[RPG] Alcatraz - Seven. - Speeltopics

Introduction.
Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

Environment.
Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

Rules.
• 16+ is toegestaan.
• Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
• Minimaal 3 tot 5 regels.
• Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
• Naam veranderingen doorgeven.
• Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

Persons.
Jailers: (Totaal 10)
• Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Cloudbreaker
• Quinto Thomas Reynolds - Cloudbreaker
• Rhett Zane Colt - Morticia
• Marilyn Jones - CottenCloud
Nog 2 mannelijke en 4 vrouwelijke cipiers.

Prisoners: (Totaal 14)
• Maya Juliëtte Adams - Aragog
• Nicole Joy Eastwood - Amorphous
• Delphine Sarah Parker - Frodo
• Vanity Valeriya Cerena McCarthy - Bd
• Ruby Maeve Valentina - Morticia
• Michelangelo Xavier Faelds - Bd
Nog 6 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

Cell Division.
Cell 1: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
Cell 2: Ruby Maeve Valentina en Michelangelo Xavier Faelds.
Cell 3: Vanity Valeriya Cerena McCarthy en Maya Juliëtte Adams.

Daily Schedule.
8.30 - 9.30 - Ontbijt.
12.00 - 13.00 - Middageten.
14.00 - 16.00 - Buiten.
18.00 - 19.00 Avondeten.

Have fun!

[ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 10:01 ]

Morticia schreef:
(...)
(Ik heb dus serieus geen idee hoe Rhett haar wakker kan maken, maar anyway.. Kan hij haar anders niet gewoon naar het ziekenhuis brengen? Want dude, als Delphine gewond is én ze is bewusteloos en ze raakt niet meer wakker.. dan moet je echt wel naar het ziekenhuis hoor lol.)

[in de beginpost staat dat dat haast nooit gebeurt ;p]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Stiles schreef:
(...)

[in de beginpost staat dat dat haast nooit gebeurt ;p]

(I know, maar dan is het nogal raden wat er wel helpt, aangezien jullie dus van alles hebben geprobeerd en niets werkt.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Euhmm... kan ik niet gewoon wakker worden na een klap ofzo?
of je probeert het gewoon nog eens met ijswater)

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

(van mij mag je haar naar het ziekenhuis brengen maar miss kan je het beter eerst aan Maartje vragen aangezien het haar rpg is)

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(@Stiles; Hmm, ja, dat is zo.
@Frodo; Ik zal nog wel ff wat verzinnen. Oh, wat gaat hij het haten om dat te doen..)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ehm, voor deze keer mag Delphine wel naar het ziekenhuis, maar er gaan agenten mee, dus Rhett blijft in Alcatraz. Want Rhett is geen agent, hij is slechts een bewaker.]

Michelangelo Xavier Faelds
"Oké," zeg ik droogjes.
Ik denk aan hoe alles vroeger was, ik had een kans om te studeren en een gezin te krijgen.
Mijn familie ziet me vast als een gruwelijk monster, ze willen vast nooit meer met me praten en ze zullen me vast nooit meer willen zien.
De wereld zal me vast haten.

[Sorry dat ik een paar daagjes niet reageerde.]

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Maya
Er verscheen een lichte grijns op mijn gezicht, en keek hem aan.
''Dat.. ligt geheel aan de manier waarop jij het opvat.'' grijnsde ik mysterieus, en keek hem aan om zijn reactie te peilen.
Ik besloot het subtiel te houden, niet te direct.
Ik streek een haarlok achter mijn oor.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

(mag ik dan morgen ofzo een post schrijven dat ik terug kom? In het ziekenhuis liggen is nogal saai, aangezien ik met niemand kan schrijven)

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Frodo schreef:
(mag ik dan morgen ofzo een post schrijven dat ik terug kom? In het ziekenhuis liggen is nogal saai, aangezien ik met niemand kan schrijven)

[Ja, je gaat naar het ziekenhuis, wordt opgelapt en dan mag je terug komen. ]

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"Dat.. ligt geheel aan de manier waarop jij het opvat," zegt ze geheimzinnig.
"Hoe wil je dat ik het opvat?" zeg ik met een grijns en ga een stukje dichter tegen haar aan zitten. "Of beter gezegd, waar wil je naar toe met die mysterieuze gedoe?"

Cloudbreaker schreef:
Quinto Thomas Reynolds.

"Zover ik weet ademen dode mensen niet en klopt hun hart ook niet," grinnikt ze zacht, terwijl ze tegenover me op een ander bed gaat zitten. "Misschien is ze wel een nieuw soort zombie," vervolgt ze half-lachend, half-serieus.
Ik lach droogjes. "Gaaf, een zombie," zeg ik sarcastisch en laat mijn hoofd tegen de muur zakken.

+

Ik sta op van het bed, loop naar de gevangenis deur toe, doe deze dicht en draai 'm op slot. "Voor het geval je wegloopt," zeg ik en grinnik even. "Niet dat ik dat van je verwacht,"
"Is het een idee om te gaan slapen?" vraag ik aan haar.

[ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 15:32 ]

Maya
Ik haalde mijn schouders op.
''Naar dit, misschien.'' zei ik zachtjes, en drukte mijn lippen vurig op die van hem.
Ik had geen idee hoe hij het ging opvatten, maar daar zou ik snel genoeg achterkomen.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ruby Maeve Valentina
      Telkens vraag ik mezelf af hoe het zou zijn geweest als mijn moeder zou leven, zou mijn vader zich dan ook elke keer bezopen laten drinken in dezelfde bar, omdat hij in al die andere er allang uitgeschopt was?
      Zou hij dan eindelijk wat van zijn leven maken, zodat ik niet met foute mensen om begon te gaan? Zodat ik niet van school skipte om zo alles te vergeten en me lam te zuipen en drugs te nemen… Zou mijn leven dan beter zijn geweest?
      Hier had ik dan in ieder geval niet gezeten, want dan had ik ook niet bij die vriend gewoond en dan zou ik ook niet… niet… De gedachtes over vroeger stopte en ik durfde er niet verder over na te piekeren, dus sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht, zonder dat ik nog door had dat ik naast die gast Michelangelo zat.
      Hoe erg ik ook probeerde om te stoppen eraan te denken, het werkte niet. De gedachtes bleven komen en ik voelde me langzaamaan weer in een soort waas trekken, waarin ik ieder moment weer kon flippen. Gek kon worden, in dat geval.
      Mijn hart klopte in mijn keel, terwijl ik op stond en onrustig om me heen keek, naar een uitweg, natuurlijk zag ik de jongen zitten, maar dit maakte het alleen meer erger. Gelijk zette ik een paar passen achteruit met een verschrikte blik in mijn ogen, draaide me om en liep naar de deur van de cel toe, waar ik hard op begon te slaan en te duwen, trappen.
      “Laat me hieruit, laat me hieruit!” Ik werd gek hier met een jongen als mijn celgenoot, ik wilde het niet, niet nadat… ik alle vertrouwen ontnomen werd. “Laat me hier verdomme uit!” schold ik roepend, tierend, maar er klonk nog iets van verdriet in door.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nicole Joy Eastwood

'Gaaf, een zombie,' zegt Quinto sarcastisch.
Hij loopt naar de deur toe en draait die opslot. "Voor het geval je wegloopt,' grinnikt hij. "Niet dat ik dat van je verwacht," voegt hij er aan toe.
"Is het een idee om te gaan slapen?" vraagt hij dan.
Ik bijt op mijn lip en haal mijn schouders op. 'Hoe laat is het dan?' vraag ik terwijl ik een hand door mijn blonde krullen haal. 'En als ik zou willen weglopen zou ik toch nergens heen kunnen aangezien we op eiland zitten'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered