieus?” vroeg ze met een schelle stem en ik wil gelijk al terug antwoorden, maar iets zegt me dat het misschien niet zo handig is en ik me voor dit keer wijselijk stil moet houden, dus luister ik daarnaar. “Nou, dat krijg je dan zo meteen te zien. Nu mag je wel snel opbiechten waar je dan wél voor komt, zo alleen zonder Alice.” Toen ik haar naam hoorde, kreeg mijn blik even iets paniekerigs, maar dit veranderde al snel naar een kille, harde blik terwijl ik verder luisterde. “Weet Alice wel dat je hier bent en zo overbezorgd komt doen?” confronteerde ze mij en ik knarsetandde even terwijl ik mijn ogen rolde. Ik moest die bezorgde toon dan ook niet laten horen, vervloekte ik mijzelf, natuurlijk kon ze er dan wat op zeggen!
Knarsetandend keek ik haar even aan en stond op het punt een gemeen antwoord te geven, als de deur opeens open gaat en ik een jongen naar me toe zie lopen, verlegen en met zijn hand uitgestoken. Hij komt eigenlijk, normaal gezien, op een slecht moment, maar nu kan ik er mee leven omdat het met mij en Alice te maken heeft. Goede timing dus.
“Hoi, ik ben Kyle,” stelde hij zichzelf vriendelijk voor en ik fronste even terwijl ik hem analyseerde en hem in me opnam. Hij zag er helemaal niet bedreigend uit, ik bedacht me zelfs dat Angel hem zou moeten beschermen. Ik zuchtte diep en keek even met een bepaalde grijnzende blik naar Angel die zij wel zou begrijpen. ‘Dit is hem dus?’ leek het wel te zeggen en aan mijn blik te zien, kon je gemakkelijk merken dat ik op het punt stond wat te zeggen dat zij niet leuk zou vinden.
“Dít is Kyle? Dit broekie?” Ik snoof even en keek even naar zijn nog steeds uitgestoken hand, welke ik toen stevig aannam en hem toen op een stoel duwde. “Ga zitten, knul. Moet je ook koffie?” Ik duwde hem mijn bijna lege kop zwarte koffie toe en keek even grijnzend van hem naar Angel en weer terug. “Blaise.” Stelde ik me kort voor. “En, hoe heb je de lieftallige Angel ontmoet?” In mijn stem kon je gemakkelijk horen dat ik het wel vermakelijk vond.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Hahahaha, geweldig! Het is inderdaad de beste.]

Angelica Wolfe

Ik hoor hem duidelijk knarsentanden en hij rolt met zijn ogen. Ik verwacht een uitbarsting maar dan komt Kyle plotseling binnen. Oh, aan de ene kan toch wel mijn redder in nood, aan de andere kant had ik graag zijn verklaring gehoord. Kyle komt een beetje verlegen over en steekt zijn hand uit naar Blaise.
"Hoi, ik ben Kyle." stelt hij zich vriendelijk toe en ik zie hoe Blaise hem fronsend aankijkt en hem helemaal in zich opneemt. Hij zucht en kijkt vervolgens met een 'Dit is hem dus?' blik in zijn ogen die helemaal niet goed er uit ziet. Ik wil net iets zeggen maar Blaise is mij voor.
"Dít is Kyle? Dit broekie?" Wauw, hij kan het echt perfect laten overkomen alsof ik al hele gesprekken met hem over Kyle gehad heb. Ik rol met mijn ogen, Blaise snuift en neemt Kyles uitgestoken hand steig aan en duwt hem op een stoel.
"Ga zitten, knul. Moet je ook koffie?" Hij duwt zijn halflege koffiemok bijna tegen Kyle aan en kijkt grijnzend naar mij en naar Kyle. "Blaise." stelt hij zich kort voor en ik verberg wanhopig mijn handen in mijn gezicht.
"En, hoe heb jij de lieftallige Angel ontmoet?" Ik hoor zijn vermakelijke stem en zucht om vervolgens mijn hoofd uit mijn handen te halen en de koffiemok voor Kyle weg te trekken en hem naar Blaise terug te duwen.
"Blaise, doe alsjeblieft niet constant zo absúrd!" zeg ik met een wanhopige toon in mijn stem. "Als Kyle iets te drinken wilt, kan hij daar zelf wel om vragen en hoeft hij niet uit jouw vieze mok te drinken." Ik kijk hem even doordringend aan en glimlach dan verontschuldigend naar Kyle.
"Sorry, mijn collega's zijn niet altijd even subtiel." zeg ik tegen hem en noem Blaise expres alleen maar een collega. "Hij ging namelijk net vertellen waar hij mijn andere collega gelaten heeft maar brak ons gesprek maar al te graag af, niet waar?" Ik kijk Blaise opnieuw doordringend en lichtelijk kwaad aan. Kyle is een hartstikke lieve jongen, hij mag wel eens normaal tegen hem doen.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Dít is Kyle? Dit broekie?' vroeg de jongen. Eventjes keek ik verbaasd naar Angel en toen weer naar de jongen. Ze had het dus over mij gehad? Ik wou mijn hand terug trekken, maar hij pakte hem al stevig beet en duwde mij op een stoel.
'Ga zitten, knul. Moet je ook koffie?' vroeg hij. Ik wou wat zeggen, maar hij duwde al een bijna lege kop bijna tegen mij aan. Hij stelde zich voor als Blaise. Even keek ik naar Angel, die haar gezicht wanhopig verborg in haar handen. Hij vroeg hoe ik Angel had ontmoet en Angel haalde de kop voor mij weg die ze weer terug duwde naar Blaise. Ze zei wat tegen Blaise en glimlachte toen verontschuldigend naar mij.
'Sorry, mijn collega's zijn niet altijd even subtiel. Hij ging namelijk net vertellen waar hij mijn andere collega gelaten heeft maar brak ons gesprek maar al te graag af, niet waar?' zei ze. Ik begon me af te vragen of dat die twee collega's waren waar zij het gisteravond over had. Ik keek even van Angel naar Blaise en besefte mij maar half wat er zo net allemaal gebeurd was. Lichtjes krabde ik aan mijn hoofd en wist niet of ik nu nog op de vraag van Blaise moest antwoorden of niet. Ik besloot om het voor de zekerheid maar niet te doen.
'Ik kom dus op een ongelegen moment binnen?' vroeg ik en wou al aanstalten maken om weer op te staan.
'Ik wil wel weer gaan als jullie dat prettiger vinden?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

*Ik moet jullie waarschuwen, ik heb wat plannen voor Blaise in mijn hoofd en waarschijnlijk wordt het nog erger haha.)

Blaise Wolf Hunter.
Ik merkte dat Angel zich wanhopig verborg met haar handen voor haar gezicht, wat het eigenlijk alleen nog maar leuker voor mij maakt. Hierna zucht ze enkel om vervolgens de handen voor haar gezicht weer vandaan te halen en de koffiemok naar mij terug te duwen, waardoor ik nonchalant mijn schouders ophaal alsof er niets gebeurd is en nog wat van de koffie drink.
“Blaise, doe alsjeblieft niet constant zo absúrd!” zegt ze met een wanhopige toon in haar stem. “Als Kyle iets te drinken wil, kan hij daar zelf wel om vragen en hoeft hij niet uit jouw vieze mok te drinken.” Ze keek me even doordringend aan en op het moment dat ik wilde protesteren, glimlachte ze al verontschuldigend richting Kyle.
“Sorry, mijn collega’s zijn niet altijd even subtiel.” Verveelt trek ik mijn wenkbrauw op terwijl ik haar aankijk met een nuchtere blik. Collega, huh? I will remember that. “Hij ging namelijk net vertellen waar hij mijn andere collega gelaten heeft, maar brak ons gesprek maar al te graag af, niet waar?” Ze keek me opnieuw doordringend en lichtelijk kwaad aan, maar ik perste enkel een charmant en vermakelijk glimlachje op mijn lippen. Duidelijk gespeeld.
“Ik brak ons gesprek niet af, Kyle kwam binnen. Ik wou voor een keer sociaal doen, niet blij, Angelica?” Glimlachte ik nog steeds nep, maar met een dodelijke blik in mijn ogen.
“Ik kom dus op een ongelegen moment binnen?” Ik keek even naar Kyle en merkte dat hij al aanstalten maakte om op te staan. “Ik wil wel weer gaan als jullie dat prettiger vinden?” Razendsnel stond ik op en drukte hem terug op de stoel, waarbij ik half achter hem bleef staan met één hand op zijn schouder. “Nee joh, dat hoeft niet, blijf lekker zitten, doe alsof je thuis bent.” Een hint sarcasme kan ik niet onderdrukken en ik kijk daarna dan ook naar Angel. Hierna liep ik weer met zware passen naar mijn stoel toe, waar ik weer onderuitgezakt ging zitten. “Over dat werk gesproken, ik wilde alleen even melden dat ik vandaag vrij neem, dus wat leuk,” Ik grijnsde overdreven. “Dan kan ik jullie gezelschap houden.”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

"Ik brak ons gesprek niet af, Kyle kwam binnen. Ik wou voor een keer sociaal doen, niet blij, Angelica?" glimlacht hij duidelijk nep, vooral op te merken aan die dodelijke blik in zijn ogen. Ik wil net iets terug vuren als Kyle er tussen komt.
"Ik kom dus op een ongelegen moment binnen?" Hij maakt al aanstalten om weg te gaan. "Ik wil wel weer gaan als jullie dat prettiger vinden?" Blaise staat razendsnel op en drukt hem terug op de stoel, waarbij hij half achter hem blijft staan met één hand op zijn schouder.
"Nee joh, dat hoeft niet, blijf lekker zitten, doe alsof je thuis bent." De sarcasme valt duidelijk te onderscheiden en hij werpt een blik op mij. Oh wat heb ik nu veel zin om te zeggen dat dit Kyles nieuwe huis is, maar ik hou me nog éven in. Hij loopt met zware passen terug naar zijn stoel waar hij weer onderuit gezakt op gaat zitten.
"Over dat werk gesproken, ik wilde alleen even melden dat ik vandaag vrij neem, dus wat leuk." grijnst hij overdreven. "Dan kan ik jullie gezelschap houden." Mijn ogen worden groot van schrik en ik ga nog wat rechter op zitten terwijl mijn ogen bijna uitpuilen. Ik kijk Blaise even aan en mijn ogen schieten door naar Kyle.
"Wat? Nee! Dat kan helemaal niet." zeg ik snel en de paniek klinkt duidelijk door in mijn stem. Ik ga hem nu niet zeggen dat we echt bezig zijn want dan gaat hij helemaal dingen denken die er niet zijn dus gooi ik het over een andere boeg heen. Misschien achterbaks, maar wel nodig.
"Denk je echt dat Alice er blij mee is als ze er achter komt dat jij nu hier bent? En je vrij genomen dag met míj besteed?" probeer ik. Mijn stem is alweer rustiger geworden, minder paniekerig. Ik vrees op dit moment niet alleen voor mezelf maar ook voor Kyle.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

Blaise stond razendsnel op en drukte mij weer terug op de stoel, waar hij nog steeds half achter mij bleef staan met één hand op mijn schouder.
'Nee joh, dat hoeft niet, blijf lekker zitten, doe alsof je thuis bent,' zei hij met sarcasme die ik zelfs nog begreep. Ik er wat op zeggen, maar hield mij stil. Met zware passen liep hij terug naar zijn eigen stoel. Blaise meldde dat hij ook deze dag vrij had genomen en ons wel gezelschap kon houden. Angel was daar overduidelijk niet mee eens. Ze klonk paniekerig en ik vroeg mij af wat er was, maar ze begon al over een heel ander onderwerp..
'Ehh,' begon ik en ik schoof naar achteren. 'Volgens mij zijn dit nu privé zaken,' zei ik vlug en krabde iets aan mijn achterhoofd. Al was ik wel nieuwsgierig naar de rest, maar dat leek dan zo raar.
'Moet ik echt niet weg?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Blaise Wolf Hunter.
Haar ogen werden net grote schoteltjes van schrik en ze ging nog wat rechterop zitten, terwijl haar ogen er bijna uitpuilen. Een reactie die mij duidelijk goed doet, want ik begin te grijnzen alsof ik de loterij heb gewonnen en dat net gehoord heb.
Ze keek me even aan en haar ogen schieten daarna naar Kyle. “Wat? Nee! Dat kan helemaal niet.” Ik wilde vragen waarom dan niet, maar ze zegt het snel en de paniek is duidelijk in haar stem te horen, waardoor ik zacht grinnikte en stil bleef. “Denk je echt dat Alice er blij mee is als ze er achter komt dat jij nu hier bent? En je vrij genomen dag met míj besteed?”
Mijn zelfvoldane grijns veranderde en mijn ogen schieten gelijk dodelijk naar Angel, de grijns veranderd in een woedende streep. “Ik leg het haar vanavond nog wel uit, maar bedankt dat je er zorgen over maakt,” Ik pers een grijns op mijn lippen en zeg ‘vanavond’ met nadruk uit, waarna mijn ogen naar Kyle flitsen.
“Ehh, volgens mij zijn dit nu privé zaken.” Hij schoof de stoel naar achteren, krabde iets aan zijn achterhoofd en ik zuchtte diep terwijl ik mijn hoofd schudde. “Moet ik echt niet weg?” Mijn stem klonk dodelijk wanneer ik mijn mond opentrok, alsof ik hem ieder moment kon aanvallen en één of andere maffiabaas was of zo. “Blijf zitten.” Kwam er enkel uit mijn mond waarna mijn blik weer richting Angel ging.
“Ik spendeer mijn vrije dag met jullie, klaar.” Meer woorden maak ik er niet aan vuil, de dodelijke blik in mijn ogen zegt het al.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Mehehehe, gezellig hé.]

Angelica Wolfe

Ik glimlach tevreden als zijn zelfvoldane grijns verdwijnt en in een woedende streep veranderd, een kleine overwinning voor mij.
"Ik leg het haar vanavond nog wel uit, maar bedankt dat je er zorgen over maakt." Ik kijk geïrriteerd toe hoe hij een grijns op zijn gezicht perst. Ik negeer de 'vanavond' die hij zo nadrukkelijk uitspreekt een maak me meer zorgen om zijn ogen die naar Kyle flitsen.
"Ehh, volgens mij zijn dit nu privé zaken." Hij schuift de stoel naar achteren, krabde iets aan zijn achterhoofd en Blaise zucht diep terwijl hij zijn hoofd schud. "Moet ik echt niet weg?"
"Blijf zitten." komt er enkel uit Blaise zijn mond, maar op zo'n toon dat zelfs ik er bang van word, helemaal als zijn ogen teruggaan naar mij. "Ik spendeer mijn vrije dag met jullie, klaar." Zijn dodelijke blik bevestigd dit en ik durf er gewoon niet meer tegen in te gaan, voor het eerst in mijn leven. Normaal ben ik degene die bevelen uitdeelt, niet Blaise.
"Oké, oké, rustig maar." mompel ik. "Als je dat zó graag wilt, blijf dan maar. Kyle en ik waren van plan om boven dozen te verslepen. Sommige zijn best zwaar en ik kan die niet tillen. Als jij mee wilt helpen zou het allemaal een stuk sneller gaan." zeg ik op een verzoenende toon tegen Blaise en pers er een glimlachje uit op mijn lippen. Ik vraag me af wat ik misdaan heb dat hij zo tegen mij tekeer gaat. Je zou bijna denken dat hij jaloers is op Kyle, maar ik weet wel beter. Ik hoop dat Kyle dat ook weet.

---

Your make-up is terrible

[Haha.. Oké... Ik weet dus even helemaal niks om neer te zetten.. Kan alles wel in een reactie proppen, maar er komt niks zinnigs bij dan]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

(Oke, dan ga ik zo maar typen, heb al wel een idee, haha.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Blaise Wolf Hunter.
Ik merk dat zelfs Angel bang van mij wordt, wat eigenlijk ook logisch is, aangezien ik van mezelf nog bang zou worden als ik niet zeker wist dat ik nu niets zou doen. Meestal is Angel dan ook diegene die de bevelen uitdeelt, maar op dit moment maakt mij dat zelfs niet uit. Waarom wist ik eigenlijk niet, een raar gevoel nam van mij plaats. Het beschermende deel kwam er ook in voor, helaas. Waarom was nog steeds een vraag, maar het irriteerde me wel mateloos, zeker omdat ik wist dat Angel prima voor zichzelf kon zorgen.
“Oké, oké, rustig maar.” Mompelde ze. “Als je dat zó graag wilt, blijf dan maar. Kyle en ik waren van plan om boven dozen te verslepen. Sommige zijn best zwaar en ik kan die niet tillen. Als jij mee wilt helpen zou het allemaal een stuk sneller gaan.” Zegt ze op een verzoenende toon en perst een glimlachje op haar lippen, waardoor ik opgelucht zucht en haar op mijn normale grijnzende manier aankijk.
Totdat ik me bedenk waarom ze eigenlijk die dozen moet verslepen, waren het oude dozen of waarom? Even keek ik wantrouwig naar Kyle, maar toen weer richting Angel. Het kon ook gewoon allemaal een onschuldige act zijn… “Tuurlijk wil ik helpen, lief dat je het vraagt,” Grijns ik vermakelijk en neem weer een slok van de koffie, die ondertussen wel koud is geworden. “Waarom versleep je die dozen eigenlijk?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

Hij zucht even en ik zie zijn normale grijns op zijn lippen verschijnen waarmee hij mij aankijkt. Gelukkig, dat scheelt een hoop voor mij. Hij bekijkt Kyle wantrouwig maar dan weer naar mij.
"Tuurlijk wil ik helpen. Lief dat je het vraagt." grijnst hij een grijns die iets té vermakelijk is in mijn ogen en neemt weer een slok van zijn koffie. Dat hij die nog op wilt drinken.
"Waarom versleep je die dozen eigenlijk?" Ik slik eens, kijk snel naar Kyle en vouw dan mijn handen samen op tafel. Mijn vingers verstrengel ik en ik kijk met een klein bazig glimlachje naar Blaise.
"Omdat ik de hele logeerkamer vol heb gestouwd met oude troep. Een logeerkamer is voor een logé om in te logeren, niet om dozen in op te stapelen." antwoord ik maar ik ben nog niet naar. "Maar aangezien ik geen logés heb en jij het blijkbaar ook niet helemaal aangenaam vind dat ik een privéleven heb, heb ik mijn logeerkamer weggegeven aan iemand die hem wel kan gebruiken." zeg ik alsof ik een oude lamp heb weggegeven. Ik haal mijn handen van de tafel af en haal mijn schouders losjes op.

---

Your make-up is terrible

[Ehh.. Ga nog maar even verder.. ik weet echt niet wat ik met Kyle aan moet xd]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Hahaha oké, arme Kyle. Ik heb wel medelijden met hem hoor.]

---

Your make-up is terrible

(Ja, arme Kyle. )

Blaise Wolf Hunter.
Ik trek mijn wenkbrauw verbaasd omhoog wanneer ze eens slikt, snel naar Kyle kijkt, alsof hij er wat mee te maken heeft, en dan haar handen samenvouwt en op tafel legt. Ze had haar vingers verstrengeld en kijkt met een klein bazig glimlachje naar mij, iets dat ik totaal niet vertrouw en dus mijn armen over elkaar doe.
“Omdat ik de hele logeerkamer vol heb gestouwd met oude troep. Een logeerkamer is voor een logé om in te logeren, niet om dozen in op te stapelen.” Antwoord ze en ik kijk haar even met vernauwde ogen had, sinds wanneer had ze een logé dan? Sinds wanneer wilde ze die überhaupt?
“Maar aangezien ik geen logés heb en jij het blijkbaar ook niet helemaal aangenaam vind dat ik een privéleven heb, heb ik mijn logeerkamer weggegeven aan iemand die hem wel kan gebruiken.” Zegt ze alsof ze iets heeft weggegeven wat helemaal niet uitmaakt. Mijn mond is ondertussen halfopen gegaan en een beledigde, verslagen blik kwam er in mijn ogen wanneer deze doorschieten naar Kyle.
Ik span de spieren in mijn armen aan om geen domme dingen te doen, echter op het moment dat zij haar handen van tafel haalt en haar schouders losjes ophaalt alsof het allemaal niets te betekenen heeft, spring ik op en sla mijn handen hard op tafel, zo erg dat deze lichtjes begint te trillen.
“Wát? Zeg niet dat je die aan Kyle hebt gegeven!” riep ik, terwijl mijn ogen zich in die van Angel boorde, alsof Kyle er helemaal niet bij zat. “Je kent dat jochie amper, misschien is het allemaal wel een list!”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.