[RPG] Viajar del Mundo - 1 - Speeltopics

Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?


Vriendengroepje
-Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Stiles
-Vienna Milena Castanovo~ Khedira 1
-Ivy Lotus Xena~ Morticia
-Lauren Campbell~ Demi1309
–Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Stiles
-Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Cloudbreaker
–Evan Ferry Duncason ~ Risus
-Kilian Anthony von Monroe~ Nidiot
-Calvin Turner~ Rechazame

Buitenlandse jongeren
–Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Stiles
–Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Cloudbreaker
–Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Risus
-Mylana Romérez~ Italiaans ~ Cybele
-Megan Nina Grant ~ Canadees ~ Adores
-Jayy Brandon von Monroe ~ Engels ~ Nidiot
-Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-David Guandez ~ Spaans ~ Demi1309


Regels
– minimaal6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
-Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
-Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
-Geen ruzie buiten het RPG

rollentopic

Begin: De vriendengroepen is al een tijdje onderweg en zijn inmiddels in Londen, Engeland. Het is rond 9/10 uur 's avonds en ze zitten in een karaokebar in hartje Londen. De buitenlandse jongeren uit Engeland kunnen hier dus alvast inspringen.
And remember: Ga niet té snel.

© Stiles en Cloudbreaker

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 20:50 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Zoë-Claire 'Zo' Welling
Nadat ik een hele lange tijd met Sevastian heb gepraat laat ik mijn blik door de bar glijden. Mijn ogen lichten op als ik twee personen zie waarvan ik nooit had verwacht die nog te zien, laat staan in een karaokebar midden in Londen, Engeland. Zonder nog iets tegen Sevatian te zeggen spring ik overeind en loop ik naar de twee jongens aan de bar. 'Mic! Nate!' roep ik vrolijk waarna ik ze allebei een stevige knuffel geef. 'Oh mijn god, wat doen jullie hier?' vraag ik opgewekt. 'Ik dacht dat jullie gewoon in Puerto Rico zaten'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguéz

Wanneer ik mijn biertje op heb kijk ik de club rond maar kijk even op mijn telefoon. Een gemiste oproep van mams. Ik glimlach even, bel haar later als het vroeger is bij hun. 'Mic, Nate!' hoor ik een vrolijke vrouwelijk stem roepen. Ik frons, wie in hemelsnaam noemt mij en Michaël zo en vooral midden in hartje London?! Als ik me wil omdraaien schiet het me te binnen.
Nee. Het kan gewoon niet.
Ik wordt overladen en krijg een stevige knuffel. 'Oh mijn god, wat doen jullie hier?' vraagt Zoë opgewekt. 'Ik dacht dat jullie gewoon in Puerto Rico zaten.'
Ik kijk verschrikt en kijk even naar Michaël, hij heeft dezelfde blik in zijn ogen, maar toch verschuilt hij iets. Ik begin met praten. 'Zoë? Zoë-Claire? Het kleine meisje die ons áltijd stalkte?' Ik lach en knuffel haar even terug. 'Wat doe jíj hier kleintje!?' Lach ik dan. Niet te geloven, Zoë-Claire is er weer hoor. 'Ik dacht dat jij in Amerika zat joh, wij hier.' zeg ik en geef Michaël een klop op zijn schouder zodat hij even wakker wordt. '- zijn op een reis.'

Michaël Ramon Gilliano Rodriguez

Mijn mond stond even open, Zoë-Claire.
Dat kon gewoon niet. Ik keek haar onderzoekend aan en lachte, het was haar toch. Ik vergeet de lach van het meisje die mijn hart als een gek tekeer heeft laten gaan echt niet meer. Haar blonde krullen waren langer als toen we nog klein waren, hoe oud waren we? Ik was een jaar of acht, zeven. We waren met elkaar opgegroeid. Onze moeders waren net zusjes van elkaar, maar toen gingen we beide verhuizen. Zij eerder dan wij. Ze was nog steeds hetzelfde meisje die ik me kan voorstellen, alleen een stuk ouder. Ik lach. 'Hmm, geen haar veranderd.' zeg ik dan en geef haar een stevige knuffel. Als haar haar in mijn gezicht kom krijg ik meteen weer oude herinneringen en glimlach, de geur van haar haar is precies nog hetzelfde en ik kreeg even een korte flashback van de dag dat ze vertrok. Ik leun weer na een minuut of zo naar achter en kijk haar aan. 'Vertel op, wat doe je hier?'

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 0:46 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Vienna Milena Castanovo

Ik kijk naar Calvin die een nummer aanvraagd en meteen daarna hoor ik het liedje al. Iedereen begint in een bepaalde ritme te dansen. Ik glimlach naar Calvin die terug komt lopen. Ik knik als hij zegt wat ik moet doen en begin een beetje mee te bewegen op het ritme van de muziek. Ik glimlach breed als ik merk dat het nog helemaal niet eens zo houterig gaat zoals ikeerst dacht. 'Wat denk je?' Vraag ik en kijk hem blozend aan. Ik laat me nog steeds door hem leiden en begin er echt van te genieten. Ik voel een kleine pijnscheut in mijn heup maar negeer het. Het ging vanzelf wel weer weg. Het was voor mij al weereen hele lange tijd geledendat ik voor het eerst weer lol had tijdens het uitgaan en kon genieten. 'Ik vind het echt geweldig Calvin' zeg ik en kijk hem grijnzend aan.

---

~

Zoë-Claire 'Zo' Welling
Mic en Nate kijken nogal verrast, wat ik wel snap. Ik was tenslotte ook verbaasd hun hier te zien.
'Zoë? Zoë-Claire? Het kleine meisje die ons áltijd stalkte?' lacht Nate waarna hij mij terug knuffelt.
Ik schenk hem een waarschuwende blik en geef hem een stomp tegen zijn arm. 'Je weet dat je me niet zo mag noemen,' zeg ik met een lach.
'Wat doe jíj hier kleintje!?'
'Kleintje?' grinnik ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Ik wil je er graag aan herinneren dat ik vroeger altijd de langste was, Natie,' vervolg ik op een geamuseerde toon.
'Ik dacht dat jij in Amerika zat joh, wij hier.' Hij geeft Mic, die me nogal aan het aanstaren was, een klop op zijn schouder. '- zijn op een reis.'
'Hmm, geen haar veranderd.' zegt Mic, die ontwaakt is uit zijn trance, en hij geeft me een knuffel. Iets later laat hij me weer los en ik zie dat er een glimlach op zijn gezicht staat. 'Vertel op, wat doe je hier?'
'Geloof het of niet,' begin ik terwijl ik een barkruk pak, die tussen die van Mic en Nate in prop en er op ga zitten. 'Maar ik ben ook op reis, met mijn vrienden'. Ik kijk even of ik ze aan kan wijzen, maar dat gaat nogal lastig aangezien ze helemaal verspreidt zitten.
Ik kan het niet laten Mic en Nate nog een knuffel te geven. 'Ik heb jullie gemist'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathaniël & Michaël Gilliano Rodriguéz

'Je weet dat je me niet zo mag noemen,' zegt ze met een lach. We grinniken beiden en kijken haar aan. 'Oke, ik zal het nooit meer doen Zoë-Claire Welling.' Nathan grijnst en werpt een blik op Michaël. Als ze reageert op haar voorlopige bijnaam grinnikt Mich. 'Ik wil je er graag aan herinneren dat ik vroeger altijd de langste was, Natie,'
Nathan en Mich staan tegelijkertijd op en gaan naast haar staan. 'Nou.' begint Nathan dan. 'Veel is er niet van overgebleven eh Zo.' maakt Mich zijn zin af.
Ze lachen beide en wanneer Zoë over haar reis begint kijken ze verbaasd. 'Nog steeds dezelfde ideeën, weet je zeker dat je ons niet al die jaren nog hebt gestalkt?' Mich lacht even. 'Ik heb jou ook gemist.' zeggen ze beiden op hun beurt.

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 1:23 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[ Heb ze trouwens beiden in één post verwerkt..was een beetje lui en ben kapot van mijn dagje strand. ben trouwens fucking zwart -.-'' ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Zoë-Claire 'Zo' Welling
'Oke, ik zal het nooit meer doen Zoë-Claire Welling,' grijns Nate die naar Mic kijkt, die op zijn beurt grinnikt.
'Niet doe-hoen,' zeg ik op een zeurderige maar vrolijke toon.
Dan staan ze allebei op. 'Nou,' begint Nate. 'Veel is er niet van overgebleven eh Zo,' vervolgt Mic.
'Toch blijf ik de knapste,' zeg ik quasi-arrogant waarna ik mijn haar op een modelachtige manier over mijn schouder gooi en op mijn lip bijt om niet te gaan lachen.
Nadat ik over de reis ben begonnen kijken ze me verbaasd aan.
'Nog steeds dezelfde ideeën, weet je zeker dat je ons niet al die jaren nog hebt gestalkt?' lacht Mich. 'Ik heb jou ook gemist,' zeggen ze dan in koor.
'Hmmm, waarom zou ik jullie gaan stalken als ik daar ook iemand voor kan inhuren,' lach ik. Dan valt het me op dat er iemand mist. 'Maar eh, Chiara wilde dus niet met jullie mee op reis?' vraag ik verbaasd.

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 1:40 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Calvin Turner
"ik vind het echt geweldig Calvin" zegt Vianna grijnzend. "Dat is mooi" antwoord ik. Als het liedje is afgelopen laat ik Vienna weer los en maak een soort van buiginkje, terwijl ondertussen de gewone muziek weer begint.
"Wil je wat drinken?" vraag ik, zonder echt op een antwoord te wachten loop ik al naar de bar en bestel twee bacardi-razz fanta. Dan kijk ik even om me heen. Vooral naar mijn vrienden. Ik ben blij dat ik mee mocht aangezien mijn vader er nogal op tegen was. Daarnaast zijn er ook wat vrienden, meisjes mee waar ik stiekem wat meer voel dan vrienden. Maar dat durf ik natuurlijk niet te vertellen met de angst dat ze niet hetzelfde voelen. Daarom ben ik ook meegekomen, Dat ik misschien een meisje tegenkom waar ik zo gek op word dat ik het vergeet.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Vienna Milena Castanovo

Ik voelde me best blij dat ik niet voor schut had gestaan. Calvin had me super goed geleid waardoor ik
me ook wat zekerder voel. Ik loop glimlachend achter hem aan en druk een kus op zijn wang. 'Bedankt Calvin' zeg ik en bloos een beetje. We waren nog maar net weg met onze groep maar ik voelde nu al dat het een geweldig jaar ging worden. Je ziet dan toch ook wel een andere kant van iedereen. 'Ik mocht eerst helemaal niet mee he'zeg ik tegen Calvin en kijk hem aan. 'Het is niet altijd fijn om enig kind te zijn.' Ik had me moeten bewijzen door mijn ouders te latenzien dat ik echt voor mezelf kon zorgen en dat ik hun echt niet nodig had. Ik glimlach en neem een slok van mijn drinken die ik van Calvin had gekregen. 'Dank je nog een keer'zeg ik en glimlach breed naar hem.

---

~

Calvin Turner
"Bedankt Calvin" Plotseling voel ik een kus op mijn wang. Verbaast raak ik met mijn vingers de plek van de kus aan. "geen dank" zeg ik met verbaast knipperende ogen.
"ik mocht eerst helemaal niet mee he" zegt ze. Ik knik even. "Mijn vader wilde ook niet dat ik mee ging. Hij ziet mij en me broertje en zusje al weinig. Maar ik denk dat hij nog een zwak voor mijn moeder heeft, ze praatte met hem en ineens mocht het wel"
"Dankje nog een keer" zegt Vienna na een slokje van haar drinken genomen te hebben. Ik glimlach mijn tanden een stukje bloot. "Geen dank Vienna" antwoord ik.
Ik kijk even rond. Vooral naar onze vrienden en buig me dan even naar Vienna toe. "je kan het niet ontkennen want ik weet het" zeg ik. Ik wiebel even met mijn wenkbrouwen en grijns. "op wie van onze groep heb jij een stiekeme crush! het moet wel iemand zijn" ik knik nadenkend. en grijns weer even. "het is Max he?"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Nathanniël Alexander Gilliano Rodriguéz

Ik verslik me in mijn biertje als ze vraagt over Chiara, ik kijk van haar weg en denk weer aan ons lieve kleine zusje.
Ik werk een blik op Michaël die over zijn linkerborst wrijft, precies waar de tatoeage zit.
Ik krijg een flashback over toen ik net de gevangenis uit was en Michaël, mama en papa het me vertelde. Ik was zo blij om ze weer te zien en ze stonden me allemaal in de haven op te wachten, stuk voor stuk maar toch miste ik iemand.
Chiara.
Toen ik vroeg wat er was gebeurd hebben ze het me verteld..
'Ik ehm,' Ik kijk haar nog steeds niet aan. 'Ik ehm ga even naar de wc. Ben zo terug.' Ik sta op en loop zo snel mogelijk naar de wc toe.

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 12:40 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

'Maar eh, Chiara wilde dus niet met jullie mee op reis?' vraagt ze verbaasd.
Ik wist niet wat ik wilde zeggen en onbewust ging ik met mijn hand over mijn linkerborst waar de driepuntige kroon in was gegraveerd. De punten stonden voor Nathan, mij en Chiara.
'Ik ehm,' Begint Nathaniël. 'Ik ehm ga even naar de wc. Ben zo terug.' Hij liet me hier alleen met Zoë en liep toen weg.
Ik keek haar aan. 'Chiara is ehm.' Mijn blik veranderde en ik keek weg, 'Is overleden. Het jaar dat Nathan in de bak zat.' pers ik er met moeite uit.
Ik krijg een steek door mijn hart wanneer ik het vertel.
'Chiara!' hoor ik mezelf nog roepen, maar het is te laat. De vrachtwagen heeft haar al geraakt en ik sprint meteen naar haar toe. 'Chiara!' roep ik terwijl ik ren en laat me bij haar neervallen. Ik doe haar helm van haar hoofd af en draag haar naar de kant. 'Micha.' hoor ik haar zachte gefluister nog in mijn oor. 'Het komt goed zusje, het komt goed.' Als ik met tranen in mijn ogen naar haar sta te kijken belt er iemand achter me voor een ziekenwagen. 'Het spijt me zusje, ik had beter op je moeten letten.' Ik strijk haar haar uit haar gezicht en ze glimlacht pijnlijk. 'Het is niet jou schuld, ik mocht hier nooit van mama rijden.' Ik schud mijn hoofd en een traan verlaat mijn oog. 'Daarom juist.' Ze zucht even en haar gezicht vertrekt. 'Als Nathan weer thuis is, geef hem een knuffel en zeg dat ik zielsveel van hem heb gehouden.' Bij deze woorden knipper ik even met mijn ogen. 'Nee, Chiara blijf.' maar als ik dat zeg sluiten haar ogen al. 'Nee Chiara!' roep ik nog en achter me hoor ik de ziekenwagen komen, helemaal onder het bloed vangen mama en papa me op. Mama en zelfs pa huilt verschrikkelijk. Ik wrijf nog even over dezelfde tatoeage maar over haar pols en geef er een kus op
Mijn blik staat in trance en ik slik even.

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 13:06 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Vienna Milena Castanovo

Ik kijk hem grijnzend aan. 'Hoe weet je dan zo zeker dat het Max is?' Ik ga zitten en kijk hem nieuwsgierig aan. 'Ik bedoel ja Max heeft alles wat een meisje zich kans wensen maar hij vind zichzelf soms weleen beetje geweldig.' Automatisch glijd mijn blik door de bar en vinden ze Max verderop bij een tafeltje. 'En bovendien hij is een vriend en meer zal ik ook nooit voor hem gaan betekenen.' Ik draai mijn gezicht weer naar Calvin. 'En wie vind jij stiekem een beetje leuk dan?' Vraag ik plagerig. 'Lauren misschien? Of Ivy?' Ik neem een slok van mijn drinken in afwachting van zijn antwoord. Ik vroeg me af hoe hij er bij kwam dat ik een crush op Max had. Ik had nog niet eens met hem gesproken laat staan dat we elkaar hebben aangekeken. Ik kijk weer naar Calvin en grijns. 'Tell me.'

---

~

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Rechazame schreef:

Me? Ahh thank u

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 13:12 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.