[RPG] Nightschool | 14 - Speeltopics

Cimmeria Academy is een bijzondere school.
Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
Er is niets vreemd aan... alhoewel.
Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten.
Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.

[ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 22:34 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

{Hmm.. Zal ik hem dan wel naar Italië laten gaan? Hij kan hier niet blijven.. De tickets zijn nog een jaar gelig en ik heb een idee voor een briefje dat erbij zal zitten ^^}

Don't be like the rest of them, darling

[Is goed ]

Sky Leslie White
Ik huil me helemaal leeg, waarom kan het niet makkelijk zijn? Waarom moet Daniël er weer over beginnen? Waarom waarom waarom? En met elke waarom sla ik in mijn kussen. Ik voel me leeg, alleen nu Daniël weg is van de kamer. Ik heb geen idee waar hij is, of bij Nathan, of in het bos. Maar ik kan de moed niet opbrengen om te gaan kijken bij zijn kamer of in het bos, bang voor teleurstelling.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniël

Het duurt even voordat ik alles in mij weer bij elkaar kan schrapen, aangezien het voelt alsof ik net totaal uit elkaar ben gevallen. Ik pak mijn schetsboek onder mijn kussen vandaag en blader verder tot de tekening van Sky waarbij ik die eruit scheur en omdraai om er vervolgens op te schrijven:

'Lieve Sky,

Ik hou van je, zelfs na wat ik gezecht heb en na wat ik nu ga doen. Ik ga samen met Nathan terug naar Italië aangezien ik dat waarschijnlijk al een hele tijd had moeten doen, mijn taak was om er voor te zorgen en om te kijken of de Demonen daar niets uithaalden dat de mensen kon schaden. En nu heb ik een mens meer pijn gedaan dan een demoon simpelweg kon doen.

Daniël.

Zette ik er met mijn netjese hadschrift op waarna ik het blaadje doormidden vouwde en vervolgens in een envelop stopte samen met de vliegtuig tickets voor haar verjaardag, op de envelop zette ik in het klein het adres van mijn huis in Italië. Ik wist zeker dat ze het zou zien als ze het wouw zien, deze brief liet ik vervolgens met nog een roos achter voor haar deur na daar een keer zacht op te hebben geklopt.

Don't be like the rest of them, darling

Don't be like the rest of them, darling

[Facking hell, ik zit in de woonkamer ja! Je laat me zowat huilen. dit is tragisch. Heel tragisch.]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

{Wat kan ik zeggen.. Ik ben nou eenmaal goed in drama als ik me lekker laat inleven }

Don't be like the rest of them, darling

{Moet ik ook de hele reis nog gaan beschrijven naar Italië of heb je genoeg verdriet?}

Don't be like the rest of them, darling

Sky Leslie White
Ik hoor een zacht geklop op de deur, en eigenlijk wil ik het negeren, maar ik doe het niet. 'Binnen,' zeg ik met een verstrikte stem. Maar er komt niemand binnen. Dus sta ik op en loop naar de deur, ik hoop dat het Daniël is. Maar mijn hart krimpt ineen als er niemand staat. Is dit een grap? Dan zie ik op de grond een roos en een blaadje met tekst. Ik herken Daniël's handschrift op de envelop. Ik pak het op en begin met lezen. Ik laat me huilend zakken langs de deurpost. In de envelop zit ook een vliegticket. Mijn vliegticket. Daniël is weg. En hij heeft me hier gelaten. En ook zijn tekening van mij. Elke herinnering van mij aan hem is hier achtergebleven, elke tastbare herinnering. En ik voel niets. Ik word omhult met niets. Niets vult mij en de leegte slaat me neer.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

WillNotLearn schreef:
{Moet ik ook de hele reis nog gaan beschrijven naar Italië of heb je genoeg verdriet?}

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniël

Toen ik naar buiten liep stond Nathan bij zijn auto en hij stapte toen hij mij zag aan de bestuurderskant in en ik ging naast hem op de overgebleven lege stoel zitten terwijl hij wegreed en ik de laatste glimpen van het gebouw bekeek tot het verdween.. Tussen de bomen.. en alle andere dingen die het konden verbloemen, zelf liet ik me zuchtend onderuit zakken en zeg de hele reis tot het vliegveld geen woord, net als Nathan die er niet eens iets tegeninbracht toen ik zei dat we weg moesten. 'Dankje' zei ik tegen hem waarna ik uitstapte zodat hij de auto kon parkeren, door om me heen te kijken naar de mensen maakte ik me alleen maar meer gek, ik begon automatisch iedermeisje met Sky te vergelijken. Die had dezelfde kleur haar, die dezelfde kleur ogen, en die presies dezelfde kaaklijn, de vliegreis was ook niet echt iets om naar uit te kijken, Nathan was aan het bellen met onze ouders en zelf was ik halfverwege zijn gesprek in slaap gevallen.

{Ik had hem langer kunnen maken.. Mischien dat je hier nu nog even genoeg aan hebt.. Moet gaan.. Mischien beschrijf ik morgen nog een stukje}

Don't be like the rest of them, darling

[Gheheh, ik vind het best ^.^ veel plezier met wat je gaat doen ^^
Misschien succes, misschien zelfs sterkte

Adios amiga!]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

{Whahaha Slapen? Lezen tot ongeveer half 3 morgenvroeg zoals elke morgen zowat? Schrijf ook nog een stukje.. Zodat ik iets heb om te lezen morgen vroeg of als ik vanacht niet kan slapen en naar beneden ga op iets te drinken

Bye Jaimy-chan!}

Don't be like the rest of them, darling

Sky Leslie White
Ik weet niet hoe lang ik tegen de deurpost aangeleund zit, al die tijd komt er gelukkig niemand voorbij. Niemand, helemaal niemand. Ook niet van degene waarvan ik het wil, Daniël. Hij komt nooit meer terug. En als het aan hem ligt kan het net zo goed zijn dat ik niet op kom dagen. Hij heeft me het adres achtergelaten, dat dan nog wel, maar de keuze ligt bij mij. Als het al een keuze is. Ik kan sowieso niet nadenken op dit moment. Een olifant met obesitas heeft op mijn hart getrapt. En heeft het verpulvert in kleine stukjes. Dat doet me denken aan een liedje. Ik ga de kamer weer in en zet keihard de cd van The Script op.

I'm still alive but I'm barely breathing.
Just prayed to a god that I don't believe in.
Cause I got time while he got freedom..
Cause when a heart breaks no it don't break even. Even noooo.

What am I gonna do
when the best part of me was always you


Dit is het gedeelte waarop ik weer begin met huilen. En het liedje gaat verder, en vult mijn leegte. Hoewel ik liever niets voel dan verdriet. Even schoot het door mijn hoofd dat ik maar naar school toe moest gaan, maar dat idee verwerp ik gelijk. Ik heb huilogen, zou me niet kunnen concentreren, en dan zou ik Ryan waarschijnlijk zien. Die ligt nu ook alleen op een kamer. Wanneer hij slaapt dan. Waarschijnlijk is die nu wat gezelligs aan het doen vlak voordat de les begint. Nog zo'n drie minuten en de les zal beginnen. Ik sla op het ritme van de maat mijn kussen. Ik haat mijn leven, ik haat mezelf.

Zou Daniël me misschien niet meer leuk vinden?

Maar bij die gedachten begin ik gelijk weer met huilen, en ik vraag me af hoeveel tranen er nog kunnen komen. Op dit moment voelt het als oneindig. Totdat ik in een onrustige slaap val.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Er zijn weinig ergere dingen dan een meisje dat zichzelf in slaap huilt]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Ryan

Aangezien nog Daniël nog Sky nergens te bekennen waren besloot ik bij Sky haar kamer te lijken, als ik de deur bijna geluidloos opendoe zie ik Sky op het bed liggen om haar ogen heen was het helemaal rood. Wat had hij ooit in een half uur met haar kunnen doen dat ze er nu zo aan toe was?

Don't be like the rest of them, darling